2012-04-23 13:13:31
Νάσος Αθανασίου
Φαντάζομαι ότι έχει φτάσει και στα δικά σας αυτιά το μήνυμα που διακινούν τα κόμματα που άσκησαν τη διακυβέρνηση κατά τη μεταπολίτευση. Ακούμε ότι αυτά κατ’ αποκλειστικότητα γνωρίζουν τις ευθύνες που συνεπάγεται η άσκηση εξουσίας, ότι αυτά μόνα κατέχουν τον ... τρόπο εξόδου από την κρίση, ότι αυτά, και κανείς άλλος, διατυπώνουν ρεαλιστικές και εφικτές προτάσεις. Τέλος, μας απειλούν. Μας λένε ότι πρέπει να επιβιώσουν ως δυνάμεις εξουσίας. Διαφορετικά, τον Ιούνio δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Διαφορετικά, η χώρα θα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη. Διαφορετικά, οι πιστωτές μας θα χάσουν την υπομονή τους και θα υποστούμε τις συνέπειες της αχαλίνωτης αντίδρασής τους.
Σ’ όλα αυτά υπάρχουν δύο απαντήσεις. Η πρώτη είναι αυτονόητη. Δεν είμαστε ούτε σχιζοφρενείς, ούτε μαζοχιστές. Θα ήμασταν και τα δύο, αν αναγνωρίζαμε ότι η έξοδος από την κρίση εναπόκειται σ’ αυτούς που μας οδήγησαν στην κρίση. Αν πιστεύαμε ότι μπορούν να εγγυηθούν μισθούς και συντάξεις όσοι μας κατέστησαν επαίτες. Με δύο λόγια: Αν αγαπήσουμε τον βιαστή μας. Τούτο ακριβώς ζητούν χωρίς ίχνος ντροπής.
Υπάρχει και δεύτερη απάντηση; Δεν θα καταφέρουμε ποτέ να νικήσουμε την πολιτική του μνημονίου αν δεν διατυπώσουμε καλύτερη πρόταση. Έχουμε οργιστεί, έχουμε απελπιστεί, έχουμε υποστεί εξευτελισμό. Όσο επιτρέπουμε σ’ αυτά τα συναισθήματα να αποτελούν οδηγό των αποφάσεων μας, καθιστούμε τον εαυτό μας βορά στα φοβικά σύνδρομα και στα ψυχαναγκαστικά διλήμματα που καλλιεργούν οι παραδοσιακές δυνάμεις τις εξουσίας και τα συνεταιράκια τους. Πρέπει να ανακτήσουμε την αυτοπεποίθησή μας. Έχουμε κρίση. Έχουμε νοημοσύνη. Γνωρίζουμε τι θέλουμε και πώς θα το επιτύχουμε. Μπορούμε να επιβάλλουμε στην εξουσία τόσο τις προσδοκίες μας όσο και τον τρόπο που αυτές θα εκπληρωθούν.
Αυτό που ακολουθεί είναι η δική μου συνδρομή. Είναι η δική μου θετική πρόταση. Περιμένω να ακούσω και τη δική σου. Όλοι μαζί, μιλώντας ελεύθερα, συνθέτοντας δίχως προκαταλήψεις, συνδιαλαγόμενοι με αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στην κρίση μας, όλοι μαζί ως σκεπτόμενοι πολίτες, γνωρίζουμε καλύτερα από την Τρόικα πως να διεκδικήσουμε την ευημερία μας.
Νέο παραγωγικό μοντέλο
Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού και το επαχθές χρέος είναι τα συμπτώματα του προβλήματος. Η ρίζα του κακού είναι η κατάρρευση του παραγωγικού μοντέλου στο οποίο επένδυσε η χώρα κατά τη μεταπολίτευση. Οικοδομήσαμε την ανάπτυξη της χώρας σ’ ένα φαύλο σχήμα, μια ανάστροφη πυραμίδα. Η επιχειρηματικότητα στην χώρα μας δεν ήταν γνήσια, βιώσιμη, αυτοτελής. Βασιζόταν στον συνεταιρισμό με το κράτος. Θα δυσκολευτείτε να βρείτε πλούσιο ανάμεσα μας που κατέστη πλούσιος δίχως να τρώει από τη χούφτα του κράτους. Με απλά λόγια, το κράτος πλήρωνε, ο εργολάβος έχτιζε, ο εργάτης απασχολούνταν στο έργο, λάμβανε μισθό και πλήρωνε φόρους, το κράτος εισέπραττε φόρους και δανειζόταν προκειμένου να μπορέσει να ξαναχτίσει ο εργολάβος. Κι όταν το κράτος ξέμεινε από λεφτά, όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες αποδείχθηκαν κακοί επιχειρηματίες, ανήμποροι να επιβιώσουν δίχως την κρατική αρωγή. Και οι επιχειρήσεις τους μας τελείωσαν. Τώρα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία μιλούν για το ΕΣΠΑ και για τους τρόπους με τους οποίους θα αναστήσουμε το ίδιο φαύλο παραγωγικό μοντέλο. Αντιπρόταση: Νέο παραγωγικό μοντέλο που θα βασίζεται στη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα. Επειδή είναι βιώσιμο. Επειδή καθιστά τον Έλληνα κυρίαρχο της μοίρας του. Επειδή τα ίδια τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μπορούν να αξιοποιηθούν καλύτερα σ’ αυτή τη βάση. Επειδή το επιχειρηματικό πνεύμα και το ελληνικό δαιμόνιο ανθίζουν σ’ αυτό το πλαίσιο. Επειδή αυτό το πρότυπο συμβάλλει στην ανταγωνιστική διάρθρωση της αγοράς, δηλαδή προστατεύει τους καταναλωτές από τα μονοπώλια και την ακρίβεια.
Τί σημαίνει μικρή και μεσαία επιχείρηση; Πρόκειται για τον αγρότη που τυποποιεί το προϊόν που παράγει και το διαθέτει ο ίδιος στην εγχώρια και διεθνή αγορά απαλλαγμένος από μεσάζοντες. Πρόκειται για την ξενοδοχειακή επιχείρηση που παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες, που καθιστά τον επισκέπτη κοινωνό της φυσιογνωμίας και της ιδιεταιρότητας του τόπου στον οποίο εδρεύει. Πρόκειται για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον οικοδομικό κλάδο αξιοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και παρέχοντας υπηρεσίες που μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τα οφέλη που δημιούργουν (Τα φωτοβολταϊκά πάνελ επί παραδείγματι μπορούν να αποπληρωθούν από τη μελλοντική εξοικονόμηση ενέργειας που διασφαλίζουν. Γι’ αυτόν τον λόγο, ακόμα και σήμερα, οι τράπεζες τα χρηματοδοτούν). Πρόκειται για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην οικονομία του διαδικτύου ή την αξιοποιούν προκειμένου να μειώσουν κόστη και να επιταχύνουν την προώθηση των προϊόντων τους.
Πώς ενισχύουμε την μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα; Μειώνοντας το γραφειοκρατικό κόστος στο οποίο υποβάλλονται. Μειώνοντας το φορολογικό βάρος για τις νεοϊδρυθείσες. Δημιουργώντας επενδυτική τράπεζα. Αξιοποιώντας περιουσιακά στοιχεία του κράτους προς όφελος της μικρής και μεσαίας επιειρηματικότητας. Μετακινώντας δημοσίους υπαλλήλους σε υπηρεσίες που στόχο έχουν τη μείωση του λειτουργικού κόστους της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν άμεσα. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν όσο θα περιμένουμε τον τραπεζικό κλάδο να επανακτήσει ρευστότητα και ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πολιτική που ονειροβατεί σ’ αυτό.
Κούρεμα του ιδιωτικού χρέους.
Τα οφέλη από το κούρεμα του δημοσίου χρέους αποδίδονται στην οικονομία σε βάθος χρόνου. Τα οφέλη από το κούρεμα του ιδιωτικού χρέους θα αποδοθούν άμεσα. Πιθανώς το κούρεμα το ιδιωτικού χρέους να απαιτήσει και αυτό ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Σε τέτοια περίπτωση, όμως, οι πόροι για να διασφαλιστεί αυτό θα είναι άμεσα διαθέσιμοι. Θα προέλθουν από τις πολλαπλασιατικές επιδράσεις που θα προκληθούν στην κατανάλωση. Η πολιτική του κουρέματος του ιδιωτικού χρέους είναι αυτοχρηματοδοτούμενη.
Πάταξη Φοροδιαφυγής
Οι πολτικοί καλούνται ν’ απαντήσουν στο λαϊκό ερώτημα “πώς θα γίνει να μην πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι”. Πρόκειται για πρόβλημα που φαντάζει δισεπίλυτο, ενώ μπορεί να επιλυθεί άμεσα, αρκεί να αποδράσουμε από τα εσκαμμένα, τα οποία συνοψίζονται στην πρόταση ενίσχυσης των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.
Ποια είναι η άλλη λύση; Η κατάργηση του φυσικού χρήματος, των μετρητών, και η υιοθέτηση του ψηφιακού πορτοφολιού. Ας σκεφτούμε ριζοσπαστικά. Σε κάθε νομικό και φυσικό πρόσωπο αντιστοιχεί ένα ΑΦΜ, ένας λογαριασμός. Σε ότι αφορά τα φυσικά πρόσωπα οι πιστώσεις αυτού του λογαριασμού υπόκεινται στη φορολογία εισοδήματος. Οι χρεώσεις αυτού λογαριασμού υπόκεινται στο ΦΠΑ. Οι περισσότερες συναλλαγές σήμερα είναι “γκρίζες”, αν όχι “μαύρες” και δεν δημιουργούν το φορολογικό έσοδο που προβλέπει ο νόμος. Επιπλέον, δεν έχουμε όλοι ισότιμη πρόσβαση στις “γκρίζες” συναλλαγές. Ο μισθωτός π.χ. δεν μπορεί να αποκρύψει εισοδήματα.
Η ψηφιοποίηση των συναλλαγών αποφέρει τέσσερα οφέλη τα οποία μπορούμε να δρέψουμε άμεσα. Πρώτον, η συρρίκνωση της παραοικονομίας θα ενσιχύσει τα έσοδα του κράτους. Δεύτερον, τιθένται οι βάσεις για δικαιότερο φορολογικό σύστημα. Θ’ αποκαλυφθούν επιτέλους οι έχοντες. Τρίτον, θα έχουμε τεράστια εξοικονόμηση διοικητικού κόστους. Οι φόροι εισοδήματος και πωλήσεων πληρώνονται σε πραγματικό χρόνο. Δεν υποβάλλουμε φορολογική δήλωση, δεν χρειαζόμαστε καν φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Τέταρτον, ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, μειώνεται το κόστος των συναλλαγών και πατέσσεται η διαφθορά που ανθίζει όταν υπάρχει φυσική σχέση φορολογουμένου και φορολογικής αρχής.
(O Νάσος Αθανασίου είναι υποψήφιος βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής με τον ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο)
communenews
Φαντάζομαι ότι έχει φτάσει και στα δικά σας αυτιά το μήνυμα που διακινούν τα κόμματα που άσκησαν τη διακυβέρνηση κατά τη μεταπολίτευση. Ακούμε ότι αυτά κατ’ αποκλειστικότητα γνωρίζουν τις ευθύνες που συνεπάγεται η άσκηση εξουσίας, ότι αυτά μόνα κατέχουν τον ... τρόπο εξόδου από την κρίση, ότι αυτά, και κανείς άλλος, διατυπώνουν ρεαλιστικές και εφικτές προτάσεις. Τέλος, μας απειλούν. Μας λένε ότι πρέπει να επιβιώσουν ως δυνάμεις εξουσίας. Διαφορετικά, τον Ιούνio δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Διαφορετικά, η χώρα θα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη. Διαφορετικά, οι πιστωτές μας θα χάσουν την υπομονή τους και θα υποστούμε τις συνέπειες της αχαλίνωτης αντίδρασής τους.
Σ’ όλα αυτά υπάρχουν δύο απαντήσεις. Η πρώτη είναι αυτονόητη. Δεν είμαστε ούτε σχιζοφρενείς, ούτε μαζοχιστές. Θα ήμασταν και τα δύο, αν αναγνωρίζαμε ότι η έξοδος από την κρίση εναπόκειται σ’ αυτούς που μας οδήγησαν στην κρίση. Αν πιστεύαμε ότι μπορούν να εγγυηθούν μισθούς και συντάξεις όσοι μας κατέστησαν επαίτες. Με δύο λόγια: Αν αγαπήσουμε τον βιαστή μας. Τούτο ακριβώς ζητούν χωρίς ίχνος ντροπής.
Υπάρχει και δεύτερη απάντηση; Δεν θα καταφέρουμε ποτέ να νικήσουμε την πολιτική του μνημονίου αν δεν διατυπώσουμε καλύτερη πρόταση. Έχουμε οργιστεί, έχουμε απελπιστεί, έχουμε υποστεί εξευτελισμό. Όσο επιτρέπουμε σ’ αυτά τα συναισθήματα να αποτελούν οδηγό των αποφάσεων μας, καθιστούμε τον εαυτό μας βορά στα φοβικά σύνδρομα και στα ψυχαναγκαστικά διλήμματα που καλλιεργούν οι παραδοσιακές δυνάμεις τις εξουσίας και τα συνεταιράκια τους. Πρέπει να ανακτήσουμε την αυτοπεποίθησή μας. Έχουμε κρίση. Έχουμε νοημοσύνη. Γνωρίζουμε τι θέλουμε και πώς θα το επιτύχουμε. Μπορούμε να επιβάλλουμε στην εξουσία τόσο τις προσδοκίες μας όσο και τον τρόπο που αυτές θα εκπληρωθούν.
Αυτό που ακολουθεί είναι η δική μου συνδρομή. Είναι η δική μου θετική πρόταση. Περιμένω να ακούσω και τη δική σου. Όλοι μαζί, μιλώντας ελεύθερα, συνθέτοντας δίχως προκαταλήψεις, συνδιαλαγόμενοι με αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στην κρίση μας, όλοι μαζί ως σκεπτόμενοι πολίτες, γνωρίζουμε καλύτερα από την Τρόικα πως να διεκδικήσουμε την ευημερία μας.
Νέο παραγωγικό μοντέλο
Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού και το επαχθές χρέος είναι τα συμπτώματα του προβλήματος. Η ρίζα του κακού είναι η κατάρρευση του παραγωγικού μοντέλου στο οποίο επένδυσε η χώρα κατά τη μεταπολίτευση. Οικοδομήσαμε την ανάπτυξη της χώρας σ’ ένα φαύλο σχήμα, μια ανάστροφη πυραμίδα. Η επιχειρηματικότητα στην χώρα μας δεν ήταν γνήσια, βιώσιμη, αυτοτελής. Βασιζόταν στον συνεταιρισμό με το κράτος. Θα δυσκολευτείτε να βρείτε πλούσιο ανάμεσα μας που κατέστη πλούσιος δίχως να τρώει από τη χούφτα του κράτους. Με απλά λόγια, το κράτος πλήρωνε, ο εργολάβος έχτιζε, ο εργάτης απασχολούνταν στο έργο, λάμβανε μισθό και πλήρωνε φόρους, το κράτος εισέπραττε φόρους και δανειζόταν προκειμένου να μπορέσει να ξαναχτίσει ο εργολάβος. Κι όταν το κράτος ξέμεινε από λεφτά, όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες αποδείχθηκαν κακοί επιχειρηματίες, ανήμποροι να επιβιώσουν δίχως την κρατική αρωγή. Και οι επιχειρήσεις τους μας τελείωσαν. Τώρα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία μιλούν για το ΕΣΠΑ και για τους τρόπους με τους οποίους θα αναστήσουμε το ίδιο φαύλο παραγωγικό μοντέλο. Αντιπρόταση: Νέο παραγωγικό μοντέλο που θα βασίζεται στη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα. Επειδή είναι βιώσιμο. Επειδή καθιστά τον Έλληνα κυρίαρχο της μοίρας του. Επειδή τα ίδια τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μπορούν να αξιοποιηθούν καλύτερα σ’ αυτή τη βάση. Επειδή το επιχειρηματικό πνεύμα και το ελληνικό δαιμόνιο ανθίζουν σ’ αυτό το πλαίσιο. Επειδή αυτό το πρότυπο συμβάλλει στην ανταγωνιστική διάρθρωση της αγοράς, δηλαδή προστατεύει τους καταναλωτές από τα μονοπώλια και την ακρίβεια.
Τί σημαίνει μικρή και μεσαία επιχείρηση; Πρόκειται για τον αγρότη που τυποποιεί το προϊόν που παράγει και το διαθέτει ο ίδιος στην εγχώρια και διεθνή αγορά απαλλαγμένος από μεσάζοντες. Πρόκειται για την ξενοδοχειακή επιχείρηση που παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες, που καθιστά τον επισκέπτη κοινωνό της φυσιογνωμίας και της ιδιεταιρότητας του τόπου στον οποίο εδρεύει. Πρόκειται για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον οικοδομικό κλάδο αξιοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και παρέχοντας υπηρεσίες που μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τα οφέλη που δημιούργουν (Τα φωτοβολταϊκά πάνελ επί παραδείγματι μπορούν να αποπληρωθούν από τη μελλοντική εξοικονόμηση ενέργειας που διασφαλίζουν. Γι’ αυτόν τον λόγο, ακόμα και σήμερα, οι τράπεζες τα χρηματοδοτούν). Πρόκειται για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην οικονομία του διαδικτύου ή την αξιοποιούν προκειμένου να μειώσουν κόστη και να επιταχύνουν την προώθηση των προϊόντων τους.
Πώς ενισχύουμε την μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα; Μειώνοντας το γραφειοκρατικό κόστος στο οποίο υποβάλλονται. Μειώνοντας το φορολογικό βάρος για τις νεοϊδρυθείσες. Δημιουργώντας επενδυτική τράπεζα. Αξιοποιώντας περιουσιακά στοιχεία του κράτους προς όφελος της μικρής και μεσαίας επιειρηματικότητας. Μετακινώντας δημοσίους υπαλλήλους σε υπηρεσίες που στόχο έχουν τη μείωση του λειτουργικού κόστους της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν άμεσα. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν όσο θα περιμένουμε τον τραπεζικό κλάδο να επανακτήσει ρευστότητα και ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πολιτική που ονειροβατεί σ’ αυτό.
Κούρεμα του ιδιωτικού χρέους.
Τα οφέλη από το κούρεμα του δημοσίου χρέους αποδίδονται στην οικονομία σε βάθος χρόνου. Τα οφέλη από το κούρεμα του ιδιωτικού χρέους θα αποδοθούν άμεσα. Πιθανώς το κούρεμα το ιδιωτικού χρέους να απαιτήσει και αυτό ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Σε τέτοια περίπτωση, όμως, οι πόροι για να διασφαλιστεί αυτό θα είναι άμεσα διαθέσιμοι. Θα προέλθουν από τις πολλαπλασιατικές επιδράσεις που θα προκληθούν στην κατανάλωση. Η πολιτική του κουρέματος του ιδιωτικού χρέους είναι αυτοχρηματοδοτούμενη.
Πάταξη Φοροδιαφυγής
Οι πολτικοί καλούνται ν’ απαντήσουν στο λαϊκό ερώτημα “πώς θα γίνει να μην πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι”. Πρόκειται για πρόβλημα που φαντάζει δισεπίλυτο, ενώ μπορεί να επιλυθεί άμεσα, αρκεί να αποδράσουμε από τα εσκαμμένα, τα οποία συνοψίζονται στην πρόταση ενίσχυσης των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.
Ποια είναι η άλλη λύση; Η κατάργηση του φυσικού χρήματος, των μετρητών, και η υιοθέτηση του ψηφιακού πορτοφολιού. Ας σκεφτούμε ριζοσπαστικά. Σε κάθε νομικό και φυσικό πρόσωπο αντιστοιχεί ένα ΑΦΜ, ένας λογαριασμός. Σε ότι αφορά τα φυσικά πρόσωπα οι πιστώσεις αυτού του λογαριασμού υπόκεινται στη φορολογία εισοδήματος. Οι χρεώσεις αυτού λογαριασμού υπόκεινται στο ΦΠΑ. Οι περισσότερες συναλλαγές σήμερα είναι “γκρίζες”, αν όχι “μαύρες” και δεν δημιουργούν το φορολογικό έσοδο που προβλέπει ο νόμος. Επιπλέον, δεν έχουμε όλοι ισότιμη πρόσβαση στις “γκρίζες” συναλλαγές. Ο μισθωτός π.χ. δεν μπορεί να αποκρύψει εισοδήματα.
Η ψηφιοποίηση των συναλλαγών αποφέρει τέσσερα οφέλη τα οποία μπορούμε να δρέψουμε άμεσα. Πρώτον, η συρρίκνωση της παραοικονομίας θα ενσιχύσει τα έσοδα του κράτους. Δεύτερον, τιθένται οι βάσεις για δικαιότερο φορολογικό σύστημα. Θ’ αποκαλυφθούν επιτέλους οι έχοντες. Τρίτον, θα έχουμε τεράστια εξοικονόμηση διοικητικού κόστους. Οι φόροι εισοδήματος και πωλήσεων πληρώνονται σε πραγματικό χρόνο. Δεν υποβάλλουμε φορολογική δήλωση, δεν χρειαζόμαστε καν φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Τέταρτον, ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, μειώνεται το κόστος των συναλλαγών και πατέσσεται η διαφθορά που ανθίζει όταν υπάρχει φυσική σχέση φορολογουμένου και φορολογικής αρχής.
(O Νάσος Αθανασίου είναι υποψήφιος βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής με τον ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο)
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Υποψήφια ξανά με τη ΝΔ η Σοφία Βούλτεψη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η επόμενη νύχτα...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
