ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

κι εσύ στο διπλανό κρεβάτι

Ο Μάρκες, λέει, πέθανε

κι εσύ στο διπλανό κρεβάτι

λύνεις σταυρόλεξα.

Με το ίδιο πνεύμα που τα έλυνες πάντα,

με το κινητό σου να χτυπάει σ' αυτόν τον εκκωφαντικά ακαλαίσθητο ήχο,

αεροστεγής απέναντι στις δικές μας ιστορίες,

τις τάχα μου σπουδαίες.

Το δύο οριζόντια άλφα και το τρία κάθετα βήτα.

Πόρνες και θηράματα για σένα οι λέξεις.

Δεν λαχτάρησες να τις αφήσεις να κυλήσουν,

να συνδεθούν με άλλες, να δουν που θα τους βγάλει.

Μαύρα τετραγωνάκια, απομόνωση, χρηστικότητα.

Μια ζωή που είναι να βγει.

'Ετσι νομίζω εγώ που δεν σε κατάλαβα,

που δεν έστρεψα να σου μιλήσω,

έτσι νομίζω εγώ που προεξοφλώ ότι ο Μάρκες έζησε

πολύ περισσότερο από σένα,

απλά και μόνο επειδή αυτός άγγιξε τόσους αγνώστους του,

ενώ κι εσύ κάλλιστα θα μπορούσες

να αγγίζεις τους γνωστούς σου

πολύ περισσότερο από ό,τι ο μεγαλύτερος συγγραφέας

θα αγγίξει ποτέ τον ιδανικότερο αναγνώστη του.

Κι αν το θέμα δεν είναι το άγγιγμα, θα πει κανείς,

κι αν το θέμα είναι το βάθος και το πλάτος;

Τότε πώς θα μπορούσες να συγκριθείς μαζί του,

εσύ που στο διπλανό κρεβάτι

τώρα μπαίνεις στο καινούριο σου σταυρόλεξο;

Ευτυχώς ευτυχής ευτυχείς

αδιαφορώντας για τις συγκρίσεις, τις ιεραρχήσεις, τις ταξινομήσεις.

Ευτυχώς ευτυχής ευτυχείς

ταξινομώντας τις λέξεις

με μόνο άξονα

οριζόντια και κάθετα ζητούμενα

που σου δόθηκαν από άλλους,

σε ένα πεδίο άσκησης

προκαθορισμένο, ασφαλές, άδοξο

και κάπως έτσι

όταν μετά από δεκαετίες πεθάνεις

δεν θα σε μνημονεύσει κανείς

στην υφήλιο, την ήπειρό σου

ούτε καν σε αυτή τη χώρα σου.

Πλην όμως

μπορεί

-ναι, μπορεί-

να σε μνημονεύσουν οι γνωστοί σου

και να πουν πως ήσουν

ένας άνθρωπος που ήξερε να ζει,

ένας άνθρωπος που ήξερε να δίνει και να δίνεται

οριζοντίως και καθέτως,

ένας άνθρωπος που ό,τι έπρεπε να λύσει στη ζωή του το έλυνε

από τα προβλήματά του με τους άλλους

ως τα εκατοντάδες χιλιάδες σταυρόλεξα

που πέρασαν από τα χέρια του.
Old Boy