2014-04-01 07:51:04
Κάπου στο διάβα μας χάσαμε το δρόμο. Αποπροσανατολιστήκαμε. Πριν χιλιάδες χρόνια οι Αρχαίοι μας τον έδειξαν. Να γίνουμε φιλοσοφ όντα.
Ο τρόπος σκέψης τους ,η φιλοσοφία τους αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά. Τροφοδοτεί γενεές επί γενεών για τον προσανατολισμό τους. Εμείς ξεχαστήκαμε. Προσπαθήσαμε με βία να γίνουμε ένα ευρωπαϊκό η αμερικάνικο κακέκτυπο. Προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο που τον αντιγράψαμε. Και όπως πάντα η αντιγραφή δεν προσδίδει γνώση αλλά συμβάλει σε μια παραποίηση της υποτιθέμενης γνώσης. Αντί να οδηγήσουμε το καράβι μας ορίζοντας πορεία κατεβάσαμε τα πανιά μας εξοπλιστήκαμε με μηχανή χωρίς όμως να έχουμε βενζίνη. Πάψαμε να ταξιδεύουμε και αρχίσαμε να μετακινούμαστε. Αυτό το καλό μας έκανε η κρίση. Μας ταρακούνησε. Πρώτα ντρεπόσουν να μιλήσεις για όνειρα σαν αυτά που κάναμε παιδιά. Να εμφανίσεις τα στιχάκια που σίγουρα σκάλιζες στις πίσω σελίδες του τετραδίου σου για το πώς ονειρεύεσαι τον κόσμο
. Τώρα όμως ανατρέχεις στα σκονισμένα σου τετράδια που στοιβάζονται με τόσα άλλα παρελθοντικά σου στοιχεία γυρεύοντας ελπίδα. Είναι και αυτό κάτι .Κάτι που σε βοηθάει να ξεπεράσεις τον παλιό σου εαυτό τότε που είχες όνειρο ένα γρήγορο αμάξι και ένα κάμπριο και ένα σπίτι και ένα εξοχικό και μια καλή ανέμελη εργασιακή θέση και και ….Ακούω τα λόγια του φίλου μου του Λευτέρη που πετυχημένος πια στη Σουηδία μιλούσε για το χωριό του. Με αυτοκίνητο και με δικό του σπίτι με με …..εκτός από την κληματαριά μου είπε δεν βρήκα μια κληματαριά όπως στο χωριό μου να πιω δυο τσίπουρα κάτω από τον ήλιο. Όπως ο συγχωρεμένος ο νουνός μου που πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο χωριό ερχόμενος από την Ελβετία. Από την χώρα των ρολογιών πλέον ζω τη ζωή μου χωρίς να χρειάζομαι ρολόι μου είπε. Δυστυχώς είχαμε πτωχεύσει προ πολλού. Όταν δεν σεβόμασταν αυτά που είχαμε που πολλοί δεν μπορούν καν να τα δημιουργήσουν, όταν απαξιώναμε την φυσική και πολιτιστική μας κληρονομιά που όλοι οι άλλοι σέβονταν .Όταν προσπαθήσαμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε και δεν παλέψαμε να βελτιώσουμε αυτό που είμαστε. Όταν θεωρούσαμε ότι είμαστε το κέντρο της γης και όχι ένα προνομιούχο μεν μέρος της δε .Τώρα υπάρχει ελπίς ;Ανάλογα την επιλογή κλαδί ελιάς η τρίαινα;
Αναγνώστης Tromaktiko
Ο τρόπος σκέψης τους ,η φιλοσοφία τους αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά. Τροφοδοτεί γενεές επί γενεών για τον προσανατολισμό τους. Εμείς ξεχαστήκαμε. Προσπαθήσαμε με βία να γίνουμε ένα ευρωπαϊκό η αμερικάνικο κακέκτυπο. Προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο που τον αντιγράψαμε. Και όπως πάντα η αντιγραφή δεν προσδίδει γνώση αλλά συμβάλει σε μια παραποίηση της υποτιθέμενης γνώσης. Αντί να οδηγήσουμε το καράβι μας ορίζοντας πορεία κατεβάσαμε τα πανιά μας εξοπλιστήκαμε με μηχανή χωρίς όμως να έχουμε βενζίνη. Πάψαμε να ταξιδεύουμε και αρχίσαμε να μετακινούμαστε. Αυτό το καλό μας έκανε η κρίση. Μας ταρακούνησε. Πρώτα ντρεπόσουν να μιλήσεις για όνειρα σαν αυτά που κάναμε παιδιά. Να εμφανίσεις τα στιχάκια που σίγουρα σκάλιζες στις πίσω σελίδες του τετραδίου σου για το πώς ονειρεύεσαι τον κόσμο
Αναγνώστης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ελεύθερος εδώ και 20 ημέρες ο σατανιστής Μάνος Δημητροκάλης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ