2012-04-19 22:14:03
Γράφει ο Μικρός Φωκίων
Να λοιπόν που είμαστε λίγες μέρες πριν τις εκλογές καιέρχεται η ώρα για να αποφασίσεις με τι θα πας και τι θα αφήσεις. Όπως πάραπολλοί Έλληνες, έτσι και εγώ, ίσως για πρώτη φορά στην ζωή μου είμαι στηνμεγάλη κατηγορία που λέγονται αναποφάσιστοι.
Το πρώτο μου δίλλημα είναι η συμμετοχή ή η αποχή από τιςεκλογές. Θεωρώ..... ότι οι εκλογές εντός μιας υποτιθέμενης δημοκρατίας δεν έχουν τηνδυνατότητα να αλλάξουν τα πράγματα, τουλάχιστον ριζικά. Όπως λένε και οιαναρχικοί, αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες.
Όμως εκτός από τους στρατηγικούς στόχους, όπως είναι ηαλλαγή του κοινωνικοπολιτικού τοπίου σε ένα σύστημα όπου αξία θα έχει οάνθρωπος και όχι τα υλικά αγαθά, είναι και οι τακτικοί στόχοι. Τακτικός στόχοςείναι η διαμόρφωση, για παράδειγμα, καλύτερων συνθηκών στο εργασιακόπεριβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μεν τον στρατηγικό στόχο αλλά δεν θαπεριμένουμε πότε θα τον πετύχουμε και μέσω αυτής της επιτυχίας να καλυτερέψουντα πάντα γύρω μας. Θα κάνουμε ελιγμούς και θα βάλουμε και τακτικούς στόχους.
Με βάση την παραπάνω παράγραφο, αν και τείνω προς την αποχή,για λόγους τακτικής, μάλλον, θα πρέπει να συμμετέχω. Βρισκόμαστε σε μίαιστορική καμπή και στο μέσον μιας καταστροφής που θα πρέπει να την εμποδίσουμενα ολοκληρωθεί. Με την αποχή μπορεί να δηλώνω ότι αρνούμαι να συμμετέχω σε μιαφαρσοκωμωδία και δεν νομιμοποιώ με την ψήφο μου τα χάλια τους αλλά επί τηςουσίας, επειδή με έχουν γραμμένο, τους αφήνω ελεύθερους να παίρνουν αγκαλιά τονδικό τους εκλογικό νόμο και να με κοροϊδεύουν με μια κυβέρνηση συνεργασίας πουκαι καλά εκφράζει την πλειοψηφία (των βουλευτικών εδρών γιατί για την λαϊκήπλειοψηφία σκασίλα τους).
Οπότε, ας πούμε συμμετοχή.
Ποιο κόμμα επιλέγεις; Ο υπογράφων, και
για όσους έχουν το βίτσιο να με παρακολουθούν, ήμουν εξαρχήςενάντια στο μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση και σε εποχές που η λέξηχρεοκοπία ήταν απαγορευμένη έγραφα ότι με τα δάνεια απλά ξεπουλάμε την Ελλάδαγια να κερδίσουν χρόνο οι τράπεζες.
Αυτό σημαίνει ότι εξ ορισμού απορρίπτονται (που έτσι κιαλλιώς τα έχω απορρίψει από την πρώτη στιγμή που κατανόησα την πολιτική) ΠΑΣΟΚ– ΝΔ – ΛΑΟΣ – ΔΗΣΥ. Είναι τα κόμματα που ξεκάθαρα έχουν στοιχηθεί πίσω από ταμνημόνια και δεν γίνεται να κοροϊδευόμαστε με επικοινωνιακές αρλούμπες.
Πέριξ αυτών των κομμάτων βρίσκεται η ΔΗΜΑΡ, το γεννόσημο τουΠΑΣΟΚ ή όπως θέλει να αυτοαποκαλείται, η υπεύθυνη αριστερά. Τι μας λέει ηΔΗΜΑΡ; Θα τιμήσουμε τις υπογραφές αλλά θα διαπραγματευτούμε ξανά. Τι θαδιαπραγματευτεί; Τις συνθήκες θανάτου μας;
Παρένθεση. Η δική μου θέση είναι ότι το χρέος της χώραςπαραμένει μεγάλο, προοπτική με αυτό το χρέος και την εξυπηρέτηση του δενυπάρχει και ότι το ευρώ ως νόμισμα εξυπηρετεί τις τράπεζες και τους πλούσιους(είτε ως φυσικά πρόσωπα είτε ως κράτη). Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι νααλλάξει εκ βάθρων, να αποκτήσει σοβαρή πρωτογενή παραγωγή, να επενδύσει σεδιάφορους τομείς κλπ, είναι μια μεγάλη κουβέντα που θέλει άλλα σεντόνια για νααναπτυχθεί.
Με δεδομένο ότι στο μέλλον, είτε βραχυπρόθεσμα είτεμεσοπρόθεσμα, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ξανά (και μάλιστα με ενυπόθηκα δάνεια)ποιος είναι ο στόχος της ΔΗΜΑΡ: Η ΔΗΜΑΡ ουσιαστικά χρησιμοποιεί αριστερήφρασεολογία για να κάνει ότι και η ΝΔ.
Πάμε πιο αριστερά (θεωρητικώς). ΚΚΕ. Το ΚΚΕ με την στάση τουέχει πολλάκις εξυπηρετήσει το σύστημα, γι΄ αυτό και παίρνει τα εύσημα ακόμα καιαπό τον Πρετεντέρη. Το ίδιο το κόμμα ζητάει να ψηφιστεί ως μια πιο ισχυρήαντιπολίτευση. Σε μια εποχή που γκρεμίζονται τα πάντα και ο λαός οδηγείται στηνεξαθλίωση και στον θάνατο η καούρα του ΚΚΕ είναι να έχει απλά περισσότερουςβουλευτές. Και τι θα τους κάνει; Πρακτικά η αύξηση των βουλευτών του είναι άνευουσίας για τον λαό. Εντάξει το κόμμα θα έχει περισσότερα έσοδα… Και εδώ έχωβαθύτατη διαφωνία με το ΚΚΕ. Όπως έγραψα και στον πρόλογο υπάρχει ο στρατηγικόςστόχος και ο στόχος τακτικής. Τώρα καίγεται η γούνα μας. Ας διώξουμε την φωτιάκαι μετά παλεύουμε για την επανάσταση που θα έχει 100% συμμετοχή (μόνο αυτό θαμπορούσε να δεχθεί το κόμμα του λαού).
ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά τα δύο χρόνια αποδείχθηκε πολύ κατώτεροςτων περιστάσεων. Για αρκετό χρόνο δεν μίλησε καθόλου για την δανειακή σύμβασημε την οποία παραιτείται η χώρα από κάθε ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας. Δενεξήγησε επαρκώς και στην ώρα του ότι αυτό που έκανε το ΠΑΣΟΚ ήταν να ανταλλάξειτα δάνεια που ήταν στο ελληνικό δίκαιο με ενυπόθηκα δάνεια στο αγγλικό δίκαιο.Δεν προσπάθησε να δώσει στους πολίτες να καταλάβουν, εξαρχής, που οδηγεί ο δρόμος που μας τον παρουσίασαν ωςμονόδρομο. Δεν τόλμησε να φωνάξει εξαρχής ότι η χώρα το 2010 έπρεπε να πάει σεπτώχευση, τότε που ένα κούρεμα 75% όπως το τωρινό θα είχε πρακτικό νόημα. Καιτώρα μπερδεμένο ψελλίζει για περίοδο χάριτος και άλλα ωραία λόγια νααγαπιόμαστε. Πετάει εν ολίγοις την μπάλα στην εξέδρα.
Οι Οικολόγοι – Πράσινοι δεν με πείθουν γενικώς ότι έχουν μιασφαιρική πολιτική που μάλιστα να μπορούν να την στηρίξουν κυβερνώντας.
Εκ δεξιών και μάλιστα στα άκρα υπάρχει ένα φαινόμενο πουλέγεται Χρυσή Αυγή. Και πάλι, διαβάζοντας απλά ιστορία, έγραφα ότι σε περιόδουςκρίσης αν η αριστερά αποτύχει να πείσει δημιουργείται γόνιμο έδαφος για τονφασισμό και τον ναζισμό. Και φοβάμαι ότι ο φασισμός δεν είναι μια θεωρητικήαπειλή. Εδώ να πούμε ότι τα μέσα προπαγάνδας θέλοντας να εξυπηρετήσουν τακόμματα που τους θρέφουν έχουν δημιουργήσει έναν παροξυσμό σε σχέση με τουςμετανάστες. Και ένα υπαρκτό πρόβλημα που πρέπει να δούμε πως θα λυθεί το έχουνμετατρέψει σε ένα φανατικό όπλο που δίνει τροφή στην ακροδεξιά.
Πάμε τώρα στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Ο Καμμένος σαν άλλοςΒενιζέλος κάνει ότι βρέθηκε στην πολιτική σκηνή μόλις δημιούργησε το κόμμα του(και ο Μπένι μόλις έγινε υπουργός οικονομικών βρέθηκε στην πολιτική σκηνή). Αςκάνω λοιπόν ότι παραβλέπω ότι και ο Καμμένος είναι στοιχείο ενός συστήματος πουμας έχει οδηγήσει στην καταστροφή (χρόνια στην ΝΔ και μάλιστα και υπουργός ήμήπως διάβαζε όταν μας έλεγε ο Κωστάκης για την θωρακισμένη οικονομία και οΤσιτουρίδης ασχολιότανε με δομημένα ομόλογα;). Το παραβλέπω.
Το κόμμα του Καμμένου έχει μαζέψει όλους τους νεοδημοκράτες (πουέχουν και αυτοί ευθύνη για την καταστροφή) ώστε όλοι αυτοί να μας σώσουν.Ουσιαστικά αυτό το κόμμα έρχεται απλά να δώσει αποκούμπι στους απογοητευμένουςαπό τον κωλοτούμπα Σαμαρά νεοδημοκράτες. Απέχει πολύ από το να είναι μιαπραγματική λύση για την χώρα.
Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν γίνεται να έχουμε και τονσκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Και εντός ευρώ και ελεγχόμενη από εμάςοικονομία. Η ΕΕ έχει δρομολογήσει μια πορεία που θα εξαθλιώσει τον λαό. Ακόμακαι των ισχυρών οικονομικά χωρών. Ακολουθούμε;
Θα μου πεις, είναι λύση ένα εθνικό νόμισμα; Από μόνο του, τολένε όλοι, όχι. Είναι απλά ένα εργαλείο ελέχγου της οικονομίας. Χρειάζονται πολλά να γίνουν. Καιφυσικά όχι με τους υπάρχοντες πολιτικούς που έτσι κι αλλιώς έχουν γαλουχηθεί μετην πλήρη αδιαφορία για το καλό του συνόλου, την έλλειψη πολιτικής παιδείας,την εξουσιομανία κλπ.
Όπως καταλαβαίνεται δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να μπορώ ναψηφίσω. Υπάρχουν βέβαια και άλλα κόμματα μικρότερα. Αλλά δεν δείχνουν καταρχάς(πριν δηλαδή τα κρίνω και επί της πολιτικής) την δυναμική να πιάσουν το 3%.Αυτό σημαίνει ότι με τον εκλογικό τους νόμο οι ψήφοι αυτοί θα μεταφραστούν σεβουλευτικές έδρες των μεγαλύτερων κομμάτων και ιδιαίτερα του πρώτου.
Το λευκό δεν προσμετράτε οπότε ουσιαστικά δίνει μεγαλύτεροποσοστό επί των εγκύρων στα κόμματα, όπως και το άκυρο και η αποχή.
Τι κάνεις λοιπόν; Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στακάρβουνα Μικρός Φωκίων
Kafeneio
Να λοιπόν που είμαστε λίγες μέρες πριν τις εκλογές καιέρχεται η ώρα για να αποφασίσεις με τι θα πας και τι θα αφήσεις. Όπως πάραπολλοί Έλληνες, έτσι και εγώ, ίσως για πρώτη φορά στην ζωή μου είμαι στηνμεγάλη κατηγορία που λέγονται αναποφάσιστοι.
Το πρώτο μου δίλλημα είναι η συμμετοχή ή η αποχή από τιςεκλογές. Θεωρώ..... ότι οι εκλογές εντός μιας υποτιθέμενης δημοκρατίας δεν έχουν τηνδυνατότητα να αλλάξουν τα πράγματα, τουλάχιστον ριζικά. Όπως λένε και οιαναρχικοί, αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες.
Όμως εκτός από τους στρατηγικούς στόχους, όπως είναι ηαλλαγή του κοινωνικοπολιτικού τοπίου σε ένα σύστημα όπου αξία θα έχει οάνθρωπος και όχι τα υλικά αγαθά, είναι και οι τακτικοί στόχοι. Τακτικός στόχοςείναι η διαμόρφωση, για παράδειγμα, καλύτερων συνθηκών στο εργασιακόπεριβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μεν τον στρατηγικό στόχο αλλά δεν θαπεριμένουμε πότε θα τον πετύχουμε και μέσω αυτής της επιτυχίας να καλυτερέψουντα πάντα γύρω μας. Θα κάνουμε ελιγμούς και θα βάλουμε και τακτικούς στόχους.
Με βάση την παραπάνω παράγραφο, αν και τείνω προς την αποχή,για λόγους τακτικής, μάλλον, θα πρέπει να συμμετέχω. Βρισκόμαστε σε μίαιστορική καμπή και στο μέσον μιας καταστροφής που θα πρέπει να την εμποδίσουμενα ολοκληρωθεί. Με την αποχή μπορεί να δηλώνω ότι αρνούμαι να συμμετέχω σε μιαφαρσοκωμωδία και δεν νομιμοποιώ με την ψήφο μου τα χάλια τους αλλά επί τηςουσίας, επειδή με έχουν γραμμένο, τους αφήνω ελεύθερους να παίρνουν αγκαλιά τονδικό τους εκλογικό νόμο και να με κοροϊδεύουν με μια κυβέρνηση συνεργασίας πουκαι καλά εκφράζει την πλειοψηφία (των βουλευτικών εδρών γιατί για την λαϊκήπλειοψηφία σκασίλα τους).
Οπότε, ας πούμε συμμετοχή.
Ποιο κόμμα επιλέγεις; Ο υπογράφων, και
για όσους έχουν το βίτσιο να με παρακολουθούν, ήμουν εξαρχήςενάντια στο μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση και σε εποχές που η λέξηχρεοκοπία ήταν απαγορευμένη έγραφα ότι με τα δάνεια απλά ξεπουλάμε την Ελλάδαγια να κερδίσουν χρόνο οι τράπεζες.
Αυτό σημαίνει ότι εξ ορισμού απορρίπτονται (που έτσι κιαλλιώς τα έχω απορρίψει από την πρώτη στιγμή που κατανόησα την πολιτική) ΠΑΣΟΚ– ΝΔ – ΛΑΟΣ – ΔΗΣΥ. Είναι τα κόμματα που ξεκάθαρα έχουν στοιχηθεί πίσω από ταμνημόνια και δεν γίνεται να κοροϊδευόμαστε με επικοινωνιακές αρλούμπες.
Πέριξ αυτών των κομμάτων βρίσκεται η ΔΗΜΑΡ, το γεννόσημο τουΠΑΣΟΚ ή όπως θέλει να αυτοαποκαλείται, η υπεύθυνη αριστερά. Τι μας λέει ηΔΗΜΑΡ; Θα τιμήσουμε τις υπογραφές αλλά θα διαπραγματευτούμε ξανά. Τι θαδιαπραγματευτεί; Τις συνθήκες θανάτου μας;
Παρένθεση. Η δική μου θέση είναι ότι το χρέος της χώραςπαραμένει μεγάλο, προοπτική με αυτό το χρέος και την εξυπηρέτηση του δενυπάρχει και ότι το ευρώ ως νόμισμα εξυπηρετεί τις τράπεζες και τους πλούσιους(είτε ως φυσικά πρόσωπα είτε ως κράτη). Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι νααλλάξει εκ βάθρων, να αποκτήσει σοβαρή πρωτογενή παραγωγή, να επενδύσει σεδιάφορους τομείς κλπ, είναι μια μεγάλη κουβέντα που θέλει άλλα σεντόνια για νααναπτυχθεί.
Με δεδομένο ότι στο μέλλον, είτε βραχυπρόθεσμα είτεμεσοπρόθεσμα, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ξανά (και μάλιστα με ενυπόθηκα δάνεια)ποιος είναι ο στόχος της ΔΗΜΑΡ: Η ΔΗΜΑΡ ουσιαστικά χρησιμοποιεί αριστερήφρασεολογία για να κάνει ότι και η ΝΔ.
Πάμε πιο αριστερά (θεωρητικώς). ΚΚΕ. Το ΚΚΕ με την στάση τουέχει πολλάκις εξυπηρετήσει το σύστημα, γι΄ αυτό και παίρνει τα εύσημα ακόμα καιαπό τον Πρετεντέρη. Το ίδιο το κόμμα ζητάει να ψηφιστεί ως μια πιο ισχυρήαντιπολίτευση. Σε μια εποχή που γκρεμίζονται τα πάντα και ο λαός οδηγείται στηνεξαθλίωση και στον θάνατο η καούρα του ΚΚΕ είναι να έχει απλά περισσότερουςβουλευτές. Και τι θα τους κάνει; Πρακτικά η αύξηση των βουλευτών του είναι άνευουσίας για τον λαό. Εντάξει το κόμμα θα έχει περισσότερα έσοδα… Και εδώ έχωβαθύτατη διαφωνία με το ΚΚΕ. Όπως έγραψα και στον πρόλογο υπάρχει ο στρατηγικόςστόχος και ο στόχος τακτικής. Τώρα καίγεται η γούνα μας. Ας διώξουμε την φωτιάκαι μετά παλεύουμε για την επανάσταση που θα έχει 100% συμμετοχή (μόνο αυτό θαμπορούσε να δεχθεί το κόμμα του λαού).
ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά τα δύο χρόνια αποδείχθηκε πολύ κατώτεροςτων περιστάσεων. Για αρκετό χρόνο δεν μίλησε καθόλου για την δανειακή σύμβασημε την οποία παραιτείται η χώρα από κάθε ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας. Δενεξήγησε επαρκώς και στην ώρα του ότι αυτό που έκανε το ΠΑΣΟΚ ήταν να ανταλλάξειτα δάνεια που ήταν στο ελληνικό δίκαιο με ενυπόθηκα δάνεια στο αγγλικό δίκαιο.Δεν προσπάθησε να δώσει στους πολίτες να καταλάβουν, εξαρχής, που οδηγεί ο δρόμος που μας τον παρουσίασαν ωςμονόδρομο. Δεν τόλμησε να φωνάξει εξαρχής ότι η χώρα το 2010 έπρεπε να πάει σεπτώχευση, τότε που ένα κούρεμα 75% όπως το τωρινό θα είχε πρακτικό νόημα. Καιτώρα μπερδεμένο ψελλίζει για περίοδο χάριτος και άλλα ωραία λόγια νααγαπιόμαστε. Πετάει εν ολίγοις την μπάλα στην εξέδρα.
Οι Οικολόγοι – Πράσινοι δεν με πείθουν γενικώς ότι έχουν μιασφαιρική πολιτική που μάλιστα να μπορούν να την στηρίξουν κυβερνώντας.
Εκ δεξιών και μάλιστα στα άκρα υπάρχει ένα φαινόμενο πουλέγεται Χρυσή Αυγή. Και πάλι, διαβάζοντας απλά ιστορία, έγραφα ότι σε περιόδουςκρίσης αν η αριστερά αποτύχει να πείσει δημιουργείται γόνιμο έδαφος για τονφασισμό και τον ναζισμό. Και φοβάμαι ότι ο φασισμός δεν είναι μια θεωρητικήαπειλή. Εδώ να πούμε ότι τα μέσα προπαγάνδας θέλοντας να εξυπηρετήσουν τακόμματα που τους θρέφουν έχουν δημιουργήσει έναν παροξυσμό σε σχέση με τουςμετανάστες. Και ένα υπαρκτό πρόβλημα που πρέπει να δούμε πως θα λυθεί το έχουνμετατρέψει σε ένα φανατικό όπλο που δίνει τροφή στην ακροδεξιά.
Πάμε τώρα στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Ο Καμμένος σαν άλλοςΒενιζέλος κάνει ότι βρέθηκε στην πολιτική σκηνή μόλις δημιούργησε το κόμμα του(και ο Μπένι μόλις έγινε υπουργός οικονομικών βρέθηκε στην πολιτική σκηνή). Αςκάνω λοιπόν ότι παραβλέπω ότι και ο Καμμένος είναι στοιχείο ενός συστήματος πουμας έχει οδηγήσει στην καταστροφή (χρόνια στην ΝΔ και μάλιστα και υπουργός ήμήπως διάβαζε όταν μας έλεγε ο Κωστάκης για την θωρακισμένη οικονομία και οΤσιτουρίδης ασχολιότανε με δομημένα ομόλογα;). Το παραβλέπω.
Το κόμμα του Καμμένου έχει μαζέψει όλους τους νεοδημοκράτες (πουέχουν και αυτοί ευθύνη για την καταστροφή) ώστε όλοι αυτοί να μας σώσουν.Ουσιαστικά αυτό το κόμμα έρχεται απλά να δώσει αποκούμπι στους απογοητευμένουςαπό τον κωλοτούμπα Σαμαρά νεοδημοκράτες. Απέχει πολύ από το να είναι μιαπραγματική λύση για την χώρα.
Και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν γίνεται να έχουμε και τονσκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Και εντός ευρώ και ελεγχόμενη από εμάςοικονομία. Η ΕΕ έχει δρομολογήσει μια πορεία που θα εξαθλιώσει τον λαό. Ακόμακαι των ισχυρών οικονομικά χωρών. Ακολουθούμε;
Θα μου πεις, είναι λύση ένα εθνικό νόμισμα; Από μόνο του, τολένε όλοι, όχι. Είναι απλά ένα εργαλείο ελέχγου της οικονομίας. Χρειάζονται πολλά να γίνουν. Καιφυσικά όχι με τους υπάρχοντες πολιτικούς που έτσι κι αλλιώς έχουν γαλουχηθεί μετην πλήρη αδιαφορία για το καλό του συνόλου, την έλλειψη πολιτικής παιδείας,την εξουσιομανία κλπ.
Όπως καταλαβαίνεται δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να μπορώ ναψηφίσω. Υπάρχουν βέβαια και άλλα κόμματα μικρότερα. Αλλά δεν δείχνουν καταρχάς(πριν δηλαδή τα κρίνω και επί της πολιτικής) την δυναμική να πιάσουν το 3%.Αυτό σημαίνει ότι με τον εκλογικό τους νόμο οι ψήφοι αυτοί θα μεταφραστούν σεβουλευτικές έδρες των μεγαλύτερων κομμάτων και ιδιαίτερα του πρώτου.
Το λευκό δεν προσμετράτε οπότε ουσιαστικά δίνει μεγαλύτεροποσοστό επί των εγκύρων στα κόμματα, όπως και το άκυρο και η αποχή.
Τι κάνεις λοιπόν; Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στακάρβουνα Μικρός Φωκίων
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιώργος Καρατζαφέρης..“Η ΝΔ επιβραβεύει την ηθική της αποστασίας”!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Nokia: η αρχή του τέλους;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
