2014-05-17 21:23:47
Από την "καλτσοδέτα" στο "μπικίνι" και από τους υπαινιγμούς, στις χυδαίες επιθέσεις. Ο σεξισμός βασιλεύει και στο Κοινοβούλιο. Έξι συντάκτες γράφουν, με αφορμή τις απαράδεκτες δηλώσεις Πάγκαλου
"Θέλω να ολοκληρωθεί η εκστρατεία της κ. Δούρου. Να δούμε ολόσωμη φωτογραφία με μπικίνι. Να δούμε τι ψηφίζουμε. Όλα τα κορμιά στην πίστα".
Η απαράδεκτη και χυδαία δήλωση, του Θεόδωρου Πάγκαλου, επανέφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα του σεξισμού στην πολιτική, αλλά και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα.
Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά, που οι γυναίκες μπήκαν στο στόχαστρο εντός κοινοβουλίου. Όλοι θυμόμαστε τον χαρακτηρισμό "καλτσοδέτα", που απηύθυνε ο Σ. Ξινίδης στην Εύα Καϊλή, τα ειρωνικά σχόλια κατά της Ζ. Κωνσταντοπούλου ή της Ρ. Μακρή αλλά και τις πρόσφατες επιθέσεις βουλευτών της ΧΑ, προς γυναίκες συναδέλφους τους, όπως για παράδειγμα η Φ. Πιπιλή.
Έξι δημοσιογράφοι του NEWS 247 γράφουν για το φαινόμενο, που για άλλη μια φορά κάνει τη χώρα μας να μοιάζει τριτοκοσμική.
Περιμένουμε την άποψή σας στο τέλος του κειμένου.
"Ο σεξισμός της Βουλής είναι ο σεξισμός της κοινωνίας μας", υποστηρίζει ο Χρήστος Δεμέτης
Δεν θα κάνω ευθεία επίθεση στον κ. Πάγκαλο. Δεν έχει νόημα. Θα το εξετάσω το θέμα σφαιρικά. Είναι φορές που επιβεβαιώνεται στο μυαλό μου ότι το χειρότερο ζώο στη Γη είναι ο άνθρωπος. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό, αλλά δεν παύει να είναι ζώο στο δια ταύτα. Μην παρεξηγηθώ. Με τα ζωώδη ένστικτα που συνοδεύουν τη φύση του εννοώ. Μπορώ να δεχθώ τον φθόνο και τη ζήλια σαν ανθρώπινη αδυναμία και να τη δικαιολογήσω. Τη μικροψυχία όχι. Όπως και δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον άνδρα που σηκώνει χέρι σε γυναίκα και τον τύπο που για να αναδείξει τον εαυτό του μειώνει τον αντίπαλο του χτυπώντας τον κάτω από τη μέση. Η λεκτική βία είναι βία. Η λεκτική βία απέναντι σε γυναίκες δεν διαφέρει από τη λεκτική βία που ασκεί μια γυναίκα πάνω σε άντρα, το ίδιο κατάπτυστη είναι όταν αφορά αδυναμίες σωματικές ή προσωπικές συνήθειες του άλλου.
Στο κομμάτι του σεξισμού όμως, τα κουκιά είναι μετρημένα. Ο σεξισμός είναι ρατσισμός και θυματοποιεί κυρίως τις γυναίκες βάσει στερεοτύπων. Η πολιτική ικανότητα και η ευφυΐα δεν συνδέονται με το φύλο για να καθίσταται κάποιος a priori ανίκανος ή υστερικός. Το "ο άνδρας είναι για τη δουλειά κι η γυναίκα για το σπίτι" έχει παρέλθει προ πολλού, αν επιστρέψουμε εκεί, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ναι, υπάρχουν κάποιοι με κουστούμια που ξεχειλίζουν από βαρβατίλα στη Βουλή και ευτελίζουν όλο και περισσότερο την πολιτική ενδυναμώνοντας την αποχή του κοινού. Και ακόμα κάποιοι τους ψηφίζουν. Ας το παραδεχτούμε τελικά, είμαστε μια συντηρητική κοινωνία και η Βουλή, μια μικρογραφία της. Μισό. Πριν κλείσω. Κύριοι κουστουμάτοι, μην ξεχνάτε πως μπροστά στη Μέρκελ νιαουρίζετε. Εκεί που σας παίρνει μόνο γαβγίζετε. Όχι; Έλα, εντάξει, κ. Πάγκαλε δεν είπα ότι ποθείτε τη Μέρκελ. Να πέσει φωτιά να με κάψει.
"Έναν περίπατο προς τη Γερμανία", προτείνει η Μίκα Κοντορούση
Δεν ξέρω εάν φταίει η παρούσα σύνθεση της Βουλής ή η Παιδεία μας ή ακόμα χειρότερα (για να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα) η τρέχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας που δημιουργεί ανεκδιήγητες εντάσεις και σε κάθε κρίσιμη κοινοβουλευτική ή τηλεοπτική συζήτηση, αναγκαζόμαστε να παρακολουθήσουμε ένα – σχεδόν - σίκουελ «κολακευτικών», απαξιωτικών ή υβριστικών «στολισμών» μεταξύ πολιτικών. Το φαινόμενο έχει γίνει μάλιστα τόσο καθημερινό που πλέον αγγίζει τα όρια της προσωπικής μας αδιαφορίας.
Αυτό όμως που δεν περνά στα ψιλά γράμματα – συντάχθηκε βούλευμα από την Επιτροπή Ισότητας για αυστηρότερο Κώδικα Δεοντολογίας – είναι το γεγονός ότι στις πρόσφατες απαξιωτικές συμπεριφορές που προσβάλλουν βάναυσα τους θεσμούς της δημοκρατίας, προστέθηκε και η λεκτική βία λόγω φύλου, κοινώς η σεξιστική συμπεριφορά από άνδρες βουλευτές προς τις γυναίκες συναδέλφους τους.
Τι κι αν τα κίνητρα λέγεται ότι είναι βαθύτερα πολιτικά; Η κοινή γνώμη σήμερα αδυνατεί να ξεχάσει την «καλτσοδέτα» Εύα Καϊλή, την «κατίνα» Λιάνα Κανέλλη, «τα αρχ… που θα μας κλα…ει» η Ραχήλ Μακρή, το «προεκλογικό μπικίνι» της Ρένας Δούρου και πολλά ακόμη.
Αλλά ας μην γελιόμαστε. Ο σεξισμός «με άρωμα γυναίκας» υπάρχει παντού και ελλοχεύει κινδύνους, όχι μόνο όταν χτυπά την πόρτα του κοινοβουλίου. Αν η γυναικεία χειραφέτηση εξακολουθεί να αποτελεί λόγο «λιθοβολισμού», γεννώντας αθεράπευτα κόμπλεξ και η εικόνα του δήθεν πανίσχυρου αρσενικού που «ξεσπάει» τη «λεκτική του τεστοστερόνη» στο «αδύναμο θηλυκό» της βουλής μάς αφήνει απαθείς, τότε είναι βέβαιο ότι η ευκαιρία για κοινωνική πρόοδο και ανασυγκρότηση, πάει περίπατο. Ίσως προς Γερμανία. Εκεί που η ευρωπαϊκή πολιτική τουλάχιστον στηρίζεται στις αποφάσεις μιας γυναίκας. Άφοβα.
"Εδραιωμένη συμπεριφορά ο σεξισμός", λέει η Μαρίνα Χατζηδημητρίου
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος δεν ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο καλτσοδέτα για να απευθυνθεί απαξιωτικά σε συνάδελφό του. Όλοι θυμόμαστε τον Σωκράτη Ξυνίδη να ξεστομίζει το Σιγά την καλτσοδέτα προς την Εύα Καιλή όταν εκείνη τόλμησε να υποστηρίξει διαφορετική άποψη από εκείνον.
Δέκτες ανάλογων υποτιμητικών σχολίων έχουν γίνει και άλλες γυναίκες πολιτικοί όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Λιάνα Κανέλλη.
Για παράδειγμα, στην προανακριτική επιτροπή για τη λίστα Λαγκάρντ ο Βαγγέλης Βενιζέλος ευχήθηκε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου να αποκτήσει παιδί. Μάλιστα το ζήτημα της λεκτικής προσβολής λόγω φύλου έχει φτάσει μέχρι την Επιτροπή Ισότητας Θεσμών και Διαφάνειας.
Τέτοιου είδους σεξιστικές συμπεριφορές συμβαίνουν στη Βουλή, όπως ακριβώς συμβαίνουν σε οποιονδήποτε εργασιακό χώρο και γενικά στην κοινωνία μας. Όλοι καθημερινά ακούμε να σχολιάζουν τις οδηγικές ικανότητες των γυναικών ή ποιος δεν έχει ακούσει ένα ανέκδοτο για τις ξανθιές;
Η σεξιστική βία είναι μια βαθιά εδραιωμένη συμπεριφορά στη κοινωνία μας που λαμβάνει χώρα ακόμα και μέσα σε μια οικογένεια. Ο σεξισμός έχει συνήθως θύματα τις γυναίκες, όμως γίνονται αποδέκτες αυτής- σε αρκετά μικρότερο βαθμό- και οι άνδρες.
Το ζήτημα είναι να αξιολογούμε τους συνανθρώπους μας και στη συγκεκριμένη περίπτωση τους πολιτικούς, με βάση την ικανότητά τους, χωρίς να επηρεαζόμαστε από το φύλο, το ντύσιμο, το χρώμα μαλλιών κτλ. Το να κρυβόμαστε πίσω από τον σεξισμό, και να επιτιθέμεθα εναντίον του άλλου χωρίς επιχειρήματα κάνει κακό στον ίδιο μας τον εαυτό.
Γιατί και ο σεξισμός δεν είναι τίποτε άλλο από μια μορφή ρατσισμού.
"Σημάδι εκφυλισμού το φαινόμενο", λέει η Μαρίνα Κουτσούμπα
Μετά την περίφημη "καλτσοδέτα" του Σωκράτη Ξυνίδη, σειρά είχε ο Θεόδωρος Πάγκαλος που έβαλε στο στόχαστρο τη Ρένα Δούρου.
Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια βέβαια. Το τελευταίο άλλωστε χρονικό διάστημα η κατάσταση έχει εκτροχιαστεί. Ποια προσχήματα, ποιους τύπους; Τα χτυπήματα είναι και επίσημα κάτω από τη ζώνη. Η απόλυτη κατρακύλα.
Οι πολιτικοί είναι τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που εμφανίζει ολοένα και περισσότερο σημάδια εκφυλισμού.
Δεν φαντάζομαι να έχει πέσει κάποιος από τα σύννεφα που το χτύπημα απέναντι σε μια γυναίκα ήταν σεξιστικό.
Άλλωστε ούτε η Ρένα Δούρου ούτε η Εύα Καϊλή είναι οι μοναδικές γυναίκες που γίνονται αποδέκτες σεξιστικών σχολίων. Αυτό είναι το εύκολο. Η πραγματική μαγκιά είναι αλλού. Αρκεί να έχεις τη δυνατότητα να αναγνωρίσεις στην τελική το λάθος σου και να το διορθώσεις.
"Φασίζουσα πρακτική, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου" διακρίνει ο Στέλιος Μπαμιατζής
Πριν κάμποσο καιρό υψηλόβαθμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με ύφος πολλών καρδιναλίων είχε προβοκάρει - προσβάλλει "συντρόφισσα του" φωνάζοντας μέσα στη βουλή, "σιγά την καλτσοδέτα".
Τέλη Φλεβάρη και ενώ η Ζ. Κωνσταντοπούλου ήταν στο βήμα, ο κ. Νεράντζης, πρόεδρος κατά τα άλλα της Βουλής, σχολίαζε:
"Ολοκληρώστε παρακαλώ...αργείτε πολύ στην ολοκλήρωση σας..." και άλλα τέτοια "νόστιμα".
Είμαι σίγουρος πως δεν είναι τα μοναδικά περιστατικά, πιθανότατα μάλιστα να υπάρχουν και πολλά τα οποία δεν γνωρίζουμε.
Πίσω όμως από κάθε τέτοιο γεγονός κρύβεται μία ολόκληρη κουλτούρα και νοοτροπία. Μία καθαρά φασίζουσα πρακτική η οποία δεν έχει να κάνει πάντα με τον πολιτικό χώρο στον οποίον τη βρίσκουμε.
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τον σεξισμό στο Κοινοβούλιο εάν δεν μιλήσουμε για τον αντίστοιχο στην τηλεόραση. Για εκείνον ολόκληρης της κοινωνίας μας η οποία εν πολλοίς χτίστηκε σε αυτόν.
Εάν μιλήσουμε για αυτά με ανοιχτά χαρτιά τότε θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε και τη συμπεριφορά των "βαρβάτων" ανδρών της Βουλής μας. Παρωχμηνένων και μη.
"Μένω με το στόμα ανοιχτό... ΝΟΤ", λέει η Σοφία Κατσαρέλη
Τι να πω, ότι εκπλήσσομαι, με όσα συμβαίνουν στη Βουλή; Ψέματα θα είναι. Νομίζω ότι ήταν απλά θέμα χρόνου, να ζήσουμε κι αυτά τα "σκηνικά". Σοβαρά τώρα, για ποιον λόγο να μας κάνει εντύπωση; Ας σκεφτούμε λίγο, ποιοι είναι οι πολιτικοί, εντός και εκτός Βουλής;
Είναι άνθρωποι μεγαλωμένοι στην ίδια ακριβώς κοινωνία που έχουμε μεγαλώσει και ζούμε όλοι οι υπόλοιποι. Είναι άνθρωποι σαν κι εμάς, που απλά, ως επί το πλείστον είχαν μεγαλύτερη ματαιοδοξία και ασχολήθηκαν με την πολιτική. Για να μην παρεξηγηθώ... επαναλαμβάνω, ως επί το πλείστον.
Σε μία κοινωνία λοιπόν, όπου τα σεξιστικά σχόλια "δίνουν και παίρνουν", από τις γυναίκες οδηγούς στον δρόμο μέχρι τις δυναμικές γυναίκες στην εργασιακή αρένα, δεν είναι και τόσο απορίας άξιο το πώς αυτή η "κατάντια" έφτασε στα έδρανα της Βουλής, κάνοντας πρώτα ένα πέρασμα από τα στούντιο της τηλεόρασης.
Όποια εξήγηση κι αν έχει πάντως, είναι ή μάλλον θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιλεγεί για να υπηρετούν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού κι όχι να δίνουν show. Η απαξίωση των θεσμών έφερε και την κατρακύλα της συμπεριφοράς τους. Άρα, τι να περιμένουμε μετά; Σκηνές "απείρου κάλλους" με γροθιές και ξύλο, όπως συμβαίνει σε άλλα Κοινοβούλια; Ας ελπίσουμε, όχι.
news247
InfoGnomon
"Θέλω να ολοκληρωθεί η εκστρατεία της κ. Δούρου. Να δούμε ολόσωμη φωτογραφία με μπικίνι. Να δούμε τι ψηφίζουμε. Όλα τα κορμιά στην πίστα".
Η απαράδεκτη και χυδαία δήλωση, του Θεόδωρου Πάγκαλου, επανέφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα του σεξισμού στην πολιτική, αλλά και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα.
Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά, που οι γυναίκες μπήκαν στο στόχαστρο εντός κοινοβουλίου. Όλοι θυμόμαστε τον χαρακτηρισμό "καλτσοδέτα", που απηύθυνε ο Σ. Ξινίδης στην Εύα Καϊλή, τα ειρωνικά σχόλια κατά της Ζ. Κωνσταντοπούλου ή της Ρ. Μακρή αλλά και τις πρόσφατες επιθέσεις βουλευτών της ΧΑ, προς γυναίκες συναδέλφους τους, όπως για παράδειγμα η Φ. Πιπιλή.
Έξι δημοσιογράφοι του NEWS 247 γράφουν για το φαινόμενο, που για άλλη μια φορά κάνει τη χώρα μας να μοιάζει τριτοκοσμική.
Περιμένουμε την άποψή σας στο τέλος του κειμένου.
"Ο σεξισμός της Βουλής είναι ο σεξισμός της κοινωνίας μας", υποστηρίζει ο Χρήστος Δεμέτης
Δεν θα κάνω ευθεία επίθεση στον κ. Πάγκαλο. Δεν έχει νόημα. Θα το εξετάσω το θέμα σφαιρικά. Είναι φορές που επιβεβαιώνεται στο μυαλό μου ότι το χειρότερο ζώο στη Γη είναι ο άνθρωπος. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό, αλλά δεν παύει να είναι ζώο στο δια ταύτα. Μην παρεξηγηθώ. Με τα ζωώδη ένστικτα που συνοδεύουν τη φύση του εννοώ. Μπορώ να δεχθώ τον φθόνο και τη ζήλια σαν ανθρώπινη αδυναμία και να τη δικαιολογήσω. Τη μικροψυχία όχι. Όπως και δεν μπορώ να δικαιολογήσω τον άνδρα που σηκώνει χέρι σε γυναίκα και τον τύπο που για να αναδείξει τον εαυτό του μειώνει τον αντίπαλο του χτυπώντας τον κάτω από τη μέση. Η λεκτική βία είναι βία. Η λεκτική βία απέναντι σε γυναίκες δεν διαφέρει από τη λεκτική βία που ασκεί μια γυναίκα πάνω σε άντρα, το ίδιο κατάπτυστη είναι όταν αφορά αδυναμίες σωματικές ή προσωπικές συνήθειες του άλλου.
Στο κομμάτι του σεξισμού όμως, τα κουκιά είναι μετρημένα. Ο σεξισμός είναι ρατσισμός και θυματοποιεί κυρίως τις γυναίκες βάσει στερεοτύπων. Η πολιτική ικανότητα και η ευφυΐα δεν συνδέονται με το φύλο για να καθίσταται κάποιος a priori ανίκανος ή υστερικός. Το "ο άνδρας είναι για τη δουλειά κι η γυναίκα για το σπίτι" έχει παρέλθει προ πολλού, αν επιστρέψουμε εκεί, είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ναι, υπάρχουν κάποιοι με κουστούμια που ξεχειλίζουν από βαρβατίλα στη Βουλή και ευτελίζουν όλο και περισσότερο την πολιτική ενδυναμώνοντας την αποχή του κοινού. Και ακόμα κάποιοι τους ψηφίζουν. Ας το παραδεχτούμε τελικά, είμαστε μια συντηρητική κοινωνία και η Βουλή, μια μικρογραφία της. Μισό. Πριν κλείσω. Κύριοι κουστουμάτοι, μην ξεχνάτε πως μπροστά στη Μέρκελ νιαουρίζετε. Εκεί που σας παίρνει μόνο γαβγίζετε. Όχι; Έλα, εντάξει, κ. Πάγκαλε δεν είπα ότι ποθείτε τη Μέρκελ. Να πέσει φωτιά να με κάψει.
"Έναν περίπατο προς τη Γερμανία", προτείνει η Μίκα Κοντορούση
Δεν ξέρω εάν φταίει η παρούσα σύνθεση της Βουλής ή η Παιδεία μας ή ακόμα χειρότερα (για να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα) η τρέχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας που δημιουργεί ανεκδιήγητες εντάσεις και σε κάθε κρίσιμη κοινοβουλευτική ή τηλεοπτική συζήτηση, αναγκαζόμαστε να παρακολουθήσουμε ένα – σχεδόν - σίκουελ «κολακευτικών», απαξιωτικών ή υβριστικών «στολισμών» μεταξύ πολιτικών. Το φαινόμενο έχει γίνει μάλιστα τόσο καθημερινό που πλέον αγγίζει τα όρια της προσωπικής μας αδιαφορίας.
Αυτό όμως που δεν περνά στα ψιλά γράμματα – συντάχθηκε βούλευμα από την Επιτροπή Ισότητας για αυστηρότερο Κώδικα Δεοντολογίας – είναι το γεγονός ότι στις πρόσφατες απαξιωτικές συμπεριφορές που προσβάλλουν βάναυσα τους θεσμούς της δημοκρατίας, προστέθηκε και η λεκτική βία λόγω φύλου, κοινώς η σεξιστική συμπεριφορά από άνδρες βουλευτές προς τις γυναίκες συναδέλφους τους.
Τι κι αν τα κίνητρα λέγεται ότι είναι βαθύτερα πολιτικά; Η κοινή γνώμη σήμερα αδυνατεί να ξεχάσει την «καλτσοδέτα» Εύα Καϊλή, την «κατίνα» Λιάνα Κανέλλη, «τα αρχ… που θα μας κλα…ει» η Ραχήλ Μακρή, το «προεκλογικό μπικίνι» της Ρένας Δούρου και πολλά ακόμη.
Αλλά ας μην γελιόμαστε. Ο σεξισμός «με άρωμα γυναίκας» υπάρχει παντού και ελλοχεύει κινδύνους, όχι μόνο όταν χτυπά την πόρτα του κοινοβουλίου. Αν η γυναικεία χειραφέτηση εξακολουθεί να αποτελεί λόγο «λιθοβολισμού», γεννώντας αθεράπευτα κόμπλεξ και η εικόνα του δήθεν πανίσχυρου αρσενικού που «ξεσπάει» τη «λεκτική του τεστοστερόνη» στο «αδύναμο θηλυκό» της βουλής μάς αφήνει απαθείς, τότε είναι βέβαιο ότι η ευκαιρία για κοινωνική πρόοδο και ανασυγκρότηση, πάει περίπατο. Ίσως προς Γερμανία. Εκεί που η ευρωπαϊκή πολιτική τουλάχιστον στηρίζεται στις αποφάσεις μιας γυναίκας. Άφοβα.
"Εδραιωμένη συμπεριφορά ο σεξισμός", λέει η Μαρίνα Χατζηδημητρίου
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος δεν ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο καλτσοδέτα για να απευθυνθεί απαξιωτικά σε συνάδελφό του. Όλοι θυμόμαστε τον Σωκράτη Ξυνίδη να ξεστομίζει το Σιγά την καλτσοδέτα προς την Εύα Καιλή όταν εκείνη τόλμησε να υποστηρίξει διαφορετική άποψη από εκείνον.
Δέκτες ανάλογων υποτιμητικών σχολίων έχουν γίνει και άλλες γυναίκες πολιτικοί όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Λιάνα Κανέλλη.
Για παράδειγμα, στην προανακριτική επιτροπή για τη λίστα Λαγκάρντ ο Βαγγέλης Βενιζέλος ευχήθηκε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου να αποκτήσει παιδί. Μάλιστα το ζήτημα της λεκτικής προσβολής λόγω φύλου έχει φτάσει μέχρι την Επιτροπή Ισότητας Θεσμών και Διαφάνειας.
Τέτοιου είδους σεξιστικές συμπεριφορές συμβαίνουν στη Βουλή, όπως ακριβώς συμβαίνουν σε οποιονδήποτε εργασιακό χώρο και γενικά στην κοινωνία μας. Όλοι καθημερινά ακούμε να σχολιάζουν τις οδηγικές ικανότητες των γυναικών ή ποιος δεν έχει ακούσει ένα ανέκδοτο για τις ξανθιές;
Η σεξιστική βία είναι μια βαθιά εδραιωμένη συμπεριφορά στη κοινωνία μας που λαμβάνει χώρα ακόμα και μέσα σε μια οικογένεια. Ο σεξισμός έχει συνήθως θύματα τις γυναίκες, όμως γίνονται αποδέκτες αυτής- σε αρκετά μικρότερο βαθμό- και οι άνδρες.
Το ζήτημα είναι να αξιολογούμε τους συνανθρώπους μας και στη συγκεκριμένη περίπτωση τους πολιτικούς, με βάση την ικανότητά τους, χωρίς να επηρεαζόμαστε από το φύλο, το ντύσιμο, το χρώμα μαλλιών κτλ. Το να κρυβόμαστε πίσω από τον σεξισμό, και να επιτιθέμεθα εναντίον του άλλου χωρίς επιχειρήματα κάνει κακό στον ίδιο μας τον εαυτό.
Γιατί και ο σεξισμός δεν είναι τίποτε άλλο από μια μορφή ρατσισμού.
"Σημάδι εκφυλισμού το φαινόμενο", λέει η Μαρίνα Κουτσούμπα
Μετά την περίφημη "καλτσοδέτα" του Σωκράτη Ξυνίδη, σειρά είχε ο Θεόδωρος Πάγκαλος που έβαλε στο στόχαστρο τη Ρένα Δούρου.
Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια βέβαια. Το τελευταίο άλλωστε χρονικό διάστημα η κατάσταση έχει εκτροχιαστεί. Ποια προσχήματα, ποιους τύπους; Τα χτυπήματα είναι και επίσημα κάτω από τη ζώνη. Η απόλυτη κατρακύλα.
Οι πολιτικοί είναι τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που εμφανίζει ολοένα και περισσότερο σημάδια εκφυλισμού.
Δεν φαντάζομαι να έχει πέσει κάποιος από τα σύννεφα που το χτύπημα απέναντι σε μια γυναίκα ήταν σεξιστικό.
Άλλωστε ούτε η Ρένα Δούρου ούτε η Εύα Καϊλή είναι οι μοναδικές γυναίκες που γίνονται αποδέκτες σεξιστικών σχολίων. Αυτό είναι το εύκολο. Η πραγματική μαγκιά είναι αλλού. Αρκεί να έχεις τη δυνατότητα να αναγνωρίσεις στην τελική το λάθος σου και να το διορθώσεις.
"Φασίζουσα πρακτική, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου" διακρίνει ο Στέλιος Μπαμιατζής
Πριν κάμποσο καιρό υψηλόβαθμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με ύφος πολλών καρδιναλίων είχε προβοκάρει - προσβάλλει "συντρόφισσα του" φωνάζοντας μέσα στη βουλή, "σιγά την καλτσοδέτα".
Τέλη Φλεβάρη και ενώ η Ζ. Κωνσταντοπούλου ήταν στο βήμα, ο κ. Νεράντζης, πρόεδρος κατά τα άλλα της Βουλής, σχολίαζε:
"Ολοκληρώστε παρακαλώ...αργείτε πολύ στην ολοκλήρωση σας..." και άλλα τέτοια "νόστιμα".
Είμαι σίγουρος πως δεν είναι τα μοναδικά περιστατικά, πιθανότατα μάλιστα να υπάρχουν και πολλά τα οποία δεν γνωρίζουμε.
Πίσω όμως από κάθε τέτοιο γεγονός κρύβεται μία ολόκληρη κουλτούρα και νοοτροπία. Μία καθαρά φασίζουσα πρακτική η οποία δεν έχει να κάνει πάντα με τον πολιτικό χώρο στον οποίον τη βρίσκουμε.
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τον σεξισμό στο Κοινοβούλιο εάν δεν μιλήσουμε για τον αντίστοιχο στην τηλεόραση. Για εκείνον ολόκληρης της κοινωνίας μας η οποία εν πολλοίς χτίστηκε σε αυτόν.
Εάν μιλήσουμε για αυτά με ανοιχτά χαρτιά τότε θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε και τη συμπεριφορά των "βαρβάτων" ανδρών της Βουλής μας. Παρωχμηνένων και μη.
"Μένω με το στόμα ανοιχτό... ΝΟΤ", λέει η Σοφία Κατσαρέλη
Τι να πω, ότι εκπλήσσομαι, με όσα συμβαίνουν στη Βουλή; Ψέματα θα είναι. Νομίζω ότι ήταν απλά θέμα χρόνου, να ζήσουμε κι αυτά τα "σκηνικά". Σοβαρά τώρα, για ποιον λόγο να μας κάνει εντύπωση; Ας σκεφτούμε λίγο, ποιοι είναι οι πολιτικοί, εντός και εκτός Βουλής;
Είναι άνθρωποι μεγαλωμένοι στην ίδια ακριβώς κοινωνία που έχουμε μεγαλώσει και ζούμε όλοι οι υπόλοιποι. Είναι άνθρωποι σαν κι εμάς, που απλά, ως επί το πλείστον είχαν μεγαλύτερη ματαιοδοξία και ασχολήθηκαν με την πολιτική. Για να μην παρεξηγηθώ... επαναλαμβάνω, ως επί το πλείστον.
Σε μία κοινωνία λοιπόν, όπου τα σεξιστικά σχόλια "δίνουν και παίρνουν", από τις γυναίκες οδηγούς στον δρόμο μέχρι τις δυναμικές γυναίκες στην εργασιακή αρένα, δεν είναι και τόσο απορίας άξιο το πώς αυτή η "κατάντια" έφτασε στα έδρανα της Βουλής, κάνοντας πρώτα ένα πέρασμα από τα στούντιο της τηλεόρασης.
Όποια εξήγηση κι αν έχει πάντως, είναι ή μάλλον θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιλεγεί για να υπηρετούν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού κι όχι να δίνουν show. Η απαξίωση των θεσμών έφερε και την κατρακύλα της συμπεριφοράς τους. Άρα, τι να περιμένουμε μετά; Σκηνές "απείρου κάλλους" με γροθιές και ξύλο, όπως συμβαίνει σε άλλα Κοινοβούλια; Ας ελπίσουμε, όχι.
news247
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«ΚΟΙΤΑΖΕΙ» ΚΑΙ ΠΡΟΣ... ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
