2014-03-16 10:52:13
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΝΕΛΑΒΑΝ σε ώρες δύσκολες. Με το παρελθόν του έκαστος των δύο (λεγομένων) μεγάλων κομμάτων. Άρπαξαν το τιμόνι της χώρας πριν καταποντιστεί του καράβι. Φιλοπατρία; Τύψεις; Έτσι κι αλλιώς, «ο καλός ο καπετάνιος…»
ΚΑΛΕΣΑΝ τους άλλους για συμπαράσταση. Ο «άλλος» δεν ανταποκρίθηκε. Στάθηκε μακριά δείχνοντας δόντια και νύχια. Λες και βρίσκονταν σε άλλο καράβι που περίμενε καραβοκύρη. «Μετράμε λάθη, περιμένουμε στραβοπατήματα κι όταν πέσουν…εδώ είμαστε. Αναλαμβάνουμε όταν η μπόρα θα’ χει κοπάσει, φοράμε το χαμόγελο του θριαμβευτή και πάμε με λιγότερους καρχαρίες και βράχια, μιας και τα ξερίζωσαν οι προηγούμενοι».
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ έπραξαν αυτό που έπρεπε, σε καιρούς χαλεπούς. Στην κυριότερη φάση. Στα δύσκολα. Πήραν τα ρίσκα τους, άφησαν οπαδούς ξέκοψαν(;) απ’ το παρελθόν και ανασήκωσαν τα μανίκια. Αποφασιστικοί, σκληροί και…αγνώριστοι (δεν μεταλλάσσεται ο θύτης μέσα σε ένα βράδυ κρίσης και απελπισίας).
ΚΙ άρχισαν να φεύγουν οι οπαδοί τους…διακριτικά. Μη δώσουν στόχο πως οσμίστηκαν τυρί στους «απέναντι», γι αυτό και εγκαταλείπουν το σκάφος. Άνθρωποι που έκαναν…καριέρα ξεκινώντας από αφισοκολλητές. «Ιδεολόγοι» με το ταμπελάκι του σοσιαλιστή με ημερομηνία λήξης. Διόρισαν το παιδί και ”τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, την πίστιν τετήρηκα…”.
ΟΙ δυσαρεστημένοι, με τα χέρια τους ακόμα κοκκινισμένα απ’ το χειροκρότημα. Για ό,τι συμφέρον και «προσοδοφόρο» επί δεξιάς που τη διαδέχτηκε ο σοσιαλισμός, πριν ο εκσυγχρονισμός τους παντρέψει. Οπορτουνιστές που άρπαξαν το καϊμάκι απ’ το ΠΑΣΟΚ, απόλαυσαν κοινά σοσιαλιστικά οφέλη, άρμεξαν ιδιωτικά και εγκατέλειψαν. Συμφεροντολόγοι που δεν σηκώνουν ούτε πέτρα, αν δεν υπάρχει νόμισμα από κάτω.
ΚΑΙ τώρα; Περιμένουν και περιμένουμε. Να τα βρει έτοιμα ο επόμενος και να ρίχνει βόλια στον προηγούμενο. Και είναι τόσο βολική η «καμένη γη», που θα τραβήξει ως τον μεθεπόμενο. Ωστόσο, μας προέκυψε…Ποταμός και οι «βιαστικοί» στάθηκαν προβληματισμένοι. «Κάνουμε το σάλτο; Ίσως υπάρχει κι εκεί ψωμί. Ένα ζύγιασμα στις όχθες, και μετά τσαλαβουτάμε».
ΜΕ τα λάθη τους και τις υπερβολές οι σημερινοί, χωρίς προοπτική κομματική πληρώνοντας το τίμημα, και στο βάθος…Ελλάδα. Ίσως να’ ναι η αλήθεια κι ας μην τους αδικούμε. Tromaktiko
ΑΝΕΛΑΒΑΝ σε ώρες δύσκολες. Με το παρελθόν του έκαστος των δύο (λεγομένων) μεγάλων κομμάτων. Άρπαξαν το τιμόνι της χώρας πριν καταποντιστεί του καράβι. Φιλοπατρία; Τύψεις; Έτσι κι αλλιώς, «ο καλός ο καπετάνιος…»
ΚΑΛΕΣΑΝ τους άλλους για συμπαράσταση. Ο «άλλος» δεν ανταποκρίθηκε. Στάθηκε μακριά δείχνοντας δόντια και νύχια. Λες και βρίσκονταν σε άλλο καράβι που περίμενε καραβοκύρη. «Μετράμε λάθη, περιμένουμε στραβοπατήματα κι όταν πέσουν…εδώ είμαστε. Αναλαμβάνουμε όταν η μπόρα θα’ χει κοπάσει, φοράμε το χαμόγελο του θριαμβευτή και πάμε με λιγότερους καρχαρίες και βράχια, μιας και τα ξερίζωσαν οι προηγούμενοι».
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ έπραξαν αυτό που έπρεπε, σε καιρούς χαλεπούς. Στην κυριότερη φάση. Στα δύσκολα. Πήραν τα ρίσκα τους, άφησαν οπαδούς ξέκοψαν(;) απ’ το παρελθόν και ανασήκωσαν τα μανίκια. Αποφασιστικοί, σκληροί και…αγνώριστοι (δεν μεταλλάσσεται ο θύτης μέσα σε ένα βράδυ κρίσης και απελπισίας).
ΚΙ άρχισαν να φεύγουν οι οπαδοί τους…διακριτικά. Μη δώσουν στόχο πως οσμίστηκαν τυρί στους «απέναντι», γι αυτό και εγκαταλείπουν το σκάφος. Άνθρωποι που έκαναν…καριέρα ξεκινώντας από αφισοκολλητές. «Ιδεολόγοι» με το ταμπελάκι του σοσιαλιστή με ημερομηνία λήξης. Διόρισαν το παιδί και ”τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, την πίστιν τετήρηκα…”.
ΟΙ δυσαρεστημένοι, με τα χέρια τους ακόμα κοκκινισμένα απ’ το χειροκρότημα. Για ό,τι συμφέρον και «προσοδοφόρο» επί δεξιάς που τη διαδέχτηκε ο σοσιαλισμός, πριν ο εκσυγχρονισμός τους παντρέψει. Οπορτουνιστές που άρπαξαν το καϊμάκι απ’ το ΠΑΣΟΚ, απόλαυσαν κοινά σοσιαλιστικά οφέλη, άρμεξαν ιδιωτικά και εγκατέλειψαν. Συμφεροντολόγοι που δεν σηκώνουν ούτε πέτρα, αν δεν υπάρχει νόμισμα από κάτω.
ΚΑΙ τώρα; Περιμένουν και περιμένουμε. Να τα βρει έτοιμα ο επόμενος και να ρίχνει βόλια στον προηγούμενο. Και είναι τόσο βολική η «καμένη γη», που θα τραβήξει ως τον μεθεπόμενο. Ωστόσο, μας προέκυψε…Ποταμός και οι «βιαστικοί» στάθηκαν προβληματισμένοι. «Κάνουμε το σάλτο; Ίσως υπάρχει κι εκεί ψωμί. Ένα ζύγιασμα στις όχθες, και μετά τσαλαβουτάμε».
ΜΕ τα λάθη τους και τις υπερβολές οι σημερινοί, χωρίς προοπτική κομματική πληρώνοντας το τίμημα, και στο βάθος…Ελλάδα. Ίσως να’ ναι η αλήθεια κι ας μην τους αδικούμε. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνάντηση ΕΣΕΦΥ με ΥΠΑΑΤ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
