2014-03-23 20:48:52
Γράφει ο Αχιλλέας Τζορμακλιώτης
Περπατούσα κάποτε ΣΥΡΙΖΑ από ένα ΠΟΤΑΜΙ θαυμάζοντας τις ΕΛΙΕΣ που υπήρχαν τριγύρω και θυμάμαι ότι ποθούσα σαν τρελός να γευτώ τον καρπό τους. Δεν κατάφερα να αντισταθώ κι όρμησα προς τα δένδρα για να κόψω μερικές. Καθώς πλησίασα, μου έκανε εντύπωση πως, παρά το ότι οι ελιές φαίνονταν γευστικές, η κατάσταση των λιόδεντρων ήταν τραγική. Πολλά από τα οποία μάλιστα, ήταν κομμένα από τη ρίζα, αφού πολλοί ξυλοκόποι, όσο και αν τα θαύμαζαν παλιά, αποφάσισαν πλέον να πάνε να τα κόψουν.
Αναρωτιόμουν και απορούσα γιατί οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ επέτρεψαν να συμβεί κάτι τέτοιο. Πού στο καλό ήταν και δεν προσπάθησαν να τα υπερασπιστούν; Διότι είμαι σίγουρος πως στις παλαιότερες βόλτες μου εδώ, τους είχα δει να κόβουν ελιές και να τις τρώνε. Τελικά μάλλον για να τα εκμεταλλεύονται ήταν μόνο, καθώς στα δύσκολα τα παράτησαν στην τύχη τους. Αλλά στην πορεία, με μια πιο ήρεμη και λογική σκέψη, διαπίστωσα ότι κανένας μας δεν έκανε κάτι για να τα προστατέψει. Κι όχι μόνον αυτά, αλλά κάθε άλλο δέντρο που συμπλήρωνε τέλεια το ειδυλλιακό τοπίο του ποταμιού. εκεί όπου συχνά – πυκνά αγαπούσα να κάνω τις βόλτες μου.
Είναι εύκολο να περιμένεις κάτι να γίνει από λίγους οικολόγους, όμως έχουμε χρέος όλοι μας, σαν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ που είμαστε, να προστατεύουμε το περιβάλλον και τα φυσικά τοπία αυτής της όμορφης χώρας. Θα’ πρεπε κάθε ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όταν ανοίγουμε τα παράθυρα ύστερα από τον όμορφο βραδινό ύπνο μας, να αναλογιζόμαστε τι έχουμε κάνει εμείς γι’ αυτόν τον τόπο. Και δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στο περιβάλλον, απλώς αυτό ήταν η αφορμή για μια πιο συλλογική σκέψη. Δεν υπάρχει ΣΧΕΔΙΟ Β, το σχέδιο είναι ένα και πρέπει να είναι ενιαίο. Καθημερινά, καθένας από το δικό του μετερίζι, να προσπαθεί να γίνει καλύτερος για τον εαυτό του. Μέσα από το ατομικό εγώ, θα νιώσουμε και την συνολική ευθύνη. Ακόμα κι αν σε κάποιους μπορεί να ακουστεί πολύ εγωιστική μια τέτοιαν άποψη.
Χρειάζεται να γίνει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ της χαμένης ομορφιάς. Δεν υπάρχει διαχωρισμός σε ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ και άλλου είδους πολίτες. Όλοι σκεπαζόμαστε και συντηρούμαστε μαζί και θα πρέπει να βαδίσουμε σε ένα ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, στο οποίο θα λειτουργούμε για την ευημερία όλων. Να φτιάξουμε μια ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, χωρίς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ, δεξιές και κάθε είδους άλλες, αρνούμενοι την παλιά, την ανύπαρκτη, και με μια ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ να εναρμονιστούμε σε ανθρώπινες συνθήκες.
Ήδη, όσο ολοκληρώνω αυτόν μου τον συλλογισμό, μου φαίνεται να ακούω έναν ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ που προσπαθεί να με αποτρέψει από αυτόν, λόγω των όσων μη εφαρμόσιμων διανοούμαι να εκστομίζω. Διαφωνώ. Εγώ την κοινωνία μας, για να μην πω τον κόσμο ολόκληρο, την αντιλαμβάνομαι σαν έναν κύκλο. Είμαστε όλοι τριγύρω και στοχεύουμε να φτάσουμε στην μέση. Είναι ανόητο. Δεν απαιτείται μια ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ για να έρθει η ευτυχία. Αρκεί να είμαστε τριγύρω, να πιανόμαστε χέρι – χέρι και να μπορεί ο ένας να κοιτά τον άλλον στα μάτια με ειλικρίνεια. Φτάσαμε να φοβούμαστε ακόμη και τους καθρέφτες.
logioshermes
Περπατούσα κάποτε ΣΥΡΙΖΑ από ένα ΠΟΤΑΜΙ θαυμάζοντας τις ΕΛΙΕΣ που υπήρχαν τριγύρω και θυμάμαι ότι ποθούσα σαν τρελός να γευτώ τον καρπό τους. Δεν κατάφερα να αντισταθώ κι όρμησα προς τα δένδρα για να κόψω μερικές. Καθώς πλησίασα, μου έκανε εντύπωση πως, παρά το ότι οι ελιές φαίνονταν γευστικές, η κατάσταση των λιόδεντρων ήταν τραγική. Πολλά από τα οποία μάλιστα, ήταν κομμένα από τη ρίζα, αφού πολλοί ξυλοκόποι, όσο και αν τα θαύμαζαν παλιά, αποφάσισαν πλέον να πάνε να τα κόψουν.
Αναρωτιόμουν και απορούσα γιατί οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ επέτρεψαν να συμβεί κάτι τέτοιο. Πού στο καλό ήταν και δεν προσπάθησαν να τα υπερασπιστούν; Διότι είμαι σίγουρος πως στις παλαιότερες βόλτες μου εδώ, τους είχα δει να κόβουν ελιές και να τις τρώνε. Τελικά μάλλον για να τα εκμεταλλεύονται ήταν μόνο, καθώς στα δύσκολα τα παράτησαν στην τύχη τους. Αλλά στην πορεία, με μια πιο ήρεμη και λογική σκέψη, διαπίστωσα ότι κανένας μας δεν έκανε κάτι για να τα προστατέψει. Κι όχι μόνον αυτά, αλλά κάθε άλλο δέντρο που συμπλήρωνε τέλεια το ειδυλλιακό τοπίο του ποταμιού. εκεί όπου συχνά – πυκνά αγαπούσα να κάνω τις βόλτες μου.
Είναι εύκολο να περιμένεις κάτι να γίνει από λίγους οικολόγους, όμως έχουμε χρέος όλοι μας, σαν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ που είμαστε, να προστατεύουμε το περιβάλλον και τα φυσικά τοπία αυτής της όμορφης χώρας. Θα’ πρεπε κάθε ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, όταν ανοίγουμε τα παράθυρα ύστερα από τον όμορφο βραδινό ύπνο μας, να αναλογιζόμαστε τι έχουμε κάνει εμείς γι’ αυτόν τον τόπο. Και δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στο περιβάλλον, απλώς αυτό ήταν η αφορμή για μια πιο συλλογική σκέψη. Δεν υπάρχει ΣΧΕΔΙΟ Β, το σχέδιο είναι ένα και πρέπει να είναι ενιαίο. Καθημερινά, καθένας από το δικό του μετερίζι, να προσπαθεί να γίνει καλύτερος για τον εαυτό του. Μέσα από το ατομικό εγώ, θα νιώσουμε και την συνολική ευθύνη. Ακόμα κι αν σε κάποιους μπορεί να ακουστεί πολύ εγωιστική μια τέτοιαν άποψη.
Χρειάζεται να γίνει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ της χαμένης ομορφιάς. Δεν υπάρχει διαχωρισμός σε ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ και άλλου είδους πολίτες. Όλοι σκεπαζόμαστε και συντηρούμαστε μαζί και θα πρέπει να βαδίσουμε σε ένα ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, στο οποίο θα λειτουργούμε για την ευημερία όλων. Να φτιάξουμε μια ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, χωρίς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ, δεξιές και κάθε είδους άλλες, αρνούμενοι την παλιά, την ανύπαρκτη, και με μια ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ να εναρμονιστούμε σε ανθρώπινες συνθήκες.
Ήδη, όσο ολοκληρώνω αυτόν μου τον συλλογισμό, μου φαίνεται να ακούω έναν ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ που προσπαθεί να με αποτρέψει από αυτόν, λόγω των όσων μη εφαρμόσιμων διανοούμαι να εκστομίζω. Διαφωνώ. Εγώ την κοινωνία μας, για να μην πω τον κόσμο ολόκληρο, την αντιλαμβάνομαι σαν έναν κύκλο. Είμαστε όλοι τριγύρω και στοχεύουμε να φτάσουμε στην μέση. Είναι ανόητο. Δεν απαιτείται μια ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ για να έρθει η ευτυχία. Αρκεί να είμαστε τριγύρω, να πιανόμαστε χέρι – χέρι και να μπορεί ο ένας να κοιτά τον άλλον στα μάτια με ειλικρίνεια. Φτάσαμε να φοβούμαστε ακόμη και τους καθρέφτες.
logioshermes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καμπάνες σε οπαδούς του Παναιτωλικού για το επεισόδιο έξω από τη Θύρα 6!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
