2012-04-23 01:15:08
Της Χριστινας Kοψινη*
Ο ονομαστικός και κοινωνικός μισθός θα συνεχίσει να μειώνεται εντός του 2012 και οι νέες εργασιακές ρυθμίσεις θα καταρτιστούν στην κατεύθυνση απεμπλοκής από όσα εμποδίζουν αυτήν την υποτίμηση Ακόμη κι αν το νέο πολιτικό σκηνικό επηρεάσει την ταχύτητα των εξελίξεων, είναι σαφές ότι η μείωση των μισθών έχει πλήρως υποκαταστήσει –για τις επιχειρήσεις– τη δυνατότητα που είχαν επί χρόνια στον φθηνό δανεισμό.
Καθώς τα προγράμματα του ΕΣΠΑ συνεχίζουν να λιμνάζουν και η ανάπτυξη μετατίθεται διαρκώς, η περαιτέρω μείωση των μισθών, πέραν της μείωσης 40% που έχουν υποστεί την τελευταία τριετία, θα συνεχίσει να λειτουργεί ως το βασικό όχημα για τη συσσώρευση και ανάπτυξη κεφαλαίων. Αυτή η τάση θα συνεχιστεί με την αναγκαστική συναίνεση ή και ουδετερότητα των συνδικάτων τα οποία τώρα αντιλαμβάνονται ότι –όπως συνέβη στις ιστορικές συνθήκες του 1929– ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ύπαρξή τους δεν είναι οι χαμηλοί μισθοί, αλλά η ανεξέλεγκτη ανεργία πάνω από το 20%.
Ηδη με την εφαρμογή των ρυθμίσεων της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου στις 14 Φεβρουαρίου, το εισόδημα μειώνεται κατά τουλάχιστον 3 μισθούς τον χρόνο. Αξιοσημείωτο και το πλαίσιο που οι εκπρόσωποι της τρόικας περιέγραφαν μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο στις 27 Μαρτίου, προτάσσοντας την ανάγκη να συνδεθεί η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων με τους κατώτατους μισθούς Βουλγαρίας (125 ευρώ) και Ρουμανίας (157 ευρώ). Υπό αυτήν την έννοια, παρ’ ότι τίποτε και καμία πληροφορία στο υπουργείο Εργασίας δεν οδηγεί σε βάσιμα στοιχεία για τις νέες ρυθμίσεις, το πρόγραμμα της εσωτερικής υποτίμησης δεν μπορεί παρά να μη λάβει υπόψη τις συνιστώσες που έχουν ήδη επισημανθεί σε εκπροσώπους της τρόικας.
Η πρώτη αφορά σε επικείμενες αλλαγές στο ύψος των αποζημιώσεων, που συνοδεύουν τις καταγγελίες των συμβάσεων (μικρότερες και ίσες με τα ευρωπαϊκά δεδομένα αποζημιώσεις) και η δεύτερη στον περιορισμό των συνδικαλιστικών κεκτημένων που παρείχε ο νόμος 1262/82. Στο επίκεντρο της προσοχής έχει τεθεί από καιρό ο χρόνος που απαιτείται για την προειδοποίηση κήρυξης απεργίας και το δικαίωμα της ανταπεργίας (λοκ άουτ) των εργοδοτών. Δεν είναι κρυφό ότι το θέμα των αποζημιώσεων έχει τεθεί στην τρόικα από εκπροσώπους της αγοράς, ενώ ο κ. Γ. Παναγόπουλος άκουσε με έκπληξη του Γερμανούς συνδικαλιστές να του λένε ότι η ίδια η καγκελάριος Μέρκελ έθεσε ζήτημα υψηλού κόστους των αποζημιώσεων για τις απολύσεις γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας στον ευρωπαϊκό Νότο.
Μια τρίτη αλλαγή που θα γίνει ακόμη πιο αισθητή μετά τις εκλογές είναι η επίδραση της υψηλής ανεργίας στην εσωτερική αναδιάρθρωση των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η δυσκολία υπογραφής κλαδικών συμβάσεων και η ανάδειξη των επιχειρησιακών σε έσχατη θεσμική δυνατότητα για συλλογικές συμφωνίες οδηγεί σε πλήρη απαξίωση τον δεύτερο βαθμό συνδικαλιστικής εκπροσώπησης από τις Ομοσπονδίες, εργατικές και εργοδοτικές. Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό της άλλοτε κραταιάς ΟΤΟΕ με αιχμή τη διαφοροποίηση του Συλλόγου της Τράπεζας της Ελλάδος, που έσπευσε να κατοχυρώσει τις χαμηλότερες δυνατές μειώσεις μισθών, καθώς και η πορεία προς μια ανάλογη επιχειρησιακή σύμβαση στην Alpha Bank, σηματοδοτούν μια εξέλιξη μεγάλης σημασίας για τις αλλαγές στις δομές των συνδικάτων. Το ίδιο σκηνικό δημιουργείται και μεταξύ εργοδοτικών οργανώσεων στον χώρο του εμπορίου.
Οι αλλαγές αυτές θα αποκρυσταλλωθούν το προσεχές διάστημα, καθώς η στάση των συνδικάτων θα επηρεάζεται όλο και περισσότερο από την αυξανόμενη ανεργία, όχι γενικώς και αορίστως, αλλά από αυτήν που πλήττει τις παραγωγικότερες ηλικίες, από 30 έως 54 ετών. Σύμφωνα με τα στοιχεία Μαρτίου που δημοσιοποίησε προχθές ο ΟΑΕΔ, σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα εντάσσονται περισσότεροι από τους 6 στους 10 ανέργους. Πρόκειται για ένα παραγωγικό δυναμικό που συντηρεί ένα ή και περισσότερα νοικοκυριά, καθώς ένα μεγάλο τμήμα αυτών των ανέργων συντηρεί παιδιά που σπουδάζουν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ ή δαπανά μεγάλα ποσά για τη μόρφωσή τους.
*στην Καθημερινή
planet-greece
Ο ονομαστικός και κοινωνικός μισθός θα συνεχίσει να μειώνεται εντός του 2012 και οι νέες εργασιακές ρυθμίσεις θα καταρτιστούν στην κατεύθυνση απεμπλοκής από όσα εμποδίζουν αυτήν την υποτίμηση Ακόμη κι αν το νέο πολιτικό σκηνικό επηρεάσει την ταχύτητα των εξελίξεων, είναι σαφές ότι η μείωση των μισθών έχει πλήρως υποκαταστήσει –για τις επιχειρήσεις– τη δυνατότητα που είχαν επί χρόνια στον φθηνό δανεισμό.
Καθώς τα προγράμματα του ΕΣΠΑ συνεχίζουν να λιμνάζουν και η ανάπτυξη μετατίθεται διαρκώς, η περαιτέρω μείωση των μισθών, πέραν της μείωσης 40% που έχουν υποστεί την τελευταία τριετία, θα συνεχίσει να λειτουργεί ως το βασικό όχημα για τη συσσώρευση και ανάπτυξη κεφαλαίων. Αυτή η τάση θα συνεχιστεί με την αναγκαστική συναίνεση ή και ουδετερότητα των συνδικάτων τα οποία τώρα αντιλαμβάνονται ότι –όπως συνέβη στις ιστορικές συνθήκες του 1929– ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ύπαρξή τους δεν είναι οι χαμηλοί μισθοί, αλλά η ανεξέλεγκτη ανεργία πάνω από το 20%.
Ηδη με την εφαρμογή των ρυθμίσεων της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου στις 14 Φεβρουαρίου, το εισόδημα μειώνεται κατά τουλάχιστον 3 μισθούς τον χρόνο. Αξιοσημείωτο και το πλαίσιο που οι εκπρόσωποι της τρόικας περιέγραφαν μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο στις 27 Μαρτίου, προτάσσοντας την ανάγκη να συνδεθεί η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων με τους κατώτατους μισθούς Βουλγαρίας (125 ευρώ) και Ρουμανίας (157 ευρώ). Υπό αυτήν την έννοια, παρ’ ότι τίποτε και καμία πληροφορία στο υπουργείο Εργασίας δεν οδηγεί σε βάσιμα στοιχεία για τις νέες ρυθμίσεις, το πρόγραμμα της εσωτερικής υποτίμησης δεν μπορεί παρά να μη λάβει υπόψη τις συνιστώσες που έχουν ήδη επισημανθεί σε εκπροσώπους της τρόικας.
Η πρώτη αφορά σε επικείμενες αλλαγές στο ύψος των αποζημιώσεων, που συνοδεύουν τις καταγγελίες των συμβάσεων (μικρότερες και ίσες με τα ευρωπαϊκά δεδομένα αποζημιώσεις) και η δεύτερη στον περιορισμό των συνδικαλιστικών κεκτημένων που παρείχε ο νόμος 1262/82. Στο επίκεντρο της προσοχής έχει τεθεί από καιρό ο χρόνος που απαιτείται για την προειδοποίηση κήρυξης απεργίας και το δικαίωμα της ανταπεργίας (λοκ άουτ) των εργοδοτών. Δεν είναι κρυφό ότι το θέμα των αποζημιώσεων έχει τεθεί στην τρόικα από εκπροσώπους της αγοράς, ενώ ο κ. Γ. Παναγόπουλος άκουσε με έκπληξη του Γερμανούς συνδικαλιστές να του λένε ότι η ίδια η καγκελάριος Μέρκελ έθεσε ζήτημα υψηλού κόστους των αποζημιώσεων για τις απολύσεις γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας στον ευρωπαϊκό Νότο.
Μια τρίτη αλλαγή που θα γίνει ακόμη πιο αισθητή μετά τις εκλογές είναι η επίδραση της υψηλής ανεργίας στην εσωτερική αναδιάρθρωση των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η δυσκολία υπογραφής κλαδικών συμβάσεων και η ανάδειξη των επιχειρησιακών σε έσχατη θεσμική δυνατότητα για συλλογικές συμφωνίες οδηγεί σε πλήρη απαξίωση τον δεύτερο βαθμό συνδικαλιστικής εκπροσώπησης από τις Ομοσπονδίες, εργατικές και εργοδοτικές. Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό της άλλοτε κραταιάς ΟΤΟΕ με αιχμή τη διαφοροποίηση του Συλλόγου της Τράπεζας της Ελλάδος, που έσπευσε να κατοχυρώσει τις χαμηλότερες δυνατές μειώσεις μισθών, καθώς και η πορεία προς μια ανάλογη επιχειρησιακή σύμβαση στην Alpha Bank, σηματοδοτούν μια εξέλιξη μεγάλης σημασίας για τις αλλαγές στις δομές των συνδικάτων. Το ίδιο σκηνικό δημιουργείται και μεταξύ εργοδοτικών οργανώσεων στον χώρο του εμπορίου.
Οι αλλαγές αυτές θα αποκρυσταλλωθούν το προσεχές διάστημα, καθώς η στάση των συνδικάτων θα επηρεάζεται όλο και περισσότερο από την αυξανόμενη ανεργία, όχι γενικώς και αορίστως, αλλά από αυτήν που πλήττει τις παραγωγικότερες ηλικίες, από 30 έως 54 ετών. Σύμφωνα με τα στοιχεία Μαρτίου που δημοσιοποίησε προχθές ο ΟΑΕΔ, σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα εντάσσονται περισσότεροι από τους 6 στους 10 ανέργους. Πρόκειται για ένα παραγωγικό δυναμικό που συντηρεί ένα ή και περισσότερα νοικοκυριά, καθώς ένα μεγάλο τμήμα αυτών των ανέργων συντηρεί παιδιά που σπουδάζουν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ ή δαπανά μεγάλα ποσά για τη μόρφωσή τους.
*στην Καθημερινή
planet-greece
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
8 βήματα για το πιο ξεκούραστο στοματικό...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Ο 14 χρόνος που συγκίνησε με την φωνή του και προσωπικό του δράμα [video]](https://images.newsnowgreece.com/6/67133/o-14-xronos-pou-sygkinise-me-tin-foni-tou-kai-prosopiko-tou-drama-video-1-124x78.jpg)
