2014-03-29 11:48:05
του Θωμά Σίδερη
Τεστ επικύρωσης της νεο-οθωμανικής πολιτικής του είναι για τον Ταγίπ Ερντογάν οι δημοτικές εκλογές της 30ής Μαρτίου.
Γι’ αυτό και και κάνει ό,τι μπορεί για να τις κερδίσει: απειλεί τους εσωκομματικούς αντιπάλους του, φυλακίζει δημοσιογράφους, κατεβάζει τους διακόπτες του ίντερνετ (μόνο η Αίγυπτος του Μουμπάρακ έχει κάνει κάτι ανάλογο τα τελευταία τρία χρόνια) και διασκεδάζει τις εντυπώσεις, σφυρίζοντας αδιάφορα, όσον αφορά στις υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες φέρεται να εμπλέκεται. Την ίδια στιγμή, τα τουρκικά ΜΜΕ ασχολούνται με τα ροζ βίντεο του Ερντογάν αλλά και της αντιπολίτευσης, ξεχνώντας ότι η Τουρκία επί των ημερών του συντηρητικού ισλαμιστή πρωθυπουργού καταργεί ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες και μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους των καθόλα συντηρητικών επιλογών του στο επίπεδο της παραπολιτικής.Παράλληλα, μία μερίδα του τύπου θεωρεί ότι το κύμα αμφισβήτησης του Ερντογάν ξεκινά από το στρατό, την αστυνομία και το δικαστικό σώμα, ως απόρροια της διείσδυσης του πάμπλουτου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν στις ομάδες αυτές
. Είναι γεγονός ότι ο Γκιουλέν, που ζει μόνιμα στις ΗΠΑ, είναι πανίσχυρος: χρηματοδοτεί ισλαμικά σχολεία παντού στον κόσμο αλλά και στην Τουρκία, έχει στην ιδιοκτησία τη μεγαλύτερη σε κυκλοφορία τουρκική εφημερίδα (Ζamanκαι TodaysZaman– η τελευταία είναι αγγλόφωνη), το πρακτορείο ειδήσεων Cihanκαθώς και άλλα ΜΜΕ. Η ανοιχτή κόντρα Γκιουλέν και Ερντογάν είναι δεδομένη. Το κύμα όμως της αμφισβήτησης του Ερντογάν έχει ρίζες βαθιά μέσα στην κοινωνία; Και στην πολυπληθή Τουρκική νεολαία, που βλέπουν τη χώρα τους να έχει περισσότερους ιμάμηδες από γιατρούς και δασκάλους, την ίδια στιγμή που οι ατομικές ελευθερίες τους περιορίζονται δραματικά.
Πιο ευάλωτος από ποτέ
Ο Τούρκος πρωθυπουργός επέλεξε τους υποψηφίους του κόμματός του με χειρουργική ακρίβεια. Ιδιαίτερα μάλιστα σε δήμους που θεωρεί κλειδιά και πεδία για την άνευ όρων εφαρμογή της πολιτικής του, οι υποψήφιοι δήμαρχοι αποτελούν αμιγώς προσωπική επιλογή του.
Όσο όμως κι αν ακούγεται περίεργο, ύστερα μάλιστα από την εξαγγελία ευφάνταστων έργων (δημιουργία του μεγαλύτερου αεροδρομίου στον κόσμο στην ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης, διάνοιξη νέου θαλάσσιου διαύλου προς τη Μαύρη Θάλασσα κλπ.), ο Ερντογάν είναι πιο ευάλωτος από ποτέ. Αφενός, θέλει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το τεράστιο κύμα αμφισβήτησής του που ξεκίνησε από τις μαζικές διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με μαζικές διαδηλώσεις και διάφορες ακτιβιστικές δράσεις, ιδιαίτερα μετά τις αποκαλύψεις για τις τεράστιες μίζες και διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος από τον ίδιο και το στενό ευνοημένο περιβάλλον του. Ο Ερντογάν, αμετανόητος ακόμα και σήμερα, εμμένει στην ίδια ρητορική, χαρακτηρίζοντας τους διαδηλωτές του Γκεζί Παρκ «τρομοκράτες». Για τον Ερντογάν, όποιος αμφισβητεί την ισλαμοποίηση της τουρκικής κοινωνίας στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας που ευαγγελίζεται, θεωρείται τρομοκράτης. Αφετέρου, επιδιώκει να πάρει τη ρεβάνς στις κουρδικές περιοχές, αφού στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές 58 δήμοι εξέλεξαν Κούρδο δήμαρχο. Μια επανάληψη των αποτελεσμάτων θα σήμαινε για τον ισλαμιστή πρωθυπουργό πλήρη αποτυχία της αφομοιωτικής πολιτικής του όσον αφορά στο κουρδικό στοιχείο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι μετά το άνοιγμα που έκανε στους Κούρδους και την άδεια να ακούγεται η κουρδική γλώσσα στα μέσα ενημέρωσης, οι Κούρδοι έχουν ισχυρή παρουσία σε αυτά και ταυτόχρονα δε δείχνουν καμία διάθεση αφομοίωσης. Κατά τρίτο, δέχεται ισχυρή πίεση από τα δεξιά του και το εθνικιστικό κόμμα MHP, το οποίο μέχρι πρότινος πίεζε τον Ερντογάν να στήσει τρεις κάλπες τον Μάρτιο με την ταυτόχρονη διεξαγωγή βουλευτικών και δημοτικών εκλογών καθώς και δημοψηφίσματος για το νέο Σύνταγμα. Τέταρτον, ο Ερντογάν βρίσκεται στο στόχαστρο των κεμαλιστών που τον κατηγορούν ότι αποδομεί αργά και σταθερά το κοσμικό κράτος. Το AKPστις προηγούμενες εκλογές έχασε μεγάλο μέρος των δήμων της δυτικής και βορειοδυτικής Τουρκίας από τους σοσιαλιστές. Ο Τούρκος πρωθυπουργός θέλει να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος, κυρίως στις πόλεις του Πόντου και όσων βρέχονται από τη Μαύρη Θάλασσα. Το μαρτυρούν τα μεγάλα οδικά έργα που εξαγγέλλει και η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων στην περιοχή, που διατυμπανίζει σε κάθε ευκαιρία.
Οι μονομάχοι της Πόλης
Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ο Ερντογάν έχασε τη Σμύρνη, κέρδισε όμως την Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη. Η Πόλη των είκοσι εκατομμυρίων κατοίκων, εκτός από γενέτειρα του Τούρκου πρωθυπουργού, προωθείται και ως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης από το κυβερνών κόμμα AKP. Ως πειστήριο της ανάπτυξης αυτής, παρουσιάζεται μια ακμάζουσα μεσαία τάξη που πλουτίζει από τις κατασκευές, το εμπόριο και τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, που διαμένει σε πανάκριβα οικιστικά συγκροτήματα στην ασιατική πλευρά της Πόλης, οδηγεί πανάκριβα αυτοκίνητα γερμανικής προέλευσης και υιοθετεί έναν ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Μόνο που στην πραγματικότητα η μεσαία αυτή τάξη, δημιούργημα και εφεύρημα του Ερντογάν, δεν είναι τίποτα περισσότερο από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που ζητούν να είναι παρόντες στη νομή της εξουσίας και της διαχείρισης των κεφαλαίων.
Υποψήφιος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης για το κυβερνών κόμμα είναι και πάλι ο 68χρονος αρχιτέκτονας και θεολόγος Καντίρ Τοπμπάς, ο οποίος έχει διατελέσει και πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας δημάρχων. Ο Τοπμπάς είχε κρατήσει διακριτικές αποστάσεις από τις αιματηρές επιθέσεις της τουρκικής αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών, επισημαίνοντας ότι υπήρξε από την πλευρά της κυβέρνησης ελλιπής πληροφόρηση προς τους πολίτες για το τι ακριβώς επρόκειτο να κάνει στο Γκεζί Παρκ. Για τον Τοπμπάς, όπως και για ολόκληρο τον κομματικό μηχανισμό του AKP, η προβληματική εξαντλείται στην κοπή πέντε δέντρων από το πάρκο, αγνοώντας συστηματικά τον σχεδιασμένο περιορισμό των ατομικών ελευθεριών και την καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων της έκφρασης και της προσωπικότητας.
Στον αντίποδα, το αντιπολιτευόμενο σοσιαλιστικό κόμμα CHPκάνει κίνηση ματ και κατεβάζει ως υποψήφιο για το δήμο της Κωνσταντινούπολης ένα ενεργό αυτοδιοικητικό στέλεχος. Ο Μουσταφά Σαριγκιούλ είναι σήμερα δήμαρχος στο Σισλί και για πρώτη φορά ακούστηκε το όνομά του στην Ελλάδα όταν τον Σεπτέμβριο του 2011 ήρθε στη χώρα μας για να εγκαινιάσει ένα τζαμί στο χωριό Αμαξάδες της δυτικής Θράκης. Ο Σαριγκιούλ εκταμίευσε περίπου 70.000 ευρώ από τα ταμεία του δήμου του, προκειμένου να φτιάξει τρούλο (!) και να καλλωπίσει τον περιβάλλοντα χώρο σ’ ένα τζαμί επί ελληνικού εδάφους. Πρόκειται για έναν εν ενεργεία δήμαρχο με πολλές φιλοδοξίες, που στην πολιτική ατζέντα του περιλαμβάνεται και η αναρρίχησή του στη θέση του προέδρου του CHP.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της εταιρείας Konsensus, στην Κωνσταντινούπολη προηγείται ο Καντίρ Τοπμπάς, με ποσοστό 44,4%. Ο Μουσταφά Σαριγκιούλ ακολουθεί με ποσοστό 40,8%. Αντίθετα στην Άγκυρα ο υποψήφιος του CHP, ο Μανσούρ Γιαβάς, φέρεται να έχει οριακό προβάδισμα με ποσοστό 44,4%, έναντι του νυν Δημάρχου και υποψηφίου του AKP, Μελίχ Γκιοκτσέκ (42,6%). Μια άλλη δημοσκόπηση της εταιρίας A&G, φέρει το κυβερνών κόμμα να συγκεντρώνει ποσοστό από 43% έως 45%, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μεταξύ 26% και 27%, το MHP μεταξύ 14% και 16% και το BDP από 8% ως 11%
O υποψήφιος δήμαρχος Καν Τσαβούσογλου, ο οποίος εκτός από προσέλκυση αμερικανικών κεφαλαίων στη μικρή πόλη της Μαύρης Θάλασσας Μπουλανσάκ, υπόσχεται και υπεράσπιση των δικαιωμάτων της LGBT κοινότητας.
Το κόμμα του Γκεζί Παρκ και ένας ομοφυλόφιλος υποψήφιος δήμαρχος
Στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου θα λάβει μέρος και το κόμμα του Γκεζί Παρκ, η ύπαρξη του οποίου γνωστοποιήθηκε καταρχήν από τα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακτιβιστές, ψηφιακοί και μη, μπλόγκερς, αριστεροί διανοούμενοι, ανένταχτοι καλλιτέχνες, υπερασπιστές των ατομικών δικαιωμάτων έχουν εκδηλώσει μέχρι στιγμής τη στήριξή τους στο εν λόγω κόμμα που ξεπήδησε μέσα από τις βίαιες συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας το περασμένο καλοκαίρι. Ωστόσο, θεωρείται δύσκολο να καταφέρει να πιάσει το πλαφόν του 10% ώστε να καταφέρει να διεκδικήσει στα σοβαρά κάποιο δήμο της Κωνσταντινούπολης αλλά και να εκλέξει δημοτικούς συμβούλους.
Στις εκλογές όμως του Μαρτίου θα κατέλθει ως υποψήφιος δήμαρχος και ένας Τούρκος συγγραφέας, μπλόγκερ και ακτιβιστής που ζει μέχρι στιγμής στην Αμερική και δηλώνει ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος. Πρόκειται για τον 43χρονο Καν Τσαβούσογλου που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του μέσω τουίτερ για το Μπουλανσάκ, μια μικρή πόλη στη Μαύρη Θάλασσα. Ο ίδιος δηλώνει σίγουρος για τα προσόντα και τις δεξιότητές του, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και η κυβερνητική λογιστική (!), ενώ υπόσχεται ότι λόγω της διεθνούς εμπειρίας του θα προσελκύσει στην πόλη του αμερικανικά κεφάλαια. Ο Τσαβούσογλου αναφέρει στα μπλογκ του (ccavusoglu.blogspot.gr & cancavusoglu.info) ότι θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα της LGBTκοινότητας αλλά και τα δικαιώματα των γυναικών. Ο δρόμος του Τσαβούσογλου για τη διεκδίκηση της δημαρχίας δε θα είναι καθόλου εύκολος σε ένα κοινωνικό πλαίσιο που ενισχύεται από τον κεντρικό πολιτικό σχεδιασμό και που όχι μόνο δεν ανέχεται τη διαφορετικότητα αλλά τη δολοφονεί εν ψυχρώ.
trenomag.wordpress.com
Τεστ επικύρωσης της νεο-οθωμανικής πολιτικής του είναι για τον Ταγίπ Ερντογάν οι δημοτικές εκλογές της 30ής Μαρτίου.
Γι’ αυτό και και κάνει ό,τι μπορεί για να τις κερδίσει: απειλεί τους εσωκομματικούς αντιπάλους του, φυλακίζει δημοσιογράφους, κατεβάζει τους διακόπτες του ίντερνετ (μόνο η Αίγυπτος του Μουμπάρακ έχει κάνει κάτι ανάλογο τα τελευταία τρία χρόνια) και διασκεδάζει τις εντυπώσεις, σφυρίζοντας αδιάφορα, όσον αφορά στις υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες φέρεται να εμπλέκεται. Την ίδια στιγμή, τα τουρκικά ΜΜΕ ασχολούνται με τα ροζ βίντεο του Ερντογάν αλλά και της αντιπολίτευσης, ξεχνώντας ότι η Τουρκία επί των ημερών του συντηρητικού ισλαμιστή πρωθυπουργού καταργεί ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες και μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους των καθόλα συντηρητικών επιλογών του στο επίπεδο της παραπολιτικής.Παράλληλα, μία μερίδα του τύπου θεωρεί ότι το κύμα αμφισβήτησης του Ερντογάν ξεκινά από το στρατό, την αστυνομία και το δικαστικό σώμα, ως απόρροια της διείσδυσης του πάμπλουτου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν στις ομάδες αυτές
Πιο ευάλωτος από ποτέ
Ο Τούρκος πρωθυπουργός επέλεξε τους υποψηφίους του κόμματός του με χειρουργική ακρίβεια. Ιδιαίτερα μάλιστα σε δήμους που θεωρεί κλειδιά και πεδία για την άνευ όρων εφαρμογή της πολιτικής του, οι υποψήφιοι δήμαρχοι αποτελούν αμιγώς προσωπική επιλογή του.
Όσο όμως κι αν ακούγεται περίεργο, ύστερα μάλιστα από την εξαγγελία ευφάνταστων έργων (δημιουργία του μεγαλύτερου αεροδρομίου στον κόσμο στην ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης, διάνοιξη νέου θαλάσσιου διαύλου προς τη Μαύρη Θάλασσα κλπ.), ο Ερντογάν είναι πιο ευάλωτος από ποτέ. Αφενός, θέλει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το τεράστιο κύμα αμφισβήτησής του που ξεκίνησε από τις μαζικές διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με μαζικές διαδηλώσεις και διάφορες ακτιβιστικές δράσεις, ιδιαίτερα μετά τις αποκαλύψεις για τις τεράστιες μίζες και διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος από τον ίδιο και το στενό ευνοημένο περιβάλλον του. Ο Ερντογάν, αμετανόητος ακόμα και σήμερα, εμμένει στην ίδια ρητορική, χαρακτηρίζοντας τους διαδηλωτές του Γκεζί Παρκ «τρομοκράτες». Για τον Ερντογάν, όποιος αμφισβητεί την ισλαμοποίηση της τουρκικής κοινωνίας στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας που ευαγγελίζεται, θεωρείται τρομοκράτης. Αφετέρου, επιδιώκει να πάρει τη ρεβάνς στις κουρδικές περιοχές, αφού στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές 58 δήμοι εξέλεξαν Κούρδο δήμαρχο. Μια επανάληψη των αποτελεσμάτων θα σήμαινε για τον ισλαμιστή πρωθυπουργό πλήρη αποτυχία της αφομοιωτικής πολιτικής του όσον αφορά στο κουρδικό στοιχείο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι μετά το άνοιγμα που έκανε στους Κούρδους και την άδεια να ακούγεται η κουρδική γλώσσα στα μέσα ενημέρωσης, οι Κούρδοι έχουν ισχυρή παρουσία σε αυτά και ταυτόχρονα δε δείχνουν καμία διάθεση αφομοίωσης. Κατά τρίτο, δέχεται ισχυρή πίεση από τα δεξιά του και το εθνικιστικό κόμμα MHP, το οποίο μέχρι πρότινος πίεζε τον Ερντογάν να στήσει τρεις κάλπες τον Μάρτιο με την ταυτόχρονη διεξαγωγή βουλευτικών και δημοτικών εκλογών καθώς και δημοψηφίσματος για το νέο Σύνταγμα. Τέταρτον, ο Ερντογάν βρίσκεται στο στόχαστρο των κεμαλιστών που τον κατηγορούν ότι αποδομεί αργά και σταθερά το κοσμικό κράτος. Το AKPστις προηγούμενες εκλογές έχασε μεγάλο μέρος των δήμων της δυτικής και βορειοδυτικής Τουρκίας από τους σοσιαλιστές. Ο Τούρκος πρωθυπουργός θέλει να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος, κυρίως στις πόλεις του Πόντου και όσων βρέχονται από τη Μαύρη Θάλασσα. Το μαρτυρούν τα μεγάλα οδικά έργα που εξαγγέλλει και η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων στην περιοχή, που διατυμπανίζει σε κάθε ευκαιρία.
Οι μονομάχοι της Πόλης
Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ο Ερντογάν έχασε τη Σμύρνη, κέρδισε όμως την Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη. Η Πόλη των είκοσι εκατομμυρίων κατοίκων, εκτός από γενέτειρα του Τούρκου πρωθυπουργού, προωθείται και ως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης από το κυβερνών κόμμα AKP. Ως πειστήριο της ανάπτυξης αυτής, παρουσιάζεται μια ακμάζουσα μεσαία τάξη που πλουτίζει από τις κατασκευές, το εμπόριο και τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, που διαμένει σε πανάκριβα οικιστικά συγκροτήματα στην ασιατική πλευρά της Πόλης, οδηγεί πανάκριβα αυτοκίνητα γερμανικής προέλευσης και υιοθετεί έναν ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Μόνο που στην πραγματικότητα η μεσαία αυτή τάξη, δημιούργημα και εφεύρημα του Ερντογάν, δεν είναι τίποτα περισσότερο από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που ζητούν να είναι παρόντες στη νομή της εξουσίας και της διαχείρισης των κεφαλαίων.
Υποψήφιος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης για το κυβερνών κόμμα είναι και πάλι ο 68χρονος αρχιτέκτονας και θεολόγος Καντίρ Τοπμπάς, ο οποίος έχει διατελέσει και πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας δημάρχων. Ο Τοπμπάς είχε κρατήσει διακριτικές αποστάσεις από τις αιματηρές επιθέσεις της τουρκικής αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών, επισημαίνοντας ότι υπήρξε από την πλευρά της κυβέρνησης ελλιπής πληροφόρηση προς τους πολίτες για το τι ακριβώς επρόκειτο να κάνει στο Γκεζί Παρκ. Για τον Τοπμπάς, όπως και για ολόκληρο τον κομματικό μηχανισμό του AKP, η προβληματική εξαντλείται στην κοπή πέντε δέντρων από το πάρκο, αγνοώντας συστηματικά τον σχεδιασμένο περιορισμό των ατομικών ελευθεριών και την καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων της έκφρασης και της προσωπικότητας.
Στον αντίποδα, το αντιπολιτευόμενο σοσιαλιστικό κόμμα CHPκάνει κίνηση ματ και κατεβάζει ως υποψήφιο για το δήμο της Κωνσταντινούπολης ένα ενεργό αυτοδιοικητικό στέλεχος. Ο Μουσταφά Σαριγκιούλ είναι σήμερα δήμαρχος στο Σισλί και για πρώτη φορά ακούστηκε το όνομά του στην Ελλάδα όταν τον Σεπτέμβριο του 2011 ήρθε στη χώρα μας για να εγκαινιάσει ένα τζαμί στο χωριό Αμαξάδες της δυτικής Θράκης. Ο Σαριγκιούλ εκταμίευσε περίπου 70.000 ευρώ από τα ταμεία του δήμου του, προκειμένου να φτιάξει τρούλο (!) και να καλλωπίσει τον περιβάλλοντα χώρο σ’ ένα τζαμί επί ελληνικού εδάφους. Πρόκειται για έναν εν ενεργεία δήμαρχο με πολλές φιλοδοξίες, που στην πολιτική ατζέντα του περιλαμβάνεται και η αναρρίχησή του στη θέση του προέδρου του CHP.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της εταιρείας Konsensus, στην Κωνσταντινούπολη προηγείται ο Καντίρ Τοπμπάς, με ποσοστό 44,4%. Ο Μουσταφά Σαριγκιούλ ακολουθεί με ποσοστό 40,8%. Αντίθετα στην Άγκυρα ο υποψήφιος του CHP, ο Μανσούρ Γιαβάς, φέρεται να έχει οριακό προβάδισμα με ποσοστό 44,4%, έναντι του νυν Δημάρχου και υποψηφίου του AKP, Μελίχ Γκιοκτσέκ (42,6%). Μια άλλη δημοσκόπηση της εταιρίας A&G, φέρει το κυβερνών κόμμα να συγκεντρώνει ποσοστό από 43% έως 45%, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μεταξύ 26% και 27%, το MHP μεταξύ 14% και 16% και το BDP από 8% ως 11%
O υποψήφιος δήμαρχος Καν Τσαβούσογλου, ο οποίος εκτός από προσέλκυση αμερικανικών κεφαλαίων στη μικρή πόλη της Μαύρης Θάλασσας Μπουλανσάκ, υπόσχεται και υπεράσπιση των δικαιωμάτων της LGBT κοινότητας.
Το κόμμα του Γκεζί Παρκ και ένας ομοφυλόφιλος υποψήφιος δήμαρχος
Στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου θα λάβει μέρος και το κόμμα του Γκεζί Παρκ, η ύπαρξη του οποίου γνωστοποιήθηκε καταρχήν από τα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακτιβιστές, ψηφιακοί και μη, μπλόγκερς, αριστεροί διανοούμενοι, ανένταχτοι καλλιτέχνες, υπερασπιστές των ατομικών δικαιωμάτων έχουν εκδηλώσει μέχρι στιγμής τη στήριξή τους στο εν λόγω κόμμα που ξεπήδησε μέσα από τις βίαιες συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας το περασμένο καλοκαίρι. Ωστόσο, θεωρείται δύσκολο να καταφέρει να πιάσει το πλαφόν του 10% ώστε να καταφέρει να διεκδικήσει στα σοβαρά κάποιο δήμο της Κωνσταντινούπολης αλλά και να εκλέξει δημοτικούς συμβούλους.
Στις εκλογές όμως του Μαρτίου θα κατέλθει ως υποψήφιος δήμαρχος και ένας Τούρκος συγγραφέας, μπλόγκερ και ακτιβιστής που ζει μέχρι στιγμής στην Αμερική και δηλώνει ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος. Πρόκειται για τον 43χρονο Καν Τσαβούσογλου που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του μέσω τουίτερ για το Μπουλανσάκ, μια μικρή πόλη στη Μαύρη Θάλασσα. Ο ίδιος δηλώνει σίγουρος για τα προσόντα και τις δεξιότητές του, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και η κυβερνητική λογιστική (!), ενώ υπόσχεται ότι λόγω της διεθνούς εμπειρίας του θα προσελκύσει στην πόλη του αμερικανικά κεφάλαια. Ο Τσαβούσογλου αναφέρει στα μπλογκ του (ccavusoglu.blogspot.gr & cancavusoglu.info) ότι θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα της LGBTκοινότητας αλλά και τα δικαιώματα των γυναικών. Ο δρόμος του Τσαβούσογλου για τη διεκδίκηση της δημαρχίας δε θα είναι καθόλου εύκολος σε ένα κοινωνικό πλαίσιο που ενισχύεται από τον κεντρικό πολιτικό σχεδιασμό και που όχι μόνο δεν ανέχεται τη διαφορετικότητα αλλά τη δολοφονεί εν ψυχρώ.
trenomag.wordpress.com
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΠΟΥΓΑΪΔΗΣ : ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΑΛΛΑ...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέα mobile εφαρμογή ESHOP APP
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
