2014-04-04 19:46:03
Η Βουλευτής Μαγνησίας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Μαρίνα Χρυσοβελώνη μίλησε σήμερα κατά την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ, ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑΤΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ». Στο συνέδριο αυτό που διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας συμμετέχουν εκπρόσωποι άλλων κομμάτων όπως οι Νίκος Χριστοδουλάκης, Τάσος Γιαννίτσης, Λούκα Κατσέλη και Γιώργος Σταθάκης. Κατά την εναρκτήρια τοποθέτησή της η Μαρίνα Χρυσοβελώνη ανέφερε τα εξής:
«Θα ήθελα ξεκινώντας να συγχαρώ τους διοργανωτές του Συνεδρίου για την τόλμη τους. Το λέω αυτό γιατί διαβάζοντας την λίστα με τους κεντρικούς ομιλητές είδα ένα πλήθος πολιτικών προσώπων που καλέσατε να απαντήσουν στο μεγάλο ερώτημα. Πως θα κάνουμε την μετάβαση από την κρίση στην ανάπτυξη. Πως θα υπερβεί δηλαδή η Ελλάδα τον κακό της εαυτό δημιουργώντας ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Αυτό σίγουρα είναι ένα εγχείρημα που θα χρειαστεί τόλμη.
Θεωρώ όμως ακόμη τολμηρότερο εκ μέρους σας το γεγονός ότι ζητάτε απαντήσεις από πολιτικούς που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ασκήσει εξουσία στην Ελλάδα. Δυστυχώς στην οξύτατη κρίση που βιώνει η χώρα, πολλοί συμπολίτες μας καταδικάζουν συλλήβδην τον πολιτικό κόσμο για την σημερινή κατάσταση. Θεωρούν εν πολλοίς το σύνολο των πολιτικών υπεύθυνο για το υφεσιακό αδιέξοδο και ταυτόχρονα ανίκανο να δώσει λύση σ’ ένα πρόβλημα για το οποίο οι ίδιοι οι πολιτικοί φέρουν μεγάλο - ίσως το μέγιστο - μερίδιο ευθύνης.
Η εν λόγω γενίκευση είναι βέβαια άδικη αφού βάζει στο ίδιο καλάθι πολιτικούς εντός και εκτός συστήματος ή ανθρώπους που λόγω θέσης δεν συμμετείχαν στην διαμόρφωση του ισχύοντος παραγωγικού μοντέλου. Ως βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου θεωρώ ότι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να κάνουμε αυτή τη θεμελιώδη διάκριση. Διαφορετικά θα οδηγηθούμε αναπόφευκτα σε μιαν ισοπέδωση όλων των πολιτικών. Θα καταλήξουμε με άλλα λόγια στην απόλυτη απαξίωση της πολιτικής που συμφέρει μόνο εκείνους οι οποίοι απεργάζονται την υπονόμευση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Και δυστυχώς όπως έχει αποδειχθεί στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί Επομένως το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ξαναδούμε ποιοι ακριβώς έλαβαν τις αποφάσεις και πως διαμόρφωσαν το σημερινό Ελληνικό παραγωγικό πρότυπο. Άλλωστε η διαδικασία λήψης τέτοιων κρίσιμων αποφάσεων αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής μελέτης και συνιστά από μόνη της σημαντικό, κοινό ζητούμενο τόσο των οικονομολόγων όσο και των ίδιων των πολιτικών.
Το 2ο ερώτημα που τίθεται βρίσκεται επίσης στα θεωρητικά σύνορα μεταξύ πολιτικής και οικονομικής επιστήμης. Κι αυτό δεν άλλο από τον τελικό στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής. Υπάρχουν διαφορετικά ονόματα για αυτόν: όραμα, μακροπρόθεσμες οικονομικές επιπτώσεις, μόνιμα κοινωνικά οφέλη. Όλα τα παραπάνω όμως σημαίνουν για τους πολιτικούς το ίδιο ακριβώς πράγμα. Υποδηλώνουν το που θέλουμε να πάμε κι όχι απλώς ποιον δρόμο σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε. Άλλωστε ο δρόμος είναι αυτοσκοπός μόνο για τους ποιητές, όχι για τους πρακτικούς πολιτικούς.
Για παράδειγμα θα είναι ή δεν θα είναι σκοπός του νέου παραγωγικού μοντέλου της χώρας η γρήγορη επαναβιομηχάνιση της; Αποδεχόμαστε ή όχι την αναγκαιότητα ύπαρξης ισχυρής εγχώριας βιομηχανίας σε μιαν Ελλάδα με υπερδιογκωμένο τριτογενή τομέα; Είναι ή δεν είναι αυτονόητο πως η μείωση της ανεργίας στον επιστημονικό κλάδο μπορεί να προέλθει πλέον μόνο από την ανάπτυξη του δευτερογενούς τομέα;
Όλα αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να τα απαντήσουν μόνοι τους ούτε οι πολιτικοί αλλά ούτε και οι οικονομολόγοι. Για αυτό στην διαδικασία ορθολογικής λήψης αναπτυξιακών αποφάσεων είναι απαραίτητη η ύπαρξη τεκμηριωμένων οικονομικών προτάσεων. Και από την άλλη πλευρά η ύπαρξη πολιτικών αποφάσεων σε σχέση με τις αναπτυξιακές προοπτικές μιας χώρας είναι εξίσου απαραίτητη και για τους οικονομολόγους. Αν μη τι άλλο προσφέρει στους ακαδημαϊκούς μελετητές της οικονομικής πολιτικής το ερευνητικό πεδίο από το οποίο θα προέλθει όλη εκείνη η γνώση που θα επανατροφοδοτήσει την πολιτική. Αρκεί βέβαια οι ίδιοι οι πολιτικοί να την αναζητήσουν…
Αναγνωρίζοντας λοιπόν την συμβιωτική αυτή σχέση πολιτικής και οικονομικής επιστήμης θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους συνέδρους επιτυχία στις εργασίες σας και σε εμάς τους πολιτικούς πιο ορθολογικές οικονομικές αποφάσεις στο μέλλον. Για το καλό όχι μόνο της οικονομίας αλλά πάνω απ’ όλα της σκληρά δοκιμαζόμενης Ελληνικής κοινωνίας».
Tromaktiko
«Θα ήθελα ξεκινώντας να συγχαρώ τους διοργανωτές του Συνεδρίου για την τόλμη τους. Το λέω αυτό γιατί διαβάζοντας την λίστα με τους κεντρικούς ομιλητές είδα ένα πλήθος πολιτικών προσώπων που καλέσατε να απαντήσουν στο μεγάλο ερώτημα. Πως θα κάνουμε την μετάβαση από την κρίση στην ανάπτυξη. Πως θα υπερβεί δηλαδή η Ελλάδα τον κακό της εαυτό δημιουργώντας ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Αυτό σίγουρα είναι ένα εγχείρημα που θα χρειαστεί τόλμη.
Θεωρώ όμως ακόμη τολμηρότερο εκ μέρους σας το γεγονός ότι ζητάτε απαντήσεις από πολιτικούς που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ασκήσει εξουσία στην Ελλάδα. Δυστυχώς στην οξύτατη κρίση που βιώνει η χώρα, πολλοί συμπολίτες μας καταδικάζουν συλλήβδην τον πολιτικό κόσμο για την σημερινή κατάσταση. Θεωρούν εν πολλοίς το σύνολο των πολιτικών υπεύθυνο για το υφεσιακό αδιέξοδο και ταυτόχρονα ανίκανο να δώσει λύση σ’ ένα πρόβλημα για το οποίο οι ίδιοι οι πολιτικοί φέρουν μεγάλο - ίσως το μέγιστο - μερίδιο ευθύνης.
Η εν λόγω γενίκευση είναι βέβαια άδικη αφού βάζει στο ίδιο καλάθι πολιτικούς εντός και εκτός συστήματος ή ανθρώπους που λόγω θέσης δεν συμμετείχαν στην διαμόρφωση του ισχύοντος παραγωγικού μοντέλου. Ως βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου θεωρώ ότι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να κάνουμε αυτή τη θεμελιώδη διάκριση. Διαφορετικά θα οδηγηθούμε αναπόφευκτα σε μιαν ισοπέδωση όλων των πολιτικών. Θα καταλήξουμε με άλλα λόγια στην απόλυτη απαξίωση της πολιτικής που συμφέρει μόνο εκείνους οι οποίοι απεργάζονται την υπονόμευση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Και δυστυχώς όπως έχει αποδειχθεί στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί Επομένως το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ξαναδούμε ποιοι ακριβώς έλαβαν τις αποφάσεις και πως διαμόρφωσαν το σημερινό Ελληνικό παραγωγικό πρότυπο. Άλλωστε η διαδικασία λήψης τέτοιων κρίσιμων αποφάσεων αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής μελέτης και συνιστά από μόνη της σημαντικό, κοινό ζητούμενο τόσο των οικονομολόγων όσο και των ίδιων των πολιτικών.
Το 2ο ερώτημα που τίθεται βρίσκεται επίσης στα θεωρητικά σύνορα μεταξύ πολιτικής και οικονομικής επιστήμης. Κι αυτό δεν άλλο από τον τελικό στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής. Υπάρχουν διαφορετικά ονόματα για αυτόν: όραμα, μακροπρόθεσμες οικονομικές επιπτώσεις, μόνιμα κοινωνικά οφέλη. Όλα τα παραπάνω όμως σημαίνουν για τους πολιτικούς το ίδιο ακριβώς πράγμα. Υποδηλώνουν το που θέλουμε να πάμε κι όχι απλώς ποιον δρόμο σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε. Άλλωστε ο δρόμος είναι αυτοσκοπός μόνο για τους ποιητές, όχι για τους πρακτικούς πολιτικούς.
Για παράδειγμα θα είναι ή δεν θα είναι σκοπός του νέου παραγωγικού μοντέλου της χώρας η γρήγορη επαναβιομηχάνιση της; Αποδεχόμαστε ή όχι την αναγκαιότητα ύπαρξης ισχυρής εγχώριας βιομηχανίας σε μιαν Ελλάδα με υπερδιογκωμένο τριτογενή τομέα; Είναι ή δεν είναι αυτονόητο πως η μείωση της ανεργίας στον επιστημονικό κλάδο μπορεί να προέλθει πλέον μόνο από την ανάπτυξη του δευτερογενούς τομέα;
Όλα αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να τα απαντήσουν μόνοι τους ούτε οι πολιτικοί αλλά ούτε και οι οικονομολόγοι. Για αυτό στην διαδικασία ορθολογικής λήψης αναπτυξιακών αποφάσεων είναι απαραίτητη η ύπαρξη τεκμηριωμένων οικονομικών προτάσεων. Και από την άλλη πλευρά η ύπαρξη πολιτικών αποφάσεων σε σχέση με τις αναπτυξιακές προοπτικές μιας χώρας είναι εξίσου απαραίτητη και για τους οικονομολόγους. Αν μη τι άλλο προσφέρει στους ακαδημαϊκούς μελετητές της οικονομικής πολιτικής το ερευνητικό πεδίο από το οποίο θα προέλθει όλη εκείνη η γνώση που θα επανατροφοδοτήσει την πολιτική. Αρκεί βέβαια οι ίδιοι οι πολιτικοί να την αναζητήσουν…
Αναγνωρίζοντας λοιπόν την συμβιωτική αυτή σχέση πολιτικής και οικονομικής επιστήμης θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους συνέδρους επιτυχία στις εργασίες σας και σε εμάς τους πολιτικούς πιο ορθολογικές οικονομικές αποφάσεις στο μέλλον. Για το καλό όχι μόνο της οικονομίας αλλά πάνω απ’ όλα της σκληρά δοκιμαζόμενης Ελληνικής κοινωνίας».
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μαρία Ηλιάκη: «Η Ναταλία πάει για σχόλασμα τον Ιωάννου»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΕ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Ο ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
