2012-04-22 20:30:29
Η «οικονομική κρίση» οδήγησε στην αυτοκτονία και Ιταλούς συνανθρώπους μας. Η ένωση μικρών επιχειρηματιών και βιοτεχνών Cgia (κοντά στη Βενετία) καταγγέλλει 23 θανάτους επιχειρηματιών «Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να αφορούν τους άνεργους, τους εποχικούς εργαζόμενους και γενικότερα όσους βρέθηκαν σε εκ περιτροπής ταμείο ανεργίας ή υπέστησαν δραστική μείωση των αποδοχών τους», συμπληρώνει η Cgia.
Φοβερές οι ομοιότητες με την Ελλάδα: «Οι φόροι, η γραφειοκρατία, η ελλιπής παροχή δανείων από τις τράπεζες, η μεγάλη καθυστέρηση στις πληρωμές από μέρους του δημοσίου δυσχεραίνουν όλο και περισσότερο τις καθημερινές συνθήκες εργασίας για τους επιχειρηματίες.(…) «Η αυτοκτονία αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις πράξη εξέγερσης κατά ενός συστήματος που δείχνει να κωφεύει και να μην αντιλαμβάνεται πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση», τονίζει ο γραμματέας της Cgia, Τζουσέπε Μπορτολούσσι.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Ιταλία μία στις δύο επιχειρήσεις κλείνουν. Σύμφωνα με την Cgia «το 58% των νέων θέσεων εργασίας δημιουργείται από τις μικρές επιχειρήσεις και στην Ιταλία το 60% των νέων οι οποίοι κατάφεραν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας το 2011 απορροφήθηκαν από εταιρείες με προσωπικό που δεν υπερβαίνει τους δεκαπέντε εργαζόμενους. Πρέπει να βοηθηθούν άμεσα λοιπόν με μείωση της φορολογικής πιεσης».
Σχόλιο: Είναι σαφές ότι η παγκόσμια διαπλοκή, αποτελούμενη κυρίως από ιδιώτες «μεγαλοκαρχαρίες» και στελέχη πολυεθνικών, χτυπάει τώρα και τη μεσαία τάξη της Ευρώπης, αφού είναι η μόνη που μπορεί να αντισταθεί οικονομικά στα μεγάλα συμφέροντα που θέλουν να συγκεντρώσουν πλούτο και εξουσία σ’ ένα «κέντρο αποφάσεων-υπερπολυεθνική εταιρεία».
Μετά την Ελλάδα, η οποία λόγω του «ατίθασου λαού» της ήταν η αρχή, το πείραμα-σχέδιο της πολιτικής λιτότητας και του εκμηδενισμού της ανάπτυξης απλώνεται και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, ειδικά στο Νότο. Έτσι Ιταλία και Ισπανία αρχίζουν και νιώθουν στο σβέρκο τους τη «μπότα» που έχουμε νιώσει εδώ και καιρό εμείς.
Η μόνη λύση για κάθε απειλούμενο κράτος είναι μια νέα οικονομική πολιτική νέων συμμαχιών με εθνικό πλάνο, ώστε βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων να μπουν φραγμοί στα σχέδια «σοβιετικοποίησης» της παγκόσμιας οικονομίας ή έστω να καθυστερήσουν καταστάσεις. Να διατηρηθεί κατά αυτόν τον τρόπο η πολυμορφία του κόσμου στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού και της ωφέλιμης ανταλλαγής γνώσεων-απόψεων.
Τα πλάνα της Τριμερούς Επιτροπής και των μεγαλοτραπεζιτών δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχουν στο βαθμό που ελπίζουν. Το συγκεκριμένο σύστημα δυνάμεων είναι μεν ισχυρό, αλλά όχι πανίσχυρο, αφού νέες δυνάμεις, πείτε λόγω δικών τους συμφερόντων, φέρνουν εμπόδια. Η πολιτική του παγκόσμιου συγκεντρωτισμού επιχειρείται να επιβληθεί μέσω μιας φαινομενικής και άκρως αμφισβητούμενης «ειρήνης». Εμπόδιο στις συγκεκριμένες επιλογές υψώνεται η διαφοροποίηση Ρωσίας και Κίνας, οι οποίες φαίνεται να διαφωνούν με το συγκεκριμένο μοντέλο διακυβέρνησης του πλανήτη.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι εξελίξεις στο εξής θα είναι άμεσες και ραγδαίες.
Pygmi.gr
Φοβερές οι ομοιότητες με την Ελλάδα: «Οι φόροι, η γραφειοκρατία, η ελλιπής παροχή δανείων από τις τράπεζες, η μεγάλη καθυστέρηση στις πληρωμές από μέρους του δημοσίου δυσχεραίνουν όλο και περισσότερο τις καθημερινές συνθήκες εργασίας για τους επιχειρηματίες.(…) «Η αυτοκτονία αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις πράξη εξέγερσης κατά ενός συστήματος που δείχνει να κωφεύει και να μην αντιλαμβάνεται πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση», τονίζει ο γραμματέας της Cgia, Τζουσέπε Μπορτολούσσι.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στην Ιταλία μία στις δύο επιχειρήσεις κλείνουν. Σύμφωνα με την Cgia «το 58% των νέων θέσεων εργασίας δημιουργείται από τις μικρές επιχειρήσεις και στην Ιταλία το 60% των νέων οι οποίοι κατάφεραν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας το 2011 απορροφήθηκαν από εταιρείες με προσωπικό που δεν υπερβαίνει τους δεκαπέντε εργαζόμενους. Πρέπει να βοηθηθούν άμεσα λοιπόν με μείωση της φορολογικής πιεσης».
Σχόλιο: Είναι σαφές ότι η παγκόσμια διαπλοκή, αποτελούμενη κυρίως από ιδιώτες «μεγαλοκαρχαρίες» και στελέχη πολυεθνικών, χτυπάει τώρα και τη μεσαία τάξη της Ευρώπης, αφού είναι η μόνη που μπορεί να αντισταθεί οικονομικά στα μεγάλα συμφέροντα που θέλουν να συγκεντρώσουν πλούτο και εξουσία σ’ ένα «κέντρο αποφάσεων-υπερπολυεθνική εταιρεία».
Μετά την Ελλάδα, η οποία λόγω του «ατίθασου λαού» της ήταν η αρχή, το πείραμα-σχέδιο της πολιτικής λιτότητας και του εκμηδενισμού της ανάπτυξης απλώνεται και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, ειδικά στο Νότο. Έτσι Ιταλία και Ισπανία αρχίζουν και νιώθουν στο σβέρκο τους τη «μπότα» που έχουμε νιώσει εδώ και καιρό εμείς.
Η μόνη λύση για κάθε απειλούμενο κράτος είναι μια νέα οικονομική πολιτική νέων συμμαχιών με εθνικό πλάνο, ώστε βάσει της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων να μπουν φραγμοί στα σχέδια «σοβιετικοποίησης» της παγκόσμιας οικονομίας ή έστω να καθυστερήσουν καταστάσεις. Να διατηρηθεί κατά αυτόν τον τρόπο η πολυμορφία του κόσμου στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού και της ωφέλιμης ανταλλαγής γνώσεων-απόψεων.
Τα πλάνα της Τριμερούς Επιτροπής και των μεγαλοτραπεζιτών δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχουν στο βαθμό που ελπίζουν. Το συγκεκριμένο σύστημα δυνάμεων είναι μεν ισχυρό, αλλά όχι πανίσχυρο, αφού νέες δυνάμεις, πείτε λόγω δικών τους συμφερόντων, φέρνουν εμπόδια. Η πολιτική του παγκόσμιου συγκεντρωτισμού επιχειρείται να επιβληθεί μέσω μιας φαινομενικής και άκρως αμφισβητούμενης «ειρήνης». Εμπόδιο στις συγκεκριμένες επιλογές υψώνεται η διαφοροποίηση Ρωσίας και Κίνας, οι οποίες φαίνεται να διαφωνούν με το συγκεκριμένο μοντέλο διακυβέρνησης του πλανήτη.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι εξελίξεις στο εξής θα είναι άμεσες και ραγδαίες.
Pygmi.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αυτό είναι...φάρδος (να είναι καλά ο άνθρωπος)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
