2014-04-17 10:30:43
Δημήτρης Ν.Πατσάκης,16.4.14
Η υλοποιούμενη βαθμιαία αλλαγή των δομών κλειστής διαβίωσης όσων είχαν την ατυχία νά πάσχουν από ψυχικά νοσήματα ή,λόγω της κατάστασης της υγείας τους, εισοδηματικών περιορισμών ή αδυναμίας –ή και αδιαφορίας- υποστήριξης από το στενό οικογενειακό τους περιβάλλον, απασχολεί αρκετά πολλούς αυτόκλητους «κήνσορες» και ένθερμους οπαδούς του «κοινωνικού» κράτους.
Για μια από τις ελάχιστες φορές που θα επικαλεσθώ την πρόσφατη εμπειρία μου ως διοικητής* κρατικού προνοιακού φορέα, θα υπενθυμίσω σε όσους «κάνουν την πάπια», μερικά ενδεχομένως ενδιαφέροντα ή και ενοχλητικά στοιχεία:
-Ένα σοβαρό ποσοστό των ουσιαστικά «εγκλείστων» μπορούν να αποϊδρυματοποιηθούν, είτε σε «προστατευόμενες» δομές είτε με απλή επίβλεψη από την οικογένειά τους, όσο αφορά στην συνέχιση της φαρμακευτικής τους περίθαλψης. Τα επιτεύγματα της Λέρου, του Δαφνίου κ.ά. μονάδων ενισχύουν την αποτελεσματικότητα της προαναφερόμενης πρακτικής.
-Για χιλιάδες ασθενείς, η απομάκρυνση από το στενό περιβάλλον συνιστά ευκαιρία κάρπωσης του εκάστοτε εισοδήματός τους από μισθούς/συντάξεις, ακίνητη περιουσία κ.ο.κ. Σε πολλές περιπτώσεις, κατά την γνώμη των ειδικών, το «παρκάρισμα» επιμηκύνεται και δια βίου, ακριβώς για τον παραπάνω λόγο.
-Οι διαμαρτυρίες συγγενών, αναφορικά με το ενδεχόμενο συμμετοχής τους στην περίπτωση που επιλέξουν την παραμονή σε «κλειστές» δομές, αποδίδονται συχνά στις επιπτώσεις στα αλλότρια,πλην ιδιοκαρπούμενα, εισοδήματα των ασθενών.
-Μια από τις πρώτες ενέργειες που ως διοικητής φρόντισα να κάνω, ήταν η πληροφόρηση για το ποσοστό των τροφίμων της δομής που εισέπρατταν οι ίδιοι τις συντάξεις ή άλλα τακτικά εισοδήματά τους.Το αποτέλεσμα , σύμφωνα με τον –ανώνυμο- πίνακα που συντάχθηκε, ήταν της τάξης του e 50%.
-Το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στην αρμοδιότητα του οποίου ήταν στο παρελθόν** οι προνοιακές δομές, νομοθέτησε σχετικά με την συμμετοχή στα τροφεία/νοσήλια με βάση τις καταβαλλόμενες συντάξεις, κλιμακούμενης ανάλογα. Ο υπογράφων είχε εκφράσει δημοσίως αντιρρήσεις στον τότε Υπουργό Α.Λοβέρδο, προτείνοντας ως βάση υπολογισμού το «εισόδημα», με το σκεπτικό πως αρκετοί, μη υψηλο-συνταξιούχοι, ίσως εισπράττουν επιδόματα, ενισχύσεις από την Ε.Ε. κ.λ.π. Φυσικά, θεωρούσα το μέτρο και ως αποτρεπτικό της εγκατάλειψης των ασθενών από τους οικείους τους αλλά και κοινωνικά δίκαιο.
-Στην επόμενη περίοδο, ο «προοδευτισμός» της τότε αρμόδιας «αριστερής» αρμόδιας υφυπουργού Υ&Κ.Α, έθεσε την εφαρμογή της προηγούμενης διάταξης στο «αρχείο», προς αγαλλίαση συγγενών και λοιπών «καππαδοκών», σφόδρα υποστηρικτών του «κοινωνικού» κράτους (αρκεί φυσικά να είναι «τζάμπα»).
Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζω σε όσους εκφράζουν τις συνήθεις αρνήσεις, πως το κόστος νοσηλείας σε ψυχικά ιδρύματα και δομές χρονίως πασχόντων ειναι το χαμηλότερο όλων των νοσημάτων. Άλλωστε, στις πλέον επιτυχημένες οικονομικά επιχειρήσεις στην Υγεία, συγκαταλέγονται κατά βάση οι ψυχιατρικές κλινικές.
Φυσικά, οι αποφάσεις «έξωσης» από τα ιδρύματα, οπωσδήποτε δεν αφορούν σε πραγματικά πάσχοντες, ευρισκόμενους σε κίνδυνο ζωής και ειλικρινώς «απόρους».
*Ο Δημήτρης Ν.Πατσάκης είναι πρώην Πρόεδρος Δ.Σ/Διοικητής του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθησεων Ανατολικής Αθήνας (Ν.Π.Δ.Δ).
**Για λόγους μη απόλυτα κατανοήσιμους, οι μονάδες «κλειστής φροντίδας», ενώ εισπράττουν «νοσήλια», υπάγονται πλέον στην αρμοδιότητα του Υπ.Εργασίας
medispin
Η υλοποιούμενη βαθμιαία αλλαγή των δομών κλειστής διαβίωσης όσων είχαν την ατυχία νά πάσχουν από ψυχικά νοσήματα ή,λόγω της κατάστασης της υγείας τους, εισοδηματικών περιορισμών ή αδυναμίας –ή και αδιαφορίας- υποστήριξης από το στενό οικογενειακό τους περιβάλλον, απασχολεί αρκετά πολλούς αυτόκλητους «κήνσορες» και ένθερμους οπαδούς του «κοινωνικού» κράτους.
Για μια από τις ελάχιστες φορές που θα επικαλεσθώ την πρόσφατη εμπειρία μου ως διοικητής* κρατικού προνοιακού φορέα, θα υπενθυμίσω σε όσους «κάνουν την πάπια», μερικά ενδεχομένως ενδιαφέροντα ή και ενοχλητικά στοιχεία:
-Ένα σοβαρό ποσοστό των ουσιαστικά «εγκλείστων» μπορούν να αποϊδρυματοποιηθούν, είτε σε «προστατευόμενες» δομές είτε με απλή επίβλεψη από την οικογένειά τους, όσο αφορά στην συνέχιση της φαρμακευτικής τους περίθαλψης. Τα επιτεύγματα της Λέρου, του Δαφνίου κ.ά. μονάδων ενισχύουν την αποτελεσματικότητα της προαναφερόμενης πρακτικής.
-Για χιλιάδες ασθενείς, η απομάκρυνση από το στενό περιβάλλον συνιστά ευκαιρία κάρπωσης του εκάστοτε εισοδήματός τους από μισθούς/συντάξεις, ακίνητη περιουσία κ.ο.κ. Σε πολλές περιπτώσεις, κατά την γνώμη των ειδικών, το «παρκάρισμα» επιμηκύνεται και δια βίου, ακριβώς για τον παραπάνω λόγο.
-Οι διαμαρτυρίες συγγενών, αναφορικά με το ενδεχόμενο συμμετοχής τους στην περίπτωση που επιλέξουν την παραμονή σε «κλειστές» δομές, αποδίδονται συχνά στις επιπτώσεις στα αλλότρια,πλην ιδιοκαρπούμενα, εισοδήματα των ασθενών.
-Μια από τις πρώτες ενέργειες που ως διοικητής φρόντισα να κάνω, ήταν η πληροφόρηση για το ποσοστό των τροφίμων της δομής που εισέπρατταν οι ίδιοι τις συντάξεις ή άλλα τακτικά εισοδήματά τους.Το αποτέλεσμα , σύμφωνα με τον –ανώνυμο- πίνακα που συντάχθηκε, ήταν της τάξης του e 50%.
-Το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στην αρμοδιότητα του οποίου ήταν στο παρελθόν** οι προνοιακές δομές, νομοθέτησε σχετικά με την συμμετοχή στα τροφεία/νοσήλια με βάση τις καταβαλλόμενες συντάξεις, κλιμακούμενης ανάλογα. Ο υπογράφων είχε εκφράσει δημοσίως αντιρρήσεις στον τότε Υπουργό Α.Λοβέρδο, προτείνοντας ως βάση υπολογισμού το «εισόδημα», με το σκεπτικό πως αρκετοί, μη υψηλο-συνταξιούχοι, ίσως εισπράττουν επιδόματα, ενισχύσεις από την Ε.Ε. κ.λ.π. Φυσικά, θεωρούσα το μέτρο και ως αποτρεπτικό της εγκατάλειψης των ασθενών από τους οικείους τους αλλά και κοινωνικά δίκαιο.
-Στην επόμενη περίοδο, ο «προοδευτισμός» της τότε αρμόδιας «αριστερής» αρμόδιας υφυπουργού Υ&Κ.Α, έθεσε την εφαρμογή της προηγούμενης διάταξης στο «αρχείο», προς αγαλλίαση συγγενών και λοιπών «καππαδοκών», σφόδρα υποστηρικτών του «κοινωνικού» κράτους (αρκεί φυσικά να είναι «τζάμπα»).
Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζω σε όσους εκφράζουν τις συνήθεις αρνήσεις, πως το κόστος νοσηλείας σε ψυχικά ιδρύματα και δομές χρονίως πασχόντων ειναι το χαμηλότερο όλων των νοσημάτων. Άλλωστε, στις πλέον επιτυχημένες οικονομικά επιχειρήσεις στην Υγεία, συγκαταλέγονται κατά βάση οι ψυχιατρικές κλινικές.
Φυσικά, οι αποφάσεις «έξωσης» από τα ιδρύματα, οπωσδήποτε δεν αφορούν σε πραγματικά πάσχοντες, ευρισκόμενους σε κίνδυνο ζωής και ειλικρινώς «απόρους».
*Ο Δημήτρης Ν.Πατσάκης είναι πρώην Πρόεδρος Δ.Σ/Διοικητής του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθησεων Ανατολικής Αθήνας (Ν.Π.Δ.Δ).
**Για λόγους μη απόλυτα κατανοήσιμους, οι μονάδες «κλειστής φροντίδας», ενώ εισπράττουν «νοσήλια», υπάγονται πλέον στην αρμοδιότητα του Υπ.Εργασίας
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κλιματική αλλαγή και ατμοσφαιρική ρύπανση αυξάνουν τις αλλεργίες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
