2014-04-01 04:52:05
Ε, δεν ήταν δα και η σεξοβόμβα που όλοι πίστευαν... Στο κρεβάτι με τη Μέριλιν - είναι και τίτλος ταινίας - βγήκαν αυτά τα συμπεράσματα.
Και γράφτηκαν σε ένα επιστολόχαρτο προς τη σύζυγο του Κωνσταντινουπολίτη Ελίας Καζάν, όταν εκείνος αποφάσισε να ομολογήσει την εξωσυζυγική αμαρτία του με τη... Μονρόε.
Επιστολή που τώρα θα δει το φως της δημοσιότητας, μαζί με άλλες 299 του χολιγουντιανού σκηνοθέτη (ο οποίος είχε κατηγορηθεί ότι κατέδωσε τον Ζυλ Ντασσέν και άλλους στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών, την περίοδο του μακαρθισμού, ως «ερυθρούς»), σε έκδοση «Απάνθισμα Επιστολών» από τον οίκο Νοπφ τον Απρίλιο.
Ο σκηνοθέτης των ταινιών «Λεωφορείον ο πόθος», «Το λιμάνι της αγωνίας» και «Ανατολικά της Εδέμ» Ηλίας Καζαντζόγλου, συνιδρυτής του περίφημου Ακτορς Στούντιο που έβγαλε τα μεγαλύτερα αστέρια, σε επιστολή του με χρονολογία 1955 τονίζει στην πρώτη του σύζυγο Μόλι - ήξερε πολύ καλά πόσο ήταν γυναικάς - ότι η νύχτα που πέρασε με τη Μέριλιν Μονρόε «δεν ήταν απειλή για τη σχέση μας διότι ξέρεις πόσο σε αγαπάω».
Αποκαλύπτει δε ότι η Μέριλιν τον είχε... ζαλίσει με λεπτομέρειες για τη σκληρή κακοποίηση που είχε υποστεί από τον τότε σύζυγό της και αστέρι του μπέιζμπολ Τζο Ντι Μάτζιο - ειδικά αφότου γύρισε την περίφημη σκηνή με το λευκό φόρεμα πάνω από τα κανάλια του μετρό της Νέας Υόρκης για τα «Εφτά χρόνια φαγούρα».
«Συγγνώμη που πήγα μαζί της και σε πλήγωσα. Δεν ντρέπομαι που με έλκυσε, αλλά δεν είναι και η σεξοβόμβα που διαφημίζουν». Βέβαια, της βρήκε άλλες χάρες: «Δεν μπορούσες να μη συγκινηθείς από κείνη. Ηταν ταλαντούχα, αστεία, αβοήθητη, ευάλωτη...».
Σε άλλη επιστολή του Καζάν, από το 1953, προς τον ατζέντη του Φρανκ Σινάτρα τού ζητάει να βρουν μια συμβιβαστική λύση επειδή τελικά αποφάσισε να μην δώσει στον Φράνκι τον ρόλο του μποξέρ Τέρι Μαλόι στο «Λιμάνι της αγωνίας» αλλά στον Μάρλον Μπράντο. «Λυπάμαι πολύ που θα πρέπει να πληγωθεί ο Φρανκ και η καριέρα του» αναφέρει.
«Δεν θα ήταν όμως πιο ήπιο το χτύπημα αν ο ίδιος ο Φρανκ ανακοίνωνε ότι τελικά δεν μπορεί να πάρει τον ρόλο λόγω βεβαρημένης ατζέντας;».
Πολλές επιστολές του Καζάν απευθύνονται στον Μάρλον Μπράντο, πρωταγωνιστή του και στο «Λιμάνι» και στο «Λεωφορείο» - ρόλοι που θεωρείται ότι του έφτιαξαν την καριέρα.
Μία από αυτές απευθύνεται στον 43χρονο και ήδη πολύ πιο βαρύ Μπράντο και του επισημαίνει ότι «τα αφεντικά στα στούντιο της Γουόρνερ Μπρος θεωρούν ότι έχεις βαρύνει πολύ», εξηγώντας ότι γι' αυτό δεν του δίνουν ρόλο στην επόμενη ταινία του και όχι λόγω έλλειψης ταλέντου (ενώ το ημερολόγιο δείχνει 1967).
«Δεν ξέρω αν θέλεις να επιστρέψεις εκεί που ήσουν, σε επίπεδο βάρους» συμπλήρωνε. «Ξέρω ότι είναι δύσκολο μετά τα 40». Tromaktiko
Και γράφτηκαν σε ένα επιστολόχαρτο προς τη σύζυγο του Κωνσταντινουπολίτη Ελίας Καζάν, όταν εκείνος αποφάσισε να ομολογήσει την εξωσυζυγική αμαρτία του με τη... Μονρόε.
Επιστολή που τώρα θα δει το φως της δημοσιότητας, μαζί με άλλες 299 του χολιγουντιανού σκηνοθέτη (ο οποίος είχε κατηγορηθεί ότι κατέδωσε τον Ζυλ Ντασσέν και άλλους στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών, την περίοδο του μακαρθισμού, ως «ερυθρούς»), σε έκδοση «Απάνθισμα Επιστολών» από τον οίκο Νοπφ τον Απρίλιο.
Ο σκηνοθέτης των ταινιών «Λεωφορείον ο πόθος», «Το λιμάνι της αγωνίας» και «Ανατολικά της Εδέμ» Ηλίας Καζαντζόγλου, συνιδρυτής του περίφημου Ακτορς Στούντιο που έβγαλε τα μεγαλύτερα αστέρια, σε επιστολή του με χρονολογία 1955 τονίζει στην πρώτη του σύζυγο Μόλι - ήξερε πολύ καλά πόσο ήταν γυναικάς - ότι η νύχτα που πέρασε με τη Μέριλιν Μονρόε «δεν ήταν απειλή για τη σχέση μας διότι ξέρεις πόσο σε αγαπάω».
Αποκαλύπτει δε ότι η Μέριλιν τον είχε... ζαλίσει με λεπτομέρειες για τη σκληρή κακοποίηση που είχε υποστεί από τον τότε σύζυγό της και αστέρι του μπέιζμπολ Τζο Ντι Μάτζιο - ειδικά αφότου γύρισε την περίφημη σκηνή με το λευκό φόρεμα πάνω από τα κανάλια του μετρό της Νέας Υόρκης για τα «Εφτά χρόνια φαγούρα».
«Συγγνώμη που πήγα μαζί της και σε πλήγωσα. Δεν ντρέπομαι που με έλκυσε, αλλά δεν είναι και η σεξοβόμβα που διαφημίζουν». Βέβαια, της βρήκε άλλες χάρες: «Δεν μπορούσες να μη συγκινηθείς από κείνη. Ηταν ταλαντούχα, αστεία, αβοήθητη, ευάλωτη...».
Σε άλλη επιστολή του Καζάν, από το 1953, προς τον ατζέντη του Φρανκ Σινάτρα τού ζητάει να βρουν μια συμβιβαστική λύση επειδή τελικά αποφάσισε να μην δώσει στον Φράνκι τον ρόλο του μποξέρ Τέρι Μαλόι στο «Λιμάνι της αγωνίας» αλλά στον Μάρλον Μπράντο. «Λυπάμαι πολύ που θα πρέπει να πληγωθεί ο Φρανκ και η καριέρα του» αναφέρει.
«Δεν θα ήταν όμως πιο ήπιο το χτύπημα αν ο ίδιος ο Φρανκ ανακοίνωνε ότι τελικά δεν μπορεί να πάρει τον ρόλο λόγω βεβαρημένης ατζέντας;».
Πολλές επιστολές του Καζάν απευθύνονται στον Μάρλον Μπράντο, πρωταγωνιστή του και στο «Λιμάνι» και στο «Λεωφορείο» - ρόλοι που θεωρείται ότι του έφτιαξαν την καριέρα.
Μία από αυτές απευθύνεται στον 43χρονο και ήδη πολύ πιο βαρύ Μπράντο και του επισημαίνει ότι «τα αφεντικά στα στούντιο της Γουόρνερ Μπρος θεωρούν ότι έχεις βαρύνει πολύ», εξηγώντας ότι γι' αυτό δεν του δίνουν ρόλο στην επόμενη ταινία του και όχι λόγω έλλειψης ταλέντου (ενώ το ημερολόγιο δείχνει 1967).
«Δεν ξέρω αν θέλεις να επιστρέψεις εκεί που ήσουν, σε επίπεδο βάρους» συμπλήρωνε. «Ξέρω ότι είναι δύσκολο μετά τα 40». Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επεισοδιακή αποχώρηση της Ράνιας Θρασκιά on air!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι γυναίκες «μιλάνε» με τα δάκρυα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
