2014-05-11 01:56:47
ΨΗΦΙΣΜΑ
(Εγκρίθηκε στη δημόσια εκδήλωση στις 7 Μαΐου 2014 για το ελληνικό δημόσιο χρέος με ομιλητές τους Λεωνίδα Βατικιώτη, Σοφία Σακοράφα, Γιώργο Κατρούγκαλο, Σπύρο Μαρκέτο και Eric Toussaint)
Η κρίση χρέους που ξέσπασε το 2010 αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως αφορμή για την αφαίρεση κατακτήσεων των εργαζομένων και την μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους. Η αύξηση της ανεργίας στο 27%, η μείωση μισθών και συντάξεων (κατά 40% μέσο όρο), η έκρηξη των αυτοκτονιών (πάνω από 6.000 οι καταγεγραμμένες) και της μετανάστευσης της νεολαίας βεβαιώνουν τις διαστάσεις παροξυσμού που έλαβε το κοινωνικό ζήτημα, καθώς το βάρος της κρίσης μεταφέρθηκε στις πλάτες του 99%. Άμεσα υπαίτιοι ήταν μαζί με τις ελληνικές κυβερνήσεις και οι πιστωτές (τόσο ιδιώτες, δηλαδή τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όσο και θεσμικοί, δηλαδή ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ) που εκμεταλλεύτηκαν την δημοσιονομική κρίση για να διασφαλίσουν τα κέρδη τους, οδηγώντας σε αύξηση το χρέος (175% του ΑΕΠ) και το δημοσιονομικό έλλειμμα (12,7% του ΑΕΠ).
Οι συζητήσεις που ξεκίνησαν στην Ευρωζώνη στις 5 Μαΐου δεν προοιωνίζουν τίποτε το θετικό καθώς οι πρωταγωνιστές της με τους μέχρι σήμερα χειρισμούς τους (PSI, επαναγορά Νοεμβρίου 2012, κ.α.) οδήγησαν την κρίση στα σημερινά επίπεδα, ενώ τα συμφέροντά τους είναι σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτά της ελληνικής κοινωνίας.
Μόνη λύση είναι η δημιουργία ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου που θα τεκμηριώσει την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους και πριν απ' όλα του χρέους της Τρόικας που υπερβαίνει τα δύο τρίτα του συνόλου, με όρους κυρίαρχου κράτους και όχι με όρους των δανειστών. Θετικό προηγούμενο αποτελούν όλες οι χώρες που προχώρησαν μέχρι σήμερα σε διαγραφή χρέους (Ισημερινός, Ρωσία, Ισλανδία, κ.α.).
Η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη έτσι ώστε να υπάρξουν οι όροι για να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων και ολόκληρης της κοινωνίας μέσα από την άσκηση κοινωνικής πολιτικής (στήριξη παιδείας, υγείας, πολιτισμού, κ.α.) και την χορήγηση αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις. Μπορεί δε να στηριχθεί στην ρήτρα του απεχθούς χρέους, την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, την ανθρωπιστική κρίση κ.α. Αυτό που απαιτείται είναι πολιτική βούληση.
Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου θα πυκνώσει τις δράσεις της το επόμενο διάστημα ώστε οι προσπάθειες των πιστωτών για μια νέα ρύθμιση του χρέους (πχ με επιμήκυνση των δανείων) που θα μεταφέρουν το βάρος στις επόμενες γενιές να πέσουν στο κενό και η υπόθεση της διαγραφής του χρέους να γίνει υπόθεση του ίδιου του λαού.
7 Μαΐου 2014
http://www.contra-xreos.gr/arthra/551-psifisma-ele.html
(Εγκρίθηκε στη δημόσια εκδήλωση στις 7 Μαΐου 2014 για το ελληνικό δημόσιο χρέος με ομιλητές τους Λεωνίδα Βατικιώτη, Σοφία Σακοράφα, Γιώργο Κατρούγκαλο, Σπύρο Μαρκέτο και Eric Toussaint)
Η κρίση χρέους που ξέσπασε το 2010 αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως αφορμή για την αφαίρεση κατακτήσεων των εργαζομένων και την μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους. Η αύξηση της ανεργίας στο 27%, η μείωση μισθών και συντάξεων (κατά 40% μέσο όρο), η έκρηξη των αυτοκτονιών (πάνω από 6.000 οι καταγεγραμμένες) και της μετανάστευσης της νεολαίας βεβαιώνουν τις διαστάσεις παροξυσμού που έλαβε το κοινωνικό ζήτημα, καθώς το βάρος της κρίσης μεταφέρθηκε στις πλάτες του 99%. Άμεσα υπαίτιοι ήταν μαζί με τις ελληνικές κυβερνήσεις και οι πιστωτές (τόσο ιδιώτες, δηλαδή τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όσο και θεσμικοί, δηλαδή ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ) που εκμεταλλεύτηκαν την δημοσιονομική κρίση για να διασφαλίσουν τα κέρδη τους, οδηγώντας σε αύξηση το χρέος (175% του ΑΕΠ) και το δημοσιονομικό έλλειμμα (12,7% του ΑΕΠ).
Οι συζητήσεις που ξεκίνησαν στην Ευρωζώνη στις 5 Μαΐου δεν προοιωνίζουν τίποτε το θετικό καθώς οι πρωταγωνιστές της με τους μέχρι σήμερα χειρισμούς τους (PSI, επαναγορά Νοεμβρίου 2012, κ.α.) οδήγησαν την κρίση στα σημερινά επίπεδα, ενώ τα συμφέροντά τους είναι σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτά της ελληνικής κοινωνίας.
Μόνη λύση είναι η δημιουργία ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου που θα τεκμηριώσει την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους και πριν απ' όλα του χρέους της Τρόικας που υπερβαίνει τα δύο τρίτα του συνόλου, με όρους κυρίαρχου κράτους και όχι με όρους των δανειστών. Θετικό προηγούμενο αποτελούν όλες οι χώρες που προχώρησαν μέχρι σήμερα σε διαγραφή χρέους (Ισημερινός, Ρωσία, Ισλανδία, κ.α.).
Η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη έτσι ώστε να υπάρξουν οι όροι για να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων και ολόκληρης της κοινωνίας μέσα από την άσκηση κοινωνικής πολιτικής (στήριξη παιδείας, υγείας, πολιτισμού, κ.α.) και την χορήγηση αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις. Μπορεί δε να στηριχθεί στην ρήτρα του απεχθούς χρέους, την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, την ανθρωπιστική κρίση κ.α. Αυτό που απαιτείται είναι πολιτική βούληση.
Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου θα πυκνώσει τις δράσεις της το επόμενο διάστημα ώστε οι προσπάθειες των πιστωτών για μια νέα ρύθμιση του χρέους (πχ με επιμήκυνση των δανείων) που θα μεταφέρουν το βάρος στις επόμενες γενιές να πέσουν στο κενό και η υπόθεση της διαγραφής του χρέους να γίνει υπόθεση του ίδιου του λαού.
7 Μαΐου 2014
http://www.contra-xreos.gr/arthra/551-psifisma-ele.html
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Eurovision 2014: Κέρδισε η πιο «προκλητική» συμμετοχή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
