2014-05-16 18:56:07
Τι συμβαίνει όμως στον εγκέφαλο μας όταν κάνουμε διαλογισμό. Αυτό το ερώτημα θέλησαν να απαντήσουν οι... νορβηγοί και αυστραλοί ερευνητές από το Νορβηγικό Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας, το Πανεπιστήμιο του Όσλο και του Σίδνευ.
Αν και υπάρχουν διαφορετικά είδη διαλογισμού μπορούν ουσιαστικά να κατηγοριοποιηθούν σε δυο μεγάλες κατηγορίες. Στην πρώτη ο άνθρωπος που διαλογίζεται επικεντρώνεται στον ρυθμό της αναπνοής του ή σε μια συγκεκριμένη σκέψη και καθώς το κάνει, απομονώνει το μυαλό του από άλλες σκέψεις τις οποίες αφήνει στο περιθώριο. Στη δεύτερη ο διαλογιζόμενος εστιάζει στην αναπνοή του ή σε έναν ήχο, αλλά αφήνει το μυαλό του να περιπλανηθεί όπως του αρέσει – πολλές μοντέρνες μέθοδοι διαλογισμού έχουν αυτή τη μη κατευθυνόμενη μορφή.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα δεκατεσσάρων ανθρώπων, ενώ εξασκούσαν – σε διαφορετικές στιγμές – τις δυο μεθόδους διαλογισμού.
Η δραστηριότητα του εγκεφάλου είναι μεγαλύτερη στο κέντρο των συναισθημάτων και των σκέψεων όταν διαλογίζεται πιο ελεύθερα (φωτογραφίες δεξιά)
Το ενδιαφέρον και μάλλον αναπάντεχο εύρημά τους, είναι ότι όταν οι συμμετέχοντες έκαναν τον «ελεύθερο μη κατευθυνόμενο διαλογισμό, παρουσιαζόταν μεγαλύτερη δραστηριότητα στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την επεξεργασία των σκέψεων και των συναισθημάτων. Από την άλλη μεριά, όταν έκαναν την πιο εστιασμένη τεχνική διαλογισμού η δραστηριότητα στην ίδια περιοχή του εγκεφάλου ήταν παρόμοια με εκείνη που εκδηλώνεται σε φάση ξεκούρασης και ανάπαυσης.
Οι ερευνητές δήλωσαν έκπληκτοι ότι δεν περίμεναν να δουν μεγαλύτερη εγκεφαλική δραστηριότητα στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις στη φάση του πιο ελεύθερου διαλογισμού.
«Η έρευνα αυτή δείχνει ότι ο μη κατευθυνόμενος διαλογισμός αφήνει μεγαλύτερα περιθώρια στον εγκέφαλο για την επεξεργασία των αναμνήσεων και των συναισθημάτων σε σύγκριση με την τεχνική του πιο επικεντρωμένου διαλογισμού», είπε ο νευροεπιστήμονας Svend Davanger από το Πανεπιστήμιο του Όσλο. Tromaktiko
Αν και υπάρχουν διαφορετικά είδη διαλογισμού μπορούν ουσιαστικά να κατηγοριοποιηθούν σε δυο μεγάλες κατηγορίες. Στην πρώτη ο άνθρωπος που διαλογίζεται επικεντρώνεται στον ρυθμό της αναπνοής του ή σε μια συγκεκριμένη σκέψη και καθώς το κάνει, απομονώνει το μυαλό του από άλλες σκέψεις τις οποίες αφήνει στο περιθώριο. Στη δεύτερη ο διαλογιζόμενος εστιάζει στην αναπνοή του ή σε έναν ήχο, αλλά αφήνει το μυαλό του να περιπλανηθεί όπως του αρέσει – πολλές μοντέρνες μέθοδοι διαλογισμού έχουν αυτή τη μη κατευθυνόμενη μορφή.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα δεκατεσσάρων ανθρώπων, ενώ εξασκούσαν – σε διαφορετικές στιγμές – τις δυο μεθόδους διαλογισμού.
Η δραστηριότητα του εγκεφάλου είναι μεγαλύτερη στο κέντρο των συναισθημάτων και των σκέψεων όταν διαλογίζεται πιο ελεύθερα (φωτογραφίες δεξιά)
Το ενδιαφέρον και μάλλον αναπάντεχο εύρημά τους, είναι ότι όταν οι συμμετέχοντες έκαναν τον «ελεύθερο μη κατευθυνόμενο διαλογισμό, παρουσιαζόταν μεγαλύτερη δραστηριότητα στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την επεξεργασία των σκέψεων και των συναισθημάτων. Από την άλλη μεριά, όταν έκαναν την πιο εστιασμένη τεχνική διαλογισμού η δραστηριότητα στην ίδια περιοχή του εγκεφάλου ήταν παρόμοια με εκείνη που εκδηλώνεται σε φάση ξεκούρασης και ανάπαυσης.
Οι ερευνητές δήλωσαν έκπληκτοι ότι δεν περίμεναν να δουν μεγαλύτερη εγκεφαλική δραστηριότητα στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις στη φάση του πιο ελεύθερου διαλογισμού.
«Η έρευνα αυτή δείχνει ότι ο μη κατευθυνόμενος διαλογισμός αφήνει μεγαλύτερα περιθώρια στον εγκέφαλο για την επεξεργασία των αναμνήσεων και των συναισθημάτων σε σύγκριση με την τεχνική του πιο επικεντρωμένου διαλογισμού», είπε ο νευροεπιστήμονας Svend Davanger από το Πανεπιστήμιο του Όσλο. Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
