2014-05-07 21:05:07
Θέλω ξεκινώντας την εισήγησή μου, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, να παρακαλέσω τον Υπουργό για μία συμπλήρωση σε μία τροπολογία. Η Κυβέρνηση έχει καταθέσει και εσείς συνυπογράφετε ως δεύτερος μία τροπολογία για τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής, με την οποία συμφωνώ απολύτως.
Επ’ ευκαιρία της ψήφισης αυτής της τροπολογίας που δίνει λύσεις άμεσες για θέματα ημερών, εβδομάδων, με εργαζομένους απλήρωτους πέντε μήνες, με υποχρεώσεις που απειλούν τη διοίκηση του Μεγάρου, γιατί αφορούν την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, ψηφίζω αυτήν την εμβαλωματική λύση για άμεση δράση, αναμένοντας την οριστική ρύθμιση του προβλήματος, όπως και άλλοι συνάδελφοι από άλλα κόμματα, άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες είπαν χθες. Ταυτίζομαι μαζί τους και περιμένουμε από την Κυβέρνηση με το που θα ανοίξει η Βουλή έναν σχεδιασμό που θα δώσει τέλος στην εκκρεμότητα.
Ωστόσο, θεωρώ, κύριε Υπουργέ - και σας παρακαλώ να το δείτε ως συναρμόδιος - ότι εάν όλοι έχουμε δεχθεί -όσοι θα στηρίξουμε, οι συντριπτικά περισσότεροι- ότι το βασικό μας κίνητρο για τούτη εδώ την τροπολογία είναι να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, η μη πληρωμή τους μέχρι τώρα έχει οδηγήσει στην αταξία, στην ακαταστασία, που έχει νομικές συνέπειες όμως, τη διοίκηση να μην εξοφλεί και το ΙΚΑ
. Και επειδή έχουμε δεχθεί ότι από τη δυνατότητα που δίνει η τροπολογία πρώτα θα εξοφληθούν οι εργαζόμενοι, για να γίνει αυτό και να κυριολεκτούμε, να μη λέμε μόνο λόγια, πρέπει να ρυθμιστεί η οφειλή τους στο ΙΚΑ που γεννήθηκε αυτούς τους μήνες της καθυστέρησης, από το Δεκέμβριο μέχρι σήμερα, με έναν τρόπο που σχετίζεται με τη ρύθμιση των σαράντα οκτώ δόσεων που η πρώτη θα εκκινεί τον επόμενο μήνα, δηλαδή αμέσως.
Νομίζω ότι αυτή η μία ή δύο σειρές πρέπει να μπουν στην τροπολογία 1435 για να την κάνουν άρτια και να γίνει στην πράξη αυτό που θέλουμε, πρώτοι στις υποχρεώσεις του Μεγάρου που θα εκπληρώσει η διοίκησή του να είναι πράγματι οι εργαζόμενοι.
Τώρα σε σχέση με το σχέδιο νόμου, έχουμε συζητήσει μαζί την ανάγκη μιας μεγάλης νομοθετικής παρέμβασης, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, με σκοπό να καταργηθούν οι αποκλεισμοί στην ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Τι είναι αποκλεισμός; Στην ελληνική διοικητική γραφειοκρατική μηχανή αποκλεισμός είναι το να ζητάς μία άδεια για μία επιχειρηματική δραστηριότητα και οι φορείς του δημοσίου τελικώς να σου απαντούν μετά από οκτώ μήνες, ένα χρόνο, δύο χρόνια, τρία χρόνια, «ποτέ». Είναι εν τοις πράγμασι αποκλεισμός.
Δεν μιλώ για νομοθετικό, τυπικό αποκλεισμό. Μιλώ για ουσιαστικό αποκλεισμό, όπως είναι να έχεις δύο ευρώ στην άκρη, να είσαι άνεργος και να ξέρεις ότι αν ζητήσεις αδειοδότηση για να ασκήσεις μία μικρή, μεσαία ή και μεγάλη -αν μπορείς- επιχειρηματική δραστηριότητα, να χρειάζεται τόσος χρόνος, ώστε να απογοητευτείς, να χάσεις τα χρήματά σου, κάποια να στα πάρει ατελέσφορα η διαφθορά, να χαθείς κι εσύ μέσα στο πέλαγος της γραφειοκρατίας. Πότε; Τώρα που η Ελλάδα ευημερεί; Όχι. Τώρα που η Ελλάδα έχει 1.350.000 ανέργους. Τώρα που ακόμα και μία θέση εργασίας χρειάζεται. Κανένας αριθμός δεν είναι περιττός, όλοι είναι χρήσιμοι. Τώρα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ομιλούμε εν μέσω μίας κατάστασης όπου η γραφειοκρατία επιμένει.
Απευθύνομαι σε όλους σας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Τώρα που ακόμα και μία θέση εργασίας είναι κρίσιμη, το μικρότερο κράτος γίνεται χειρότερο κράτος, για να διαψευσθούν όλοι εκείνοι που έλεγαν ότι «το μέγεθος κρίνει την αποτελεσματικότητα». Είναι μικρό, είναι όμως χειρότερο σε ό,τι αφορά την καθημερινή του λειτουργία και πολύ χειρότερο ειδικά όταν αφορά τις αδειοδοτήσεις.
Εμείς με το συνάδελφο κ. Αηδόνη πριν από ένα χρόνο και τέσσερις μήνες καταθέσαμε πρόταση νόμου στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, η οποία ασχολείται με το έργο που εποπτεύει ο κ. Χατζηδάκης. Μία πρόταση νόμου, όχι από τις προτάσεις νόμου που συνηθίζονται, οι οποίες εμπεριέχουν ευχολόγια διατυπωμένα με έναν «νομικούτσικο» τρόπο, δηλαδή «κατώτατος μισθός 2.000 ευρώ, δια τούτο λέγω» κ.ο.κ., αλλά με γνώση του τι ακριβώς συμβαίνει, τι πρέπει να γίνει και πώς νομικά αυτό μπορεί να προκύψει.
Κάναμε μία συζήτηση με τον κύριο Υπουργό και συμφώνησε ότι πρέπει να υπάρξει γρήγορη λύση στο θέμα. Το «γρήγορα» όμως είναι ελλαδίτικο. Πέρασε ένας χρόνος και τέσσερις μήνες για να υλοποιηθεί. Αγαπητέ Υπουργέ, δεν μπορώ να εγκρίνω -παρότι έχω καλή διάθεση, γιατί στα θεωρητικά μπορεί και να συμφωνούμε- μία νομοθετική πρωτοβουλία παρόλο που έχει σωστές ρυθμίσεις. Είναι σωστή, λόγου χάρη συνάδελφοι, η ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι για παράδειγμα σε μία βιομηχανική περιοχή, που έχει άδεια δηλαδή για εγκατάσταση βιομηχανιών, δεν μπορείς να ζητάς και συγκεκριμένη νέα άδεια για την Α΄ επιχείρηση που θέλει εκεί να εγκατασταθεί. Αυτό είναι πάρα πολύ σωστό.
Παρότι υπάρχουν αυτές οι θετικές ρυθμίσεις, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, παρ’ όλα τα προβλήματα που έχει το νέο καθεστώς σε ό,τι αφορά το δικαστικό έλεγχο, ο οποίος θα είναι ο σημερινός -δεν υπάρχει χέρι Υπουργού Δικαιοσύνης εδώ να ρυθμίζει ταχύτατες διαδικασίες- το πρόβλημα στην επιχειρηματικότητα και τη δικαιοσύνη είναι οι αργοπορίες. Εδώ υπάρχει, κύριε Υπουργέ, τρομερό κενό που θα ακυρώσει στην πράξη την προσπάθεια. Όλα κάπου θα γίνονται γρηγορότερα κάπου και μία ένσταση θα τα πηγαίνει τρία χρόνια πίσω.
Η δική μας νομοθετική πρωτοβουλία είχε πάρα πολύ συγκεκριμένη πρόταση επ’ αυτού και είχα δεχτεί ότι αυτό αποτελεί θέμα που προϋποθέτει τη συνέργια του Υπουργού Δικαιοσύνης. Άνευ αυτής δεν προχωράει κάτι επί του προκειμένου. Έχω, κύριε Υπουργέ, πέραν αυτών μία βασική ένσταση, η οποία με οδηγεί στη μη ψήφιση της πρωτοβουλίας σας, παρότι θέλω να κάνω το αντίθετο.
Για την εφαρμογή του νόμου αυτού, προβλέπονται τρία Προεδρικά Διατάγματα. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν ξέρω αν το προσέξατε, εδώ προβλέπει ότι ενεργοποιείται η αρμοδιότητα του Υπουργού Ανάπτυξης, αν περάσει άπρακτο ένα εξάμηνο, των αρμοδίων Υπουργών, που δεν θα κάνουν τίποτα. Φυσικά δεν θα κάνουν τίποτα. Έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Τότε αναβιώνει η δική του αρμοδιότητα να τα κάνει μόνος του με διατάγματα συναρμοδίων Υπουργών. Δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξεμπερδέψετε αυτά, έξι μήνες ή διάταγμα, τυπικά σε λιγότερο από δύο χρόνια.
Σε έναν Έλληνα πολίτη δηλαδή, που τώρα ασφυκτιά, του λέτε «Κάτσε περίμενε δύο χρόνια. Σε δύο χρόνια θα έχεις δυνατότητες». Κύριε Υπουργέ, συζητάμε άλλα πράγματα στην Αίθουσα και άλλα πράγματα λέει ο κόσμος έξω. Νοήσατε την εσωστρέφεια ως δημιουργία νέου κρατικού μηχανισμού, νέας κρατικής δομής.
Νοείτε τώρα την ταχύτητα στην ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου ως μία διαδικασία που θέλει κατ’ ελάχιστον δύο χρόνια από τώρα που μιλάμε.
Αυτό εγώ δεν μπορώ να το ψηφίσω. Θέλω όταν μιλάω στους πολίτες και δέχομαι την κριτική τους για χίλιους λόγους να είμαι σε ορισμένα βασικά πράγματα καθαρός. Και με αυτήν τη νομοθετική πρωτοβουλία δεν νομίζω ότι μας δίνεται η δυνατότητα να βγούμε έξω και να πούμε ότι, βρε αδερφέ, καθυστερήσαμε ίσως, αλλά το κάνουμε σωστά.
Νομίζω ότι δεν θα περπατήσει η νομοθετική σας πρωτοβουλία. Αν κάτι μπορείτε να κάνετε, εγώ θα είμαι πολύ θετικός. Tromaktiko
Επ’ ευκαιρία της ψήφισης αυτής της τροπολογίας που δίνει λύσεις άμεσες για θέματα ημερών, εβδομάδων, με εργαζομένους απλήρωτους πέντε μήνες, με υποχρεώσεις που απειλούν τη διοίκηση του Μεγάρου, γιατί αφορούν την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, ψηφίζω αυτήν την εμβαλωματική λύση για άμεση δράση, αναμένοντας την οριστική ρύθμιση του προβλήματος, όπως και άλλοι συνάδελφοι από άλλα κόμματα, άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες είπαν χθες. Ταυτίζομαι μαζί τους και περιμένουμε από την Κυβέρνηση με το που θα ανοίξει η Βουλή έναν σχεδιασμό που θα δώσει τέλος στην εκκρεμότητα.
Ωστόσο, θεωρώ, κύριε Υπουργέ - και σας παρακαλώ να το δείτε ως συναρμόδιος - ότι εάν όλοι έχουμε δεχθεί -όσοι θα στηρίξουμε, οι συντριπτικά περισσότεροι- ότι το βασικό μας κίνητρο για τούτη εδώ την τροπολογία είναι να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, η μη πληρωμή τους μέχρι τώρα έχει οδηγήσει στην αταξία, στην ακαταστασία, που έχει νομικές συνέπειες όμως, τη διοίκηση να μην εξοφλεί και το ΙΚΑ
Νομίζω ότι αυτή η μία ή δύο σειρές πρέπει να μπουν στην τροπολογία 1435 για να την κάνουν άρτια και να γίνει στην πράξη αυτό που θέλουμε, πρώτοι στις υποχρεώσεις του Μεγάρου που θα εκπληρώσει η διοίκησή του να είναι πράγματι οι εργαζόμενοι.
Τώρα σε σχέση με το σχέδιο νόμου, έχουμε συζητήσει μαζί την ανάγκη μιας μεγάλης νομοθετικής παρέμβασης, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, με σκοπό να καταργηθούν οι αποκλεισμοί στην ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Τι είναι αποκλεισμός; Στην ελληνική διοικητική γραφειοκρατική μηχανή αποκλεισμός είναι το να ζητάς μία άδεια για μία επιχειρηματική δραστηριότητα και οι φορείς του δημοσίου τελικώς να σου απαντούν μετά από οκτώ μήνες, ένα χρόνο, δύο χρόνια, τρία χρόνια, «ποτέ». Είναι εν τοις πράγμασι αποκλεισμός.
Δεν μιλώ για νομοθετικό, τυπικό αποκλεισμό. Μιλώ για ουσιαστικό αποκλεισμό, όπως είναι να έχεις δύο ευρώ στην άκρη, να είσαι άνεργος και να ξέρεις ότι αν ζητήσεις αδειοδότηση για να ασκήσεις μία μικρή, μεσαία ή και μεγάλη -αν μπορείς- επιχειρηματική δραστηριότητα, να χρειάζεται τόσος χρόνος, ώστε να απογοητευτείς, να χάσεις τα χρήματά σου, κάποια να στα πάρει ατελέσφορα η διαφθορά, να χαθείς κι εσύ μέσα στο πέλαγος της γραφειοκρατίας. Πότε; Τώρα που η Ελλάδα ευημερεί; Όχι. Τώρα που η Ελλάδα έχει 1.350.000 ανέργους. Τώρα που ακόμα και μία θέση εργασίας χρειάζεται. Κανένας αριθμός δεν είναι περιττός, όλοι είναι χρήσιμοι. Τώρα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ομιλούμε εν μέσω μίας κατάστασης όπου η γραφειοκρατία επιμένει.
Απευθύνομαι σε όλους σας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Τώρα που ακόμα και μία θέση εργασίας είναι κρίσιμη, το μικρότερο κράτος γίνεται χειρότερο κράτος, για να διαψευσθούν όλοι εκείνοι που έλεγαν ότι «το μέγεθος κρίνει την αποτελεσματικότητα». Είναι μικρό, είναι όμως χειρότερο σε ό,τι αφορά την καθημερινή του λειτουργία και πολύ χειρότερο ειδικά όταν αφορά τις αδειοδοτήσεις.
Εμείς με το συνάδελφο κ. Αηδόνη πριν από ένα χρόνο και τέσσερις μήνες καταθέσαμε πρόταση νόμου στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, η οποία ασχολείται με το έργο που εποπτεύει ο κ. Χατζηδάκης. Μία πρόταση νόμου, όχι από τις προτάσεις νόμου που συνηθίζονται, οι οποίες εμπεριέχουν ευχολόγια διατυπωμένα με έναν «νομικούτσικο» τρόπο, δηλαδή «κατώτατος μισθός 2.000 ευρώ, δια τούτο λέγω» κ.ο.κ., αλλά με γνώση του τι ακριβώς συμβαίνει, τι πρέπει να γίνει και πώς νομικά αυτό μπορεί να προκύψει.
Κάναμε μία συζήτηση με τον κύριο Υπουργό και συμφώνησε ότι πρέπει να υπάρξει γρήγορη λύση στο θέμα. Το «γρήγορα» όμως είναι ελλαδίτικο. Πέρασε ένας χρόνος και τέσσερις μήνες για να υλοποιηθεί. Αγαπητέ Υπουργέ, δεν μπορώ να εγκρίνω -παρότι έχω καλή διάθεση, γιατί στα θεωρητικά μπορεί και να συμφωνούμε- μία νομοθετική πρωτοβουλία παρόλο που έχει σωστές ρυθμίσεις. Είναι σωστή, λόγου χάρη συνάδελφοι, η ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι για παράδειγμα σε μία βιομηχανική περιοχή, που έχει άδεια δηλαδή για εγκατάσταση βιομηχανιών, δεν μπορείς να ζητάς και συγκεκριμένη νέα άδεια για την Α΄ επιχείρηση που θέλει εκεί να εγκατασταθεί. Αυτό είναι πάρα πολύ σωστό.
Παρότι υπάρχουν αυτές οι θετικές ρυθμίσεις, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, παρ’ όλα τα προβλήματα που έχει το νέο καθεστώς σε ό,τι αφορά το δικαστικό έλεγχο, ο οποίος θα είναι ο σημερινός -δεν υπάρχει χέρι Υπουργού Δικαιοσύνης εδώ να ρυθμίζει ταχύτατες διαδικασίες- το πρόβλημα στην επιχειρηματικότητα και τη δικαιοσύνη είναι οι αργοπορίες. Εδώ υπάρχει, κύριε Υπουργέ, τρομερό κενό που θα ακυρώσει στην πράξη την προσπάθεια. Όλα κάπου θα γίνονται γρηγορότερα κάπου και μία ένσταση θα τα πηγαίνει τρία χρόνια πίσω.
Η δική μας νομοθετική πρωτοβουλία είχε πάρα πολύ συγκεκριμένη πρόταση επ’ αυτού και είχα δεχτεί ότι αυτό αποτελεί θέμα που προϋποθέτει τη συνέργια του Υπουργού Δικαιοσύνης. Άνευ αυτής δεν προχωράει κάτι επί του προκειμένου. Έχω, κύριε Υπουργέ, πέραν αυτών μία βασική ένσταση, η οποία με οδηγεί στη μη ψήφιση της πρωτοβουλίας σας, παρότι θέλω να κάνω το αντίθετο.
Για την εφαρμογή του νόμου αυτού, προβλέπονται τρία Προεδρικά Διατάγματα. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν ξέρω αν το προσέξατε, εδώ προβλέπει ότι ενεργοποιείται η αρμοδιότητα του Υπουργού Ανάπτυξης, αν περάσει άπρακτο ένα εξάμηνο, των αρμοδίων Υπουργών, που δεν θα κάνουν τίποτα. Φυσικά δεν θα κάνουν τίποτα. Έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Τότε αναβιώνει η δική του αρμοδιότητα να τα κάνει μόνος του με διατάγματα συναρμοδίων Υπουργών. Δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξεμπερδέψετε αυτά, έξι μήνες ή διάταγμα, τυπικά σε λιγότερο από δύο χρόνια.
Σε έναν Έλληνα πολίτη δηλαδή, που τώρα ασφυκτιά, του λέτε «Κάτσε περίμενε δύο χρόνια. Σε δύο χρόνια θα έχεις δυνατότητες». Κύριε Υπουργέ, συζητάμε άλλα πράγματα στην Αίθουσα και άλλα πράγματα λέει ο κόσμος έξω. Νοήσατε την εσωστρέφεια ως δημιουργία νέου κρατικού μηχανισμού, νέας κρατικής δομής.
Νοείτε τώρα την ταχύτητα στην ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου ως μία διαδικασία που θέλει κατ’ ελάχιστον δύο χρόνια από τώρα που μιλάμε.
Αυτό εγώ δεν μπορώ να το ψηφίσω. Θέλω όταν μιλάω στους πολίτες και δέχομαι την κριτική τους για χίλιους λόγους να είμαι σε ορισμένα βασικά πράγματα καθαρός. Και με αυτήν τη νομοθετική πρωτοβουλία δεν νομίζω ότι μας δίνεται η δυνατότητα να βγούμε έξω και να πούμε ότι, βρε αδερφέ, καθυστερήσαμε ίσως, αλλά το κάνουμε σωστά.
Νομίζω ότι δεν θα περπατήσει η νομοθετική σας πρωτοβουλία. Αν κάτι μπορείτε να κάνετε, εγώ θα είμαι πολύ θετικός. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«’Ενεση» 3,4 ευρώ στο ΑΕΠ κάθε 1 ευρώ στο φάρμακο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Για δεύτερη φορά πατέρας διδύμων ο Φέντερερ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Ο Ταξίαρχος Μανώλης Σφακιανάκης παρουσιάζει την Ψηφιακή Αλάνα [video]](https://images.newsnowgreece.com/66/666202/o-taxiarxos-manolis-sfakianakis-parousiazei-tin-psifiaki-alana-video-1-124x78.jpg)
