2014-04-08 10:23:05
Στις συνεδριάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων, με θέμα τη συγκρότηση Ομάδων Εργασίας για την Αξιολόγηση του... Εκπαιδευτικού Έργου (ΑΕΕ), καταγράφηκε σε πανελλαδική κλίμακα η απροθυμία των εκπαιδευτικών να συμμετάσχουν εθελοντικά στη διαδικασία. Σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξε απόφαση άρνησης συμμετοχής, ενώ σε άλλες περιπτώσεις συγκροτήθηκαν λίγες ομάδες και με μικρό αριθμό συμμετεχόντων. Το Υπουργείο δεν κατάφερε να διχάσει, να κατηγοριοποιήσει και να διασπάσει τους εκπαιδευτικούς. Οι εκβιασμοί και οι απειλές δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Μπροστά στη νέα αυτή πραγματικότητα και υπό το κράτος της διαφαινόμενης κατάρρευσης του εγχειρήματος, ο Υπουργός μας, λειτουργώντας κάτω από προφανές καθεστώς πανικού, το πήρε προσωπικά επάνω του και ξεπέρασε τον ίδιο του τον εαυτό. Στην με αρ. πρωτ. 44375/Γ1/24-3-2014 εγκύκλιο που υπογράφει ο ίδιος, αναφέρει ότι:
«Σε περίπτωση που ο σύλλογος διδασκόντων δεν μπορεί να καταλήξει σε απόφαση συγκρότησης επαρκούς αριθμού ομάδων εργασίας ή συγκεκριμένης σύνθεσης ή κατανομής αρμοδιοτήτων (π.χ. τους δείκτες που θα επεξεργαστεί κάθε ομάδα), τότε ο Διευθυντής του σχολείου, σύμφωνα με το άρθρο 39, παρ. 15, ΦΕΚ 1340/2002, υποχρεούται να ορίσει τον αριθμό, τη σύνθεση και τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες κάθε ομάδας».
Ο ολοκληρωτισμός και η αυταρχικότητα σε όλο τους το μεγαλείο !
Αν το θέμα δεν ήταν τόσο σοβαρό, η ενέργεια του Υπουργού θα μας θύμιζε το γνωστό ανέκδοτο, ότι η Αγία Γραφή αναφέρει: …«δεν υπάρχει Θεός». Βεβαίως το λέει, στο σύνολο όμως της φράσης …«Είπε ο Άφρονας …ότι δεν υπάρχει Θεός…».
Στην περίπτωσή μας, η απομόνωση της παρ. 15 του άρθρου 39 του ΦΕΚ 1340/2002 και η εντολή να εφαρμοστεί σε τελείως άσχετο πεδίο, είναι ένδειξη «αφροσύνης» ή τελείας …«παραφροσύνης»; Ανεπαρκείς νομικοί σύμβουλοι ή «αφρίζων» Υπουργός;
Η παράγραφος δεν είναι βεβαίως ξεκάρφωτη! Το άρθρο 39 του ΦΕΚ 1340/2002 που επικαλείται η Υπουργική εγκύκλιος αναφέρεται στα «Καθήκοντα και αρμοδιότητες του Συλλόγου Διδασκόντων»:
«Ο Σύλλογος Διδασκόντων σε τακτική συνεδρίαση πριν από την έναρξη των μαθημάτων προγραμματίζει τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες για όλο το σχολικό έτος» (παρ. 1).
«…αποφασίζει, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή…, την ανάθεση στο διδακτικό προσωπικό της διδασκαλίας των μαθημάτων στις τάξεις και τα τμήματα» (παρ. 4).
«Οργανώνει τον καταμερισμό των εργασιών στα μέλη του, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή, ώστε… να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα και η ομαλή λειτουργία της σχολικής μονάδας» (παρ. 5).
«Ορίζει, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή, τους υπευθύνους των τμημάτων ή τάξεων για την παρακολούθηση της φοίτησης των μαθητών…» (παρ. 14).
«Όταν ο Σύλλογος, για οποιονδήποτε λόγο, αδυνατεί να αναθέσει στους εκπαιδευτικούς τη διδασκαλία μαθημάτων ή την κατανομή τάξεων και τμημάτων, την απόφαση παίρνει ο Διευθυντής του σχολείου σε συνεργασία με τον αρμόδιο Σχολικό Σύμβουλο. Σε περίπτωση αδυναμίας να ανατεθούν εργασίες και τομείς ευθύνης εντός του σχολείου, την απόφαση παίρνει ο Διευθυντής» (παρ. 15).
Το άρθρο λοιπόν αναφέρεται στην ανάθεση αμιγώς διδακτικών εργασιών και στην εν γένει εκπαιδευτική πρακτική και τη συνήθη λειτουργία του σχολείου, τα οποία μάλιστα προβλέπεται ρητώς να ρυθμίζονται πριν από την έναρξη των μαθημάτων, δηλαδή ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΑ με το έργο της Α.Ε.Ε. και χρόνος εφαρμογής της στην αρχή και όχι στο τέλος της σχολικής χρονιάς !
Η ερμηνεία που επιχειρεί ο Υπουργός με την εγκύκλιό του και η μετατόπιση της εφαρμογής της σε άλλο αντικείμενο, είναι προκλητικά αυθαίρετη και καταχρηστική. Εκτός αυτού κινείται στον αντίποδα του γράμματος και του πνεύματος της Α.Ε.Ε., η οποία προϋποθέτει εξ’ ορισμού την ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε αυτήν:
«Ο σχεδιασμός αποτελεί μια ζωντανή και δυναμική διαδικασία… Δεν θεωρείται αποτελεσματικό, αλλά ούτε και εφικτό να εμπλέκονται όλοι οι εκπαιδευτικοί στις διαδικασίες του σχεδιασμού. Γι’ αυτό και ο αριθμός των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στον σχεδιασμό και οι ειδικότεροι ρόλοι που αναλαμβάνουν στο πλαίσιο των ομάδων εργασίας μπορεί να διαφέρουν από σχολείο σε σχολείο. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η ενεργός συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε κάθε στάδιο του σχεδιασμού, η συλλογική λήψη αποφάσεων και η ανάπτυξη σχέσεων ισοτιμίας και συνεργασίας ενισχύουν την αποδοχή, την εγκυρότητα και την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας» (βλ. «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου, Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης στη Σχολική Μονάδα», Τόμος ΙΙ – «Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός και Διαδικασίες Αξιολόγησης», σελ. 7, παρ. 2.1: «Ο συντονισμός της διαδικασίας και η συμμετοχή των εκπαιδευτικών», ΥΠΑΙΘΠΑ-ΙΕΠ, Δεκέμβριος 2012)
Σε συνέχεια της άγονης, στείρας και καταστροφικής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του, με δεδηλωμένη την αντίθεση των εκπαιδευτικών στην υλοποίηση της με απαράδεκτους όρους Αυτοαξιολόγησης – Αξιολόγησης, ο Υπουργός εκβιάζει τους Διευθυντές των Σχολικών Μονάδων στρέφοντάς τους κατά των συναδέλφων τους, κατά παράβαση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων τους όπως αυτά προβλέπονται στα άρθρα 27, 28 και 29 του ΦΕΚ 1340/2002:
«Ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας …καθοδηγεί …για ένα σχολείο δημοκρατικό, …οφείλει να αποτελεί παράδειγμα, …συνεργάζεται με τους εκπαιδευτικούς ισότιμα και με πνεύμα αλληλεγγύης, …διατηρεί και ενισχύει την συνοχή του Συλλόγου Διδασκόντων, αμβλύνει τις αντιθέσεις, ενθαρρύνει τις πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών, εμπνέει και παρέχει θετικά κίνητρα σ’ αυτούς, …».
Την ίδια ώρα υποβαθμίζει και περιφρονεί τους Συλλόγους Διδασκόντων κατά παράβαση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων τους, όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 37, 38 και 39 του ΦΕΚ 1340/2002:
«Έργο τους είναι η χάραξη κατευθύνσεων για την καλύτερη λειτουργία των σχολείων, …οι αποφάσεις του Συλλόγου των Διδασκόντων …είναι δεσμευτικές για όλους, …και υλοποιούνται με ευθύνη του Διευθυντή του Σχολείου, ο Σύλλογος των Διδασκόντων κάθε σχολικής μονάδας έχει την ευθύνη να υλοποιεί τους σκοπούς και τους στόχους της εκπαίδευσης …».
Καταστρατηγεί ακόμη το Νόμο και τις ίδιες του τις εφαρμοστικές εγκυκλίους, που ορίζουν ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων αποτελεί την Αρχή και το Τέλος της όλης διαδικασίας της ΑΕΕ.
Τελικά είναι προφανές ότι ο Υπουργός Παιδείας επιχειρεί να καταστήσει τους Διευθυντές των Σχολείων προέκταση της πολιτικής του, το «μακρύ του χέρι», πειθήνιους και υπάκουους εκτελεστές των αυθαίρετων, παράνομων και καταστροφικών του πολιτικών.
Είναι επίσης προφανές ότι το ζητούμενο δεν είναι πλέον η δήθεν «Αξιολόγηση», ούτε του Εκπαιδευτικού Έργου, ούτε του εκπαιδευτικού, αλλά το τσαλάκωμα του φρονήματος και της αξιοπρέπειας του κλάδου, και η εγκαθίδρυση κλίματος φόβου και υποταγής.
Ο Υπουργός Παιδείας απέδειξε ότι προκειμένου να πετύχει το στόχο του, διεξάγει ανηλεή πόλεμο ενάντια στην οικογένεια των εκπαιδευτικών και μετέρχεται ασύστολα κάθε μέθοδο, ακόμη και παράνομη. Αδιαφορεί ακόμη και για τη Δικαιοσύνη, γιατί ΑΝ προσβληθεί η παράνομη εγκύκλιός του, ΟΤΑΝ προσδιοριστεί η δικάσιμος και ΜΕΧΡΙ να βγεί η απόφαση, ο ίδιος θα βρίσκεται κάπου αλλού και η αυθαιρεσία του θα έχει περάσει Μετά από τα παραπάνω, προτείνουμε τη μετονομασία του Υ.ΠΑΙ.Θ. (Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων) σε:
ΥΠ.ΑΥΘ.ΠΑ.
(Υπουργείο Αυθαιρεσίας, αυταρχισμού και Παραβίασης των Νόμων).
Οι ιστορικές ευθύνες της Κυβέρνησης είναι τεράστιες απέναντι στη Χώρα. Οι πολιτικές καταστρατήγησης του Νόμου και κατάλυσης των Θεσμών, τροφοδοτούν νομοτελειακά ακραίες μορφές πολιτικής έκφρασης.
Ας μην κλαίει εκ των υστέρων η Δημοκρατία, όταν θα βρεθούν αυθεντικότεροι εκφραστές της κατάλυσής της. Η Βαϊμάρη θα έπρεπε να διδάσκει…
Από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.
Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Tromaktiko
Μπροστά στη νέα αυτή πραγματικότητα και υπό το κράτος της διαφαινόμενης κατάρρευσης του εγχειρήματος, ο Υπουργός μας, λειτουργώντας κάτω από προφανές καθεστώς πανικού, το πήρε προσωπικά επάνω του και ξεπέρασε τον ίδιο του τον εαυτό. Στην με αρ. πρωτ. 44375/Γ1/24-3-2014 εγκύκλιο που υπογράφει ο ίδιος, αναφέρει ότι:
«Σε περίπτωση που ο σύλλογος διδασκόντων δεν μπορεί να καταλήξει σε απόφαση συγκρότησης επαρκούς αριθμού ομάδων εργασίας ή συγκεκριμένης σύνθεσης ή κατανομής αρμοδιοτήτων (π.χ. τους δείκτες που θα επεξεργαστεί κάθε ομάδα), τότε ο Διευθυντής του σχολείου, σύμφωνα με το άρθρο 39, παρ. 15, ΦΕΚ 1340/2002, υποχρεούται να ορίσει τον αριθμό, τη σύνθεση και τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες κάθε ομάδας».
Ο ολοκληρωτισμός και η αυταρχικότητα σε όλο τους το μεγαλείο !
Αν το θέμα δεν ήταν τόσο σοβαρό, η ενέργεια του Υπουργού θα μας θύμιζε το γνωστό ανέκδοτο, ότι η Αγία Γραφή αναφέρει: …«δεν υπάρχει Θεός». Βεβαίως το λέει, στο σύνολο όμως της φράσης …«Είπε ο Άφρονας …ότι δεν υπάρχει Θεός…».
Στην περίπτωσή μας, η απομόνωση της παρ. 15 του άρθρου 39 του ΦΕΚ 1340/2002 και η εντολή να εφαρμοστεί σε τελείως άσχετο πεδίο, είναι ένδειξη «αφροσύνης» ή τελείας …«παραφροσύνης»; Ανεπαρκείς νομικοί σύμβουλοι ή «αφρίζων» Υπουργός;
Η παράγραφος δεν είναι βεβαίως ξεκάρφωτη! Το άρθρο 39 του ΦΕΚ 1340/2002 που επικαλείται η Υπουργική εγκύκλιος αναφέρεται στα «Καθήκοντα και αρμοδιότητες του Συλλόγου Διδασκόντων»:
«Ο Σύλλογος Διδασκόντων σε τακτική συνεδρίαση πριν από την έναρξη των μαθημάτων προγραμματίζει τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες για όλο το σχολικό έτος» (παρ. 1).
«…αποφασίζει, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή…, την ανάθεση στο διδακτικό προσωπικό της διδασκαλίας των μαθημάτων στις τάξεις και τα τμήματα» (παρ. 4).
«Οργανώνει τον καταμερισμό των εργασιών στα μέλη του, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή, ώστε… να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα και η ομαλή λειτουργία της σχολικής μονάδας» (παρ. 5).
«Ορίζει, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή, τους υπευθύνους των τμημάτων ή τάξεων για την παρακολούθηση της φοίτησης των μαθητών…» (παρ. 14).
«Όταν ο Σύλλογος, για οποιονδήποτε λόγο, αδυνατεί να αναθέσει στους εκπαιδευτικούς τη διδασκαλία μαθημάτων ή την κατανομή τάξεων και τμημάτων, την απόφαση παίρνει ο Διευθυντής του σχολείου σε συνεργασία με τον αρμόδιο Σχολικό Σύμβουλο. Σε περίπτωση αδυναμίας να ανατεθούν εργασίες και τομείς ευθύνης εντός του σχολείου, την απόφαση παίρνει ο Διευθυντής» (παρ. 15).
Το άρθρο λοιπόν αναφέρεται στην ανάθεση αμιγώς διδακτικών εργασιών και στην εν γένει εκπαιδευτική πρακτική και τη συνήθη λειτουργία του σχολείου, τα οποία μάλιστα προβλέπεται ρητώς να ρυθμίζονται πριν από την έναρξη των μαθημάτων, δηλαδή ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΣΧΕΤΑ με το έργο της Α.Ε.Ε. και χρόνος εφαρμογής της στην αρχή και όχι στο τέλος της σχολικής χρονιάς !
Η ερμηνεία που επιχειρεί ο Υπουργός με την εγκύκλιό του και η μετατόπιση της εφαρμογής της σε άλλο αντικείμενο, είναι προκλητικά αυθαίρετη και καταχρηστική. Εκτός αυτού κινείται στον αντίποδα του γράμματος και του πνεύματος της Α.Ε.Ε., η οποία προϋποθέτει εξ’ ορισμού την ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε αυτήν:
«Ο σχεδιασμός αποτελεί μια ζωντανή και δυναμική διαδικασία… Δεν θεωρείται αποτελεσματικό, αλλά ούτε και εφικτό να εμπλέκονται όλοι οι εκπαιδευτικοί στις διαδικασίες του σχεδιασμού. Γι’ αυτό και ο αριθμός των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στον σχεδιασμό και οι ειδικότεροι ρόλοι που αναλαμβάνουν στο πλαίσιο των ομάδων εργασίας μπορεί να διαφέρουν από σχολείο σε σχολείο. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η ενεργός συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε κάθε στάδιο του σχεδιασμού, η συλλογική λήψη αποφάσεων και η ανάπτυξη σχέσεων ισοτιμίας και συνεργασίας ενισχύουν την αποδοχή, την εγκυρότητα και την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας» (βλ. «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου, Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης στη Σχολική Μονάδα», Τόμος ΙΙ – «Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός και Διαδικασίες Αξιολόγησης», σελ. 7, παρ. 2.1: «Ο συντονισμός της διαδικασίας και η συμμετοχή των εκπαιδευτικών», ΥΠΑΙΘΠΑ-ΙΕΠ, Δεκέμβριος 2012)
Σε συνέχεια της άγονης, στείρας και καταστροφικής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του, με δεδηλωμένη την αντίθεση των εκπαιδευτικών στην υλοποίηση της με απαράδεκτους όρους Αυτοαξιολόγησης – Αξιολόγησης, ο Υπουργός εκβιάζει τους Διευθυντές των Σχολικών Μονάδων στρέφοντάς τους κατά των συναδέλφων τους, κατά παράβαση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων τους όπως αυτά προβλέπονται στα άρθρα 27, 28 και 29 του ΦΕΚ 1340/2002:
«Ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας …καθοδηγεί …για ένα σχολείο δημοκρατικό, …οφείλει να αποτελεί παράδειγμα, …συνεργάζεται με τους εκπαιδευτικούς ισότιμα και με πνεύμα αλληλεγγύης, …διατηρεί και ενισχύει την συνοχή του Συλλόγου Διδασκόντων, αμβλύνει τις αντιθέσεις, ενθαρρύνει τις πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών, εμπνέει και παρέχει θετικά κίνητρα σ’ αυτούς, …».
Την ίδια ώρα υποβαθμίζει και περιφρονεί τους Συλλόγους Διδασκόντων κατά παράβαση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων τους, όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 37, 38 και 39 του ΦΕΚ 1340/2002:
«Έργο τους είναι η χάραξη κατευθύνσεων για την καλύτερη λειτουργία των σχολείων, …οι αποφάσεις του Συλλόγου των Διδασκόντων …είναι δεσμευτικές για όλους, …και υλοποιούνται με ευθύνη του Διευθυντή του Σχολείου, ο Σύλλογος των Διδασκόντων κάθε σχολικής μονάδας έχει την ευθύνη να υλοποιεί τους σκοπούς και τους στόχους της εκπαίδευσης …».
Καταστρατηγεί ακόμη το Νόμο και τις ίδιες του τις εφαρμοστικές εγκυκλίους, που ορίζουν ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων αποτελεί την Αρχή και το Τέλος της όλης διαδικασίας της ΑΕΕ.
Τελικά είναι προφανές ότι ο Υπουργός Παιδείας επιχειρεί να καταστήσει τους Διευθυντές των Σχολείων προέκταση της πολιτικής του, το «μακρύ του χέρι», πειθήνιους και υπάκουους εκτελεστές των αυθαίρετων, παράνομων και καταστροφικών του πολιτικών.
Είναι επίσης προφανές ότι το ζητούμενο δεν είναι πλέον η δήθεν «Αξιολόγηση», ούτε του Εκπαιδευτικού Έργου, ούτε του εκπαιδευτικού, αλλά το τσαλάκωμα του φρονήματος και της αξιοπρέπειας του κλάδου, και η εγκαθίδρυση κλίματος φόβου και υποταγής.
Ο Υπουργός Παιδείας απέδειξε ότι προκειμένου να πετύχει το στόχο του, διεξάγει ανηλεή πόλεμο ενάντια στην οικογένεια των εκπαιδευτικών και μετέρχεται ασύστολα κάθε μέθοδο, ακόμη και παράνομη. Αδιαφορεί ακόμη και για τη Δικαιοσύνη, γιατί ΑΝ προσβληθεί η παράνομη εγκύκλιός του, ΟΤΑΝ προσδιοριστεί η δικάσιμος και ΜΕΧΡΙ να βγεί η απόφαση, ο ίδιος θα βρίσκεται κάπου αλλού και η αυθαιρεσία του θα έχει περάσει Μετά από τα παραπάνω, προτείνουμε τη μετονομασία του Υ.ΠΑΙ.Θ. (Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων) σε:
ΥΠ.ΑΥΘ.ΠΑ.
(Υπουργείο Αυθαιρεσίας, αυταρχισμού και Παραβίασης των Νόμων).
Οι ιστορικές ευθύνες της Κυβέρνησης είναι τεράστιες απέναντι στη Χώρα. Οι πολιτικές καταστρατήγησης του Νόμου και κατάλυσης των Θεσμών, τροφοδοτούν νομοτελειακά ακραίες μορφές πολιτικής έκφρασης.
Ας μην κλαίει εκ των υστέρων η Δημοκρατία, όταν θα βρεθούν αυθεντικότεροι εκφραστές της κατάλυσής της. Η Βαϊμάρη θα έπρεπε να διδάσκει…
Από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.
Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πόσο κόστισαν μέχρι σήμερα οι έρευνες για το μοιραίο και άφαντο Boeing
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τον έβρασε γιατί της έκλεψε χρήματα!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
