2014-04-22 20:35:56
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Ο Μπαράκ Ομπάμα μιλάει καλά. Στην πραγματικότητα, ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν γράφει ο ίδιος τα κείμενα του και περνάει τις μέρες του διαβάζοντας σε τηλε-υποβολέα(teleprompter) λόγους που γράφτηκαν γι 'αυτόν. Τη ίδια ώρα, άλλοι κυβερνούν στη θέση του.
Η αγγλοσαξονική Αυτοκρατορία βασίζεται εδώ και έναν αιώνα στη προπαγάνδα. Κατάφερε να μας πείσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι «η χώρα της ελευθερίας» και δεν κάνουν πόλεμο παρά για να υπερασπίζονται τα ιδανικά τους. Αλλά η σημερινή κρίση στην Ουκρανία μόλις άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού: από δω και στο εξής η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της δεν είναι οι μόνοι ομιλούντες. Τα ψέματά τους αμφισβητούνται ανοιχτά από την κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης ενός άλλου μεγάλου κράτους, τη Ρωσία. Στην ώρα των δορυφόρων και του Διαδικτύου, η αγγλοσαξονική προπαγάνδα δεν λειτουργεί πλέον.
Από πάντα οι κυβερνόντες προσπαθούν να πείσουν για την ορθότητα των ενεργειών τους, επειδή τα πλήθη δεν ακολουθούν ποτέ τους ανθρώπους που τους θεωρούν κακούς. Ο εικοστός αιώνας ήταν το θέατρο νέων μεθόδων διάδοσης ιδεών που δεν είχαν τίποτα να κάνουν με την αλήθεια. Οι Δυτικοί αποδίδουν το ξεκίνημα της σύγχρονης προπαγάνδας στο Ναζί υπουργό Γιόζεφ Γκέμπελς. Είναι ένας τρόπος να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι η τέχνη του να νοθεύσεις την αντίληψη των πραγμάτων, αναπτύχθηκε προηγουμένως από τους Αγγλοσάξονες.
Το 1916, το Ηνωμένο Βασίλειο δημιούργησε το Wellington House στο Λονδίνο, ακολουθούμενο από το Crewe House. Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν την Επιτροπή Δημόσιας Πληροφόρησης (Committee on Public Information, CPI). Θεωρώντας ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια σύγκρουση μεταξύ μαζών και όχι μεταξύ στρατών, αυτοί οι οργανισμοί προσπάθησαν να παραπλανίσουν το ίδιο το πληθυσμό τους, καθώς και τους πληθυσμούς των συμμάχων τους και των εχθρών τους.
Η σύγχρονη προπαγάνδα ξεκινά με τη δημοσίευση στο Λονδίνο της έκθεσης Bryce σχετικά με τα γερμανικά εγκλήματα πολέμου, που μεταφράστηκε σε τριάντα γλώσσες. Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, ο γερμανικός στρατός είχε βιάσει χιλιάδες γυναίκες στο Βέλγιο, τα βρετανικά στρατεύματα πολεμούσαν επομένως κατά της βαρβαρότητας. Ανακαλύφθηκε στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ότι το σύνολο της έκθεσης ήταν μια φάρσα, με ψευδές μαρτυρίες με τη βοήθεια δημοσιογράφων.
Από τη πλευρά τους, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο George Creel εφεύρει έναν μύθο σύμφωνα με τον οποίον ο Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια σταυροφορία των δημοκρατιών υπέρ της ειρήνης και των δικαιωμάτων της ανθρωπότητας.
Οι ιστορικοί έδειξαν ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε αιτίες τόσο άμεσες όσο και βαθιές, η πιο σημαντική ήταν ο ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για την επέκταση των αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών τους.
Τα βρετανικά και αμερικανικά γραφεία ήταν μυστικές οργανώσεις που εργάζονταν για λογαριασμό των κρατών τους. Σε αντίθεση με τη λενινιστική προπαγάνδα, η οποία φιλοδοξούσε να «αποκαλύψει την αλήθεια» στις αδαείς μάζες, οι Αγγλοσάξονες προσπαθούσαν να τις εξαπατήσουν για να τις χειραγωγήσουν. Και γι 'αυτό το σκοπό, οι αγγλοσαξονικοί κρατικοί οργανισμοί έπρεπε να κρυφτούν και να σφετεριστούν πλαστές ταυτότητες.
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες αμέλησαν την προπαγάνδα και προτίμησαν τις δημόσιες σχέσεις. Δεν επρόκειτο πια για ψέματα, αλλά να κρατήσουν τα χέρια των δημοσιογράφων για να δουν μόνο αυτά που τους έδειχναν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπέδιου, το ΝΑΤΟ προσέφυγε στο Alastair Campbell, ένα σύμβουλο του βρετανού πρωθυπουργού για να διηγείται στο τύπο μια ιστορία την ημέρα. Ενώ οι δημοσιογράφοι την αναπαρήγαγαν, η Συμμαχία μπορούσε να βομβαρδίσει με «ειρήνη». Η αφήγηση (story telling) σκόπευε λιγότερο να λέει ψέματα παρά να αποσπάσει την προσοχή.
Ωστόσο, η αφήγηση (story telling) γύρισε δυνατά με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου: επρόκειτο να εστιαστεί η προσοχή του κοινού σχετικά με τις επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον για να μην αντιληφθεί το στρατιωτικό πραξικόπημα που οργανώθηκε εκείνη την ημέρα: μεταβίβαση των εκτελεστικών εξουσιών του προέδρου Μπους σε μια μυστική στρατιωτική οντότητα και κατ 'οίκον περιορισμός όλων των βουλευτών. Αυτή η παραπλάνηση ήταν μεταξύ άλλων το έργο του Βενιαμίν Ρόδου, σήμερα σύμβουλου του Μπαράκ Ομπάμα.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, ο Λευκός Οίκος εγκατάστησε ένα σύστημα παραπλάνησης με τους βασικούς συμμάχους του (Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά, Αυστραλία και φυσικά το Ισραήλ). Κάθε μέρα αυτές οι τέσσερεις κυβερνήσεις έλαβαν οδηγίες ακόμα και προγραμμένους λόγους, από το γραφείο των παγκόσμιων μέσων μαζικής ενημέρωσης για να δικαιολογηθεί ο πόλεμος στο Ιράκ ή για να δυσφημιστεί το Ιράν [ 4 ]. Επανέλαβε στις 13 Απριλίου με ένα δεύτερο δελτίο παρουσιάζοντας «10 άλλες αντι-αλήθειες» [ 6 ]. Οι δημοσιογράφοι που έλαβαν αυτά τα δελτία και τα αναμετέδωσαν έχουν πλήρη επίγνωση των καταγραφών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων της υφυπουργού Εξωτερικών Victoria Nuland σχετικά με το πώς η Ουάσιγκτον θα άλλαζε το καθεστώς σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και του Εσθονού υπουργού Εξωτερικών Urmas Paets για την πραγματική ταυτότητα των ελεύθερων σκοπευτών στη πλατεία Μαϊντάν. Όσον αφορά την άρνηση για την παρουσία ναζιστών στη νέα ουκρανική κυβέρνηση, είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι η νύκτα είναι ημέρα. Δεν είναι απαραίτητο να πάει κανείς στο Κίεβο, φτάνει να διαβάσει τα γραπτά κείμενα των σημερινών υπουργών ή να ακούσει τις δηλώσεις τους για να καταλάβει [ InfoGnomon
Ο Μπαράκ Ομπάμα μιλάει καλά. Στην πραγματικότητα, ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν γράφει ο ίδιος τα κείμενα του και περνάει τις μέρες του διαβάζοντας σε τηλε-υποβολέα(teleprompter) λόγους που γράφτηκαν γι 'αυτόν. Τη ίδια ώρα, άλλοι κυβερνούν στη θέση του.
Η αγγλοσαξονική Αυτοκρατορία βασίζεται εδώ και έναν αιώνα στη προπαγάνδα. Κατάφερε να μας πείσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι «η χώρα της ελευθερίας» και δεν κάνουν πόλεμο παρά για να υπερασπίζονται τα ιδανικά τους. Αλλά η σημερινή κρίση στην Ουκρανία μόλις άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού: από δω και στο εξής η Ουάσινγκτον και οι σύμμαχοί της δεν είναι οι μόνοι ομιλούντες. Τα ψέματά τους αμφισβητούνται ανοιχτά από την κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης ενός άλλου μεγάλου κράτους, τη Ρωσία. Στην ώρα των δορυφόρων και του Διαδικτύου, η αγγλοσαξονική προπαγάνδα δεν λειτουργεί πλέον.
Από πάντα οι κυβερνόντες προσπαθούν να πείσουν για την ορθότητα των ενεργειών τους, επειδή τα πλήθη δεν ακολουθούν ποτέ τους ανθρώπους που τους θεωρούν κακούς. Ο εικοστός αιώνας ήταν το θέατρο νέων μεθόδων διάδοσης ιδεών που δεν είχαν τίποτα να κάνουν με την αλήθεια. Οι Δυτικοί αποδίδουν το ξεκίνημα της σύγχρονης προπαγάνδας στο Ναζί υπουργό Γιόζεφ Γκέμπελς. Είναι ένας τρόπος να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι η τέχνη του να νοθεύσεις την αντίληψη των πραγμάτων, αναπτύχθηκε προηγουμένως από τους Αγγλοσάξονες.
Το 1916, το Ηνωμένο Βασίλειο δημιούργησε το Wellington House στο Λονδίνο, ακολουθούμενο από το Crewe House. Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν την Επιτροπή Δημόσιας Πληροφόρησης (Committee on Public Information, CPI). Θεωρώντας ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια σύγκρουση μεταξύ μαζών και όχι μεταξύ στρατών, αυτοί οι οργανισμοί προσπάθησαν να παραπλανίσουν το ίδιο το πληθυσμό τους, καθώς και τους πληθυσμούς των συμμάχων τους και των εχθρών τους.
Η σύγχρονη προπαγάνδα ξεκινά με τη δημοσίευση στο Λονδίνο της έκθεσης Bryce σχετικά με τα γερμανικά εγκλήματα πολέμου, που μεταφράστηκε σε τριάντα γλώσσες. Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, ο γερμανικός στρατός είχε βιάσει χιλιάδες γυναίκες στο Βέλγιο, τα βρετανικά στρατεύματα πολεμούσαν επομένως κατά της βαρβαρότητας. Ανακαλύφθηκε στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ότι το σύνολο της έκθεσης ήταν μια φάρσα, με ψευδές μαρτυρίες με τη βοήθεια δημοσιογράφων.
Από τη πλευρά τους, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο George Creel εφεύρει έναν μύθο σύμφωνα με τον οποίον ο Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια σταυροφορία των δημοκρατιών υπέρ της ειρήνης και των δικαιωμάτων της ανθρωπότητας.
Οι ιστορικοί έδειξαν ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε αιτίες τόσο άμεσες όσο και βαθιές, η πιο σημαντική ήταν ο ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για την επέκταση των αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών τους.
Τα βρετανικά και αμερικανικά γραφεία ήταν μυστικές οργανώσεις που εργάζονταν για λογαριασμό των κρατών τους. Σε αντίθεση με τη λενινιστική προπαγάνδα, η οποία φιλοδοξούσε να «αποκαλύψει την αλήθεια» στις αδαείς μάζες, οι Αγγλοσάξονες προσπαθούσαν να τις εξαπατήσουν για να τις χειραγωγήσουν. Και γι 'αυτό το σκοπό, οι αγγλοσαξονικοί κρατικοί οργανισμοί έπρεπε να κρυφτούν και να σφετεριστούν πλαστές ταυτότητες.
Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες αμέλησαν την προπαγάνδα και προτίμησαν τις δημόσιες σχέσεις. Δεν επρόκειτο πια για ψέματα, αλλά να κρατήσουν τα χέρια των δημοσιογράφων για να δουν μόνο αυτά που τους έδειχναν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπέδιου, το ΝΑΤΟ προσέφυγε στο Alastair Campbell, ένα σύμβουλο του βρετανού πρωθυπουργού για να διηγείται στο τύπο μια ιστορία την ημέρα. Ενώ οι δημοσιογράφοι την αναπαρήγαγαν, η Συμμαχία μπορούσε να βομβαρδίσει με «ειρήνη». Η αφήγηση (story telling) σκόπευε λιγότερο να λέει ψέματα παρά να αποσπάσει την προσοχή.
Ωστόσο, η αφήγηση (story telling) γύρισε δυνατά με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου: επρόκειτο να εστιαστεί η προσοχή του κοινού σχετικά με τις επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον για να μην αντιληφθεί το στρατιωτικό πραξικόπημα που οργανώθηκε εκείνη την ημέρα: μεταβίβαση των εκτελεστικών εξουσιών του προέδρου Μπους σε μια μυστική στρατιωτική οντότητα και κατ 'οίκον περιορισμός όλων των βουλευτών. Αυτή η παραπλάνηση ήταν μεταξύ άλλων το έργο του Βενιαμίν Ρόδου, σήμερα σύμβουλου του Μπαράκ Ομπάμα.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, ο Λευκός Οίκος εγκατάστησε ένα σύστημα παραπλάνησης με τους βασικούς συμμάχους του (Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδά, Αυστραλία και φυσικά το Ισραήλ). Κάθε μέρα αυτές οι τέσσερεις κυβερνήσεις έλαβαν οδηγίες ακόμα και προγραμμένους λόγους, από το γραφείο των παγκόσμιων μέσων μαζικής ενημέρωσης για να δικαιολογηθεί ο πόλεμος στο Ιράκ ή για να δυσφημιστεί το Ιράν [ 4 ]. Επανέλαβε στις 13 Απριλίου με ένα δεύτερο δελτίο παρουσιάζοντας «10 άλλες αντι-αλήθειες» [ 6 ]. Οι δημοσιογράφοι που έλαβαν αυτά τα δελτία και τα αναμετέδωσαν έχουν πλήρη επίγνωση των καταγραφών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων της υφυπουργού Εξωτερικών Victoria Nuland σχετικά με το πώς η Ουάσιγκτον θα άλλαζε το καθεστώς σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και του Εσθονού υπουργού Εξωτερικών Urmas Paets για την πραγματική ταυτότητα των ελεύθερων σκοπευτών στη πλατεία Μαϊντάν. Όσον αφορά την άρνηση για την παρουσία ναζιστών στη νέα ουκρανική κυβέρνηση, είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι η νύκτα είναι ημέρα. Δεν είναι απαραίτητο να πάει κανείς στο Κίεβο, φτάνει να διαβάσει τα γραπτά κείμενα των σημερινών υπουργών ή να ακούσει τις δηλώσεις τους για να καταλάβει [ InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κύπρος: Εγκαίνια γηπέδων από Υπ. Παιδείας στον Άγιο Δομέτιο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έγιναν ληστές για… 12 ευρώ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
