2014-04-18 02:29:07
Η ψηλόλιγνη, γοητευτική Κόρα Καρβούνη που θυμίζει «γυναικεία φιγούρα του Μοντιλιάνι» -όπως έχει γράψει χαρακτηριστικά για εκείνη ο κριτικός θεάτρου της Guardian Μάικλ Μπίλινγκτον- ανέβηκε πριν από λίγες ημέρες στη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και παρέλαβε το βραβείο Α΄γυναικείου ρόλου.
Της το απένειμε η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου (ΕΑΚ) για την ερμηνεία της στην ταινία «September»,της Πέννυς Παναγιωτοπούλου.
Το θεατρικό και κινηματογραφικό ταλέντο της Κόρας Καρβούνη, διαγράφει από χρόνια μια αξιοζήλευτη καριέρα στο θέατρο και λαμπρές συμμετοχές στον κινηματογράφο, κερδίζοντας ευρεία καλλιτεχνική εκτίμηση από το κοινό και κριτικούς, Έλληνες και ξένους.
Η αναγνώριση, στην περίπτωση της 34χρονης Κόρας, ξεκίνησε νωρίς από την ηλικία των 25 ετών, τρία χρόνια αφότου είχε αποφοιτήσει από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο έργο του Λούκας Μπαίρφους «Οι σεξουαλικές νευρώσεις των γονιών μας» σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στο θέατρο του Νέου Κόσμου.
Κι ύστερα, στα 27 της χρόνια, είχε την τύχη, όπως λέει η ίδια με σεμνότητα, να συνεργαστεί με διεθνείς σκηνοθέτες όπως τους Πέτερ Στάιν, Ανατόλι Βασίλιεφ, Ντιμίτερ Γκότσεφ , Λοράν Σετουάν, με τους δικούς μας Γιάννη Χουβαρδά, Στάθη Λιβαθινό, Δημήτρη Τάρλοου, τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη στον κινηματογράφο (J.A.C.E), τον Γιώργο Γεωργόπουλο (Τάνγκστεν).
Εκτός από επίπονους ψυχικά ρόλους, γιατί δεν έχετε παίξει και κωμικούς ρόλους; ρωτάμε την Κόρα Καρβούνη και εκείνη ξεσπά σε γέλια: «Με διαλέγουν, δεν διαλέγω εγώ» απαντά με τη γοητευτική βραχνάδα στη φωνή της.
Βάζει πάντα το χιουμοριστικό στοιχείο στον δραματικό ρόλο «γιατί, χωρίς αυτό ο θεατής δεν μπορεί να ταυτιστεί».
Ακόμα και η 'Αννα, ( σ.σ. ο ρόλος της μοναχικής ηρωίδας που ενσαρκώνει στο «September») διαθέτει χιούμορ, σχολιάζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Κόρα Καρβούνη: «Κάποια στιγμή αφού την έχουν διώξει, μέσα στο παράπονό της μιλάει μόνη της και τους κοροϊδεύει κιόλας» λέει.
Ερ: Στην τελετή απονομής των βραβείων της ΕΑΚ, είπατε ότι ο συγκεκριμένος ρόλος ήταν «δώρο» για εσάς. Πώς το εννοείτε;
Απ: Σπανίζουν τέτοια σενάρια και επειδή η ταινία βασίζεται στο κορίτσι που υποδύομαι,την 'Αννα, νιώθω ότι το βραβείο ανήκει σε όλη την ταινία, στην Πέννυ Παναγιωτοπούλου που φώτισε τον χαρακτήρα που υποδύομαι, την Κάλια Παπαδάκη που συνυπογράφει το σενάριο, στη συμπρωταγωνίστριά μου Μαρία Σκουλά, σε όλους που συμμετείχαμε στο «September»
Ερ: Οι κριτικοί έγραψαν ύμνους για την ερμηνεία σας. Πώς αισθανθήκατε;
Απ: Πράγματι και οι ξένοι έγραψαν ανέλπιστα καλά λόγια. Κι ένιωθα πάρα πολύ περίεργα, τα διάβαζα και σκεφτόμουν «για δες... τους καταφέραμε» (γελά). Οσο για τον κόσμο που μας σταματούσε στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι (σ.σ.εκεί έκανε παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία) μου έδειχνε με νοήματα -γιατί πολλοί δεν ήξεραν αγγλικά- ότι έκλαψαν με την ταινία.
Ερ: Μπαινοβγαίνετε με άνεση από το θέατρο στον κινηματογράφο και αντίστροφα. Προτιμάτε κάποιο από τα δύο είδη ιδιαίτερα;
Απ: Είναι διαφορετικοί χώροι για εμάς τους ηθοποιούς υποκριτικά, αλλά μ' ενδιαφέρουν κι οι δύο πάρα πολύ. Το θέατρο είναι ζωντανό, με αρχή μέση και τέλος, ενώ στον κινηματογράφο ο ηθοποιός πρέπει να πιάσει τη στιγμή, χωρίς φυσική συνέχεια. Δηλαδή, μπορεί να γυρίσεις πρώτα το τέλος και να μην έχεις μέσα σου τη φυσική συνέχεια του ρόλου. Είναι μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό.
Ερ: Διαθέτετε μια ακατάβλητη ενέργεια, δίνετε την εντύπωση ότι επαγγελματικά τουλάχιστον, τίποτε δε σας σταματά.
Απ: Δεν είναι μόνο θέμα ενέργειας, αλλά και θέμα επιβίωσης γιατί έχω να πληρώνω και νοίκια (γελά).
Ερ: Εχετε μείνει ποτέ άνεργη;
Απ: Ναι, βέβαια.
Ερ: Και στην κρίση;
Απ: Είμαστε μια πολύ τυχερή γενιά, που τώρα περνά δύσκολα. Γενικά, πάντα το επάγγελμά μας ήταν επισφαλές ψάχναμε δουλειά τρεις φορές τον χρόνο και τώρα πολύ δυσκολότερα. Έχουμε φτωχύνει κιόλας. Αν παλιότερα αποταμιεύαμε κάτι για την περίοδο που μέναμε άνεργοι και έπρεπε να βγούμε στον ΟΑΕΔ, πάει κι αυτό, εξανεμίστηκε. Γιατί έχουν μειωθεί οι μισθοί μας. Δεν σταματάμε, όμως, λόγω της κρίσης. Συνεχίζουμε με πολύ λιγότερα ή και καθόλου χρήματα, η τέχνη δεν θα σταματήσει ποτέ.
Ερ: Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι σ' αυτή την φάση έχει αυξηθεί το θεατρόφιλο κοινό, και παράλληλα γυρίζονται πολλές ελληνικές ταινίες;
Απ: Το θέατρο έχει ανεβεί γιατί έχουν μειωθεί τα εισιτήρια, γιατί δεν υπάρχει πια τηλεόραση να παρακολουθήσουν οι θεατές κάτι αξιόλογο και επειδή πάντα σε εποχές δύσκολες ο κόσμος ήθελε να βγει έξω. Επιπλέον, οι θεατράνθρωποι όπως και οι κινηματογραφιστές έχουν αρχίσει να κάνουν θέατρο και ταινίες που τους αφορούν περισότερο. Έχουν πολύ σημαντικό λόγο να ανεβάσουν μια παράσταση ή να κάνουν μια ταινία, με αποτέλεσμα η δουλειά τους να μιλά κατευθείαν στην ψυχή του κοινού.
Ερ: Οι ταινίες των νέων Ελλήνων σκηνοθετών έχουν κάτι κοινό κατά την γνώμη σας;
Απ: Όχι, και είναι ενδιαφέρον. Νομίζω πως η κρίση έκανε και ένα καλό, ότι μας γύρισε λίγο στις προσωπικές μας αξίες, σ' αυτό που όντως θέλουμε να πούμε. 'Ετσι, αναγνωρίζουμε διαφορετικό ύφος σε κάθε ταινία, πιο προσωπικό, και είναι το σημαντικότερο στην τέχνη.
Ερ: Θα δοκιμάζατε να κάνετε καριέρα και στο εξωτερικό; Εξάλλου από τον πατέρα σας έχετε αμερικανική καταγωγή.
Απ: Θα ήθελα, αλλά όχι μόνιμα. Θα μου άρεσε να παίξω σε κάποιες ξένες παραγωγές, για παράδειγμα του Γουέστ 'Αντερσον ή του Αλμοδόβαρ, αλλά δεν μπορώ να φύγω εύκολα από την Ελλάδα, εκτός των άλλων και για λόγους οικονομικούς. Προϋποθέτει ότι πρέπει να παραμείνεις στην ξένη χώρα που έχεις επιλέξει και ότι έχεις βρει τον σωστό ατζέντη, πράγμα πολύ δύσκολο.
Ερ: Τη σχέση σας με την ηθοποιία πώς την ερμηνεύετε, εκτός από το ταλέντο;
Απ: Από παιδί αγαπούσα αυτήν την τέχνη που «ποιεί ήθος». Σχετίζεται με το πώς έχεις μεγαλώσει. Όπως όταν κάποιος γίνεται χειρουργός ας πούμε, και κρατά τη ζωή του άλλου στα χέρια του, σκέφτομαι ότι επέλεξε αυτό το επάγγελμα για να νικήσει τον θάνατο κάποιου ή τον δικό του. Αντίστοιχα, οι ηθοποιοί έχουν μια ιστορία πίσω τους, που τους οπλίζει με θάρρος, ώστε να εκτίθενται δημόσια. Ίσως από την ανάγκη τους να αγαπηθούν; Δεν ξέρω...
Ερ: Το επόμενό σας βήμα;
Απ: Μονόλογος. «Πενθεσίλεια» του Κλάιστ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χατζηκυριάκου. Κάνουμε πρεμιέρα στις 12 Ιουνίου, στο Αμαξοστάσιο, απέναντι από το Γκάζι. Είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή, με χορογραφίες της Σεσίλ Μικρούτσικου και σκηνικά και κοστούμια που φιλοτέχνησε η δίδυμη αδελφή μου, Βικτωρία Καρβούνη. Tromaktiko
Της το απένειμε η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου (ΕΑΚ) για την ερμηνεία της στην ταινία «September»,της Πέννυς Παναγιωτοπούλου.
Το θεατρικό και κινηματογραφικό ταλέντο της Κόρας Καρβούνη, διαγράφει από χρόνια μια αξιοζήλευτη καριέρα στο θέατρο και λαμπρές συμμετοχές στον κινηματογράφο, κερδίζοντας ευρεία καλλιτεχνική εκτίμηση από το κοινό και κριτικούς, Έλληνες και ξένους.
Η αναγνώριση, στην περίπτωση της 34χρονης Κόρας, ξεκίνησε νωρίς από την ηλικία των 25 ετών, τρία χρόνια αφότου είχε αποφοιτήσει από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο έργο του Λούκας Μπαίρφους «Οι σεξουαλικές νευρώσεις των γονιών μας» σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στο θέατρο του Νέου Κόσμου.
Κι ύστερα, στα 27 της χρόνια, είχε την τύχη, όπως λέει η ίδια με σεμνότητα, να συνεργαστεί με διεθνείς σκηνοθέτες όπως τους Πέτερ Στάιν, Ανατόλι Βασίλιεφ, Ντιμίτερ Γκότσεφ , Λοράν Σετουάν, με τους δικούς μας Γιάννη Χουβαρδά, Στάθη Λιβαθινό, Δημήτρη Τάρλοου, τον Μενέλαο Καραμαγγιώλη στον κινηματογράφο (J.A.C.E), τον Γιώργο Γεωργόπουλο (Τάνγκστεν).
Εκτός από επίπονους ψυχικά ρόλους, γιατί δεν έχετε παίξει και κωμικούς ρόλους; ρωτάμε την Κόρα Καρβούνη και εκείνη ξεσπά σε γέλια: «Με διαλέγουν, δεν διαλέγω εγώ» απαντά με τη γοητευτική βραχνάδα στη φωνή της.
Βάζει πάντα το χιουμοριστικό στοιχείο στον δραματικό ρόλο «γιατί, χωρίς αυτό ο θεατής δεν μπορεί να ταυτιστεί».
Ακόμα και η 'Αννα, ( σ.σ. ο ρόλος της μοναχικής ηρωίδας που ενσαρκώνει στο «September») διαθέτει χιούμορ, σχολιάζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Κόρα Καρβούνη: «Κάποια στιγμή αφού την έχουν διώξει, μέσα στο παράπονό της μιλάει μόνη της και τους κοροϊδεύει κιόλας» λέει.
Ερ: Στην τελετή απονομής των βραβείων της ΕΑΚ, είπατε ότι ο συγκεκριμένος ρόλος ήταν «δώρο» για εσάς. Πώς το εννοείτε;
Απ: Σπανίζουν τέτοια σενάρια και επειδή η ταινία βασίζεται στο κορίτσι που υποδύομαι,την 'Αννα, νιώθω ότι το βραβείο ανήκει σε όλη την ταινία, στην Πέννυ Παναγιωτοπούλου που φώτισε τον χαρακτήρα που υποδύομαι, την Κάλια Παπαδάκη που συνυπογράφει το σενάριο, στη συμπρωταγωνίστριά μου Μαρία Σκουλά, σε όλους που συμμετείχαμε στο «September»
Ερ: Οι κριτικοί έγραψαν ύμνους για την ερμηνεία σας. Πώς αισθανθήκατε;
Απ: Πράγματι και οι ξένοι έγραψαν ανέλπιστα καλά λόγια. Κι ένιωθα πάρα πολύ περίεργα, τα διάβαζα και σκεφτόμουν «για δες... τους καταφέραμε» (γελά). Οσο για τον κόσμο που μας σταματούσε στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι (σ.σ.εκεί έκανε παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία) μου έδειχνε με νοήματα -γιατί πολλοί δεν ήξεραν αγγλικά- ότι έκλαψαν με την ταινία.
Ερ: Μπαινοβγαίνετε με άνεση από το θέατρο στον κινηματογράφο και αντίστροφα. Προτιμάτε κάποιο από τα δύο είδη ιδιαίτερα;
Απ: Είναι διαφορετικοί χώροι για εμάς τους ηθοποιούς υποκριτικά, αλλά μ' ενδιαφέρουν κι οι δύο πάρα πολύ. Το θέατρο είναι ζωντανό, με αρχή μέση και τέλος, ενώ στον κινηματογράφο ο ηθοποιός πρέπει να πιάσει τη στιγμή, χωρίς φυσική συνέχεια. Δηλαδή, μπορεί να γυρίσεις πρώτα το τέλος και να μην έχεις μέσα σου τη φυσική συνέχεια του ρόλου. Είναι μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό.
Ερ: Διαθέτετε μια ακατάβλητη ενέργεια, δίνετε την εντύπωση ότι επαγγελματικά τουλάχιστον, τίποτε δε σας σταματά.
Απ: Δεν είναι μόνο θέμα ενέργειας, αλλά και θέμα επιβίωσης γιατί έχω να πληρώνω και νοίκια (γελά).
Ερ: Εχετε μείνει ποτέ άνεργη;
Απ: Ναι, βέβαια.
Ερ: Και στην κρίση;
Απ: Είμαστε μια πολύ τυχερή γενιά, που τώρα περνά δύσκολα. Γενικά, πάντα το επάγγελμά μας ήταν επισφαλές ψάχναμε δουλειά τρεις φορές τον χρόνο και τώρα πολύ δυσκολότερα. Έχουμε φτωχύνει κιόλας. Αν παλιότερα αποταμιεύαμε κάτι για την περίοδο που μέναμε άνεργοι και έπρεπε να βγούμε στον ΟΑΕΔ, πάει κι αυτό, εξανεμίστηκε. Γιατί έχουν μειωθεί οι μισθοί μας. Δεν σταματάμε, όμως, λόγω της κρίσης. Συνεχίζουμε με πολύ λιγότερα ή και καθόλου χρήματα, η τέχνη δεν θα σταματήσει ποτέ.
Ερ: Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι σ' αυτή την φάση έχει αυξηθεί το θεατρόφιλο κοινό, και παράλληλα γυρίζονται πολλές ελληνικές ταινίες;
Απ: Το θέατρο έχει ανεβεί γιατί έχουν μειωθεί τα εισιτήρια, γιατί δεν υπάρχει πια τηλεόραση να παρακολουθήσουν οι θεατές κάτι αξιόλογο και επειδή πάντα σε εποχές δύσκολες ο κόσμος ήθελε να βγει έξω. Επιπλέον, οι θεατράνθρωποι όπως και οι κινηματογραφιστές έχουν αρχίσει να κάνουν θέατρο και ταινίες που τους αφορούν περισότερο. Έχουν πολύ σημαντικό λόγο να ανεβάσουν μια παράσταση ή να κάνουν μια ταινία, με αποτέλεσμα η δουλειά τους να μιλά κατευθείαν στην ψυχή του κοινού.
Ερ: Οι ταινίες των νέων Ελλήνων σκηνοθετών έχουν κάτι κοινό κατά την γνώμη σας;
Απ: Όχι, και είναι ενδιαφέρον. Νομίζω πως η κρίση έκανε και ένα καλό, ότι μας γύρισε λίγο στις προσωπικές μας αξίες, σ' αυτό που όντως θέλουμε να πούμε. 'Ετσι, αναγνωρίζουμε διαφορετικό ύφος σε κάθε ταινία, πιο προσωπικό, και είναι το σημαντικότερο στην τέχνη.
Ερ: Θα δοκιμάζατε να κάνετε καριέρα και στο εξωτερικό; Εξάλλου από τον πατέρα σας έχετε αμερικανική καταγωγή.
Απ: Θα ήθελα, αλλά όχι μόνιμα. Θα μου άρεσε να παίξω σε κάποιες ξένες παραγωγές, για παράδειγμα του Γουέστ 'Αντερσον ή του Αλμοδόβαρ, αλλά δεν μπορώ να φύγω εύκολα από την Ελλάδα, εκτός των άλλων και για λόγους οικονομικούς. Προϋποθέτει ότι πρέπει να παραμείνεις στην ξένη χώρα που έχεις επιλέξει και ότι έχεις βρει τον σωστό ατζέντη, πράγμα πολύ δύσκολο.
Ερ: Τη σχέση σας με την ηθοποιία πώς την ερμηνεύετε, εκτός από το ταλέντο;
Απ: Από παιδί αγαπούσα αυτήν την τέχνη που «ποιεί ήθος». Σχετίζεται με το πώς έχεις μεγαλώσει. Όπως όταν κάποιος γίνεται χειρουργός ας πούμε, και κρατά τη ζωή του άλλου στα χέρια του, σκέφτομαι ότι επέλεξε αυτό το επάγγελμα για να νικήσει τον θάνατο κάποιου ή τον δικό του. Αντίστοιχα, οι ηθοποιοί έχουν μια ιστορία πίσω τους, που τους οπλίζει με θάρρος, ώστε να εκτίθενται δημόσια. Ίσως από την ανάγκη τους να αγαπηθούν; Δεν ξέρω...
Ερ: Το επόμενό σας βήμα;
Απ: Μονόλογος. «Πενθεσίλεια» του Κλάιστ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χατζηκυριάκου. Κάνουμε πρεμιέρα στις 12 Ιουνίου, στο Αμαξοστάσιο, απέναντι από το Γκάζι. Είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή, με χορογραφίες της Σεσίλ Μικρούτσικου και σκηνικά και κοστούμια που φιλοτέχνησε η δίδυμη αδελφή μου, Βικτωρία Καρβούνη. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μέχρι τις 30 Ιουνίου το κοινωνικό μέρισμα - Αναλυτικά η απόφαση
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αχαΐα: Αυξημένα τα μέτρα αστυνόμευσης και τροχαίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
