2014-04-07 15:31:07
Κωστάκης Αντωνίου
Προσφέρονται από την ηγεσία μας ως όπιο του λαού, για να χρυσώνεται το χάπι της μη λύσης
Η πολιτική των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης δοκιμάστηκε από τον Γλαύκο Κληρίδη και δεν απέφερε. Τώρα την ξαναδοκιμάζει ο Νίκος Αναστασιάδης, για να διασκεδάσει την αποτυχία του στη διαχείριση του Κυπριακού.
ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ των οδοφραγμάτων, η πιο τρανταχτή απόδειξη για το πόσο εξυπηρετούν το ψευδοκράτος τα ΜΟΕ.
Το 1993, μετά την εκλογή του στην προεδρία, με τη στήριξη του ΔΗΚΟ, προσφέροντας ως αντάλλαγμα την απόρριψη της Δέσμης Ιδεών Γκάλι, ο Γλαύκος Κληρίδης βρέθηκε μπροστά σε ένα κενό. Συνομιλίες δεν υπήρχαν, σχέδιο προς λύση δεν υπήρχε, προοπτικές συμφωνίας δεν ανέτελλαν. Τι έπραξε; Επικέντρωσε την πολιτική του στα ΜΟΕ, προσπαθώντας να προσφέρει κάτι στην κοινή γνώμη, η οποία τότε ήταν περισσότερο ευαισθητοποιημένη από σήμερα, όσον αφορά το εθνικό θέμα και είχε επενδύσει πολλές ελπίδες στην εκλογή του Κληρίδη.
Εθεωρείτο φίλος των Δυτικών, γνώριζε το Κυπριακό όσο κανένας άλλος, και εφέρετο ως ο μόνος ο οποίος μπορούσε να πείσει τον Ντενκτάς να μετακινηθεί σε διαλλακτικότερες θέσεις. Φυσικά και τότε, κυρίαρχη θέση στα ΜΟΕ, και στη σκέψη της ηγεσίας, ήταν η επιστροφή της Αμμοχώστου. Ο Ντενκτάς, όμως, δεν ανταποκρίθηκε. Ούτε οι Δυτικοί φίλοι του Κληρίδη τον βοήθησαν, πιέζοντας την Άγκυρα να μετακινηθεί σε διαλλακτικότερες πολιτικές. Και τα ΜΟΕ έμειναν στο χαρτί. Ίσως δεν πρόλαβαν να μπουν καν στο χαρτί Σήμερα, ο Νίκος Αναστασιάδης επαναλαμβάνει την πολιτική του Γλαύκου Κληρίδη. Ευρισκόμενος μπροστά σε ένα κενό, με συνομιλίες καρκινοβατούσες προτού καν αρχίσουν, με τους Αγγλοαμερικανούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση αρνούμενους να πιέσουν την Τουρκία, είναι φανερό ότι η λύση είναι μακριά όσο ποτέ. Πώς αποφασίζει να αντιμετωπίσει αυτό το κενό και να διασκεδάσει τη δεδομένη, πλέον, αποτυχία του να πετύχει κοινή, καθαρή βάση συνομιλιών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Βρίσκει διέξοδο στα ΜΟΕ. Πιστεύει πως αν βοηθηθεί από την τουρκική πλευρά, θα μπορέσει να επιδείξει κάτι στην ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη, σε αντιστάθμισμα της αποτυχίας του. Η ουσία, η οποία είναι η εξεύρεση λύσης, εγκαταλείπεται. Η κάμψη της τουρκικής αδιαλλαξίας δεν μπορεί να επιτευχθεί. Εγκαταλείπεται και αυτή. Άρα, η εφαρμογή κάποιων μέτρων, δήθεν, οικοδόμησης εμπιστοσύνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επικοινωνιακό τρικ, προκειμένου να εντυπωσιασθεί η ελληνοκυπριακή κοινότητα.
Τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης αποτελούν μία μεγάλη πολιτική απάτη. Χρησιμοποιούνται ως σύνθημα, για να συγκαλύπτουν την αποτυχία των ηγετών μας να προωθήσουν το Κυπριακό σε μία ορθή λύση. Χρησιμοποιούνται και ως όπιο, για να αποκοιμίζεται ο Ελληνοκύπριος πως τάχατες κάτι γίνεται. Και από την τουρκική πλευρά χρησιμοποιούνται για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους.
Αλλά, βεβαίως, οι ηγέτες της άλλης πλευράς δεν είναι μωροί και αδέξιοι στην πολιτική. Δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε κανένα μέτρο, το οποίο θα προσφέρει στην ελληνοκυπριακή πλευρά πλεονεκτήματα. Πολύ περισσότερο, δεν πρόκειται να προσφέρουν την Αμμόχωστο, η οποία συνιστά το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί τους, χωρίς να λάβουν ως αντάλλαγμα την έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους. Απλώς, θα αποδεχθούν την εφαρμογή κάποιων μέτρων, τα οποία είτε θα ενισχύουν την προσπάθεια αναβάθμισης του ψευδοκράτους, είτε θα τους παρουσιάζουν στη διεθνή κοινότητα ως την πλευρά που επιθυμεί διακαώς μία λύση.
Η τουρκική πλευρά χρησιμοποιεί τα ΜΟΕ ως όπλο για την ενίσχυση της εικόνας του ψευδοκράτους, ως κρατικής οντότητας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την πιο βροντερή περίπτωση: Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων από τον Ραούφ Ντενκτάς. Ήταν το πιο «πανηγυρικό» Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Το οποίο υποχρεώθηκε να χαιρετίσει αμήχανα η κυπριακή κυβέρνηση, ενώ στο τέλος αποδείχθηκε ότι αποτελούσε μία καλοστημένη παγίδα γι’ αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Επίδειξη διαβατηρίων, συμμόρφωση των Ελληνοκυπρίων στις υποδείξεις των οργάνων του ψευδοκράτους και των «νόμων» του ψευδοκράτους. Κάθε ΜΟΕ που εφαρμόζουν ή αποδέχονται οι κατοχικοί ηγέτες, είναι και ένα βήμα προς την αναβάθμιση του ψευδοκράτους.
Αρχιεπίσκοπος και σεμινάρια
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με τα ΜΟΕ, διάφοροι εξωγενείς και εσωτερικοί παράγοντες κινούνται σε διάφορα επίπεδα, προκειμένου να προετοιμάσουν τον λαό για επικείμενη λύση. Επιχειρηματικοί κύκλοι οργανώνουν εδώ και στο εξωτερικό σεμινάρια, στα οποία υποδεικνύονται τα οφέλη για την οικονομία από λύση του Κυπριακού. Βεβαίως, ούτε καν μπαίνουν στον κόπο αυτοί οι κύκλοι να εξηγήσουν ποια μορφή λύσης θα είναι επωφελής για την κυπριακή οικονομία. Δεν παρουσιάζουν το περίγραμμα αυτής της λύσης. Προσπαθούν απλώς, με ατεκμηρίωτους οικονομικούς και άλλους όρους, να πείσουν τους Ελληνοκυπρίους ότι η λύση θα τους απελευθερώσει από τα δεινά της φτώχιας. Την ίδια στιγμή, ανανεώνονται οι επαναπροσεγγιστικές τάσεις.
Σε αυτήν την προσπάθεια, ανέλπιστος σύμμαχος παρουσιάζεται ο Αρχιεπίσκοπος, πάλαι ποτέ τουρκοφάγος και ανυποχώρητος αντι-διζωνικός. Ξένες πρεσβείες οργανώνουν συναντήσεις του με τον Μουφτή των Τουρκοκυπρίων, κατά τις οποίες εκφωνούνται θερμοί επαναπροσεγγιστικοί λόγοι, υπό το πρόσχημα και το κάλυμμα της θρησκείας. Τη στιγμή που οι κάτοικοι του Τράχωνα εκκλησιάζοντο με άδεια των κατοχικών «αρχών», στην εκκλησία της Παναγίας, η οποία έχει βεβηλωθεί και μετατράπηκε σε σάλα χορού, ο Αρχιεπίσκοπος παρέθετε γεύμα στον Μουφτή. Τάφοι Ελληνοκυπρίων έχουν βεβηλωθεί στα κατεχόμενα και χρησιμοποιούνται ως χώροι φωτογράφισης μοντέλων, και ο Αρχιεπίσκοπος ούτε συγκινείται ούτε προβαίνει σε διαμαρτυρία.
Ο «Επιτάφιος» της Αμμοχώστου
ΤΩΡΑ, μπαίνει σε εφαρμογή και άλλο ΜΟΕ. Η ακολουθία Επιταφίου στην Αμμόχωστο. Μεγάλη Παρασκευή θα τελεσθεί σε κατεχόμενο ναό η ακολουθία του Επιταφίου, παρόντων του Δημάρχου και του ψευδοδημάρχου. Άλλη ευκαιρία προβολής του ψευδοκράτους, το οποίο θα παρουσιασθεί ως παράδεισος ανεξιθρησκείας και ως «κράτος» που σέβεται τις θρησκευτικές ελευθερίες όλων των πολιτών. Οι εικόνες θα κάνουν τον γύρο της Ευρώπης, για να καταδείξουν ότι τα πράγματα στην Κύπρο βαίνουν καλώς, τα τείχη πέφτουν, η θρησκεία γίνεται σεβαστή και αποδεκτή. Ούτε κατοχή, ούτε σύληση και βεβήλωση ιερών ναών, ούτε απαγόρευση στους ορθοδόξους χριστιανούς της Κύπρου να επισκέπτονται και να προσεύχονται, όποτε επιθυμούν, τα ιερά προσκηνύματά τους.
ΜΟΕ, λοιπόν, ως όπιο νάρκωσης των Ελληνοκυπρίων, αποενοχοποίησης της Τουρκίας και της υποτελούς διοίκησης για τα εγκλήματα και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ως προπέτασμα καπνού για την ανικανότητα εξεύρεσης λύσης του προβλήματος. Αμμόχωστος δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στα ΜΟΕ. Η επιστροφή της αποτελεί απαίτηση της διεθνούς κοινότητας, όπως μαρτυρείται μέσα από ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Επιστροφή χωρίς όρους και χωρίς ανταλλάγματα. Οι ηγεσίες μας την έχουν καταστήσει αντικείμενο ανατολίτικου παζαρέματος. Οι βεβηλώσεις των ιερών μας χώρων διαγράφονται σε γεύματα Αρχιεπισκόπων και Μουφτήδων, η σκλαβωμένη Αμμόχωστος καθίσταται τόπος απόδειξης και προβολής της ανεξιθρησκείας των επιδρομέων της.
Σημερινή
InfoGnomon
Προσφέρονται από την ηγεσία μας ως όπιο του λαού, για να χρυσώνεται το χάπι της μη λύσης
Η πολιτική των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης δοκιμάστηκε από τον Γλαύκο Κληρίδη και δεν απέφερε. Τώρα την ξαναδοκιμάζει ο Νίκος Αναστασιάδης, για να διασκεδάσει την αποτυχία του στη διαχείριση του Κυπριακού.
ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ των οδοφραγμάτων, η πιο τρανταχτή απόδειξη για το πόσο εξυπηρετούν το ψευδοκράτος τα ΜΟΕ.
Το 1993, μετά την εκλογή του στην προεδρία, με τη στήριξη του ΔΗΚΟ, προσφέροντας ως αντάλλαγμα την απόρριψη της Δέσμης Ιδεών Γκάλι, ο Γλαύκος Κληρίδης βρέθηκε μπροστά σε ένα κενό. Συνομιλίες δεν υπήρχαν, σχέδιο προς λύση δεν υπήρχε, προοπτικές συμφωνίας δεν ανέτελλαν. Τι έπραξε; Επικέντρωσε την πολιτική του στα ΜΟΕ, προσπαθώντας να προσφέρει κάτι στην κοινή γνώμη, η οποία τότε ήταν περισσότερο ευαισθητοποιημένη από σήμερα, όσον αφορά το εθνικό θέμα και είχε επενδύσει πολλές ελπίδες στην εκλογή του Κληρίδη.
Εθεωρείτο φίλος των Δυτικών, γνώριζε το Κυπριακό όσο κανένας άλλος, και εφέρετο ως ο μόνος ο οποίος μπορούσε να πείσει τον Ντενκτάς να μετακινηθεί σε διαλλακτικότερες θέσεις. Φυσικά και τότε, κυρίαρχη θέση στα ΜΟΕ, και στη σκέψη της ηγεσίας, ήταν η επιστροφή της Αμμοχώστου. Ο Ντενκτάς, όμως, δεν ανταποκρίθηκε. Ούτε οι Δυτικοί φίλοι του Κληρίδη τον βοήθησαν, πιέζοντας την Άγκυρα να μετακινηθεί σε διαλλακτικότερες πολιτικές. Και τα ΜΟΕ έμειναν στο χαρτί. Ίσως δεν πρόλαβαν να μπουν καν στο χαρτί Σήμερα, ο Νίκος Αναστασιάδης επαναλαμβάνει την πολιτική του Γλαύκου Κληρίδη. Ευρισκόμενος μπροστά σε ένα κενό, με συνομιλίες καρκινοβατούσες προτού καν αρχίσουν, με τους Αγγλοαμερικανούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση αρνούμενους να πιέσουν την Τουρκία, είναι φανερό ότι η λύση είναι μακριά όσο ποτέ. Πώς αποφασίζει να αντιμετωπίσει αυτό το κενό και να διασκεδάσει τη δεδομένη, πλέον, αποτυχία του να πετύχει κοινή, καθαρή βάση συνομιλιών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Βρίσκει διέξοδο στα ΜΟΕ. Πιστεύει πως αν βοηθηθεί από την τουρκική πλευρά, θα μπορέσει να επιδείξει κάτι στην ελληνοκυπριακή κοινή γνώμη, σε αντιστάθμισμα της αποτυχίας του. Η ουσία, η οποία είναι η εξεύρεση λύσης, εγκαταλείπεται. Η κάμψη της τουρκικής αδιαλλαξίας δεν μπορεί να επιτευχθεί. Εγκαταλείπεται και αυτή. Άρα, η εφαρμογή κάποιων μέτρων, δήθεν, οικοδόμησης εμπιστοσύνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επικοινωνιακό τρικ, προκειμένου να εντυπωσιασθεί η ελληνοκυπριακή κοινότητα.
Τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης αποτελούν μία μεγάλη πολιτική απάτη. Χρησιμοποιούνται ως σύνθημα, για να συγκαλύπτουν την αποτυχία των ηγετών μας να προωθήσουν το Κυπριακό σε μία ορθή λύση. Χρησιμοποιούνται και ως όπιο, για να αποκοιμίζεται ο Ελληνοκύπριος πως τάχατες κάτι γίνεται. Και από την τουρκική πλευρά χρησιμοποιούνται για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους.
Αλλά, βεβαίως, οι ηγέτες της άλλης πλευράς δεν είναι μωροί και αδέξιοι στην πολιτική. Δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε κανένα μέτρο, το οποίο θα προσφέρει στην ελληνοκυπριακή πλευρά πλεονεκτήματα. Πολύ περισσότερο, δεν πρόκειται να προσφέρουν την Αμμόχωστο, η οποία συνιστά το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί τους, χωρίς να λάβουν ως αντάλλαγμα την έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους. Απλώς, θα αποδεχθούν την εφαρμογή κάποιων μέτρων, τα οποία είτε θα ενισχύουν την προσπάθεια αναβάθμισης του ψευδοκράτους, είτε θα τους παρουσιάζουν στη διεθνή κοινότητα ως την πλευρά που επιθυμεί διακαώς μία λύση.
Η τουρκική πλευρά χρησιμοποιεί τα ΜΟΕ ως όπλο για την ενίσχυση της εικόνας του ψευδοκράτους, ως κρατικής οντότητας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την πιο βροντερή περίπτωση: Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων από τον Ραούφ Ντενκτάς. Ήταν το πιο «πανηγυρικό» Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Το οποίο υποχρεώθηκε να χαιρετίσει αμήχανα η κυπριακή κυβέρνηση, ενώ στο τέλος αποδείχθηκε ότι αποτελούσε μία καλοστημένη παγίδα γι’ αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Επίδειξη διαβατηρίων, συμμόρφωση των Ελληνοκυπρίων στις υποδείξεις των οργάνων του ψευδοκράτους και των «νόμων» του ψευδοκράτους. Κάθε ΜΟΕ που εφαρμόζουν ή αποδέχονται οι κατοχικοί ηγέτες, είναι και ένα βήμα προς την αναβάθμιση του ψευδοκράτους.
Αρχιεπίσκοπος και σεμινάρια
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με τα ΜΟΕ, διάφοροι εξωγενείς και εσωτερικοί παράγοντες κινούνται σε διάφορα επίπεδα, προκειμένου να προετοιμάσουν τον λαό για επικείμενη λύση. Επιχειρηματικοί κύκλοι οργανώνουν εδώ και στο εξωτερικό σεμινάρια, στα οποία υποδεικνύονται τα οφέλη για την οικονομία από λύση του Κυπριακού. Βεβαίως, ούτε καν μπαίνουν στον κόπο αυτοί οι κύκλοι να εξηγήσουν ποια μορφή λύσης θα είναι επωφελής για την κυπριακή οικονομία. Δεν παρουσιάζουν το περίγραμμα αυτής της λύσης. Προσπαθούν απλώς, με ατεκμηρίωτους οικονομικούς και άλλους όρους, να πείσουν τους Ελληνοκυπρίους ότι η λύση θα τους απελευθερώσει από τα δεινά της φτώχιας. Την ίδια στιγμή, ανανεώνονται οι επαναπροσεγγιστικές τάσεις.
Σε αυτήν την προσπάθεια, ανέλπιστος σύμμαχος παρουσιάζεται ο Αρχιεπίσκοπος, πάλαι ποτέ τουρκοφάγος και ανυποχώρητος αντι-διζωνικός. Ξένες πρεσβείες οργανώνουν συναντήσεις του με τον Μουφτή των Τουρκοκυπρίων, κατά τις οποίες εκφωνούνται θερμοί επαναπροσεγγιστικοί λόγοι, υπό το πρόσχημα και το κάλυμμα της θρησκείας. Τη στιγμή που οι κάτοικοι του Τράχωνα εκκλησιάζοντο με άδεια των κατοχικών «αρχών», στην εκκλησία της Παναγίας, η οποία έχει βεβηλωθεί και μετατράπηκε σε σάλα χορού, ο Αρχιεπίσκοπος παρέθετε γεύμα στον Μουφτή. Τάφοι Ελληνοκυπρίων έχουν βεβηλωθεί στα κατεχόμενα και χρησιμοποιούνται ως χώροι φωτογράφισης μοντέλων, και ο Αρχιεπίσκοπος ούτε συγκινείται ούτε προβαίνει σε διαμαρτυρία.
Ο «Επιτάφιος» της Αμμοχώστου
ΤΩΡΑ, μπαίνει σε εφαρμογή και άλλο ΜΟΕ. Η ακολουθία Επιταφίου στην Αμμόχωστο. Μεγάλη Παρασκευή θα τελεσθεί σε κατεχόμενο ναό η ακολουθία του Επιταφίου, παρόντων του Δημάρχου και του ψευδοδημάρχου. Άλλη ευκαιρία προβολής του ψευδοκράτους, το οποίο θα παρουσιασθεί ως παράδεισος ανεξιθρησκείας και ως «κράτος» που σέβεται τις θρησκευτικές ελευθερίες όλων των πολιτών. Οι εικόνες θα κάνουν τον γύρο της Ευρώπης, για να καταδείξουν ότι τα πράγματα στην Κύπρο βαίνουν καλώς, τα τείχη πέφτουν, η θρησκεία γίνεται σεβαστή και αποδεκτή. Ούτε κατοχή, ούτε σύληση και βεβήλωση ιερών ναών, ούτε απαγόρευση στους ορθοδόξους χριστιανούς της Κύπρου να επισκέπτονται και να προσεύχονται, όποτε επιθυμούν, τα ιερά προσκηνύματά τους.
ΜΟΕ, λοιπόν, ως όπιο νάρκωσης των Ελληνοκυπρίων, αποενοχοποίησης της Τουρκίας και της υποτελούς διοίκησης για τα εγκλήματα και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ως προπέτασμα καπνού για την ανικανότητα εξεύρεσης λύσης του προβλήματος. Αμμόχωστος δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στα ΜΟΕ. Η επιστροφή της αποτελεί απαίτηση της διεθνούς κοινότητας, όπως μαρτυρείται μέσα από ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Επιστροφή χωρίς όρους και χωρίς ανταλλάγματα. Οι ηγεσίες μας την έχουν καταστήσει αντικείμενο ανατολίτικου παζαρέματος. Οι βεβηλώσεις των ιερών μας χώρων διαγράφονται σε γεύματα Αρχιεπισκόπων και Μουφτήδων, η σκλαβωμένη Αμμόχωστος καθίσταται τόπος απόδειξης και προβολής της ανεξιθρησκείας των επιδρομέων της.
Σημερινή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η απάντηση Καμμένου στον Ανδρέα Παπαδόπουλο [Photo]
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κωμικοτραγική κυβέρνηση!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ