2012-04-20 00:42:02
Ως μια από τις πιο κρίσιμες μέρες για το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα χαρακτηρίζει την 6η Μαΐου το Γερμανικό περιοδικό «Focus», το οποίο αναφέρει ότι από τα αποτελέσματα των εκλογών που θα διεξαχθούν τη μέρα εκείνη... σε Ελλάδα και Γαλλία, εξαρτάται εν πολλοίς το μέλλον του ευρώ: «Η 6η Μαΐου μπορεί να αποβεί μοιραία ημέρα για το ευρώ» υποστηρίζει ο αρθρογράφος στις οικονομικές σελίδες της διαδικτυακής έκδοσης του Focus, συνδέοντας τους λόγους των φόβων του με τις εκλογές που θα διεξαχθούν την ίδια ημέρα σε Ελλάδα και Γαλλία.
Η Deutsche Welle, αναφέρει ότι η νέα απειλή διάλυσης που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη, αυτή τη φορά με αφορμή την Ισπανία, είναι εκείνο που οδηγεί τον Γερμανό αρθρογράφο να πιστεύει ότι επειδή ακριβώς οι αντιδράσεις των χρηματαγορών βασίζονται στην ψυχολογία, όσο περισσότερο πλησιάζει η ημερομηνία της 6ης Μαΐου, τόσο περισσότερο οι αγορές θα δείχνουν νευρικότητα.
«Οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα και ο 2ος και αποφασιστικός γύρος των γαλλικών προεδρικών αποκτούν τεράστια σημασία, γιατί θα κριθεί η τύχη των προγραμμάτων διάσωσης και επομένως το μέλλον του κοινού νομίσματος» υποστηρίζει ο δημοσιογράφος, ο οποίος υιοθετεί το προεκλογικό επιχείρημα κατά του υποψηφίου των Γάλλων Σοσιαλιστών Φρανσουά Ολάντ ότι σε περίπτωση νίκης του θα προκληθούν αναταραχές στις αγορές.
«Κυρίως η προσφυγή στις κάλπες στην Ελλάδα είναι ζωτικής σημασίας. Γιατί τα δύο μεγάλα κόμματα που έχουν δεσμευτεί απέναντι στις Βρυξέλλες να τηρήσουν πολιτική λιτότητας παρά το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, δεν συγκεντρώνουν μαζί ούτε και το απαραίτητο μίνιμουμ του 36%. Η οργή των Ελλήνων για τις περικοπές είναι μεγάλη, η πτώχευση απεφεύχθη, αλλά η ανεργία έχει ξεπεράσει το 22%, η ανεργία των νέων το 50%» γράφει και συνεχίζει: «Αυτήν την οργή την εκμεταλλεύονται τα ακραία αντιμνημονιακά κόμματα. Η λύση των κομμάτων διαμαρτυρίας, δεξιά ή αριστερά του κέντρου, προέρχεται από εκείνους που αρέσκονται σε θεωρίες συνωμοσίας, ότι η χώρα έχει κατακτηθεί από τους δανειστές και την τρόικα, ότι δεν έγιναν παραλείψεις από τους εγχώριους πολιτικούς, αλλά από τους ξένους».
Ο αρθρογράφος αναρωτιέται τι θα γίνει με το πρόγραμμα διάσωσης μετά τις εκλογές σε περίπτωση που δεν συγκροτηθεί σταθερή κυβέρνηση συνασπισμού, μια που ακόμη και ο πιθανότερος πρωθυπουργός μετά τις εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς, με βαριά καρδιά δέχθηκε το πρόγραμμα λιτότητας.
«Σε περίπτωση που κλιμακωθεί και πάλι η κατάσταση παρά τις προσπάθειες απομόνωσης της Ελλάδας, η κρίση θα συμπαρασύρει και τις άλλες χώρες με δημοσιονομικά ελλείμματα. Η Ισπανία χρειάζεται βοήθεια και πιθανότατα και η Ιταλία. Άρα ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης θα έφτανε στα όριά του» καταλήγει και επικαλείται δήλωση του υπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη πως η ανάγκη διαμαρτυρίας δεν θα πρέπει να οδηγήσει στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρώπη και το ευρώ.
eklogika.gr
Η Deutsche Welle, αναφέρει ότι η νέα απειλή διάλυσης που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη, αυτή τη φορά με αφορμή την Ισπανία, είναι εκείνο που οδηγεί τον Γερμανό αρθρογράφο να πιστεύει ότι επειδή ακριβώς οι αντιδράσεις των χρηματαγορών βασίζονται στην ψυχολογία, όσο περισσότερο πλησιάζει η ημερομηνία της 6ης Μαΐου, τόσο περισσότερο οι αγορές θα δείχνουν νευρικότητα.
«Οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα και ο 2ος και αποφασιστικός γύρος των γαλλικών προεδρικών αποκτούν τεράστια σημασία, γιατί θα κριθεί η τύχη των προγραμμάτων διάσωσης και επομένως το μέλλον του κοινού νομίσματος» υποστηρίζει ο δημοσιογράφος, ο οποίος υιοθετεί το προεκλογικό επιχείρημα κατά του υποψηφίου των Γάλλων Σοσιαλιστών Φρανσουά Ολάντ ότι σε περίπτωση νίκης του θα προκληθούν αναταραχές στις αγορές.
«Κυρίως η προσφυγή στις κάλπες στην Ελλάδα είναι ζωτικής σημασίας. Γιατί τα δύο μεγάλα κόμματα που έχουν δεσμευτεί απέναντι στις Βρυξέλλες να τηρήσουν πολιτική λιτότητας παρά το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, δεν συγκεντρώνουν μαζί ούτε και το απαραίτητο μίνιμουμ του 36%. Η οργή των Ελλήνων για τις περικοπές είναι μεγάλη, η πτώχευση απεφεύχθη, αλλά η ανεργία έχει ξεπεράσει το 22%, η ανεργία των νέων το 50%» γράφει και συνεχίζει: «Αυτήν την οργή την εκμεταλλεύονται τα ακραία αντιμνημονιακά κόμματα. Η λύση των κομμάτων διαμαρτυρίας, δεξιά ή αριστερά του κέντρου, προέρχεται από εκείνους που αρέσκονται σε θεωρίες συνωμοσίας, ότι η χώρα έχει κατακτηθεί από τους δανειστές και την τρόικα, ότι δεν έγιναν παραλείψεις από τους εγχώριους πολιτικούς, αλλά από τους ξένους».
Ο αρθρογράφος αναρωτιέται τι θα γίνει με το πρόγραμμα διάσωσης μετά τις εκλογές σε περίπτωση που δεν συγκροτηθεί σταθερή κυβέρνηση συνασπισμού, μια που ακόμη και ο πιθανότερος πρωθυπουργός μετά τις εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς, με βαριά καρδιά δέχθηκε το πρόγραμμα λιτότητας.
«Σε περίπτωση που κλιμακωθεί και πάλι η κατάσταση παρά τις προσπάθειες απομόνωσης της Ελλάδας, η κρίση θα συμπαρασύρει και τις άλλες χώρες με δημοσιονομικά ελλείμματα. Η Ισπανία χρειάζεται βοήθεια και πιθανότατα και η Ιταλία. Άρα ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης θα έφτανε στα όριά του» καταλήγει και επικαλείται δήλωση του υπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη πως η ανάγκη διαμαρτυρίας δεν θα πρέπει να οδηγήσει στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρώπη και το ευρώ.
eklogika.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα πέντε λάθη που κάνουν οι γυναίκες στο σεξ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
