2014-03-12 18:50:34
ΙΝΕ ΓΣΕΕ: Πρόσληψη 550.000 ανέργων από το κράτος με 11μηνη σύμβαση
«Πρόταση εγγυημένης Απασχόλησης» για διέξοδο στο πρόβλημα της ανεργίας
Διέξοδο στο πρόβλημα της ανεργίας με την υιοθέτηση προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εγγυημένης απασχόλησης μέσω της δραστηριοποίησης του κράτους ως «εργοδότη ύστατης καταφυγής» προτείνει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου που παρουσιάστηκε σε κεντρικό αθηναϊκό ξενοδοχείο, η εφαρμογή του προγράμματος θα μπορούσε να δημιουργήσει περίπου ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας μέσα σε ένα 15μηνο, ενώ θα οδηγούσε σε παράλληλη αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος κατά 15,3 δισ. ευρώ.
Η «Πρόταση εγγυημένης Απασχόλησης» προβλέπει την πρόσληψη από το κράτος, με 11μηνες συμβάσεις απασχόλησης ορισμένου χρόνου, 550.000 ανέργων από τους συνολικά 1.300.000 ανέργους που υπάρχουν σήμερα.
Η πρόταση βασίζεται σε μελέτη του αμερικανικού Ινστιτούτου Levy για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση, που αποτελεί υποενότητα έρευνας για τις σχέσεις της οικονομίας των ΗΠΑ με την παγκόσμια οικονομία.
Περισσότερα ΤΟ ΒΗΜΑ
.....και η εκκωφαντική σφαλιάρα προσγείωσης στην πραγματικότητα των αριθμών
Οι "λύκοι" του κεφαλαίου, ο Levy και τα 666 ευρώ το μήνα Το Ινστιτούτο Levy μαζί με το Ινστιτούτο Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργατών Ελλάδας (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) ανακάλυψαν το αεικίνητο. Προτείνουν την πρόσληψη 550.000 ανέργων στο δημόσιο για να εργαστούν στην προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών.
Για κάθε 100 ευρώ που ξοδεύει το κράτος για το σκοπό αυτό θα δημιουργούνται 160 ευρώ στην οικονομία και συνολικά το εγχείρημα θα συνεισφέρει στην οικονομία σε ένα χρόνο περί τα 15 δισ. ευρώ.
Αν προσλάβουμε 550.000 ανέργους και τους πληρώσουμε με 8.000 το χρόνο, δηλαδή 666 ευρώ το μήνα θα χρειαστούμε 4,4 δισ. ευρώ.
Για να βρούμε όμως 4,4 δισ. ευρώ κάποιους πρέπει να φορολογήσουμε.
Έχουμε 3,5 εκατ. εργαζομένους σε αυτή τη χώρα, αν τους ζητήσουμε 4,4 δισ. ευρώ αναλογούν στον καθένα 1.257 ευρώ...
Μην νομίζετε πως οι περισσότεροι από τα 3,5 εκατ. που εργάζονται σε αυτή τη χώρα λαμβάνουν μισθούς για τους οποίους η αφαίρεση 1.257 ευρώ θα είχε αμελητέες επιπτώσεις. Εξ αυτών τα 2,5 εκατ. περίπου λαμβάνουν από 1.000 ως 12.000 ευρώ το χρόνο.
Θα αφαιρέσουμε από 3,5 εκατ. Έλληνες από 1.257 ευρώ το μήνα για να δώσουμε σε 550.000 εργασία χωρίς παραγωγικό αντίκρυσμα έναντι 8.000 ευρώ το χρόνο ή 666 ευρώ το μήνα.
Με τον τρόπο αυτό οι φωστήρες της οικονομολογίας σκοπεύουν να δημιουργήσουν ζήτηση προκειμένου να υπάρχει ανάπτυξη και για κάθε 100 ευρώ με την κυκλοφορία να πράξουν άλλα 160 ευρώ και έτσι να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα.
Αποκρύπτουν φυσικά πως αν αφαιρέσουμε από την αγοραστική δύναμη 3,5 εκατ. εργαζομένων 1.257 ευρώ το χρόνο να μειώσουμε τη ζήτηση ανάλογα και αυξάνοντας τον αριθμό των επιχειρήσεων που κατεβάζουν ρολά και τον αριθμό των ανέργων στον ιδιωτικό τομέα.
Για κάθε 100 ευρώ που αφαιρούμε από τον φορολογούμενο μέσω φόρων δεν έχει βρεθεί ακόμη κάποιος ινστρούχτορας να μας υπολογίζει με κάποιο μαθηματικό τύπο πόσα ευρώ αφαιρούνται από την πραγματική οικονομία, πόσες επιχειρήσεις κλείνουν και πόσοι άνθρωποι πετιούνται στην ανεργία.
Σε θεωρητικό επίπεδο η πρόταση του Ινστιτούτου Levy και του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ υποστηρίζουν την άποψη πως η έξοδος από την κρίση βρίσκεται στην τόνωση της ζήτησης.
Η τόνωση της ζήτησης έχει λειτουργήσει σαν τρόπος επανεκκίνησης της οικονομίας, σε συγκεκριμένες περιστάσεις και για μικρό χρόνο γιατί μακροπρόθεσμα δημιουργεί πληθωρισμό στις τιμές, στασιμότητα ανάπτυξης και αύξηση της ανεργίας...
Η πρόταση αυτή έχει νόημα αν υπάρχουν από τη μια πλευρά εργοστάσια κλειστά, δηλαδή παραγωγικός ιστός σε αργία και από την άλλη άνεργοι άνθρωποι. Στην Ελλάδα δεν έχουμε καθόλου εργοστάσια και έχουμε ανέργους. Αν τους δώσουμε χρήματα να ξοδέψουν θα δημιουργήσουν κάποιες θέσεις στο εισαγωγικό εμπόριο, αλλά κυρίως θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας στην Κίνα ή τη Γερμανία.
Αυτό που λείπει από την Ελλάδα δεν είναι η Ζήτηση αλλά κυρίως η Προσφορά. Πρώτα θα πρέπει να δημιουργήσουμε προσφορά. Να παράγουμε κάτι που κάποιος στο εξωτερικό θα το αγοράσει και με τα λεφτά που θα φέρουμε στην Ελλάδα θα δημιουργήσουμε ζήτηση...
Με τον τρόπο αυτό δεν θα κάνουμε παρά μια "τρύπα στο νερό", θα πάρουμε από τους μεν φόρους, δημιουργώντας ανεργία και θα δώσουμε στους άλλους να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας σε ένα σπιράλ με φθίνουσα τροχιά μέχρι τελικής κατάρρευσης στη "ρουφήχτρα" που θα έχει δημιουργήσει η "τρύπα στο νερό".
Η κυβέρνηση, το Ινστιτούτο και η ΓΣΕΕ έχουν την πεποίθηση πως μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα για να προκαλέσουν την ανάπτυξη.
Πιο χρήσιμο θα ήταν να μην κάνουν τίποτα και να αφήσουν την οικονομία να λειτουργήσει μόνη σαν οργανισμός που δημιουργεί σώματα και αντισώματα δια της ομοιοπαθητικής.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Χονγκ Κονγκ ήταν σε κρίση. Η οικονομία όμως ξεκίνησε να παρουσιάζει ραγδαία ανάπτυξη υπό την ηγεσία του κυβερνήτη John James Cowperthwaite, ο οποίος ήταν ένας Βρετανός δημόσιος υπάλληλος. Ερωτηθείς αργότερα τι έκανε για να επιτευχθεί αυτό το οικονομικό θαύμα, απάντησε, «Εγώ δεν έκανα τίποτα. Απλά εμπόδισα άλλους από τη λήψη κακών μέτρων».
Αν η ΓΣΕΕ θέλει να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία προκειμένου να αυξηθεί η προσφορά θέσεων εργασίας, η οποία θα αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων και θα μειώσει την ανεργία, ένα δρόμο έχει να ακολουθήσει: Να ζητήσει την απελευθέρωση των απολύσεων γιατί αυτή συμβάλει στη συνέχεια στην απελευθέρωση των προσλήψεων.
Να ζητήσει την κατάργηση των βασικών κατώτατων και δια της βαριάς φορολόγησης ανώτατων μισθών, γιατί οι περιορισμοί αυτοί παράγουν ανεργία για τους άπειρους και μετανάστευση για τους έμπειρους εργαζόμενους...
Να ζητήσει εκ βάθρων αναδόμηση του ασφαλιστικού σε βιώσιμες βάσεις...
Να ζητήσει μείωση της φορολογία και σταθερότητα στο φορολογικό και πολιτικό περιβάλλον για να προσελκυθούν επενδύσεις.
Με απλά λόγια, αν η ΓΣΕΕ θέλει να συνεχίσει να υπάρχει ως μη σφραγίδα θα πρέπει να συμβάλλει στη δημιουργία εργοδοτών, η ζήτηση των οποίων για εργαζομένους θα δημιουργήσει αξιοπρεπείς μισθούς και περιθώρια να επιβιώσει και η ίδια στο μέλλον...
Όσο θεωρούν τους επενδυτές σαν λύκους που θα κατασπαράξουν την υπεραξία των εργαζομένων, το οικονομικό οικοσύστημα Ελλάς θα γίνεται όλο και περισσότερο κρανίου τόπος, εξολοθρεύοντας κάθε ίχνος ζωής εντός του.
Οι οπαδοί του ολοκληρωτισμού έχουν την περίεργη αντίληψη πως η ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας δημιουργούνται με εντολές, διατάγματα και συμβάσεις και κυρίως παρασιτικές προσλήψεις στο δημόσιο...
Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr
«Πρόταση εγγυημένης Απασχόλησης» για διέξοδο στο πρόβλημα της ανεργίας
Διέξοδο στο πρόβλημα της ανεργίας με την υιοθέτηση προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εγγυημένης απασχόλησης μέσω της δραστηριοποίησης του κράτους ως «εργοδότη ύστατης καταφυγής» προτείνει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου που παρουσιάστηκε σε κεντρικό αθηναϊκό ξενοδοχείο, η εφαρμογή του προγράμματος θα μπορούσε να δημιουργήσει περίπου ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας μέσα σε ένα 15μηνο, ενώ θα οδηγούσε σε παράλληλη αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος κατά 15,3 δισ. ευρώ.
Η «Πρόταση εγγυημένης Απασχόλησης» προβλέπει την πρόσληψη από το κράτος, με 11μηνες συμβάσεις απασχόλησης ορισμένου χρόνου, 550.000 ανέργων από τους συνολικά 1.300.000 ανέργους που υπάρχουν σήμερα.
Η πρόταση βασίζεται σε μελέτη του αμερικανικού Ινστιτούτου Levy για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση, που αποτελεί υποενότητα έρευνας για τις σχέσεις της οικονομίας των ΗΠΑ με την παγκόσμια οικονομία.
Περισσότερα ΤΟ ΒΗΜΑ
.....και η εκκωφαντική σφαλιάρα προσγείωσης στην πραγματικότητα των αριθμών
Οι "λύκοι" του κεφαλαίου, ο Levy και τα 666 ευρώ το μήνα Το Ινστιτούτο Levy μαζί με το Ινστιτούτο Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργατών Ελλάδας (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) ανακάλυψαν το αεικίνητο. Προτείνουν την πρόσληψη 550.000 ανέργων στο δημόσιο για να εργαστούν στην προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών.
Για κάθε 100 ευρώ που ξοδεύει το κράτος για το σκοπό αυτό θα δημιουργούνται 160 ευρώ στην οικονομία και συνολικά το εγχείρημα θα συνεισφέρει στην οικονομία σε ένα χρόνο περί τα 15 δισ. ευρώ.
Αν προσλάβουμε 550.000 ανέργους και τους πληρώσουμε με 8.000 το χρόνο, δηλαδή 666 ευρώ το μήνα θα χρειαστούμε 4,4 δισ. ευρώ.
Για να βρούμε όμως 4,4 δισ. ευρώ κάποιους πρέπει να φορολογήσουμε.
Έχουμε 3,5 εκατ. εργαζομένους σε αυτή τη χώρα, αν τους ζητήσουμε 4,4 δισ. ευρώ αναλογούν στον καθένα 1.257 ευρώ...
Μην νομίζετε πως οι περισσότεροι από τα 3,5 εκατ. που εργάζονται σε αυτή τη χώρα λαμβάνουν μισθούς για τους οποίους η αφαίρεση 1.257 ευρώ θα είχε αμελητέες επιπτώσεις. Εξ αυτών τα 2,5 εκατ. περίπου λαμβάνουν από 1.000 ως 12.000 ευρώ το χρόνο.
Θα αφαιρέσουμε από 3,5 εκατ. Έλληνες από 1.257 ευρώ το μήνα για να δώσουμε σε 550.000 εργασία χωρίς παραγωγικό αντίκρυσμα έναντι 8.000 ευρώ το χρόνο ή 666 ευρώ το μήνα.
Με τον τρόπο αυτό οι φωστήρες της οικονομολογίας σκοπεύουν να δημιουργήσουν ζήτηση προκειμένου να υπάρχει ανάπτυξη και για κάθε 100 ευρώ με την κυκλοφορία να πράξουν άλλα 160 ευρώ και έτσι να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα.
Αποκρύπτουν φυσικά πως αν αφαιρέσουμε από την αγοραστική δύναμη 3,5 εκατ. εργαζομένων 1.257 ευρώ το χρόνο να μειώσουμε τη ζήτηση ανάλογα και αυξάνοντας τον αριθμό των επιχειρήσεων που κατεβάζουν ρολά και τον αριθμό των ανέργων στον ιδιωτικό τομέα.
Για κάθε 100 ευρώ που αφαιρούμε από τον φορολογούμενο μέσω φόρων δεν έχει βρεθεί ακόμη κάποιος ινστρούχτορας να μας υπολογίζει με κάποιο μαθηματικό τύπο πόσα ευρώ αφαιρούνται από την πραγματική οικονομία, πόσες επιχειρήσεις κλείνουν και πόσοι άνθρωποι πετιούνται στην ανεργία.
Σε θεωρητικό επίπεδο η πρόταση του Ινστιτούτου Levy και του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ υποστηρίζουν την άποψη πως η έξοδος από την κρίση βρίσκεται στην τόνωση της ζήτησης.
Η τόνωση της ζήτησης έχει λειτουργήσει σαν τρόπος επανεκκίνησης της οικονομίας, σε συγκεκριμένες περιστάσεις και για μικρό χρόνο γιατί μακροπρόθεσμα δημιουργεί πληθωρισμό στις τιμές, στασιμότητα ανάπτυξης και αύξηση της ανεργίας...
Η πρόταση αυτή έχει νόημα αν υπάρχουν από τη μια πλευρά εργοστάσια κλειστά, δηλαδή παραγωγικός ιστός σε αργία και από την άλλη άνεργοι άνθρωποι. Στην Ελλάδα δεν έχουμε καθόλου εργοστάσια και έχουμε ανέργους. Αν τους δώσουμε χρήματα να ξοδέψουν θα δημιουργήσουν κάποιες θέσεις στο εισαγωγικό εμπόριο, αλλά κυρίως θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας στην Κίνα ή τη Γερμανία.
Αυτό που λείπει από την Ελλάδα δεν είναι η Ζήτηση αλλά κυρίως η Προσφορά. Πρώτα θα πρέπει να δημιουργήσουμε προσφορά. Να παράγουμε κάτι που κάποιος στο εξωτερικό θα το αγοράσει και με τα λεφτά που θα φέρουμε στην Ελλάδα θα δημιουργήσουμε ζήτηση...
Με τον τρόπο αυτό δεν θα κάνουμε παρά μια "τρύπα στο νερό", θα πάρουμε από τους μεν φόρους, δημιουργώντας ανεργία και θα δώσουμε στους άλλους να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας σε ένα σπιράλ με φθίνουσα τροχιά μέχρι τελικής κατάρρευσης στη "ρουφήχτρα" που θα έχει δημιουργήσει η "τρύπα στο νερό".
Η κυβέρνηση, το Ινστιτούτο και η ΓΣΕΕ έχουν την πεποίθηση πως μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα για να προκαλέσουν την ανάπτυξη.
Πιο χρήσιμο θα ήταν να μην κάνουν τίποτα και να αφήσουν την οικονομία να λειτουργήσει μόνη σαν οργανισμός που δημιουργεί σώματα και αντισώματα δια της ομοιοπαθητικής.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Χονγκ Κονγκ ήταν σε κρίση. Η οικονομία όμως ξεκίνησε να παρουσιάζει ραγδαία ανάπτυξη υπό την ηγεσία του κυβερνήτη John James Cowperthwaite, ο οποίος ήταν ένας Βρετανός δημόσιος υπάλληλος. Ερωτηθείς αργότερα τι έκανε για να επιτευχθεί αυτό το οικονομικό θαύμα, απάντησε, «Εγώ δεν έκανα τίποτα. Απλά εμπόδισα άλλους από τη λήψη κακών μέτρων».
Αν η ΓΣΕΕ θέλει να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία προκειμένου να αυξηθεί η προσφορά θέσεων εργασίας, η οποία θα αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων και θα μειώσει την ανεργία, ένα δρόμο έχει να ακολουθήσει: Να ζητήσει την απελευθέρωση των απολύσεων γιατί αυτή συμβάλει στη συνέχεια στην απελευθέρωση των προσλήψεων.
Να ζητήσει την κατάργηση των βασικών κατώτατων και δια της βαριάς φορολόγησης ανώτατων μισθών, γιατί οι περιορισμοί αυτοί παράγουν ανεργία για τους άπειρους και μετανάστευση για τους έμπειρους εργαζόμενους...
Να ζητήσει εκ βάθρων αναδόμηση του ασφαλιστικού σε βιώσιμες βάσεις...
Να ζητήσει μείωση της φορολογία και σταθερότητα στο φορολογικό και πολιτικό περιβάλλον για να προσελκυθούν επενδύσεις.
Με απλά λόγια, αν η ΓΣΕΕ θέλει να συνεχίσει να υπάρχει ως μη σφραγίδα θα πρέπει να συμβάλλει στη δημιουργία εργοδοτών, η ζήτηση των οποίων για εργαζομένους θα δημιουργήσει αξιοπρεπείς μισθούς και περιθώρια να επιβιώσει και η ίδια στο μέλλον...
Όσο θεωρούν τους επενδυτές σαν λύκους που θα κατασπαράξουν την υπεραξία των εργαζομένων, το οικονομικό οικοσύστημα Ελλάς θα γίνεται όλο και περισσότερο κρανίου τόπος, εξολοθρεύοντας κάθε ίχνος ζωής εντός του.
Οι οπαδοί του ολοκληρωτισμού έχουν την περίεργη αντίληψη πως η ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας δημιουργούνται με εντολές, διατάγματα και συμβάσεις και κυρίως παρασιτικές προσλήψεις στο δημόσιο...
Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΦΙΓΓΕΙ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
