2012-04-21 07:31:38
... Η επιμονή της Χούντας επί της Ενώσεως ήταν προπέτασμα: ο Παπαδόπουλος ήταν ένθερμος θιασώτης του «ελληνοτουρκισμού» και της δημιουργίας μιας «ελληνοτουρκικής ομοσπονδίας». Μετατρέποντας τα παραπάνω σε πολιτικές κατευθύνσεις και στρατηγική επίλυσης του Κυπριακού, μετά τις προσπάθειες που κατέβαλε το ’69-’70 για ανάπτυξη της ελληνοτουρκικής φιλίας, ο Παπαδόπουλος, στις 25/5/71, έδωσε συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα μαζί με τον Μετίν Τοκέρ, γαμπρό του Ισμέτ Ινονού. Σύμφωνα δε με δηλώσεις του στη Μιλιέτ, στις 29/5/71, στις συνομιλίες του με τον γαμπρό του Ινονού ετέθη το θέμα της «ελληνοτουρκικής ομοσπονδίας», την οποία η Αθήνα αντιμετώπιζε θετικά, με δεδομένο την προηγούμενη βιώσιμη λύση του Κυπριακού Ζητήματος (την οποία δεν έθεσε ως αναγκαίο προηγούμενο) (βλ. στο ίδιο βιβλίο του Κιτσίκη).(http://www.ardin.gr)
...Το 1964, ο Κιτσίκης προέβη στην συστηματοποίηση του «ανατολικού ιδεώδους», το οποίο, το ’66, ονόμασε «ελληνοτουρκισμό»
. Σύμφωνα μ’ αυτό, Έλληνες και Τούρκοι είναι κοινός λαός με τον ίδιο «ανατολικό πολιτισμό». Κατά συνέπεια, αφού ελληνισμός και τουρκισμός συγκατοικούν και αλληλοεξαρτώνται από τον 11ο αιώνα, επιβάλλεται η δημιουργία ενός «ελληνοτουρκικού κράτους», που θα ενώνει τις δύο όχθες του Αιγαίου.Το συγκεκριμένο ιδεολόγημα, το οποίο συμπλέει πλήρως με τις γεωπολιτικές βλέψεις της Άγκυρας, έγινε ο πυρήνας της εξωτερικής πολιτικής της Χούντας του Παπαδόπουλου, στα πλαίσια της προωθούμενης απ’ αυτήν «ελληνοτουρκικής φιλίας». Ο κ. Κιτσίκης ήτο πνευματικό στέλεχος της Χούντας και εκ των κύριων διαμορφωτών της τότε ελληνοτουρκικής προσέγγισης, όσο και των συζητήσεων Χούντας – Τούρκων περί δημιουργίας «διζωνικής ομοσπονδίας» στην Κύπρο (βλ. Δημήτριος Κιτσίκης, Ιστορία του Ελληνοτουρκικού χώρου 1928-1973, σελ. 309-318, Ευάγγελος Κουφουδάκης, Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις 1923-1987).(http://ardin-rixi.gr)
Σκάνδαλα και διαφθοράΗ επταετία της Χούντας σημαδεύτηκε από σκάνδαλα και πολλές περιπτώσεις χρηματισμού και ευνοιοκρατίας. Τα πιο γνωστά είναι το σκάνδαλο με τα λεγόμενα θαλασσοδάνεια του συνταγματάρχη Ιωάννη Λαδά[24] που έμεινε κοροϊδευτικά στην ιστορία ως «ο κύριος καθαρά χέρια», το σκάνδαλο με τα σάπια κρέατα του συνταγματάρχη Μπαλόπουλου[25] και οι τεράστιες χρηματικές δαπάνες για τα κοσμικά πάρτι και την πολυτελή ζωή του αντισυνταγματάρχη (ο Παπαδόπουλος τον έκανε υποστράτηγο) Μιχάλη Ρουφογάλη, που του είχε ανατεθεί η διεύθυνση της ΚΥΠ, δηλαδή του εθνικά κρίσιμου τομέα των μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος επίσης εξασφάλιζε τη χορήγηση δανείων σε υποστηρικτές της χούντας, επιβαρύνοντας τις ελληνικές δημόσιες τράπεζες [26]. Η ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι επί χούντας γιγαντώθηκαν: ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του Αλέξανδρο Ματθαίου Υπουργό Γεωργίας, ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του στρατηγό και διοικητή της ΑΣΔΕΝ και έναν άλλο ξάδερφό του Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, και ο γαμπρός του Παττακού Ανδρέας Μεϊντάσης έγινε βαθύπλουτος παίρνοντας χαριστικά δουλειές από το Δήμο Αθηναίων. Ο στρατηγός Βασίλης Καρδαμάκης διορίστηκε διοικητής της ΔΕΗ και ο στρατηγός Αλέξανδρος Νάτσινας (πρώην αρχηγός ΚΥΠ με τεράστιες ευθύνες για το σχέδιο ΠΕΡΙΚΛΗΣ και το παρακράτος) διορίστηκε Πρόεδρος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.[27] Ο ίδιος ο Παπαδόπουλος διόρισε τον αδελφό του Κωνσταντίνο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως, περιφερειακό διοικητή Αττικής και Υπουργό παρά τω Πρωθυπουργό διαδοχικά. Τον άλλο αδελφό του, Χαράλαμπο, τον διόρισε Γενικό Γραμματέα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Ο Χαράλαμπος αποκαλούνταν ειρωνικά "μπον φιλέ" από τους αξιωματικούς της Χωροφυλακής, επειδή συνήθιζε να τρώει καθημερινά στα εστιατόρια ακριβών ξενοδοχείων μαζί με τη φρουρά του και τους υπαλλήλους του.[28]
Τις χειρότερες εντυπώσεις (ακόμη και σε χουντικούς) προκάλεσε η διαμονή του Παπαδόπουλου σε πολυτελέστατη βίλα στο Λαγονήσι, που του παραχώρησε ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ως αντάλλαγμα στη σκανδαλώδη εύνοια με την οποία η Χούντα αντιμετώπιζε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ο Παπαδόπουλος όταν κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία είχε υποσχεθεί την πάταξη της διαφθοράς και της φαυλοκρατίας, αλλά τελικά αποδείχθηκε πολύ χειρότερος των πολιτικών στην πράξη.[29] (http://el.wikipedia.org
Συμφωνία Πιπινέλη-Τσαγλαγιαγκίλ για απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο
Στις 15 Νοεμβρίου 1967 σημειώθηκε αιματηρή σύγκρουση μεταξύ δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς και Τουρκοκυπρίων στο χωριό Κοφίνου της επαρχίας Λάρνακας. Μετά τα τραγικά γεγονότα στην Κοφίνου, η χούντα της Αθήνας υποχρεώνεται να αποσύρει την Ελλαδική Μεραρχία από την Κύπρο. Σε συμφωνία καταλήγουν οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, Πιπινέλης και Τσαγλαγιαγκίλ, με την αμερικανική επιδιαιτησία.http://tvxs.gr)
Νομοθετικό Διάταγμα 179/69 «περί Εθνικής Αντιστάσεως», αναγνώριση τής «αντιστασιακής» δράσης των ταγματασφαλιτών.
Του Λεωνίδα Φ. Καλλιβρετάκη
Ο διορισμός στις 13 Φεβρουαρίου 1969 στη διοίκηση της ΑΤΕ του 76χρονου υποστράτηγου Ν. Κουρκουλάκου προκάλεσε αίσθηση, ιδιαίτερα μετά την «επιθετική» δημόσια προβολή, εκ μέρους του νεοδιορισμένου, της κατοχικής του δράσης ως διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας Πατρών και σε συνδυασμό με την επίσης δημόσια διαβεβαίωση ότι ο διορισμός του υπήρξε προσωπική επιλογή του Γεωργίου Παπαδόπουλου.Οι εντυπώσεις αυτού του διορισμού δεν είχαν ακόμη κοπάσει όταν δύο μήνες αργότερα, στις 25 Απριλίου 1969, δημοσιεύθηκε το Νομοθετικό Διάταγμα 179/69 «περί Εθνικής Αντιστάσεως», το όποιο, μεταξύ των άλλων, προχωρούσε σε μια (έμμεση έστω) αναγνώριση τής «αντιστασιακής» δράσης των ταγματασφαλιτών.
InfoGnomon
...Το 1964, ο Κιτσίκης προέβη στην συστηματοποίηση του «ανατολικού ιδεώδους», το οποίο, το ’66, ονόμασε «ελληνοτουρκισμό»
Σκάνδαλα και διαφθοράΗ επταετία της Χούντας σημαδεύτηκε από σκάνδαλα και πολλές περιπτώσεις χρηματισμού και ευνοιοκρατίας. Τα πιο γνωστά είναι το σκάνδαλο με τα λεγόμενα θαλασσοδάνεια του συνταγματάρχη Ιωάννη Λαδά[24] που έμεινε κοροϊδευτικά στην ιστορία ως «ο κύριος καθαρά χέρια», το σκάνδαλο με τα σάπια κρέατα του συνταγματάρχη Μπαλόπουλου[25] και οι τεράστιες χρηματικές δαπάνες για τα κοσμικά πάρτι και την πολυτελή ζωή του αντισυνταγματάρχη (ο Παπαδόπουλος τον έκανε υποστράτηγο) Μιχάλη Ρουφογάλη, που του είχε ανατεθεί η διεύθυνση της ΚΥΠ, δηλαδή του εθνικά κρίσιμου τομέα των μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος επίσης εξασφάλιζε τη χορήγηση δανείων σε υποστηρικτές της χούντας, επιβαρύνοντας τις ελληνικές δημόσιες τράπεζες [26]. Η ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι επί χούντας γιγαντώθηκαν: ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του Αλέξανδρο Ματθαίου Υπουργό Γεωργίας, ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του στρατηγό και διοικητή της ΑΣΔΕΝ και έναν άλλο ξάδερφό του Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, και ο γαμπρός του Παττακού Ανδρέας Μεϊντάσης έγινε βαθύπλουτος παίρνοντας χαριστικά δουλειές από το Δήμο Αθηναίων. Ο στρατηγός Βασίλης Καρδαμάκης διορίστηκε διοικητής της ΔΕΗ και ο στρατηγός Αλέξανδρος Νάτσινας (πρώην αρχηγός ΚΥΠ με τεράστιες ευθύνες για το σχέδιο ΠΕΡΙΚΛΗΣ και το παρακράτος) διορίστηκε Πρόεδρος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.[27] Ο ίδιος ο Παπαδόπουλος διόρισε τον αδελφό του Κωνσταντίνο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως, περιφερειακό διοικητή Αττικής και Υπουργό παρά τω Πρωθυπουργό διαδοχικά. Τον άλλο αδελφό του, Χαράλαμπο, τον διόρισε Γενικό Γραμματέα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Ο Χαράλαμπος αποκαλούνταν ειρωνικά "μπον φιλέ" από τους αξιωματικούς της Χωροφυλακής, επειδή συνήθιζε να τρώει καθημερινά στα εστιατόρια ακριβών ξενοδοχείων μαζί με τη φρουρά του και τους υπαλλήλους του.[28]
Τις χειρότερες εντυπώσεις (ακόμη και σε χουντικούς) προκάλεσε η διαμονή του Παπαδόπουλου σε πολυτελέστατη βίλα στο Λαγονήσι, που του παραχώρησε ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ως αντάλλαγμα στη σκανδαλώδη εύνοια με την οποία η Χούντα αντιμετώπιζε τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ο Παπαδόπουλος όταν κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία είχε υποσχεθεί την πάταξη της διαφθοράς και της φαυλοκρατίας, αλλά τελικά αποδείχθηκε πολύ χειρότερος των πολιτικών στην πράξη.[29] (http://el.wikipedia.org
Συμφωνία Πιπινέλη-Τσαγλαγιαγκίλ για απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο
Στις 15 Νοεμβρίου 1967 σημειώθηκε αιματηρή σύγκρουση μεταξύ δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς και Τουρκοκυπρίων στο χωριό Κοφίνου της επαρχίας Λάρνακας. Μετά τα τραγικά γεγονότα στην Κοφίνου, η χούντα της Αθήνας υποχρεώνεται να αποσύρει την Ελλαδική Μεραρχία από την Κύπρο. Σε συμφωνία καταλήγουν οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, Πιπινέλης και Τσαγλαγιαγκίλ, με την αμερικανική επιδιαιτησία.http://tvxs.gr)
Νομοθετικό Διάταγμα 179/69 «περί Εθνικής Αντιστάσεως», αναγνώριση τής «αντιστασιακής» δράσης των ταγματασφαλιτών.
Του Λεωνίδα Φ. Καλλιβρετάκη
Ο διορισμός στις 13 Φεβρουαρίου 1969 στη διοίκηση της ΑΤΕ του 76χρονου υποστράτηγου Ν. Κουρκουλάκου προκάλεσε αίσθηση, ιδιαίτερα μετά την «επιθετική» δημόσια προβολή, εκ μέρους του νεοδιορισμένου, της κατοχικής του δράσης ως διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας Πατρών και σε συνδυασμό με την επίσης δημόσια διαβεβαίωση ότι ο διορισμός του υπήρξε προσωπική επιλογή του Γεωργίου Παπαδόπουλου.Οι εντυπώσεις αυτού του διορισμού δεν είχαν ακόμη κοπάσει όταν δύο μήνες αργότερα, στις 25 Απριλίου 1969, δημοσιεύθηκε το Νομοθετικό Διάταγμα 179/69 «περί Εθνικής Αντιστάσεως», το όποιο, μεταξύ των άλλων, προχωρούσε σε μια (έμμεση έστω) αναγνώριση τής «αντιστασιακής» δράσης των ταγματασφαλιτών.
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στο νοσοκομείο ο Ανδρέας Μπάρκουλης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
