2014-03-13 20:21:04
Ερώτηση προς τους κ.κ υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτισμού και Αθλητισμού, με θέμα την άμεση ανάγκη διάθεσης πόρων για την κατεδάφιση επικινδύνως ετοιμόρροπων οικοδομών και παροχής κινήτρων για την αποκατάσταση των χαρακτηρισμένων εξ αυτών ως διατηρητέων κτιρίων στους Δήμους Αχαΐας και Ηλείας, κατέθεσαν οι βουλευτές Νίκος Τσούκαλης, Ασημίνα Ξηροτύρη και Νίκη Φούντα
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Στον Δήμο Πατρέων μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη, όπως και στους υπόλοιπους δήμους της Αχαΐας και Ηλείας, συσσωρεύονται δυναμικά αυξανόμενα αιτήματα κατεδάφισης που αφορούν σε δεκάδες περιπτώσεις οικοδομών που χαρακτηρίζονται ως επικινδύνως ετοιμόρροπες για την πόλη και τους πολίτες. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της κατάρρευσης τμήματος ετοιμόρροπης κατοικίας στην οδό Θερμοπυλών στην Αμαλιάδα στις 6 Ιανουαρίου 2014, όταν ένα μεγάλο τμήμα παλαιάς κατοικίας κατέρρευσε επί του δρόμου χωρίς ευτυχώς θύματα
. Ανάλογα προβλήματα με ετοιμόρροπα κτίρια παρατηρούνται σε διάφορα σημεία των αστικών κέντρων της Πάτρας, του Πύργου και της Αμαλιάδας, με κτιριακά απομεινάρια του σεισμού της 8ης Ιουνίου του 2008 και άλλων παλαιότερων που έπληξαν Αχαΐα και Ηλεία. Κτίρια, τα οποία για διάφορους λόγους, αν και ακατάλληλα για χρήση δεν κατεδαφίστηκαν ούτε επισκευάστηκαν ποτέ και σιγά- σιγά, καταπονημένα από τις καιρικές συνθήκες, έχουν αρχίσει να καταρρέουν τμηματικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την δημόσια ασφάλεια.
Στις περιπτώσεις προς εξέταση στις Υπηρεσίες Δόμησης (Πολεοδομίες) των Δήμων κρίνονται κρίσιμα ζητήματα ασφάλειας του κοινού που κυκλοφορεί σε κοινόχρηστους-δημόσιους χώρους, και αφορούν από απλές βαθμίδες εισόδων στα πεζοδρόμια, εξώστες κι επικίνδυνες αρχιτεκτονικές προεξοχές έως ολόκληρους τοίχους, τμήματα στεγάσεων κι επικαλύψεις μεγάλων επιφανειών. Παρότι σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο οποιαδήποτε δαπάνη για έλεγχο και επισκευή των οικοδομών από άποψη κινδύνου βαρύνει τον ιδιοκτήτη (Άρθρο 6, Π.Δ. 13/22-4-1929), ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος είναι πλέον ορατός όσο ποτέ, καθώς λόγω της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας στις περισσότερες των περιπτώσεων οι ιδιοκτήτες δηλώνουν αδυναμία να επισκευάσουν. Έτσι οι δήμοι εξετάζουν όλες τις περιπτώσεις προκειμένου να κινήσουν τις απαιτούμενες διαδικασίες με έλεγχο από την αρμόδια Επιτροπή Επικινδύνως Ετοιμόρροπων Οικοδομών Δυτικής Ελλάδος, ώστε τα άκρως επικίνδυνα κτίσματα να κατεδαφιστούν πριν καταπλακώσουν διερχόμενους.
Το έργο της Επιτροπής Επικινδύνως Ετοιμόρροπων Οικοδομών Δυτικής Ελλάδος προσκρούει σαφώς στην πληθώρα των υποθέσεων σε μια περιοχή υψηλής σεισμικότητας, όπως είναι η Δυτική Ελλάδα, αλλά και στην έλλειψη κονδυλίων για την εξέταση των περιπτώσεων σε απομακρυσμένες περιοχές που απαιτούν εκτός έδρας μετακινήσεις των μελών της. Επίσης ένα μέρος των υποβληθέντων προς εξέταση επικινδύνως ετοιμορρόπων οικοδομών είναι χαρακτηρισμένα διατηρητέα κτίρια, είτε από το Υπουργείο Πολιτισμού είτε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, και δεν αρκεί η γνωμοδότηση της ως άνω επιτροπής για την κατεδάφισή τους, καθώς αποτελούν εξαιρετικές περιπτώσεις. Αποτελούν θεσμοθετημένη αρχιτεκτονική και πολιτιστική κληρονομιά του τόπου και εξετάζονται από τις αντίστοιχες αρμόδιες υπηρεσίες. Παρότι η προστασία και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς αποτελεί υποχρέωση της Ελληνικής πολιτείας, αφʼ ενός στα πλαίσια της επιταγής του άρθρου 24 (παράγραφος 6) του Συντάγματος και αφʼ έτερου ως απόρροια διεθνών υποχρεώσεων της χώρας, τις οποίες έχει κυρώσει νομοθετικά το Ελληνικό κράτος (όπως π.χ. η Σύμβαση της Γρανάδας), τα παρεχόμενα κίνητρα για την διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στην Πάτρα αδυνατούν να αποτρέψουν την κατάρρευση ή αναγκαστική κατεδάφισή της.
Το πρόβλημα αφορά και τον Δήμο, ως τη δομή αρμόδια για την ασφάλεια και την τάξη στην πόλη, αλλά και τους δημότες, ως ιδιοκτήτες των οικοδομών και χρήστες του δημόσιου χώρου. Τίθεται επιτακτική ανάγκη εξεύρεσης πόρων ώστε να διασφαλιστεί ο διερχόμενος από καταπλακώσεις κι ατυχήματα, αλλά και ευρύτερη ανάγκη διάσωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς και του χαρακτήρα των πόλεων που εγκαταλείπεται στην κατάρρευση. Συγκεκριμένα ο Δήμος Πατρέων αναφέρει ότι το έτος 2013 εκδόθηκαν από την Επιτροπή Επικινδύνως Ετοιμόρροπων Οικοδομών Δυτικής Ελλάδος, τριάντα (30) εκθέσεις επικινδύνως ετοιμόρροπων οικοδομών και επί πλέον αυτών άλλες πενήντα (50) έχουν ήδη καταστεί τελεσίδικες, καθώς η δημοτική αρχή επωμίστηκε πληθώρα αδιεκπεραίωτων περιπτώσεων από τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, όταν ασκούσε την αρμοδιότητα. Όλες τις παραπάνω 80 περιπτώσεις ο Δήμος της Πάτρας δεν διαθέτει τα απαιτούμενα κονδύλια να κατεδαφίσει και οι ιδιοκτήτες των ακινήτων αδυνατούν να αποκαταστήσουν.
Ερωτώνται οι κ.κ Υπουργοί:
· Ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σκοπεύετε να πάρετε ώστε τα εναπομείναντα διατηρητέα κτίρια που καταρρέουν να διασωθούν; Υπάρχουν φορολογικά ή άλλα κίνητρα που προτίθεστε να παρέχονται στους ιδιοκτήτες για την αποκατάσταση και διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του κάθε τόπου;
· Προτίθεστε να εξασφαλίσετε τις αναγκαίες πιστώσεις στον Δήμο Πατρέων ώστε να προχωρήσει στην κατεδάφιση όσων περιπτώσεων έχουν ήδη καταστεί τελεσίδικες κι αποτελούν δημόσιο κίνδυνο για τους δημότες;
xespao
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Στον Δήμο Πατρέων μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη, όπως και στους υπόλοιπους δήμους της Αχαΐας και Ηλείας, συσσωρεύονται δυναμικά αυξανόμενα αιτήματα κατεδάφισης που αφορούν σε δεκάδες περιπτώσεις οικοδομών που χαρακτηρίζονται ως επικινδύνως ετοιμόρροπες για την πόλη και τους πολίτες. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της κατάρρευσης τμήματος ετοιμόρροπης κατοικίας στην οδό Θερμοπυλών στην Αμαλιάδα στις 6 Ιανουαρίου 2014, όταν ένα μεγάλο τμήμα παλαιάς κατοικίας κατέρρευσε επί του δρόμου χωρίς ευτυχώς θύματα
Στις περιπτώσεις προς εξέταση στις Υπηρεσίες Δόμησης (Πολεοδομίες) των Δήμων κρίνονται κρίσιμα ζητήματα ασφάλειας του κοινού που κυκλοφορεί σε κοινόχρηστους-δημόσιους χώρους, και αφορούν από απλές βαθμίδες εισόδων στα πεζοδρόμια, εξώστες κι επικίνδυνες αρχιτεκτονικές προεξοχές έως ολόκληρους τοίχους, τμήματα στεγάσεων κι επικαλύψεις μεγάλων επιφανειών. Παρότι σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο οποιαδήποτε δαπάνη για έλεγχο και επισκευή των οικοδομών από άποψη κινδύνου βαρύνει τον ιδιοκτήτη (Άρθρο 6, Π.Δ. 13/22-4-1929), ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος είναι πλέον ορατός όσο ποτέ, καθώς λόγω της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας στις περισσότερες των περιπτώσεων οι ιδιοκτήτες δηλώνουν αδυναμία να επισκευάσουν. Έτσι οι δήμοι εξετάζουν όλες τις περιπτώσεις προκειμένου να κινήσουν τις απαιτούμενες διαδικασίες με έλεγχο από την αρμόδια Επιτροπή Επικινδύνως Ετοιμόρροπων Οικοδομών Δυτικής Ελλάδος, ώστε τα άκρως επικίνδυνα κτίσματα να κατεδαφιστούν πριν καταπλακώσουν διερχόμενους.
Το έργο της Επιτροπής Επικινδύνως Ετοιμόρροπων Οικοδομών Δυτικής Ελλάδος προσκρούει σαφώς στην πληθώρα των υποθέσεων σε μια περιοχή υψηλής σεισμικότητας, όπως είναι η Δυτική Ελλάδα, αλλά και στην έλλειψη κονδυλίων για την εξέταση των περιπτώσεων σε απομακρυσμένες περιοχές που απαιτούν εκτός έδρας μετακινήσεις των μελών της. Επίσης ένα μέρος των υποβληθέντων προς εξέταση επικινδύνως ετοιμορρόπων οικοδομών είναι χαρακτηρισμένα διατηρητέα κτίρια, είτε από το Υπουργείο Πολιτισμού είτε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, και δεν αρκεί η γνωμοδότηση της ως άνω επιτροπής για την κατεδάφισή τους, καθώς αποτελούν εξαιρετικές περιπτώσεις. Αποτελούν θεσμοθετημένη αρχιτεκτονική και πολιτιστική κληρονομιά του τόπου και εξετάζονται από τις αντίστοιχες αρμόδιες υπηρεσίες. Παρότι η προστασία και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς αποτελεί υποχρέωση της Ελληνικής πολιτείας, αφʼ ενός στα πλαίσια της επιταγής του άρθρου 24 (παράγραφος 6) του Συντάγματος και αφʼ έτερου ως απόρροια διεθνών υποχρεώσεων της χώρας, τις οποίες έχει κυρώσει νομοθετικά το Ελληνικό κράτος (όπως π.χ. η Σύμβαση της Γρανάδας), τα παρεχόμενα κίνητρα για την διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στην Πάτρα αδυνατούν να αποτρέψουν την κατάρρευση ή αναγκαστική κατεδάφισή της.
Το πρόβλημα αφορά και τον Δήμο, ως τη δομή αρμόδια για την ασφάλεια και την τάξη στην πόλη, αλλά και τους δημότες, ως ιδιοκτήτες των οικοδομών και χρήστες του δημόσιου χώρου. Τίθεται επιτακτική ανάγκη εξεύρεσης πόρων ώστε να διασφαλιστεί ο διερχόμενος από καταπλακώσεις κι ατυχήματα, αλλά και ευρύτερη ανάγκη διάσωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς και του χαρακτήρα των πόλεων που εγκαταλείπεται στην κατάρρευση. Συγκεκριμένα ο Δήμος Πατρέων αναφέρει ότι το έτος 2013 εκδόθηκαν από την Επιτροπή Επικινδύνως Ετοιμόρροπων Οικοδομών Δυτικής Ελλάδος, τριάντα (30) εκθέσεις επικινδύνως ετοιμόρροπων οικοδομών και επί πλέον αυτών άλλες πενήντα (50) έχουν ήδη καταστεί τελεσίδικες, καθώς η δημοτική αρχή επωμίστηκε πληθώρα αδιεκπεραίωτων περιπτώσεων από τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, όταν ασκούσε την αρμοδιότητα. Όλες τις παραπάνω 80 περιπτώσεις ο Δήμος της Πάτρας δεν διαθέτει τα απαιτούμενα κονδύλια να κατεδαφίσει και οι ιδιοκτήτες των ακινήτων αδυνατούν να αποκαταστήσουν.
Ερωτώνται οι κ.κ Υπουργοί:
· Ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σκοπεύετε να πάρετε ώστε τα εναπομείναντα διατηρητέα κτίρια που καταρρέουν να διασωθούν; Υπάρχουν φορολογικά ή άλλα κίνητρα που προτίθεστε να παρέχονται στους ιδιοκτήτες για την αποκατάσταση και διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του κάθε τόπου;
· Προτίθεστε να εξασφαλίσετε τις αναγκαίες πιστώσεις στον Δήμο Πατρέων ώστε να προχωρήσει στην κατεδάφιση όσων περιπτώσεων έχουν ήδη καταστεί τελεσίδικες κι αποτελούν δημόσιο κίνδυνο για τους δημότες;
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θα εμποδίζουν καθημερινά την εκτέλεση των έργων στην Κυανή Ακτή Πρεβέζης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Χωρίς Πρίντεζη-Σπανούλη στη Βαρκελώνη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
