2014-05-30 16:15:16
ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος
Δύο από τα πιο αξιόλογα κουαρτέτα από το χώρο της Ελληνικής μουσικής σκηνής που συνδέονται με το χώρο της τζαζ και της αυτοσχεδιαστικής μουσικής θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το κοινό στη δεύτερη μέρα (Παρασκευή 30 Μαίου 2014 και ώρα: 21.00) του τριημέρου της τζαζ «Jazz+Πράξεις 2014» του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων.
Την βραδιά θα ανοίξει το Χάρης Λαμπράκης Quartet προσφέροντάς μας μια ανεπανάληπτη εμπειρία ισορροπώντας μεταξύ τροπικής (modal) τζαζ, ελληνικής παραδοσιακής αλλά και των τροπικών μουσικών της Ανατολικής Μεσογείου, των τζαζ αρμονιών των δεκαετιών 1960 και 1970, αλλά και της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής.
Όπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά, «σίγουρα η αφορμή, το κίνητρο για αυτό που κάνουμε είναι η τζαζ. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία της, η Δυτική αρμονία που προκύπτει από το πιάνο, τα τύμπανα και το μπάσο, ο αυτοσχεδιασμός επίσης, ο οποίος δεσπόζει. Αυτό που καταλήγει τελικά να είναι, είναι ένα ιδίωμα, δεν μπορείς να το κατατάξεις εύκολα στο ένα ή στο άλλο είδος της τζαζ. Είναι αυτό που είναι τελικά».
Το Χάρης Λαμπράκης Quartet δημιουργήθηκε το 2006. Αποτελείται από τέσσερις μουσικούς που τους ενώνει μακρά σχέση και φιλία, τους Νίκο Σιδηροκαστρίτη (τύμπανα), τον Δημήτρη Θεοχάρη (πιάνο), τον Δημήτρη Τσεκούρα (κοντραμπάσο), και τον Χάρη Λαμπράκη (νέυ).
Έχει εμφανιστεί σε μουσικές σκηνές της Αθήνας και της Ελλάδας γενικότερα όπως Παράφωνο, Κελάρι στο Ωδείο Athenaeum, Dizzy Miles, Αλάβαστρον, Αυλαία, Duente (Λάρισα) κ.ά. και φεστιβάλ σε Ελλάδα και Κύπρο όπως Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών -Ίδρυμα Ωνάση (1o Πανόραμα Ελληνικής Τζαζ), Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Τζαζ Δήμου Αθηναίων (Τεχνόπολις 2012, όπου απέσπασε το βραβείο κριτών), 1ο Τζαζ Φεστιβάλ Καλαμάτας, Τζαζ Φεστιβάλ Τήνου, Τζαζ Φεστιβάλ Ζακύνθου (Zante Jazz Festival), Μονή Λαζαριστών (Θεσσαλονίκη), Καστελλιώτισσα (Λευκωσία), Φεστιβάλ Πανεπιστημίου Κύπρου στην Αξιοθέα (Λευκωσία).
Η δισκογραφία του Χάρης Λαμπράκης Quartet περιλαμβάνει δύο cd, τα «Θέα» (2010) και «Μετέωρα» (2012).
Ο Χάρης Λαμπράκης έχει γεννηθεί το 1976 στην Αθήνα. Μαθητής του Μάριου Μαυροειδή στη μουσική, της Σύλβιας Κουτρούλη και του Ömer Erdoğdular στο νέυ, αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Παλλήνης και από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετέχει σε ηχογραφήσεις και συναυλίες.
Ο Νίκος Σιδηροκαστρίτης γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1964 στην Αθήνα. Σπούδασε με τον Νίκο Κορατζίνο στη σχολή κρουστών του Ωδείου Αθηνών, αρμονία και αντίστιξη με τον Βαγγέλη Κοκκόρη και ντραμς με τον Γιάννη Φλώρο. Διδάσκει στο Modern Music School της Αθήνας. Έχει συμμετάσχει σε ηχογραφήσεις και συναυλίες
Ο Δημήτρης Θεοχάρης γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ξεκίνησε τις σπουδές του στο πιάνο και τα θεωρητικά. Συνέχισε στη Θεσσαλονίκη όπου πήρε πτυχίο φούγκας και πτυχίο μουσικολογίας από το Α.Π.Θ. Έχει συνθέσει πρωτότυπη μουσική για θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση, καθώς και για την τελετή έναρξης του Κλασικού Mαραθωνίου Αθηνών (2007). Έχει διδάξει τζαζ πιάνο και θεωρία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ενώ διδάσκει θεωρητικά μαθήματα σε μουσικά σχολεία.
Ο Δημήτρης Τσεκούρας είναι γεννημένος το 1985. Μεγάλωσε στο Παγκράτι. Μικρός έκανε πιάνο, βιολί. Στην πορεία, έπαιξε ηλεκτρικό μπάσο και κιθάρα. Σπούδασε φωτογραφία στο Τ.Ε.Ι Αθηνών. Σπούδασε κλασικό κοντραμπάσο στο Ωδείο Αθηνών με τον Τ. Κάζδαγλη κάνοντας παράλληλα μαθήματα τζαζ με τον Περικλή Τριβόλη. Συνεργάζεται και συμπράττει σε συναυλίες και στη δισκογραφία.
Δεν το κρύβω ότι είμαι λίγο «συντηρητικός» με τους συνδυασμούς οργάνων τα οποία έχουν έντονο χαρακτήρα και ιστορία. Το νέυ το λατρεύω σαν όργανο, όμως ομολογώ πως ένιωσα αμήχανα (εγώ ένας... δυτικός) στην ιδέα της συνύπαρξης. Κι αυτό βέβαια, έχοντας κατά νου όλες αυτές τις μουσικές «σαλατοποιήσεις» της εποχής, με τις οποίες δεν τρελαίνομαι ιδιαίτερα.
Όμως οφείλω να ομολογήσω ότι έπεσα στην περίπτωση. Διότι όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, ο Χάρης Λαμπράκης είναι ένας μουσικός όπως εγώ εννοώ την ιδιότητα: Για κάποιο λόγο βρέθηκε με το συγκεκριμένο μουσικό εργαλείο στα χέρια του, το οποίο όμως με τον τρόπο που το εκμεταλλεύεται, αντί να του δημιουργεί «πλαίσιο», αυτό του ανοίγει αισθητικούς ορίζοντες! Κι όχι σαλατοποιώντας ανατολή και δύση «για να αυξήσουμε την πελατεία» αλλά με την μεγάλη έμπνευση και ευαισθησία του ανθρώπου που στο μυαλό και την ψύχη η τέχνη είναι μία, ενιαία και αδιαίρετη. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που καμαρώνεις να νιώθεις «συνάδελφος», έχει πει ο Κώστας Γρηγορέας.
Αν προσπαθήσω να περιγράψω τη μουσική του κουαρτέτου, θεωρώ ότι είναι πολύ περιοριστικό να την χαρακτηρίσω τζαζ ή κάτι άλλο, η μουσική είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής συνύπαρξης και του διαλόγου μεταξύ των μελών του γκρουπ κι αυτό είναι εμφανέστατο ακούγοντας τον δίσκο ή παρακολουθώντας κάποιο συναυλία. Έχει ενδιαφέρον να λάβει υπόψη του κανείς την αφετηρία, την αφορμή, αλλά αν αφεθεί θα ακούσει την ομορφιά της μουσικής τους πέρα από στιλιστικούς περιορισμούς.
Ο Χάρης με το νέυ, άλλοτε χρησιμοποιεί κομμάτια της μουσικής παράδοσης που «κουβαλάει» το όργανο κι άλλοτε επιδίδεται σε solo που αγγίζουν την φρασεολογία της jazz και της free-jazz. Συνομιλεί με τα τύμπανα του Νίκου Σιδηροκαστρίτη ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ευαισθησία και την ακρίβεια στο παίξιμό του και με το πιάνο του Δημήτρη (Θεοχάρη) ο οποίος υποστηρίζει με λυρισμό αλλά και με ένταση τις αυτοσχεδιαστικές διαδρομές του κουαρτέτου.
Η μουσική είναι στιγμές εξωστρεφής και μας παραπέμπει στις modal αναζητήσεις της δεκαετίας του ’60 και άλλες στιγμές είναι αφαιρετική, σχεδόν ενδοσκοπική, τρυφερή. Το κουαρτέτο παίζει ελεύθερα, «ανοιχτά», έχει σαν όχημα τον αυτοσχεδιασμό, τα κομμάτια είναι αφορμές για να αναπτυχθεί ο διάλογος. Η αναζήτηση δεν είναι – προς το παρόν τουλάχιστον – προς την πλευρά του πειραματισμού αλλά προς την καλλιέργεια όλο και μεγαλύτερης επικοινωνίας μεταξύ των μουσικών κατά την διάρκεια του παιξίματος, τονίζει ο Βασίλης Οδ. Τζαβάρας
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ QUARTET “THE MUSIC OF PINK FLOYD”
Τη σκυτάλη από το Χάρης Λαμπράκης Quartet θα πάρει το δεύτερο σχήμα της βραδιάς, το κουαρτέτο του Αντρέα Πολυζωγόπουλου (τρομπέτα, φλούγκελχορν, ηλεκτρονικά) παρουσιάζοντάς μας την συναρπαστική δουλειά του για τη μουσική των Pink Floyd. Μαζί του οι Kωστής Χριστοδούλου (πλήκτρα), Βασίλης Στεφανόπουλος (κοντραμπάσο, ηλεκτρονικά) και Srdjan Ivanovic (τύμπανα, samples).
Το άλμπουμ τους με τίτλο «Heart of the Sun-Τhe music of Pink Floyd» αποθεώθηκε από τον ελληνικό και διεθνή τύπο και αποτελεί μια ασυνήθιστη και συναρπαστική ματιά στον κόσμο των μυθικών Pink Floyd, που χαρακτηρίζεται από βαθιά αγάπη, αστείρευτη έμπνευση. Απρόβλεπτο και πρωτοποριακό σε διεθνή κλίμακα.
Μια προσέγγιση στο μελωδικό και ψυχεδελικό κόσμο των Pink Floyd από ένα κουαρτέτο που αιωρείται ανάμεσα στην jazz και την ηλεκτρονική μουσική. Το κουαρτέτο έχει δώσει συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό σε Νέα Υορκη, Παρίσι, Βερολίνο, Δρέσδη, Μόναχο και Άμστερνταμ.
Ανακαλύπτοντας τους Pink Floyd μέσω της ραδιοφωνικής εκπομπής του θείου του στο Ράδιο Κρέστενα, ενώ ακόμα στο δημοτικό σχολείο, ποτέ ο Ανδρέας δεν ξέχασε την υπόσχεσή του να «μείνει πάντα ροκάς" και χρόνια μετά την εξέλιξή του ως μουσικό της τζαζ, αποφάσισε να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του και να παίξει τη μουσική των Pink Floyd με το κουαρτέτο του.
Όπως ο ίδιος λέει, "ποτέ δεν έπαψα να ακούω Pink Floyd, αλλά δεν είχα στο νου μου να κάνω κάποιο tribute cd, μέχρι που το καλοκαίρι του 2011 άκουσα live τον Roger Waters και ανάμεσα σε άπειρα συναισθήματα ... πραγματικά ένιωσα πως δε θα μπορούσα να συνεχίσω να παίζω μουσική εάν δεν κάνω ένα αφιέρωμα στη μουσική τους. Και ενώ είχα υλικό για ένα καινούργιο cd με συνθέσεις μου, μπήκα στο στούντιο για να ηχογραφήσω αυτό cd ".
«Στο σύντομο διάστημα από το 2008 που ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος μας συστήθηκε εντυπωσιακά με το ντεμπούτο των Poly Quartet, “Perfumed Dreams” εξελίχθηκε όχι μόνο στον κορυφαίο τρομπετίστα της ελληνικής jazz αλλά και σε έναν απόλυτα ολοκληρωμένο και λίαν ανήσυχο μουσικό. Αν το γεγονός ότι έχει παίξει με όλους σχεδόν τους καλύτερους εκπροσώπους της σημερινής εγχώριας jazz σκηνής μαρτυρεί για το πρώτο, η συνεργασία του με σημαντικούς συνθέτες σύγχρονης μουσικής όπως ο Βαγγέλης Κατσούλης αποδεικνύει το δεύτερο.
Το νέο του project όμως ήταν απροσδόκητο ακόμα και από κάποιον σαν και αυτόν. Για την ακρίβεια πιστεύουμε ότι είναι απρόβλεπτο, σε ένα βαθμό και πρωτοποριακό σε διεθνές και όχι μόνον ελληνικό επίπεδο», έγραψε ο Θάνος Μαντζάνας στην εφημερίδα Αυγή.
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 10 Ευρώ
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ: βιβλιοπωλείo Discover, βιβλιοπωλείο 38º14΄, Οπτικά Καραμούζης.
*Για τον χώρο διεξαγωγής της 2ης και 3ης βραδιάς του «Jazz+Πράξεις» αναμένεται διευκρίνιση από το Διεθνές Φεστιβάλ μιας και ως γνωστό το πρόγραμμα της αποψινής 1ης μέρας μεταφέρθηκε τελικά λόγω πρόβλεψης δυσμενών καιρικών συνθηκών από το αίθριο του Παλαιού Δημ. Νοσοκομείου, στην αίθουσα Αίγλη στην Βέσο Μάρε, στην Ακτή Δυμαίων.
xespao
Δύο από τα πιο αξιόλογα κουαρτέτα από το χώρο της Ελληνικής μουσικής σκηνής που συνδέονται με το χώρο της τζαζ και της αυτοσχεδιαστικής μουσικής θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το κοινό στη δεύτερη μέρα (Παρασκευή 30 Μαίου 2014 και ώρα: 21.00) του τριημέρου της τζαζ «Jazz+Πράξεις 2014» του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων.
Την βραδιά θα ανοίξει το Χάρης Λαμπράκης Quartet προσφέροντάς μας μια ανεπανάληπτη εμπειρία ισορροπώντας μεταξύ τροπικής (modal) τζαζ, ελληνικής παραδοσιακής αλλά και των τροπικών μουσικών της Ανατολικής Μεσογείου, των τζαζ αρμονιών των δεκαετιών 1960 και 1970, αλλά και της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής.
Όπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά, «σίγουρα η αφορμή, το κίνητρο για αυτό που κάνουμε είναι η τζαζ. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία της, η Δυτική αρμονία που προκύπτει από το πιάνο, τα τύμπανα και το μπάσο, ο αυτοσχεδιασμός επίσης, ο οποίος δεσπόζει. Αυτό που καταλήγει τελικά να είναι, είναι ένα ιδίωμα, δεν μπορείς να το κατατάξεις εύκολα στο ένα ή στο άλλο είδος της τζαζ. Είναι αυτό που είναι τελικά».
Το Χάρης Λαμπράκης Quartet δημιουργήθηκε το 2006. Αποτελείται από τέσσερις μουσικούς που τους ενώνει μακρά σχέση και φιλία, τους Νίκο Σιδηροκαστρίτη (τύμπανα), τον Δημήτρη Θεοχάρη (πιάνο), τον Δημήτρη Τσεκούρα (κοντραμπάσο), και τον Χάρη Λαμπράκη (νέυ).
Έχει εμφανιστεί σε μουσικές σκηνές της Αθήνας και της Ελλάδας γενικότερα όπως Παράφωνο, Κελάρι στο Ωδείο Athenaeum, Dizzy Miles, Αλάβαστρον, Αυλαία, Duente (Λάρισα) κ.ά. και φεστιβάλ σε Ελλάδα και Κύπρο όπως Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών -Ίδρυμα Ωνάση (1o Πανόραμα Ελληνικής Τζαζ), Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Τζαζ Δήμου Αθηναίων (Τεχνόπολις 2012, όπου απέσπασε το βραβείο κριτών), 1ο Τζαζ Φεστιβάλ Καλαμάτας, Τζαζ Φεστιβάλ Τήνου, Τζαζ Φεστιβάλ Ζακύνθου (Zante Jazz Festival), Μονή Λαζαριστών (Θεσσαλονίκη), Καστελλιώτισσα (Λευκωσία), Φεστιβάλ Πανεπιστημίου Κύπρου στην Αξιοθέα (Λευκωσία).
Η δισκογραφία του Χάρης Λαμπράκης Quartet περιλαμβάνει δύο cd, τα «Θέα» (2010) και «Μετέωρα» (2012).
Ο Χάρης Λαμπράκης έχει γεννηθεί το 1976 στην Αθήνα. Μαθητής του Μάριου Μαυροειδή στη μουσική, της Σύλβιας Κουτρούλη και του Ömer Erdoğdular στο νέυ, αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Παλλήνης και από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετέχει σε ηχογραφήσεις και συναυλίες.
Ο Νίκος Σιδηροκαστρίτης γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1964 στην Αθήνα. Σπούδασε με τον Νίκο Κορατζίνο στη σχολή κρουστών του Ωδείου Αθηνών, αρμονία και αντίστιξη με τον Βαγγέλη Κοκκόρη και ντραμς με τον Γιάννη Φλώρο. Διδάσκει στο Modern Music School της Αθήνας. Έχει συμμετάσχει σε ηχογραφήσεις και συναυλίες
Ο Δημήτρης Θεοχάρης γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ξεκίνησε τις σπουδές του στο πιάνο και τα θεωρητικά. Συνέχισε στη Θεσσαλονίκη όπου πήρε πτυχίο φούγκας και πτυχίο μουσικολογίας από το Α.Π.Θ. Έχει συνθέσει πρωτότυπη μουσική για θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση, καθώς και για την τελετή έναρξης του Κλασικού Mαραθωνίου Αθηνών (2007). Έχει διδάξει τζαζ πιάνο και θεωρία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ενώ διδάσκει θεωρητικά μαθήματα σε μουσικά σχολεία.
Ο Δημήτρης Τσεκούρας είναι γεννημένος το 1985. Μεγάλωσε στο Παγκράτι. Μικρός έκανε πιάνο, βιολί. Στην πορεία, έπαιξε ηλεκτρικό μπάσο και κιθάρα. Σπούδασε φωτογραφία στο Τ.Ε.Ι Αθηνών. Σπούδασε κλασικό κοντραμπάσο στο Ωδείο Αθηνών με τον Τ. Κάζδαγλη κάνοντας παράλληλα μαθήματα τζαζ με τον Περικλή Τριβόλη. Συνεργάζεται και συμπράττει σε συναυλίες και στη δισκογραφία.
Δεν το κρύβω ότι είμαι λίγο «συντηρητικός» με τους συνδυασμούς οργάνων τα οποία έχουν έντονο χαρακτήρα και ιστορία. Το νέυ το λατρεύω σαν όργανο, όμως ομολογώ πως ένιωσα αμήχανα (εγώ ένας... δυτικός) στην ιδέα της συνύπαρξης. Κι αυτό βέβαια, έχοντας κατά νου όλες αυτές τις μουσικές «σαλατοποιήσεις» της εποχής, με τις οποίες δεν τρελαίνομαι ιδιαίτερα.
Όμως οφείλω να ομολογήσω ότι έπεσα στην περίπτωση. Διότι όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, ο Χάρης Λαμπράκης είναι ένας μουσικός όπως εγώ εννοώ την ιδιότητα: Για κάποιο λόγο βρέθηκε με το συγκεκριμένο μουσικό εργαλείο στα χέρια του, το οποίο όμως με τον τρόπο που το εκμεταλλεύεται, αντί να του δημιουργεί «πλαίσιο», αυτό του ανοίγει αισθητικούς ορίζοντες! Κι όχι σαλατοποιώντας ανατολή και δύση «για να αυξήσουμε την πελατεία» αλλά με την μεγάλη έμπνευση και ευαισθησία του ανθρώπου που στο μυαλό και την ψύχη η τέχνη είναι μία, ενιαία και αδιαίρετη. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που καμαρώνεις να νιώθεις «συνάδελφος», έχει πει ο Κώστας Γρηγορέας.
Αν προσπαθήσω να περιγράψω τη μουσική του κουαρτέτου, θεωρώ ότι είναι πολύ περιοριστικό να την χαρακτηρίσω τζαζ ή κάτι άλλο, η μουσική είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής συνύπαρξης και του διαλόγου μεταξύ των μελών του γκρουπ κι αυτό είναι εμφανέστατο ακούγοντας τον δίσκο ή παρακολουθώντας κάποιο συναυλία. Έχει ενδιαφέρον να λάβει υπόψη του κανείς την αφετηρία, την αφορμή, αλλά αν αφεθεί θα ακούσει την ομορφιά της μουσικής τους πέρα από στιλιστικούς περιορισμούς.
Ο Χάρης με το νέυ, άλλοτε χρησιμοποιεί κομμάτια της μουσικής παράδοσης που «κουβαλάει» το όργανο κι άλλοτε επιδίδεται σε solo που αγγίζουν την φρασεολογία της jazz και της free-jazz. Συνομιλεί με τα τύμπανα του Νίκου Σιδηροκαστρίτη ο οποίος χαρακτηρίζεται από την ευαισθησία και την ακρίβεια στο παίξιμό του και με το πιάνο του Δημήτρη (Θεοχάρη) ο οποίος υποστηρίζει με λυρισμό αλλά και με ένταση τις αυτοσχεδιαστικές διαδρομές του κουαρτέτου.
Η μουσική είναι στιγμές εξωστρεφής και μας παραπέμπει στις modal αναζητήσεις της δεκαετίας του ’60 και άλλες στιγμές είναι αφαιρετική, σχεδόν ενδοσκοπική, τρυφερή. Το κουαρτέτο παίζει ελεύθερα, «ανοιχτά», έχει σαν όχημα τον αυτοσχεδιασμό, τα κομμάτια είναι αφορμές για να αναπτυχθεί ο διάλογος. Η αναζήτηση δεν είναι – προς το παρόν τουλάχιστον – προς την πλευρά του πειραματισμού αλλά προς την καλλιέργεια όλο και μεγαλύτερης επικοινωνίας μεταξύ των μουσικών κατά την διάρκεια του παιξίματος, τονίζει ο Βασίλης Οδ. Τζαβάρας
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ QUARTET “THE MUSIC OF PINK FLOYD”
Τη σκυτάλη από το Χάρης Λαμπράκης Quartet θα πάρει το δεύτερο σχήμα της βραδιάς, το κουαρτέτο του Αντρέα Πολυζωγόπουλου (τρομπέτα, φλούγκελχορν, ηλεκτρονικά) παρουσιάζοντάς μας την συναρπαστική δουλειά του για τη μουσική των Pink Floyd. Μαζί του οι Kωστής Χριστοδούλου (πλήκτρα), Βασίλης Στεφανόπουλος (κοντραμπάσο, ηλεκτρονικά) και Srdjan Ivanovic (τύμπανα, samples).
Το άλμπουμ τους με τίτλο «Heart of the Sun-Τhe music of Pink Floyd» αποθεώθηκε από τον ελληνικό και διεθνή τύπο και αποτελεί μια ασυνήθιστη και συναρπαστική ματιά στον κόσμο των μυθικών Pink Floyd, που χαρακτηρίζεται από βαθιά αγάπη, αστείρευτη έμπνευση. Απρόβλεπτο και πρωτοποριακό σε διεθνή κλίμακα.
Μια προσέγγιση στο μελωδικό και ψυχεδελικό κόσμο των Pink Floyd από ένα κουαρτέτο που αιωρείται ανάμεσα στην jazz και την ηλεκτρονική μουσική. Το κουαρτέτο έχει δώσει συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό σε Νέα Υορκη, Παρίσι, Βερολίνο, Δρέσδη, Μόναχο και Άμστερνταμ.
Ανακαλύπτοντας τους Pink Floyd μέσω της ραδιοφωνικής εκπομπής του θείου του στο Ράδιο Κρέστενα, ενώ ακόμα στο δημοτικό σχολείο, ποτέ ο Ανδρέας δεν ξέχασε την υπόσχεσή του να «μείνει πάντα ροκάς" και χρόνια μετά την εξέλιξή του ως μουσικό της τζαζ, αποφάσισε να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του και να παίξει τη μουσική των Pink Floyd με το κουαρτέτο του.
Όπως ο ίδιος λέει, "ποτέ δεν έπαψα να ακούω Pink Floyd, αλλά δεν είχα στο νου μου να κάνω κάποιο tribute cd, μέχρι που το καλοκαίρι του 2011 άκουσα live τον Roger Waters και ανάμεσα σε άπειρα συναισθήματα ... πραγματικά ένιωσα πως δε θα μπορούσα να συνεχίσω να παίζω μουσική εάν δεν κάνω ένα αφιέρωμα στη μουσική τους. Και ενώ είχα υλικό για ένα καινούργιο cd με συνθέσεις μου, μπήκα στο στούντιο για να ηχογραφήσω αυτό cd ".
«Στο σύντομο διάστημα από το 2008 που ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος μας συστήθηκε εντυπωσιακά με το ντεμπούτο των Poly Quartet, “Perfumed Dreams” εξελίχθηκε όχι μόνο στον κορυφαίο τρομπετίστα της ελληνικής jazz αλλά και σε έναν απόλυτα ολοκληρωμένο και λίαν ανήσυχο μουσικό. Αν το γεγονός ότι έχει παίξει με όλους σχεδόν τους καλύτερους εκπροσώπους της σημερινής εγχώριας jazz σκηνής μαρτυρεί για το πρώτο, η συνεργασία του με σημαντικούς συνθέτες σύγχρονης μουσικής όπως ο Βαγγέλης Κατσούλης αποδεικνύει το δεύτερο.
Το νέο του project όμως ήταν απροσδόκητο ακόμα και από κάποιον σαν και αυτόν. Για την ακρίβεια πιστεύουμε ότι είναι απρόβλεπτο, σε ένα βαθμό και πρωτοποριακό σε διεθνές και όχι μόνον ελληνικό επίπεδο», έγραψε ο Θάνος Μαντζάνας στην εφημερίδα Αυγή.
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 10 Ευρώ
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ: βιβλιοπωλείo Discover, βιβλιοπωλείο 38º14΄, Οπτικά Καραμούζης.
*Για τον χώρο διεξαγωγής της 2ης και 3ης βραδιάς του «Jazz+Πράξεις» αναμένεται διευκρίνιση από το Διεθνές Φεστιβάλ μιας και ως γνωστό το πρόγραμμα της αποψινής 1ης μέρας μεταφέρθηκε τελικά λόγω πρόβλεψης δυσμενών καιρικών συνθηκών από το αίθριο του Παλαιού Δημ. Νοσοκομείου, στην αίθουσα Αίγλη στην Βέσο Μάρε, στην Ακτή Δυμαίων.
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
