2012-04-23 07:22:58
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Πολιτική και δικαστική εξουσία απέδειξαν ότι, όταν θέλουν, μπορούν. Οδήγησαν στη φυλακή τον ‘Ακη σε χρόνο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα. ‘Αθελά τους απέδειξαν και κάτι ακόμα: ότι αν μένουν ελεύθεροι ασκώντας και εξουσία οι πολύ περισσότεροι ένοχοι διαφθοράς, οφείλεται ακριβώς στην ανυπαρξία βούλησης να μπούνε μέσα. Την ίδια στιγμή άλλωστε που η δικομματική εξουσία των «συγκυβερνώντων-αλληλοϋβριζόμενων» πέταγε στο «πόπολο» το θέαμα του οδηγούμενου στις φυλακές απόστρατου ‘Ακη, η Βουλή τους απήλλασσε την «Ζήμενς» των οικονομικών υποχρεώσεών της για τη λεηλασία της Ελλάδας.
Δεν έχουμε άποψη για τα μέτρα για τη μετανάστευση. Αν είναι σωστά, γιατί χρειάστηκαν είκοσι χρόνια για να ληφθούν; Και τι θα πράξουν, επανεκλεγόμενα, τα κόμματα που δημιούργησαν το πρόβλημα και ολιγώρησαν;
Η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι απαραίτητη για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, υποστηρίζει ο κ
. Σαμαράς στην Καθημερινή. Από πουθενά δεν προκύπτει όμως αυτό. Τα παράκτια κράτη έχουν τα ίδια ακριβώς δικαιώματα επί των υδρογονανθράκων είτε ανακηρύξουν ΑΟΖ, είτε δεν ανακηρύξουν, τονίζουν οι δύο σοβαρότεροι ειδικοί, ο ‘Αγγελος Συρίγος, στο εμπεριστατωμένο αφιέρωμα των Επικαίρων, και ο Πρύτανης του Παντείου Γρηγόρης Τσάλτας στην ελληνική έκδοση του Foreign Affairs. Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ έχουν ακριβώς τα ίδια προβλήματα οριοθέτησης και μάλλον θα συμφωνήσετε ότι δεν είναι ακριβώς η κατάλληλη στιγμή να ανοίξει η Αθήνα όλα τα ζητήματά της με την Τουρκία, πόσο μάλλον αν δεν έχει να προσδοκά σοβαρό κέρδος.
Οι εκλογές και τα Μνημόνια
Ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές του 2009, ενσταλάζοντας στο ασυνείδητο των ψηφοφόρων, με τη βοήθεια των καλύτερων ειδικών της Μάντισον, την παραπλανητική αίσθηση ότι είναι μετενσάρκωση του πατέρα του, σε πολύ καλύτερη εκδοχή μάλιστα, χωρίς τα ελαττώματά του. Η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθούν τώρα να ενσταλάξουν στους ψηφοφόρους την αίσθηση ότι είναι αντιμνημονιακό κόμμα, παρόλο που υπερψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο, επικύρωσαν τη δανειακή, απείρως χειρότερα κείμενα του πρώτου μνημονίου και δεσμεύτηκαν ενώπιον Ευρωπαίων και τοκογλύφων να συνεχίσουν την ίδια πολιτική! Το 2009 υπήρχαν λεφτά, τώρα υπάρχουν πετρέλαια! Που όμως η μεν εκμετάλλευσή τους μοιάζει να δόθηκε από τώρα στους Ισραηλινούς (προφανώς με τις ίδιες κακές συμφωνίες που έκλεισε η Λευκωσία), τα δε έσοδά της προορίζονται για τους τοκογλύφους, δια δανειακής και μνημονίων. Το μόνο που όντως παραμένει ανεξάντλητο, είναι η εφευρετικότητα των ελληνικών κομμάτων (και των ξένων συμβούλων τους) να βρίσκουν νέους τρόπους εξαπάτησης και καταλήστευσης των υπηκόων τους.
Ναι, θα πείτε ίσως, αλλά η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί. Σωστά. Από ποιους όμως; Από τα δύο κόμματα που ευθύνονται ήδη για μια καταστροφή χειρότερη από τη Μικρασιατική; Πενήντα ‘Ελληνες στο σωρό να κληρώναμε, πολύ καλύτερη κυβέρνηση θα κάνανε.
Υποθέτω ότι οι περισσότεροι αναγνώστες, για να διαβάζετε Επίκαιρα, έχετε ακόμα να πληρώσετε νοίκι, φάρμακα και το φροντιστήριο των παιδιών σας. Σταματείστε να αρνείστε την πραγματικότητα, όσο δυσάρεστη κι αν είναι. Κυττάξτε γύρω σας προσεκτικά την Ελλάδα του Μνημονίου. Τους 300.000 που σιτίζονται από την Εκκλησία. Πόσους θα μπορεί να τρέφει αύριο, με το ρυθμό επιδείνωσης της κατάστασης; Τους καρκινοπαθείς χωρίς θεραπεία και τα παιδιά με ασιτία λόγω αδυναμίας αγοράς παιδικού γάλατος που τρέχουν απελπισμένοι στο Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού. Τους απελπισμένους που αυτοκτονούν. Τους γείτονές σας που δεν έχουν να πληρώσουν νοίκι, φάρμακα, φροντιστήρια παιδιών και φόρους. Τις επιχειρήσεις που κλείνουν. Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας; Δεν αφορά κάποιους αναξιοπαθείς τρίτους αυτή η κατάσταση. Αυτό που αντικρίζουμε είναι το δικό μας μέλλον, το μέλλον της χώρας.
Για να κυβερνάται η χώρα, όπως ορθώς επιμένουν τα δύο κόμματα, πρέπει προηγουμένως να υπάρχει. Το πραγματικό ερώτημα ενώπιόν μας δεν είναι ούτε ο ‘Ακης, ούτε η ΑΟΖ, ούτε η μετανάστευση. Αυτά και πολλά άλλα είναι σοβαρά, αλλά πρέπει να υπάρχουν χώρα και κράτος για να τα αντιμετωπίσουν.
«Ελλάδα χωρίς ‘Ελληνες»
Το κεντρικό ερώτημα αφορά την επιβίωση του ελληνικού λαού και του κράτους του. Τα Μνημόνια και οι Δανειακές δεν περιγράφουν απλά μια άνευ προηγουμένου κοινωνικο-οικονομική οπισθοδρόμηση της Ελλάδας, περιγράφουν τον θάνατό της, μια «Ελλάδα χωρίς ‘Ελληνες». Πριν από δύο μήνες, η σουηδική αστυνομία εντόπισε σε μια διασταύρωση της Στοκχόλμης είκοσι ‘Ελληνες να κοιμούνται με -20. ‘Εχουμε σπάσει όλα τα παγκόσμια ρεκόρ ύφεσης κατά πέμπτη συνεχή χρονιά. Η βιομηχανική παραγωγή έπεσε 8% τον περασμένο μήνα. Πόσα περιθώρια εκτιμάτε ότι έχει η χώρα προτού εκραγεί, διαλυθεί ή πεθάνει οικονομικά;
Μερικοί ανόητοι λένε να φύγουμε από το ευρώ. Μα, αυτή τη στιγμή, η συμμετοχή στην ευρωζώνη και στην ΕΕ είναι το μεγαλύτερο όπλο μας, ακριβώς γιατί μας προσφέρει θεσμικά και πολιτικά εργαλεία να διεκδικήσουμε την άμεση διακοπή του προγράμματος καταστροφής της χώρας μας, να επαναδιαπραγματευθούμε τις δανειακές υποχρεώσεις, να ζητήσουμε ένα οδυνηρό έστω, αλλά βιώσιμο πρόγραμμα σωτηρίας της πατρίδας μας. Ακόμα και εφαρμόζοντας την πολιτική της «άδειας καρέκλας» του Ντε Γκωλ, αφού οι κρισιμότερες αποφάσεις της ευρωζώνης και της ΕΕ λαμβάνονται ακόμα με ομοφωνία.
Ο ελληνικός λαός οφείλει να κάνει την επανάστασή του και πιθανώς θα την κάνει ψηφίζοντας μαζικά αντιμνημονιακά κόμματα. Είναι πολύ καλύτερα να την κάνει τώρα, ειρηνικά, μέσω κάλπης και όχι αύριο, με τα όπλα, το αίμα και τους σύμφυτους κινδύνους.
Θα με ρωτήσετε ίσως: «‘Εχεις εμπιστοσύνη στους αντιμνημονιακούς;». Ελάχιστη, θα σας απαντήσω. Ο δρόμος του «αντιμνημονίου» είναι κι αυτός γεμάτος κόστος, παγίδες και κινδύνους. Αν τον επιλέγουμε, ανεξαρτήτως βαθμού προετοιμασίας, είναι γιατί δεν υπάρχει άλλος. Στον ελληνικό λαό, το κράτος του, τη δημοκρατία του, έχει επιβληθεί ο πόλεμος, από τον Μάιο του 2010. Δεν είναι στο χέρι του να τον αποφύγει. Μέχρι τώρα είναι μονομερής, από την πλευρά των τοκογλύφων και των ανώτερων τάξεων της Γερμανίας. Πρέπει να γίνει διμερής, να προταχθεί άμυνα. Δεν υπάρχει, δυστυχώς, άλλη επιλογή. ‘Οσο αργεί να προταχθεί άμυνα, τόσο δυσκολότερη και πιο επικίνδυνη θα αποδειχθεί. ‘Ηδη, η χώρα έχει σχεδόν καταστραφεί, όχι γιατί λέει ‘Όχι, αλλά γιατί λέει Ναι σε όλα.
Επιβάλλεται συμφωνία αντιμνημονιακών δυνάμεων
Επιβάλλεται, υπό παρόμοιες συνθήκες, μια ευρύτατη συμφωνία όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, έστω και στο πάρα πέντε, για κοινή εκλογική κάθοδο και τη συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού εθνικού σκοπού, περιορισμένης θητείας, που θα εκπροσωπήσει τον ελληνικό λαό στην Ευρώπη, θα δώσει φωνή στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη, θα διαπραγματευθεί σκληρά ένα σχέδιο σωτηρίας της χώρας (αν όχι της Ευρώπης). Μια κυβέρνηση που θα εξασφαλίσει σε όλους τους ‘Ελληνες ένα πιάτο φαί, στέγη και περίθαλψη. Μια κυβέρνηση που θα κινητοποιήσει τον ελληνικό λαό για τη σωτηρία της χώρας του, θα χρησιμοποιήσει όλα τα χαρτιά της Ελλάδας, περιλαμβανομένου του γεωπολιτικού, θα προχωρήσει σε γενναία μέτρα εσωτερικής αναδιανομής και θα κυνηγήσει αλύπητα το μαύρο χρήμα στο εξωτερικό. Εμείς τουλάχιστο δεν μπορούμε να φανταστούμε άλλον, λιγότερο επικίνδυνο, τρόπο σωτηρίας της Ελλάδας.
Konstantakopoulos.blogspot.com
Δημοσιεύθηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Πολιτική και δικαστική εξουσία απέδειξαν ότι, όταν θέλουν, μπορούν. Οδήγησαν στη φυλακή τον ‘Ακη σε χρόνο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα. ‘Αθελά τους απέδειξαν και κάτι ακόμα: ότι αν μένουν ελεύθεροι ασκώντας και εξουσία οι πολύ περισσότεροι ένοχοι διαφθοράς, οφείλεται ακριβώς στην ανυπαρξία βούλησης να μπούνε μέσα. Την ίδια στιγμή άλλωστε που η δικομματική εξουσία των «συγκυβερνώντων-αλληλοϋβριζόμενων» πέταγε στο «πόπολο» το θέαμα του οδηγούμενου στις φυλακές απόστρατου ‘Ακη, η Βουλή τους απήλλασσε την «Ζήμενς» των οικονομικών υποχρεώσεών της για τη λεηλασία της Ελλάδας.
Δεν έχουμε άποψη για τα μέτρα για τη μετανάστευση. Αν είναι σωστά, γιατί χρειάστηκαν είκοσι χρόνια για να ληφθούν; Και τι θα πράξουν, επανεκλεγόμενα, τα κόμματα που δημιούργησαν το πρόβλημα και ολιγώρησαν;
Η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι απαραίτητη για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, υποστηρίζει ο κ
Οι εκλογές και τα Μνημόνια
Ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές του 2009, ενσταλάζοντας στο ασυνείδητο των ψηφοφόρων, με τη βοήθεια των καλύτερων ειδικών της Μάντισον, την παραπλανητική αίσθηση ότι είναι μετενσάρκωση του πατέρα του, σε πολύ καλύτερη εκδοχή μάλιστα, χωρίς τα ελαττώματά του. Η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθούν τώρα να ενσταλάξουν στους ψηφοφόρους την αίσθηση ότι είναι αντιμνημονιακό κόμμα, παρόλο που υπερψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο, επικύρωσαν τη δανειακή, απείρως χειρότερα κείμενα του πρώτου μνημονίου και δεσμεύτηκαν ενώπιον Ευρωπαίων και τοκογλύφων να συνεχίσουν την ίδια πολιτική! Το 2009 υπήρχαν λεφτά, τώρα υπάρχουν πετρέλαια! Που όμως η μεν εκμετάλλευσή τους μοιάζει να δόθηκε από τώρα στους Ισραηλινούς (προφανώς με τις ίδιες κακές συμφωνίες που έκλεισε η Λευκωσία), τα δε έσοδά της προορίζονται για τους τοκογλύφους, δια δανειακής και μνημονίων. Το μόνο που όντως παραμένει ανεξάντλητο, είναι η εφευρετικότητα των ελληνικών κομμάτων (και των ξένων συμβούλων τους) να βρίσκουν νέους τρόπους εξαπάτησης και καταλήστευσης των υπηκόων τους.
Ναι, θα πείτε ίσως, αλλά η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί. Σωστά. Από ποιους όμως; Από τα δύο κόμματα που ευθύνονται ήδη για μια καταστροφή χειρότερη από τη Μικρασιατική; Πενήντα ‘Ελληνες στο σωρό να κληρώναμε, πολύ καλύτερη κυβέρνηση θα κάνανε.
Υποθέτω ότι οι περισσότεροι αναγνώστες, για να διαβάζετε Επίκαιρα, έχετε ακόμα να πληρώσετε νοίκι, φάρμακα και το φροντιστήριο των παιδιών σας. Σταματείστε να αρνείστε την πραγματικότητα, όσο δυσάρεστη κι αν είναι. Κυττάξτε γύρω σας προσεκτικά την Ελλάδα του Μνημονίου. Τους 300.000 που σιτίζονται από την Εκκλησία. Πόσους θα μπορεί να τρέφει αύριο, με το ρυθμό επιδείνωσης της κατάστασης; Τους καρκινοπαθείς χωρίς θεραπεία και τα παιδιά με ασιτία λόγω αδυναμίας αγοράς παιδικού γάλατος που τρέχουν απελπισμένοι στο Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού. Τους απελπισμένους που αυτοκτονούν. Τους γείτονές σας που δεν έχουν να πληρώσουν νοίκι, φάρμακα, φροντιστήρια παιδιών και φόρους. Τις επιχειρήσεις που κλείνουν. Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας; Δεν αφορά κάποιους αναξιοπαθείς τρίτους αυτή η κατάσταση. Αυτό που αντικρίζουμε είναι το δικό μας μέλλον, το μέλλον της χώρας.
Για να κυβερνάται η χώρα, όπως ορθώς επιμένουν τα δύο κόμματα, πρέπει προηγουμένως να υπάρχει. Το πραγματικό ερώτημα ενώπιόν μας δεν είναι ούτε ο ‘Ακης, ούτε η ΑΟΖ, ούτε η μετανάστευση. Αυτά και πολλά άλλα είναι σοβαρά, αλλά πρέπει να υπάρχουν χώρα και κράτος για να τα αντιμετωπίσουν.
«Ελλάδα χωρίς ‘Ελληνες»
Το κεντρικό ερώτημα αφορά την επιβίωση του ελληνικού λαού και του κράτους του. Τα Μνημόνια και οι Δανειακές δεν περιγράφουν απλά μια άνευ προηγουμένου κοινωνικο-οικονομική οπισθοδρόμηση της Ελλάδας, περιγράφουν τον θάνατό της, μια «Ελλάδα χωρίς ‘Ελληνες». Πριν από δύο μήνες, η σουηδική αστυνομία εντόπισε σε μια διασταύρωση της Στοκχόλμης είκοσι ‘Ελληνες να κοιμούνται με -20. ‘Εχουμε σπάσει όλα τα παγκόσμια ρεκόρ ύφεσης κατά πέμπτη συνεχή χρονιά. Η βιομηχανική παραγωγή έπεσε 8% τον περασμένο μήνα. Πόσα περιθώρια εκτιμάτε ότι έχει η χώρα προτού εκραγεί, διαλυθεί ή πεθάνει οικονομικά;
Μερικοί ανόητοι λένε να φύγουμε από το ευρώ. Μα, αυτή τη στιγμή, η συμμετοχή στην ευρωζώνη και στην ΕΕ είναι το μεγαλύτερο όπλο μας, ακριβώς γιατί μας προσφέρει θεσμικά και πολιτικά εργαλεία να διεκδικήσουμε την άμεση διακοπή του προγράμματος καταστροφής της χώρας μας, να επαναδιαπραγματευθούμε τις δανειακές υποχρεώσεις, να ζητήσουμε ένα οδυνηρό έστω, αλλά βιώσιμο πρόγραμμα σωτηρίας της πατρίδας μας. Ακόμα και εφαρμόζοντας την πολιτική της «άδειας καρέκλας» του Ντε Γκωλ, αφού οι κρισιμότερες αποφάσεις της ευρωζώνης και της ΕΕ λαμβάνονται ακόμα με ομοφωνία.
Ο ελληνικός λαός οφείλει να κάνει την επανάστασή του και πιθανώς θα την κάνει ψηφίζοντας μαζικά αντιμνημονιακά κόμματα. Είναι πολύ καλύτερα να την κάνει τώρα, ειρηνικά, μέσω κάλπης και όχι αύριο, με τα όπλα, το αίμα και τους σύμφυτους κινδύνους.
Θα με ρωτήσετε ίσως: «‘Εχεις εμπιστοσύνη στους αντιμνημονιακούς;». Ελάχιστη, θα σας απαντήσω. Ο δρόμος του «αντιμνημονίου» είναι κι αυτός γεμάτος κόστος, παγίδες και κινδύνους. Αν τον επιλέγουμε, ανεξαρτήτως βαθμού προετοιμασίας, είναι γιατί δεν υπάρχει άλλος. Στον ελληνικό λαό, το κράτος του, τη δημοκρατία του, έχει επιβληθεί ο πόλεμος, από τον Μάιο του 2010. Δεν είναι στο χέρι του να τον αποφύγει. Μέχρι τώρα είναι μονομερής, από την πλευρά των τοκογλύφων και των ανώτερων τάξεων της Γερμανίας. Πρέπει να γίνει διμερής, να προταχθεί άμυνα. Δεν υπάρχει, δυστυχώς, άλλη επιλογή. ‘Οσο αργεί να προταχθεί άμυνα, τόσο δυσκολότερη και πιο επικίνδυνη θα αποδειχθεί. ‘Ηδη, η χώρα έχει σχεδόν καταστραφεί, όχι γιατί λέει ‘Όχι, αλλά γιατί λέει Ναι σε όλα.
Επιβάλλεται συμφωνία αντιμνημονιακών δυνάμεων
Επιβάλλεται, υπό παρόμοιες συνθήκες, μια ευρύτατη συμφωνία όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, έστω και στο πάρα πέντε, για κοινή εκλογική κάθοδο και τη συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού εθνικού σκοπού, περιορισμένης θητείας, που θα εκπροσωπήσει τον ελληνικό λαό στην Ευρώπη, θα δώσει φωνή στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη, θα διαπραγματευθεί σκληρά ένα σχέδιο σωτηρίας της χώρας (αν όχι της Ευρώπης). Μια κυβέρνηση που θα εξασφαλίσει σε όλους τους ‘Ελληνες ένα πιάτο φαί, στέγη και περίθαλψη. Μια κυβέρνηση που θα κινητοποιήσει τον ελληνικό λαό για τη σωτηρία της χώρας του, θα χρησιμοποιήσει όλα τα χαρτιά της Ελλάδας, περιλαμβανομένου του γεωπολιτικού, θα προχωρήσει σε γενναία μέτρα εσωτερικής αναδιανομής και θα κυνηγήσει αλύπητα το μαύρο χρήμα στο εξωτερικό. Εμείς τουλάχιστο δεν μπορούμε να φανταστούμε άλλον, λιγότερο επικίνδυνο, τρόπο σωτηρίας της Ελλάδας.
Konstantakopoulos.blogspot.com
Δημοσιεύθηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μαρινάκης: "Αφιερώνω το Πρωτάθλημα στον Σάββα"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
