2012-04-21 11:59:29
Πηγή: capital.gr
Της Δήμητρας Καδδά
Οι ενδείξεις ότι το γαλλογερμανικό μέτωπο λιτότητας έχει διαρραγεί, αλλά και η διαφοροποίηση του ΔΝΤ από την «σκληρή» γραμμή των μέτρων λιτότητας χωρίς αναπτυξιακό αντίβαρο, θεωρείται κατ΄ αρχάς θετική από κυβερνητικά και κοινοτικά στελέχη τα οποία παρακολουθούν στενά το Μνημόνιο. Ωστόσο εκτιμούν ότι στις διαδοχικές δηλώσεις και εκθέσεις για το ζήτημα έχουν αρχίσει να καταγράφονται και τα ανταλλάγματα: μεγαλύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με έμφαση στην αγορά εργασίας και ειδικά στους μισθούς.
Εξηγούν ότι τα μέτρα του Ιουνίου (νέα περικοπή δαπανών 11,7 δισ. ευρώ) δεν θα βρεθούν καθόλου εύκολα: θα πρέπει υπό συνθήκες ύφεσης οι περικοπές να φτάσουν στο μεδούλι του δημοσίου, σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, λουκέτα, ακόμη και σε απολύσεις με νέου τύπου αποζημιώσεις.
Ετσι, αναφέρουν, δεν είναι σαφές ποιόν και σε τι θα ωφελήσουν: το να βυθιστεί σε βαθύτερη ύφεση η χώρα δεν θα φέρει έσοδα στα ταμεία ούτε θα περισώσει τις δαπάνες. Αντιθέτως, θα αυξήσει τα επιδόματα (π.χ. ανεργίας), θα μειώσει τις εισφορές στα ταμεία και θα περιορίσει την είσπραξη φόρων. Θα επιτείνει δηλαδή το σπιράλ ύφεσης.
Αρχίζει γι΄ αυτόν τον λόγο –συνεχίζουν οι ίδιες πηγές– και εντός των επιτηρητών της χώρας μία κουβέντα για το σωστό μείγμα πολιτικής. Η συζήτηση φέρνει στο επίκεντρο «επιθετικότερες» μεταρρυθμίσεις, για να φέρουν ανάπτυξη (μαζί με πακέτα στήριξης) και να στηρίξουν έτσι τη δημοσιονομική προσαρμογή με διαφορετικό μείγμα πολιτικής.
Το δεδομένο είναι ότι στη Γαλλία η στάση αλλάζει. Είναι πλέον φανερή η διαφοροποίηση του κ. Σαρκοζί από το Γερμανικό «δόγμα» λιτότητας. Αιτία είναι οι εκλογές στη Γαλλία και η στάση του σοσιαλιστή αντιπάλου του Ολάντ που προηγείται στις δημοσκοπήσεις.
Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά με πιο διακριτική στάση κινείται και η κα. Λαγκάρντ. Η αλλαγή φάνηκε στις πρόσφατες εκθέσεις και δηλώσεις στελεχών του ΔΝΤ. Για πρώτη φορά περιείχαν αυτοκριτική αναφέροντας ότι «η λιτότητα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις οικονομικές δυσχέρειες των αναπτυγμένων οικονομιών» αλλά και ότι «το κρίσιμο είναι η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας για να επανέλθει η ανάκαμψη». Μόνο που στις «συστάσεις» για την ανταγωνιστικότητα περιλαμβάνεται και η σημαντική μείωση των κατώτατων μισθών ώστε να επανακάμψει η Ελλάδα και να γίνει ανταγωνιστική.
Βεβαίως κοινή στάση δεν υπάρχει. Και η αλλαγή πλεύσης δεν έχει φτάσει στα κοινοτικά όργανα.
Η έκθεση Μπαρόζο για την ανάπτυξη φέρεται να απογοήτευσε, καθώς δεν περιείχε νέα αναπτυξιακά εργαλεία και προτάσεις για τη στήριξη της οικονομίας, αλλά αναλυτικές παραινέσεις για την εφαρμογή του Μνημονίου και την απορρόφηση του ΕΣΠΑ, από μία αγορά που αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να διασφαλίσει ρευστότητα στους επενδυτές.
Αρμόδια στελέχη αναφέρουν ότι η «μάχη» για τη δημοσιονομική προσαρμογή ξεκίνησε, αλλά το τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα δεν είναι καθόλου σαφές. Εξηγούν ότι αφενός τα νέα δημοσιονομικά μέτρα πρέπει να ληφθούν (βάσει υποχρεώσεων του μνημονίου) άμεσα και αφετέρου και οι επιτηρητές μεταξύ τους έχουν διαφορετική άποψη για το τι σημαίνει «παρεμβάσεις για την ανταγωνιστικότητα» που μπορεί να οδηγήσουν σε νέα λάθος συνταγή.
Τα βλέμματα στρέφονται στην τριήμερη σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας που ξεκινά σήμερα, παρουσία των υπουργών Οικονομικών όλων των οικονομικά «ανεπτυγμένων» κρατών με την ελπίδα ότι ίσως υπάρξει λίγο παραπάνω φως στο νέο οικονομικό σκηνικό.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης αναχωρεί στις 06.00 το Σάββατο, αναβάλλοντας για μια μέρα το ταξίδι του στην Ουάσιγκτον. Μιλώντας για το θέμα του μνημονίου χθες το βράδυ σε εκπομπή της ΝΕΤ, ο κ. Σαχινίδης σημείωσε ότι το ΔΝΤ ούτως ή άλλως έχει προβλέψει χρηματοδότηση έως και το 2015, δηλαδή για ένα χρόνο μετά τη λήξη του προγράμματος προσαρμογής, αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα για αλλαγές στους στόχους του μνημονίου.
Πηγή:www.capital.gr
Της Δήμητρας Καδδά
Οι ενδείξεις ότι το γαλλογερμανικό μέτωπο λιτότητας έχει διαρραγεί, αλλά και η διαφοροποίηση του ΔΝΤ από την «σκληρή» γραμμή των μέτρων λιτότητας χωρίς αναπτυξιακό αντίβαρο, θεωρείται κατ΄ αρχάς θετική από κυβερνητικά και κοινοτικά στελέχη τα οποία παρακολουθούν στενά το Μνημόνιο. Ωστόσο εκτιμούν ότι στις διαδοχικές δηλώσεις και εκθέσεις για το ζήτημα έχουν αρχίσει να καταγράφονται και τα ανταλλάγματα: μεγαλύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με έμφαση στην αγορά εργασίας και ειδικά στους μισθούς.
Εξηγούν ότι τα μέτρα του Ιουνίου (νέα περικοπή δαπανών 11,7 δισ. ευρώ) δεν θα βρεθούν καθόλου εύκολα: θα πρέπει υπό συνθήκες ύφεσης οι περικοπές να φτάσουν στο μεδούλι του δημοσίου, σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, λουκέτα, ακόμη και σε απολύσεις με νέου τύπου αποζημιώσεις.
Ετσι, αναφέρουν, δεν είναι σαφές ποιόν και σε τι θα ωφελήσουν: το να βυθιστεί σε βαθύτερη ύφεση η χώρα δεν θα φέρει έσοδα στα ταμεία ούτε θα περισώσει τις δαπάνες. Αντιθέτως, θα αυξήσει τα επιδόματα (π.χ. ανεργίας), θα μειώσει τις εισφορές στα ταμεία και θα περιορίσει την είσπραξη φόρων. Θα επιτείνει δηλαδή το σπιράλ ύφεσης.
Αρχίζει γι΄ αυτόν τον λόγο –συνεχίζουν οι ίδιες πηγές– και εντός των επιτηρητών της χώρας μία κουβέντα για το σωστό μείγμα πολιτικής. Η συζήτηση φέρνει στο επίκεντρο «επιθετικότερες» μεταρρυθμίσεις, για να φέρουν ανάπτυξη (μαζί με πακέτα στήριξης) και να στηρίξουν έτσι τη δημοσιονομική προσαρμογή με διαφορετικό μείγμα πολιτικής.
Το δεδομένο είναι ότι στη Γαλλία η στάση αλλάζει. Είναι πλέον φανερή η διαφοροποίηση του κ. Σαρκοζί από το Γερμανικό «δόγμα» λιτότητας. Αιτία είναι οι εκλογές στη Γαλλία και η στάση του σοσιαλιστή αντιπάλου του Ολάντ που προηγείται στις δημοσκοπήσεις.
Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά με πιο διακριτική στάση κινείται και η κα. Λαγκάρντ. Η αλλαγή φάνηκε στις πρόσφατες εκθέσεις και δηλώσεις στελεχών του ΔΝΤ. Για πρώτη φορά περιείχαν αυτοκριτική αναφέροντας ότι «η λιτότητα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις οικονομικές δυσχέρειες των αναπτυγμένων οικονομιών» αλλά και ότι «το κρίσιμο είναι η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας για να επανέλθει η ανάκαμψη». Μόνο που στις «συστάσεις» για την ανταγωνιστικότητα περιλαμβάνεται και η σημαντική μείωση των κατώτατων μισθών ώστε να επανακάμψει η Ελλάδα και να γίνει ανταγωνιστική.
Βεβαίως κοινή στάση δεν υπάρχει. Και η αλλαγή πλεύσης δεν έχει φτάσει στα κοινοτικά όργανα.
Η έκθεση Μπαρόζο για την ανάπτυξη φέρεται να απογοήτευσε, καθώς δεν περιείχε νέα αναπτυξιακά εργαλεία και προτάσεις για τη στήριξη της οικονομίας, αλλά αναλυτικές παραινέσεις για την εφαρμογή του Μνημονίου και την απορρόφηση του ΕΣΠΑ, από μία αγορά που αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να διασφαλίσει ρευστότητα στους επενδυτές.
Αρμόδια στελέχη αναφέρουν ότι η «μάχη» για τη δημοσιονομική προσαρμογή ξεκίνησε, αλλά το τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα δεν είναι καθόλου σαφές. Εξηγούν ότι αφενός τα νέα δημοσιονομικά μέτρα πρέπει να ληφθούν (βάσει υποχρεώσεων του μνημονίου) άμεσα και αφετέρου και οι επιτηρητές μεταξύ τους έχουν διαφορετική άποψη για το τι σημαίνει «παρεμβάσεις για την ανταγωνιστικότητα» που μπορεί να οδηγήσουν σε νέα λάθος συνταγή.
Τα βλέμματα στρέφονται στην τριήμερη σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας που ξεκινά σήμερα, παρουσία των υπουργών Οικονομικών όλων των οικονομικά «ανεπτυγμένων» κρατών με την ελπίδα ότι ίσως υπάρξει λίγο παραπάνω φως στο νέο οικονομικό σκηνικό.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης αναχωρεί στις 06.00 το Σάββατο, αναβάλλοντας για μια μέρα το ταξίδι του στην Ουάσιγκτον. Μιλώντας για το θέμα του μνημονίου χθες το βράδυ σε εκπομπή της ΝΕΤ, ο κ. Σαχινίδης σημείωσε ότι το ΔΝΤ ούτως ή άλλως έχει προβλέψει χρηματοδότηση έως και το 2015, δηλαδή για ένα χρόνο μετά τη λήξη του προγράμματος προσαρμογής, αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να αποτελέσει μια γέφυρα για αλλαγές στους στόχους του μνημονίου.
Πηγή:www.capital.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μπερλουσκόνι: Οι κοπέλες ήταν χορεύτριες σε διαγωνισμό
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΦΗΝΕΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥΣ «ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΕΝΟΥΣ» Ο ΒΑΛΒΕΡΔΕ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
