2014-05-07 00:03:20
Αν επιχειρούσε κάποιος να συνοψίσει την ιστορία του Ολυμπιακού τις δύο τελευταίες δεκαετίες σε δύο ονόματα, ο Κώστας Χριστοφιδέλης και ο Βασίλης Κουρνέτας θα ήταν τα μεγάλα φαβορί.
Η κοινή πορεία τους στο Λιμάνι ξεκίνησε το 1996, σταμάτησε προσωρινά το 2009 και φέτος το δίδυμο της επιτυχίας ξανάσμιξε για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να σηκώνει κούπες.
Με πολύ χιούμορ και (αυτο)σαρκαστική διάθεση, ο αρχηγός και MVP του Θρύλου, μαζί με τον μαέστρο των ερυθρόλευκων, μίλησαν στον «Γαύρο» μετά το ιδανικό φινάλε στη σεζόν με την κατάκτηση του νταμπλ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ας ξεκινήσουμε μιλώντας για τη χρονιά. Με τόσα σκαμπανεβάσματα, θύμισε λίγο… τρενάκι λούνα παρκ;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΡΝΕΤΑΣ: Σίγουρα ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά, από την άποψη ότι υπήρχαν και τραυματισμοί και πολλές ατυχίες για την ομάδα σε κρίσιμες περιόδους, όπως ο τελικός Κυπέλλου, τα πλέι οφ, αλλά και από την αρχή, κιόλας, με τον τραυματισμό του Μπόμπι
. Ηταν μία χρονιά που για άλλη μία χρονιά έπρεπε ο Ολυμπιακός να πρωταγωνιστήσει. Ηταν το μεγάλο φαβορί και για να είναι επιτυχημένη έπρεπε να κατακτήσουμε το νταμπλ. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί έμπειροι αθλητές και συνηθισμένοι να πρωταγωνιστούν βοήθησε την ομάδα να ξεπεράσει τις δυσκολίες και στο τέλος να χαιρόμαστε όλοι την κατάκτηση αυτού του νταμπλ.
ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΕΛΗΣ: Κοίτα, αν το δούμε τελείως ψυχρά, το πιο λογικό είναι αυτό που συνέβη φέτος. Μια ομάδα να έχει σκαμπανεβάσματα κατά τη διάρκεια της περιόδου. Δεν είναι φυσιολογικό να ξεκινάμε και να τελειώνουμε με 15 βαθμούς διαφορά. Δεν το θέλουμε και εμείς οι αθλητές.
Δεν είναι ωραίο να ξεκινάς το πρωτάθλημα και να ξέρεις επτά αγωνιστικές πριν από το τέλος ότι θα είσαι πρώτος. Προτιμότερο για εμάς τους αθλητές είναι το φετινό πρωτάθλημα από την άποψη της διακύμανσης. Ηταν πολύ πιο αμφίρροπο, μέχρι την τελευταία αγωνιστική κρινόταν η πρώτη θέση. Θα το έλεγα ακόμη και αν είχε χαθεί ο τίτλος αυτό. Αυτό που μας στεναχώρησε ήταν τα πολλά προβλήματα όλη τη χρονιά και εξαιτίας αυτών δεν μπορούσαμε να βρούμε ρυθμό σε όλη τη διάρκεια. Πιστεύω ότι ήμασταν αρκετά ψύχραιμοι, αρκετά έμπειροι και διαχειριστήκαμε σωστά τα όποια προβλήματα παρουσιάστηκαν και τελείωσε επιτυχημένα μία πολύ δύσκολη χρονιά.
Ε: Κώστα, εσύ έφτασες τους 23 τίτλους. Βασίλη, τους 16 Β. Κ.: Με τρώει αλλά είμαι μικρός και θα ανταποδώσω. Τους 15 τους έχουμε πάρει μαζί εξάλλου. Είχα πει όταν ήρθαν ότι ήταν 13 οι εγχώριοι τίτλοι στον Ολυμπιακό, σε 13 χρόνια. Ηθελα να αλλάξει αυτό το νούμερο. Σε χρόνια δεδομένα θα άλλαζε, ευτυχώς το αλλάξαμε και σε τίτλους.
Ε: Ποιον τίτλο ξεχωρίζετε;
Κ. ΧΡ.: Αυτό που μου μένει πολύ στο μυαλό είναι στην Ορεστιάδα. Ισως ήταν το πρώτο, οι συνθήκες. Επαιζαν αθλητές πρότυπα για εμάς. Πρωταθλητές, χρυσοί ολυμπιονίκες. Και φυσικά ο Μοντάλι, ο οποίος ήταν πρόκληση να συνεργάζεσαι με έναν τέτοιο άνθρωπο. Είναι αξέχαστο το πρωτάθλημα της Ορεστιάδας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα τα υπόλοιπα δεν αξίζουν.
Β. Κ.: Συμφωνώ. Ημασταν και μικροί τότε, καταλαβαίνεις ότι βρεθήκαμε σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός και καταφέραμε και πήραμε το πρωτάθλημα σε συνθήκες πολύ πιο αντίξοες, ειδικά στον πέμπτο τελικό, από ό,τι βλέπουμε σήμερα στα γήπεδα. Σίγουρα και το γεγονός ότι ήταν και ο πρώτος έπαιξε ρόλο για τα ιδιαίτερα συναισθήματα που μας προκαλεί. Αλλά για μένα προσωπικά έχει και αυτός ο τίτλος σημασία. Ο Κώστας δεν σταμάτησε να παίρνει πρωταθλήματα ακόμα και όταν έφυγε, αλλά και όταν επέστρεψε. Για μένα όμως ήταν σημαντικό, γιατί ήθελα να επιστρέψω με τον ίδιο τρόπο έφυγα, δηλαδή κατακτώντας τους εγχώριους στόχους.
Ε: Το φανταζόσασταν τότε, το 1998 στην Ορεστιάδα, ότι θα ήσασταν ακόμα εδώ και θα πανηγυρίζατε τίτλους μαζί στον Ολυμπιακό;
Κ. ΧΡ.: Δεν μπορείς να κάνεις προβλέψεις, σε καμία περίπτωση. Πάντα υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας, γι’ αυτό αποφεύγω τους μακροπρόθεσμους στόχους. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτά που έχω ζήσει και πιστεύω να ζήσουμε και άλλα στο μέλλον.
Β. Κ.: Εδώ δεν ξέρουμε καλά-καλά του χρόνου τι θα κάνουμε. Πού να φανταστούμε τότε τι θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε μετά από τόσα πολλά χρόνια. Οταν κερδίζεις έναν τίτλο δεν σκέφτεσαι πολλά, το χαίρεσαι, αξιολογείς τις καταστάσεις και προχωράς. Για το μέλλον είναι νωρίς να σκεφτούμε.
Ε: Ο Κώστας πάντως είπε ότι θέλει να συνεχίσει να σηκώνει κούπες. Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζεις κι εσύ, αφού έχει δηλώσει ότι δεν θα σταματήσει πριν από σένα;
Β.Κ.: Θα δούμε.
Κ. ΧΡ.: Θα συνεχίσει. Εδώ κλήθηκε στην εθνική ομάδα, στο πλαίσιο της… ανανέωσης (γέλια).
Ε: Από τι θα εξαρτηθεί; Εσύ θέλεις να συνεχίσεις να παίζεις;
Β. Κ.: Σου λέω, είναι σχετικά νωρίς. Υπό κάποιες συνθήκες, μπορεί να συνεχίσω. Εντάξει, ακόμα δεν το έχω ξεκαθαρίσει στο κεφάλι μου. Δεν είμαι διατεθειμένος να πάρω οικογένεια και παιδιά και να τρέχω δεξιά κι αριστερά. Κάπως έτσι το έχω στο μυαλό μου. Από εκεί και πέρα, αν υπάρχουν κάποιες συνθήκες και στον Ολυμπιακό, και θέλει και ο Ολυμπιακός, υπάρχει το ενδεχόμενο να συνεχίσω. Αναλόγως τι θέλουν και οι μεν και οι δε.
Ε: Εσύ, Κώστα, θέλεις να μείνεις στον Ολυμπιακό;
Κ.ΧΡ.: Σαφώς θέλω να συνεχίσω, έχω φιλοδοξίες. Εχω δίψα ακόμη. Μου αρέσει να παίζω βόλεϊ, ζω για το βόλεϊ και όχι από αυτό, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι ένα βασικό εισόδημα. Το βόλεϊ για μένα είναι τρόπος ζωής. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτό.
Ε: Ο τίτλος του MVP ήταν μία επιπλέον ικανοποίηση για σένα;
Κ. ΧΡ.: Σίγουρα είμαι χαρούμενος. Να συνδυάζεις μια προσωπική διάκριση με μια ομαδική είναι σημαντική επιβράβευση για την προσπάθεια όλης της χρονιάς και ένα ιδανικό τελείωμα για μένα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν πάρω την απόφαση να σταματήσω, θα προσπαθήσω να μείνω στον χώρο από άλλο πόστο μετά από μεταβατική περίοδο.
Ε: Ως προπονητής;
Κ. ΧΡ.: Πολύ πιθανό.
Ε: Πώς έχει προκύψει αυτό που ο Κώστας δεν σταματά αν δεν σταματήσεις εσύ, Βασίλη;
Β. Κ.: Προφανώς επειδή του την πέφτουν όλοι και τον ρωτάνε πότε θα σταματήσει.
Κ. ΧΡ.: Αφού μετά από 17 χρόνια στον Ολυμπιακό δεν είμαι ο πιο μεγάλος, έχω κίνητρο να συνεχίσω. Οπότε εμένα με συμφέρει να παίζει ο Βασίλης.
Β. Κ.: Οπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, δεν με αφήνει. Ή θα πρέπει να βρει κάποιον μεγαλύτερο. Λίγο δύσκολο δηλαδή!
Κ. ΧΡ.: Αν αναλογιστείς ότι μέχρι και το Σάββατο παίζαμε με αντιπάλους που είναι τέσσερα και πέντε χρόνια μεγαλύτεροι από εμάς…
Β. Κ.: Στον πληθυντικό τους μιλάγαμε.
Κ. ΧΡ.: Οταν έπαιζαν αυτοί Εθνική Ανδρών εμείς ήμασταν στην Εφήβων.
Ε: Πώς βγήκε το σύνθημα «οι σάπιοι είναι εδώ»;
Β. Κ.: Μέσα από την πλάκα μεταξύ μας. Κάποιες στιγμές πηγαίναμε στο ιατρείο και είχε δέκα άτομα ουρά.
Κ. ΧΡ.: Η ομάδα ξεχειλίζει και από χιούμορ και αυτοσαρκασμό.
Ε: Γενικά κάνετε πλάκες μεταξύ σας; Εσένα, Κώστα, πάντως, σε έχει στο μάτι ο Στεφάνου.
Κ. ΧΡ.: Εντάξει, ο Στεφάνου έχει κόμπλεξ λόγω ύψους (γέλια). Προσπαθεί να κάνει τίποτα, για να ανέβει στα μάτια των άλλων.
Ε: Συγχαρητήρια και για την απόδοση στο τραγούδι επί τη ευκαιρία.
Κ. ΧΡ.: Συγκριτικά με πρόπερσι και πέρσι ήταν καλύτερα. Δεν ήταν και σε πίστα. Με το που είδα το κρεβάτι, πάντως, στην πίστα, μου πέρασε στο μυαλό να πάω να ξαπλώσω.
Ε: Το τραγούδι πώς προέκυψε;
Κ. ΧΡ.: Γενικά γράφω διάφορα τραγούδια. Είναι μόνο για προσωπικές στιγμές.
Β. Κ.: Κάνει διπλή ζωή. Οταν λέει ότι δεν συντηρείται από το βόλεϊ, αυτό εννοεί. Η πηγή εσόδων του είναι το τραγούδι (γέλια).
Ε: Για να επανέλθουμε στα αγωνιστικά. Πώς είναι η μίξη πιο έμπειρων αθλητών με τους πιο νέους; Περνάτε καλά στα αποδυτήρια;
Κ.ΧΡ.: Αυτό είναι το λογικό να συμβαίνει.
Β. Κ.: Τους νέους πού τους είδες (γέλια); Αυτό, πάντως, είναι φυσιολογικό σε μία ομάδα. Χρειάζονται και η εμπειρία και τα νιάτα.
Ε: Εχετε κοινά σημεία με τα νεότερα παιδιά, π.χ. τον Κοκκινάκη;
Κ. ΧΡ.: Ο Κοκκινάκης έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με τον… γιο μου, παρά με μένα!
Β. Κ.: Αλλά όταν μπαίνουμε στο γήπεδο έχουμε όλοι κοινό σκοπό. Αλλος με την εμπειρία, άλλος με τον ενθουσιασμό μπορεί να δώσει ώθηση που είναι απαραίτητη. Είδαμε, για παράδειγμα, στους τελικούς πόσο βοήθησε ο Μένιος, όχι μόνο με τις αγωνιστικές ικανότητες, αλλά και με τον ενθουσιασμό που έφερε και την αλλαγή ψυχολογίας σε σημεία που η ομάδα χρειαζόταν. Και εμείς όταν ήμασταν 20 χρονών και παίζαμε στον Ολυμπιακό βοηθούσαμε με τα δικά μας στοιχεία τους πιο έμπειρους τότε αθλητές. Πάντα ένας συνδυασμός τέτοιος, ακόμη και στα αποδυτήρια, δίνει άλλη δυναμική. Και στην εθνική ομάδα παλαιότερα υπήρχε αυτό το πάντρεμα, με πολύ καλά αποτελέσματα.
Ε: Από τους αθλητές που έχετε παίξει όλα αυτά τα χρόνια, είτε ως συμπαίκτες είτε ως αντίπαλοι, είναι κάποιοι που έχετε ξεχωρίσει;
Κ. ΧΡ.: Πάρα πολλοί. Εμένα μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση ο Τζεφ Στορκ, από τα παλιά τα χρόνια, ο Μίλκοβιτς, απίστευτος εντός κι εκτός γηπέδου. Κοίτα, έχω συνεργαστεί με πολλούς καλούς παίκτες, τόσο Ελληνες όσο και ξένους. Για μένα αυτό που μετράει είναι να είσαι καλός παίκτης και αυτό να συνδυάζεται με αξιοπρέπεια κι εκτός γηπέδου. Να είσαι καλό παιδί, καλός άνθρωπος. Θεωρώ ότι ο Βασίλης είναι από αυτούς.
Β. Κ.: Με τους ξένους θα συμφωνήσω κι εγώ, είναι δύο προσωπικότητες δυνατές. Γενικά έχουν περάσει πολλοί καλοί ξένοι από τον Ολυμπιακό, χρυσοί ολυμπιονίκες, παίκτες που και για εμάς όσο ήμασταν μικροί ήταν και μάθημα αλλά και μεγάλη βοήθεια για την ομάδα. Σίγουρα υπήρχαν μεγάλοι Ελληνες αθλητές στον Ολυμπιακό, μαθημένοι στα πρωταθλήματα, όπως ο Ντράκοβιτς, ο Γκιούρδας, πιο παλιοί. Αλλά θα ξεχωρίσω την τελευταία τριετία τη δυάδα Χριστοφιδέλη-Στεφάνου. Δεν θα το πω επειδή είναι ο Κώστας και είμαστε μαζί από μικροί, αλλά επειδή δεν είναι τυχαίο ότι όπου πάνε όλως τυχαίως πάνε και τα πρωταθλήματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο για μένα. Δεν είναι μόνο η αγωνιστική τους αξία. Βλέπω έναν Χριστοφιδέλη, πλέον, πιο ώριμο από ποτέ, αλλά και έναν αθλητή ο οποίος παρά τα όποια χρόνια προβλήματα τραυματισμού, από το πρωί μέχρι το βράδυ άκρως επαγγελματικά προσπαθεί να είναι σε τέτοια κατάσταση ώστε το Σάββατο να βοηθήσει την ομάδα. Και αυτό δεν το βλέπεις σε πολλούς επαγγελματίες αθλητές και είναι ένας από τους λόγους που και προσωπικά και ατομικά είναι ο MVP. Ο Κώστας και με τον τρόπο του παιχνιδιού βάζει πάντα την ομάδα πάνω από τη δική του απόδοση. Είναι πολύ σπάνιο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ σημαντικό για μία ομάδα. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν πολλοί, ακόμα και αθλητές ή προπονητές. Η όλη του συμπεριφορά, αγωνιστική και εξωαγωνιστική, είναι σημαντική για την επιτυχία της ομάδας. Και αυτός μαζί με τον Στεφάνου περνάνε αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά μηνύματα σε όλη την ομάδα.
Ε: Εχετε ζήσει όλες τις φάσεις του Ολυμπιακού -και τις καλές και τις κακές. Πώς χειριστήκατε την κριτική που ασκήθηκε στην ομάδα μέσα στη σεζόν;
Κ. ΧΡ.: Οσο έμπειρος και να είσαι, θες δεν θες, έρχονται στα αυτιά σου. Το θέμα είναι να μην τα συμμερίζονται άνθρωποι που είναι άμεσοι συνεργάτες σου. Τι λέει ο κόσμος, ο οπαδός ή ο αντίπαλος, θεωρώ ότι δεν πρέπει να μας αγγίζουν. Καλώς ή κακώς στο άθλημά μας λίγοι καταλαβαίνουν ποιος παίζει καλά, ποιος όχι. Δεν είναι μόνο αυτός που καρφώνει, είναι πολλά πράγματα που συμβαίνουν και ο κόσμος δεν τα καταλαβαίνει. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε, είναι δύσκολο αλλά σε μεγάλο βαθμό τα καταφέραμε. Πρέπει να λειτουργούν σαν ένα έξτρα κίνητρο για να μπορέσουμε να γινόμαστε καλύτεροι.
Β. Κ.: Για να είμαστε ξεκάθαροι, και γνώστες ήμασταν και ακούγαμε, αφού κινούμαστε στο ίδιο περιβάλλον, και ξέραμε κάποια πράγματα και κάποιες κινήσεις που γίνονταν για την ενίσχυση του Ολυμπιακού. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ωστόσο, τουλάχιστον εμείς που είμαστε πιο έμπειροι, ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός όταν δεν πάει καλά θα υπάρχει και η κριτική από όλο τον κόσμο και η αμφισβήτηση, ίσως. Από εκεί και πέρα το θέμα είναι η ομάδα να μπορέσει να λειτουργήσει ενωμένα σε δύσκολες στιγμές, αλλά και να προσπαθεί να βγάλει τον καλό της εαυτό όσο γίνεται πιο γρήγορα για να μη χαθούν οι στόχοι. Αυτό σε έναν βαθμό το καταφέραμε και ίσως αν δεν υπήρχαν και οι ατυχίες να το πετυχαίναμε πολύ πιο γρήγορα, να περάσουμε αυτή την άσχημη περίοδο. Το καλό είναι ότι και η διοίκηση έδειξε ιδιαίτερη ψυχραιμία παρότι, όταν είσαι στον Ολυμπιακό, υπάρχει και η πίεση από τον κόσμο, τους δημοσιογράφους, την κριτική. Η ήττα του Ολυμπιακού παίρνει περισσότερη έκταση ίσως και από μία νίκη. Και τελικά δικαιώθηκε.
Ε: Αυτή η στάση της διοίκησης ήταν ένας από τους παράγοντες της φετινής επιτυχίας;
Κ. ΧΡ.: Κοίτα, είναι μια διοίκηση που δεν είχε την εμπειρία του παράγοντα, όπως την ξέραμε τόσα χρόνια, αλλά έχει φορέσει τα γυαλιά σε πολλούς ανθρώπους. Και σε συνδυασμό με την τεράστια βοήθεια του κόσμου, νομίζω ότι στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες που ζούμε σαν χώρα, δίνει τον καλύτερό της εαυτό για να κρατήσει τον Ολυμπιακό στην κορυφή και να εξυγιάνει παράλληλα τον Ερασιτέχνη. Της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και έχει τεράστιο μερίδιο στην επιτυχία όχι μόνο του βόλεϊ, αλλά όλου του Ερασιτέχνη.
Β. Κ.: Εκτός των άλλων, ο σχεδιασμός που γίνεται στον Ολυμπιακό είναι η διαφορά του με τις άλλες ομάδες. Ο Ολυμπιακός δεν κοιτάει να φτιάξει μία εξάδα και να μην ασχοληθεί με τους παίκτες του πάγκου. Είναι ευτύχημα για εμάς να υπάρχουν παίκτες σε όλες τις θέσεις, έτσι και δύο ισάξιοι πασαδόροι. Καλά, αυτό που συνέβη φέτος με τους τραυματισμούς ήταν αναπάντεχο και πρωτόγνωρο, αλλά απέδειξε ότι το γεγονός πως η διοίκηση κοιτάει να πλαισιώσει την ομάδα όσο καλύτερα μπορεί και στις 12 θέσεις, φέτος την αντάμειψε.
Ε: Μην ξεχνάμε ότι πέραν του ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε ουσιαστικά με έναν πασαδόρο σε ημιτελικά και τελικά, βρέθηκε και με τον Γιορντάνοφ τραυματία…
Β. Κ.: Επρεπε πάντα να προσαρμοζόμαστε στις όποιες συνθήκες του αγώνα. Και ο Κώστας είναι αθλητής που προσαρμόζεται. Αλλες φορές που δεν θα είναι καλά θα βοηθήσει σε άλλους τομείς, όπως όλοι οι αθλητές. Και ο Γιορντάνοφ αυτό προσπαθούσε να κάνει. Οταν όλη η ομάδα έχει μάθει να στηρίζεται στον Γιορντάνοφ και ξαφνικά παίρνει 10-15 μπάλες, είναι δύσκολο. Αλλά στα δύσκολα ήταν εκεί και βοήθησε και αυτός.
Κ. ΧΡ.: Η αλήθεια είναι ότι φάνηκε τόσο μεγάλη η διαφορά γιατί μας είχε καλομάθει και αυτός. Επαιρνε 35-40 πόντους σε κάθε παιχνίδι, όταν σταματήσει να γίνεται αυτό αρχίζουν τα προβλήματα. Φταίει ότι ήταν πάρα πολύ καλός ο Μπόμπι, έπαιζε σε πολύ υψηλό επίπεδο με εκπληκτικά ποσοστά. Δεν θεωρώ ότι ήταν κακός φέτος, ιδίως από το Κύπελλο και μετά, απλά δεν ήταν ο Μπόμπι που είχαμε συνηθίσει. Προσπάθησε όμως να βοηθήσει, έδωσε τα μέγιστα και του αξίζουν συγχαρητήρια.
Ε: Ενα τελευταίο σχόλιο για την υποδοχή που σας επεφύλαξαν στο Ρέντη και για την παρουσία του κόσμου;
Κ. ΧΡ.: Και πέρσι εκτός έδρας πήραμε το πρωτάθλημα, αλλά ήταν πιο κοντά στην Αθήνα, ήρθε κόσμος στο Βραχάτι. Δυστυχώς φέτος, για τους λόγους που ξέρετε, δεν ήταν δυνατό να γίνει αυτό. Χαιρόμαστε που ήρθε ο κόσμος να μας υποδεχτεί στο Ρέντη. Αλλά και αυτούς που ήρθαν στα παιχνίδια με τη Σύρο και την Αλεξανδρούπολη και μας έκαναν να νιώσουμε έδρα. Θα θέλαμε πάντα να έχουμε κόσμο και πρέπει να ευχαριστήσουμε αυτούς που έρχονται στο γήπεδο.
Β. Κ.: Και φυσικά τον κόσμο που στηρίζει όλη την προσπάθεια του Ερασιτέχνη! Δεν είναι μόνο ο κόσμος που έρχεται, είναι και αυτοί που στηρίζουν και οικονομικά. Στην ουσία αυτό το τμήμα ανήκει στον κόσμο του Ολυμπιακού. Αυτό είναι το σημαντικό. Από εκεί και πέρα, αν δεν έρχεται τόσος κόσμος στο γήπεδο, έχει να κάνει και με το άθλημά μας, πόσο έχει πέσει και τι απήχηση έχει. Δεν είναι μόνο θέμα φιλάθλων του Ολυμπιακού. Ισως το γεγονός ότι λείπουν και τα μεγάλα ονόματα, ο Ηρακλής, ο Παναθηναϊκός, από τον πρωταθλητισμό, παίζει και ένα ρόλο. Επειδή αυτή η ομάδα έχει καλή χημεία με τον κόσμο και πραγματικά παίρνει φτερά όταν έστω και 200 άτομα δημιουργήσουν καλή ατμόσφαιρα στο Ρέντη. Μας βοηθούν πραγματικά.
olympiacos-blog
Η κοινή πορεία τους στο Λιμάνι ξεκίνησε το 1996, σταμάτησε προσωρινά το 2009 και φέτος το δίδυμο της επιτυχίας ξανάσμιξε για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: να σηκώνει κούπες.
Με πολύ χιούμορ και (αυτο)σαρκαστική διάθεση, ο αρχηγός και MVP του Θρύλου, μαζί με τον μαέστρο των ερυθρόλευκων, μίλησαν στον «Γαύρο» μετά το ιδανικό φινάλε στη σεζόν με την κατάκτηση του νταμπλ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ας ξεκινήσουμε μιλώντας για τη χρονιά. Με τόσα σκαμπανεβάσματα, θύμισε λίγο… τρενάκι λούνα παρκ;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΡΝΕΤΑΣ: Σίγουρα ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά, από την άποψη ότι υπήρχαν και τραυματισμοί και πολλές ατυχίες για την ομάδα σε κρίσιμες περιόδους, όπως ο τελικός Κυπέλλου, τα πλέι οφ, αλλά και από την αρχή, κιόλας, με τον τραυματισμό του Μπόμπι
ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΕΛΗΣ: Κοίτα, αν το δούμε τελείως ψυχρά, το πιο λογικό είναι αυτό που συνέβη φέτος. Μια ομάδα να έχει σκαμπανεβάσματα κατά τη διάρκεια της περιόδου. Δεν είναι φυσιολογικό να ξεκινάμε και να τελειώνουμε με 15 βαθμούς διαφορά. Δεν το θέλουμε και εμείς οι αθλητές.
Δεν είναι ωραίο να ξεκινάς το πρωτάθλημα και να ξέρεις επτά αγωνιστικές πριν από το τέλος ότι θα είσαι πρώτος. Προτιμότερο για εμάς τους αθλητές είναι το φετινό πρωτάθλημα από την άποψη της διακύμανσης. Ηταν πολύ πιο αμφίρροπο, μέχρι την τελευταία αγωνιστική κρινόταν η πρώτη θέση. Θα το έλεγα ακόμη και αν είχε χαθεί ο τίτλος αυτό. Αυτό που μας στεναχώρησε ήταν τα πολλά προβλήματα όλη τη χρονιά και εξαιτίας αυτών δεν μπορούσαμε να βρούμε ρυθμό σε όλη τη διάρκεια. Πιστεύω ότι ήμασταν αρκετά ψύχραιμοι, αρκετά έμπειροι και διαχειριστήκαμε σωστά τα όποια προβλήματα παρουσιάστηκαν και τελείωσε επιτυχημένα μία πολύ δύσκολη χρονιά.
Ε: Κώστα, εσύ έφτασες τους 23 τίτλους. Βασίλη, τους 16 Β. Κ.: Με τρώει αλλά είμαι μικρός και θα ανταποδώσω. Τους 15 τους έχουμε πάρει μαζί εξάλλου. Είχα πει όταν ήρθαν ότι ήταν 13 οι εγχώριοι τίτλοι στον Ολυμπιακό, σε 13 χρόνια. Ηθελα να αλλάξει αυτό το νούμερο. Σε χρόνια δεδομένα θα άλλαζε, ευτυχώς το αλλάξαμε και σε τίτλους.
Ε: Ποιον τίτλο ξεχωρίζετε;
Κ. ΧΡ.: Αυτό που μου μένει πολύ στο μυαλό είναι στην Ορεστιάδα. Ισως ήταν το πρώτο, οι συνθήκες. Επαιζαν αθλητές πρότυπα για εμάς. Πρωταθλητές, χρυσοί ολυμπιονίκες. Και φυσικά ο Μοντάλι, ο οποίος ήταν πρόκληση να συνεργάζεσαι με έναν τέτοιο άνθρωπο. Είναι αξέχαστο το πρωτάθλημα της Ορεστιάδας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα τα υπόλοιπα δεν αξίζουν.
Β. Κ.: Συμφωνώ. Ημασταν και μικροί τότε, καταλαβαίνεις ότι βρεθήκαμε σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός και καταφέραμε και πήραμε το πρωτάθλημα σε συνθήκες πολύ πιο αντίξοες, ειδικά στον πέμπτο τελικό, από ό,τι βλέπουμε σήμερα στα γήπεδα. Σίγουρα και το γεγονός ότι ήταν και ο πρώτος έπαιξε ρόλο για τα ιδιαίτερα συναισθήματα που μας προκαλεί. Αλλά για μένα προσωπικά έχει και αυτός ο τίτλος σημασία. Ο Κώστας δεν σταμάτησε να παίρνει πρωταθλήματα ακόμα και όταν έφυγε, αλλά και όταν επέστρεψε. Για μένα όμως ήταν σημαντικό, γιατί ήθελα να επιστρέψω με τον ίδιο τρόπο έφυγα, δηλαδή κατακτώντας τους εγχώριους στόχους.
Ε: Το φανταζόσασταν τότε, το 1998 στην Ορεστιάδα, ότι θα ήσασταν ακόμα εδώ και θα πανηγυρίζατε τίτλους μαζί στον Ολυμπιακό;
Κ. ΧΡ.: Δεν μπορείς να κάνεις προβλέψεις, σε καμία περίπτωση. Πάντα υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας, γι’ αυτό αποφεύγω τους μακροπρόθεσμους στόχους. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτά που έχω ζήσει και πιστεύω να ζήσουμε και άλλα στο μέλλον.
Β. Κ.: Εδώ δεν ξέρουμε καλά-καλά του χρόνου τι θα κάνουμε. Πού να φανταστούμε τότε τι θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε μετά από τόσα πολλά χρόνια. Οταν κερδίζεις έναν τίτλο δεν σκέφτεσαι πολλά, το χαίρεσαι, αξιολογείς τις καταστάσεις και προχωράς. Για το μέλλον είναι νωρίς να σκεφτούμε.
Ε: Ο Κώστας πάντως είπε ότι θέλει να συνεχίσει να σηκώνει κούπες. Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζεις κι εσύ, αφού έχει δηλώσει ότι δεν θα σταματήσει πριν από σένα;
Β.Κ.: Θα δούμε.
Κ. ΧΡ.: Θα συνεχίσει. Εδώ κλήθηκε στην εθνική ομάδα, στο πλαίσιο της… ανανέωσης (γέλια).
Ε: Από τι θα εξαρτηθεί; Εσύ θέλεις να συνεχίσεις να παίζεις;
Β. Κ.: Σου λέω, είναι σχετικά νωρίς. Υπό κάποιες συνθήκες, μπορεί να συνεχίσω. Εντάξει, ακόμα δεν το έχω ξεκαθαρίσει στο κεφάλι μου. Δεν είμαι διατεθειμένος να πάρω οικογένεια και παιδιά και να τρέχω δεξιά κι αριστερά. Κάπως έτσι το έχω στο μυαλό μου. Από εκεί και πέρα, αν υπάρχουν κάποιες συνθήκες και στον Ολυμπιακό, και θέλει και ο Ολυμπιακός, υπάρχει το ενδεχόμενο να συνεχίσω. Αναλόγως τι θέλουν και οι μεν και οι δε.
Ε: Εσύ, Κώστα, θέλεις να μείνεις στον Ολυμπιακό;
Κ.ΧΡ.: Σαφώς θέλω να συνεχίσω, έχω φιλοδοξίες. Εχω δίψα ακόμη. Μου αρέσει να παίζω βόλεϊ, ζω για το βόλεϊ και όχι από αυτό, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι ένα βασικό εισόδημα. Το βόλεϊ για μένα είναι τρόπος ζωής. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτό.
Ε: Ο τίτλος του MVP ήταν μία επιπλέον ικανοποίηση για σένα;
Κ. ΧΡ.: Σίγουρα είμαι χαρούμενος. Να συνδυάζεις μια προσωπική διάκριση με μια ομαδική είναι σημαντική επιβράβευση για την προσπάθεια όλης της χρονιάς και ένα ιδανικό τελείωμα για μένα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν πάρω την απόφαση να σταματήσω, θα προσπαθήσω να μείνω στον χώρο από άλλο πόστο μετά από μεταβατική περίοδο.
Ε: Ως προπονητής;
Κ. ΧΡ.: Πολύ πιθανό.
Ε: Πώς έχει προκύψει αυτό που ο Κώστας δεν σταματά αν δεν σταματήσεις εσύ, Βασίλη;
Β. Κ.: Προφανώς επειδή του την πέφτουν όλοι και τον ρωτάνε πότε θα σταματήσει.
Κ. ΧΡ.: Αφού μετά από 17 χρόνια στον Ολυμπιακό δεν είμαι ο πιο μεγάλος, έχω κίνητρο να συνεχίσω. Οπότε εμένα με συμφέρει να παίζει ο Βασίλης.
Β. Κ.: Οπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, δεν με αφήνει. Ή θα πρέπει να βρει κάποιον μεγαλύτερο. Λίγο δύσκολο δηλαδή!
Κ. ΧΡ.: Αν αναλογιστείς ότι μέχρι και το Σάββατο παίζαμε με αντιπάλους που είναι τέσσερα και πέντε χρόνια μεγαλύτεροι από εμάς…
Β. Κ.: Στον πληθυντικό τους μιλάγαμε.
Κ. ΧΡ.: Οταν έπαιζαν αυτοί Εθνική Ανδρών εμείς ήμασταν στην Εφήβων.
Ε: Πώς βγήκε το σύνθημα «οι σάπιοι είναι εδώ»;
Β. Κ.: Μέσα από την πλάκα μεταξύ μας. Κάποιες στιγμές πηγαίναμε στο ιατρείο και είχε δέκα άτομα ουρά.
Κ. ΧΡ.: Η ομάδα ξεχειλίζει και από χιούμορ και αυτοσαρκασμό.
Ε: Γενικά κάνετε πλάκες μεταξύ σας; Εσένα, Κώστα, πάντως, σε έχει στο μάτι ο Στεφάνου.
Κ. ΧΡ.: Εντάξει, ο Στεφάνου έχει κόμπλεξ λόγω ύψους (γέλια). Προσπαθεί να κάνει τίποτα, για να ανέβει στα μάτια των άλλων.
Ε: Συγχαρητήρια και για την απόδοση στο τραγούδι επί τη ευκαιρία.
Κ. ΧΡ.: Συγκριτικά με πρόπερσι και πέρσι ήταν καλύτερα. Δεν ήταν και σε πίστα. Με το που είδα το κρεβάτι, πάντως, στην πίστα, μου πέρασε στο μυαλό να πάω να ξαπλώσω.
Ε: Το τραγούδι πώς προέκυψε;
Κ. ΧΡ.: Γενικά γράφω διάφορα τραγούδια. Είναι μόνο για προσωπικές στιγμές.
Β. Κ.: Κάνει διπλή ζωή. Οταν λέει ότι δεν συντηρείται από το βόλεϊ, αυτό εννοεί. Η πηγή εσόδων του είναι το τραγούδι (γέλια).
Ε: Για να επανέλθουμε στα αγωνιστικά. Πώς είναι η μίξη πιο έμπειρων αθλητών με τους πιο νέους; Περνάτε καλά στα αποδυτήρια;
Κ.ΧΡ.: Αυτό είναι το λογικό να συμβαίνει.
Β. Κ.: Τους νέους πού τους είδες (γέλια); Αυτό, πάντως, είναι φυσιολογικό σε μία ομάδα. Χρειάζονται και η εμπειρία και τα νιάτα.
Ε: Εχετε κοινά σημεία με τα νεότερα παιδιά, π.χ. τον Κοκκινάκη;
Κ. ΧΡ.: Ο Κοκκινάκης έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με τον… γιο μου, παρά με μένα!
Β. Κ.: Αλλά όταν μπαίνουμε στο γήπεδο έχουμε όλοι κοινό σκοπό. Αλλος με την εμπειρία, άλλος με τον ενθουσιασμό μπορεί να δώσει ώθηση που είναι απαραίτητη. Είδαμε, για παράδειγμα, στους τελικούς πόσο βοήθησε ο Μένιος, όχι μόνο με τις αγωνιστικές ικανότητες, αλλά και με τον ενθουσιασμό που έφερε και την αλλαγή ψυχολογίας σε σημεία που η ομάδα χρειαζόταν. Και εμείς όταν ήμασταν 20 χρονών και παίζαμε στον Ολυμπιακό βοηθούσαμε με τα δικά μας στοιχεία τους πιο έμπειρους τότε αθλητές. Πάντα ένας συνδυασμός τέτοιος, ακόμη και στα αποδυτήρια, δίνει άλλη δυναμική. Και στην εθνική ομάδα παλαιότερα υπήρχε αυτό το πάντρεμα, με πολύ καλά αποτελέσματα.
Ε: Από τους αθλητές που έχετε παίξει όλα αυτά τα χρόνια, είτε ως συμπαίκτες είτε ως αντίπαλοι, είναι κάποιοι που έχετε ξεχωρίσει;
Κ. ΧΡ.: Πάρα πολλοί. Εμένα μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση ο Τζεφ Στορκ, από τα παλιά τα χρόνια, ο Μίλκοβιτς, απίστευτος εντός κι εκτός γηπέδου. Κοίτα, έχω συνεργαστεί με πολλούς καλούς παίκτες, τόσο Ελληνες όσο και ξένους. Για μένα αυτό που μετράει είναι να είσαι καλός παίκτης και αυτό να συνδυάζεται με αξιοπρέπεια κι εκτός γηπέδου. Να είσαι καλό παιδί, καλός άνθρωπος. Θεωρώ ότι ο Βασίλης είναι από αυτούς.
Β. Κ.: Με τους ξένους θα συμφωνήσω κι εγώ, είναι δύο προσωπικότητες δυνατές. Γενικά έχουν περάσει πολλοί καλοί ξένοι από τον Ολυμπιακό, χρυσοί ολυμπιονίκες, παίκτες που και για εμάς όσο ήμασταν μικροί ήταν και μάθημα αλλά και μεγάλη βοήθεια για την ομάδα. Σίγουρα υπήρχαν μεγάλοι Ελληνες αθλητές στον Ολυμπιακό, μαθημένοι στα πρωταθλήματα, όπως ο Ντράκοβιτς, ο Γκιούρδας, πιο παλιοί. Αλλά θα ξεχωρίσω την τελευταία τριετία τη δυάδα Χριστοφιδέλη-Στεφάνου. Δεν θα το πω επειδή είναι ο Κώστας και είμαστε μαζί από μικροί, αλλά επειδή δεν είναι τυχαίο ότι όπου πάνε όλως τυχαίως πάνε και τα πρωταθλήματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο για μένα. Δεν είναι μόνο η αγωνιστική τους αξία. Βλέπω έναν Χριστοφιδέλη, πλέον, πιο ώριμο από ποτέ, αλλά και έναν αθλητή ο οποίος παρά τα όποια χρόνια προβλήματα τραυματισμού, από το πρωί μέχρι το βράδυ άκρως επαγγελματικά προσπαθεί να είναι σε τέτοια κατάσταση ώστε το Σάββατο να βοηθήσει την ομάδα. Και αυτό δεν το βλέπεις σε πολλούς επαγγελματίες αθλητές και είναι ένας από τους λόγους που και προσωπικά και ατομικά είναι ο MVP. Ο Κώστας και με τον τρόπο του παιχνιδιού βάζει πάντα την ομάδα πάνω από τη δική του απόδοση. Είναι πολύ σπάνιο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ σημαντικό για μία ομάδα. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν πολλοί, ακόμα και αθλητές ή προπονητές. Η όλη του συμπεριφορά, αγωνιστική και εξωαγωνιστική, είναι σημαντική για την επιτυχία της ομάδας. Και αυτός μαζί με τον Στεφάνου περνάνε αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά μηνύματα σε όλη την ομάδα.
Ε: Εχετε ζήσει όλες τις φάσεις του Ολυμπιακού -και τις καλές και τις κακές. Πώς χειριστήκατε την κριτική που ασκήθηκε στην ομάδα μέσα στη σεζόν;
Κ. ΧΡ.: Οσο έμπειρος και να είσαι, θες δεν θες, έρχονται στα αυτιά σου. Το θέμα είναι να μην τα συμμερίζονται άνθρωποι που είναι άμεσοι συνεργάτες σου. Τι λέει ο κόσμος, ο οπαδός ή ο αντίπαλος, θεωρώ ότι δεν πρέπει να μας αγγίζουν. Καλώς ή κακώς στο άθλημά μας λίγοι καταλαβαίνουν ποιος παίζει καλά, ποιος όχι. Δεν είναι μόνο αυτός που καρφώνει, είναι πολλά πράγματα που συμβαίνουν και ο κόσμος δεν τα καταλαβαίνει. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε, είναι δύσκολο αλλά σε μεγάλο βαθμό τα καταφέραμε. Πρέπει να λειτουργούν σαν ένα έξτρα κίνητρο για να μπορέσουμε να γινόμαστε καλύτεροι.
Β. Κ.: Για να είμαστε ξεκάθαροι, και γνώστες ήμασταν και ακούγαμε, αφού κινούμαστε στο ίδιο περιβάλλον, και ξέραμε κάποια πράγματα και κάποιες κινήσεις που γίνονταν για την ενίσχυση του Ολυμπιακού. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ωστόσο, τουλάχιστον εμείς που είμαστε πιο έμπειροι, ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός όταν δεν πάει καλά θα υπάρχει και η κριτική από όλο τον κόσμο και η αμφισβήτηση, ίσως. Από εκεί και πέρα το θέμα είναι η ομάδα να μπορέσει να λειτουργήσει ενωμένα σε δύσκολες στιγμές, αλλά και να προσπαθεί να βγάλει τον καλό της εαυτό όσο γίνεται πιο γρήγορα για να μη χαθούν οι στόχοι. Αυτό σε έναν βαθμό το καταφέραμε και ίσως αν δεν υπήρχαν και οι ατυχίες να το πετυχαίναμε πολύ πιο γρήγορα, να περάσουμε αυτή την άσχημη περίοδο. Το καλό είναι ότι και η διοίκηση έδειξε ιδιαίτερη ψυχραιμία παρότι, όταν είσαι στον Ολυμπιακό, υπάρχει και η πίεση από τον κόσμο, τους δημοσιογράφους, την κριτική. Η ήττα του Ολυμπιακού παίρνει περισσότερη έκταση ίσως και από μία νίκη. Και τελικά δικαιώθηκε.
Ε: Αυτή η στάση της διοίκησης ήταν ένας από τους παράγοντες της φετινής επιτυχίας;
Κ. ΧΡ.: Κοίτα, είναι μια διοίκηση που δεν είχε την εμπειρία του παράγοντα, όπως την ξέραμε τόσα χρόνια, αλλά έχει φορέσει τα γυαλιά σε πολλούς ανθρώπους. Και σε συνδυασμό με την τεράστια βοήθεια του κόσμου, νομίζω ότι στις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες που ζούμε σαν χώρα, δίνει τον καλύτερό της εαυτό για να κρατήσει τον Ολυμπιακό στην κορυφή και να εξυγιάνει παράλληλα τον Ερασιτέχνη. Της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και έχει τεράστιο μερίδιο στην επιτυχία όχι μόνο του βόλεϊ, αλλά όλου του Ερασιτέχνη.
Β. Κ.: Εκτός των άλλων, ο σχεδιασμός που γίνεται στον Ολυμπιακό είναι η διαφορά του με τις άλλες ομάδες. Ο Ολυμπιακός δεν κοιτάει να φτιάξει μία εξάδα και να μην ασχοληθεί με τους παίκτες του πάγκου. Είναι ευτύχημα για εμάς να υπάρχουν παίκτες σε όλες τις θέσεις, έτσι και δύο ισάξιοι πασαδόροι. Καλά, αυτό που συνέβη φέτος με τους τραυματισμούς ήταν αναπάντεχο και πρωτόγνωρο, αλλά απέδειξε ότι το γεγονός πως η διοίκηση κοιτάει να πλαισιώσει την ομάδα όσο καλύτερα μπορεί και στις 12 θέσεις, φέτος την αντάμειψε.
Ε: Μην ξεχνάμε ότι πέραν του ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε ουσιαστικά με έναν πασαδόρο σε ημιτελικά και τελικά, βρέθηκε και με τον Γιορντάνοφ τραυματία…
Β. Κ.: Επρεπε πάντα να προσαρμοζόμαστε στις όποιες συνθήκες του αγώνα. Και ο Κώστας είναι αθλητής που προσαρμόζεται. Αλλες φορές που δεν θα είναι καλά θα βοηθήσει σε άλλους τομείς, όπως όλοι οι αθλητές. Και ο Γιορντάνοφ αυτό προσπαθούσε να κάνει. Οταν όλη η ομάδα έχει μάθει να στηρίζεται στον Γιορντάνοφ και ξαφνικά παίρνει 10-15 μπάλες, είναι δύσκολο. Αλλά στα δύσκολα ήταν εκεί και βοήθησε και αυτός.
Κ. ΧΡ.: Η αλήθεια είναι ότι φάνηκε τόσο μεγάλη η διαφορά γιατί μας είχε καλομάθει και αυτός. Επαιρνε 35-40 πόντους σε κάθε παιχνίδι, όταν σταματήσει να γίνεται αυτό αρχίζουν τα προβλήματα. Φταίει ότι ήταν πάρα πολύ καλός ο Μπόμπι, έπαιζε σε πολύ υψηλό επίπεδο με εκπληκτικά ποσοστά. Δεν θεωρώ ότι ήταν κακός φέτος, ιδίως από το Κύπελλο και μετά, απλά δεν ήταν ο Μπόμπι που είχαμε συνηθίσει. Προσπάθησε όμως να βοηθήσει, έδωσε τα μέγιστα και του αξίζουν συγχαρητήρια.
Ε: Ενα τελευταίο σχόλιο για την υποδοχή που σας επεφύλαξαν στο Ρέντη και για την παρουσία του κόσμου;
Κ. ΧΡ.: Και πέρσι εκτός έδρας πήραμε το πρωτάθλημα, αλλά ήταν πιο κοντά στην Αθήνα, ήρθε κόσμος στο Βραχάτι. Δυστυχώς φέτος, για τους λόγους που ξέρετε, δεν ήταν δυνατό να γίνει αυτό. Χαιρόμαστε που ήρθε ο κόσμος να μας υποδεχτεί στο Ρέντη. Αλλά και αυτούς που ήρθαν στα παιχνίδια με τη Σύρο και την Αλεξανδρούπολη και μας έκαναν να νιώσουμε έδρα. Θα θέλαμε πάντα να έχουμε κόσμο και πρέπει να ευχαριστήσουμε αυτούς που έρχονται στο γήπεδο.
Β. Κ.: Και φυσικά τον κόσμο που στηρίζει όλη την προσπάθεια του Ερασιτέχνη! Δεν είναι μόνο ο κόσμος που έρχεται, είναι και αυτοί που στηρίζουν και οικονομικά. Στην ουσία αυτό το τμήμα ανήκει στον κόσμο του Ολυμπιακού. Αυτό είναι το σημαντικό. Από εκεί και πέρα, αν δεν έρχεται τόσος κόσμος στο γήπεδο, έχει να κάνει και με το άθλημά μας, πόσο έχει πέσει και τι απήχηση έχει. Δεν είναι μόνο θέμα φιλάθλων του Ολυμπιακού. Ισως το γεγονός ότι λείπουν και τα μεγάλα ονόματα, ο Ηρακλής, ο Παναθηναϊκός, από τον πρωταθλητισμό, παίζει και ένα ρόλο. Επειδή αυτή η ομάδα έχει καλή χημεία με τον κόσμο και πραγματικά παίρνει φτερά όταν έστω και 200 άτομα δημιουργήσουν καλή ατμόσφαιρα στο Ρέντη. Μας βοηθούν πραγματικά.
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![H ελληνίδα μοντέλο με τα 1.20 ύψος πόδια [εικόνες]](https://images.newsnowgreece.com/66/665640/H-ellinida-montelo-me-ta-120-ypsos-podia-eikones-1-124x78.jpg)
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
H ελληνίδα μοντέλο με τα 1.20 ύψος πόδια [εικόνες]
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στον χορό των υδροπλάνων και η Αλόννησος!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
