2014-06-07 14:49:32
άρθρο του Γιώργου Καραμπελιά
Μετά τις εκλογές του 2012 σχηματίστηκε ένας κυβερνητικός συνασπισμός με τη στήριξη του 46-47% των ψηφισάντων. Στις εκλογές του 2014, τα ίδια αυτά κόμματα συγκέντρωσαν το 32,2% των ψήφων και αν μάλιστα αφαιρέσουμε τη ΔΗΜΑΡ, που στο μεταξύ αποχώρησε από την κυβέρνηση, το 31% και μόνον. Αν αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιώνονταν σε εθνικές εκλογές, θα αποδείκνυαν τη συρρίκνωση κατά το 1/3 του κυβερνητικού στρατοπέδου.
Παρ’ ότι η μείωση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα μεγαλύτερη από αυτή της Ν.Δ. και ενώ ο Σάντσο κορδακίζεται ότι «κέρδισε», η ΝΔ υπέστη όντως τη σημαντικότερη ήττα, διότι είναι η απώλεια της πρωτιάς. Εξάλλου, το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει την πορεία πως την αδήριτη εξαφάνισή του, ενώ η Ν.Δ. βρίσκεται ακόμα στα πρώτα στάδια.
Ας μην ξεγελιόμαστε από τους αριθμούς και την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλοποιήσει την απόρριψη των κυβερνητικών. Αυτή θα έρθει αναπόφευκτα και θα συρρικνώσει και τη Ν.Δ. σε επίπεδα ανάλογα με του ΠΑΣΟΚ, δείχνοντας και στον Αντώνη Σαμαρά την έξοδο από την πολιτική, όπως έγινε και με τον «επιτυχημένο» Σημίτη.
Και αυτό θα συμβεί άσχετα με το εάν θα «επιτύχει» τους στόχους που βάζει σήμερα, δηλαδή την απαρχή μιας ασθενούς ανάπτυξης της οικονομίας, ή αν αυτή θα συνεχίσει να μένει καθηλωμένη και πτωτική.
Αντιθέτως, μάλιστα, θα λέγαμε πως σε περίπτωση που θα «επιτύχει», η αποκαθήλωσή του θα είναι ταχύτερη! Διότι οι συντηρητικοί, κατ’ εξοχήν ηλικιωμένοι, ψηφοφόροι του Σαμαρά, τον ψηφίζουν γιατί φοβούνται. Αν πάψουν να φοβούνται και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει περισσότερο κεντροαριστερό προφίλ, τότε θα «τιμωρήσουν», χωρίς περίσκεψη και φόβο, την ηγεσία της Ν.Δ., που συνέπραξε ανενδοίαστα στην καταστροφή τους.
Η ιστορική διαδρομή της Ν.Δ. και του Σαμαρά, όπως ήδη συνέβη με το ΠΑΣΟΚ, έχει λάβει τέλος. Μένει απλώς να καταγραφεί αυτό και στους ηλεκτρονικούς πίνακες των μελλοντικών εκλογικών αναμετρήσεων.
Αυτή είναι η πανουργία της Ιστορίας.
Το δίδυμο της συμφοράς κρατιέται, έστω και με τα δόντια, στην εξουσία, όσο κυριαρχεί ο φόβος. Δηλαδή, όσο συνεχίζουν να τα κάνουν μαντάρα.
Από τη στιγμή και πέρα που αυτός ο κύκλος θα κλείσει με τον έναν ή άλλο τρόπο, θα περάσουν στα αζήτητα.
Πηγή
InfoGnomon
Μετά τις εκλογές του 2012 σχηματίστηκε ένας κυβερνητικός συνασπισμός με τη στήριξη του 46-47% των ψηφισάντων. Στις εκλογές του 2014, τα ίδια αυτά κόμματα συγκέντρωσαν το 32,2% των ψήφων και αν μάλιστα αφαιρέσουμε τη ΔΗΜΑΡ, που στο μεταξύ αποχώρησε από την κυβέρνηση, το 31% και μόνον. Αν αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιώνονταν σε εθνικές εκλογές, θα αποδείκνυαν τη συρρίκνωση κατά το 1/3 του κυβερνητικού στρατοπέδου.
Παρ’ ότι η μείωση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα μεγαλύτερη από αυτή της Ν.Δ. και ενώ ο Σάντσο κορδακίζεται ότι «κέρδισε», η ΝΔ υπέστη όντως τη σημαντικότερη ήττα, διότι είναι η απώλεια της πρωτιάς. Εξάλλου, το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει την πορεία πως την αδήριτη εξαφάνισή του, ενώ η Ν.Δ. βρίσκεται ακόμα στα πρώτα στάδια.
Ας μην ξεγελιόμαστε από τους αριθμούς και την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλοποιήσει την απόρριψη των κυβερνητικών. Αυτή θα έρθει αναπόφευκτα και θα συρρικνώσει και τη Ν.Δ. σε επίπεδα ανάλογα με του ΠΑΣΟΚ, δείχνοντας και στον Αντώνη Σαμαρά την έξοδο από την πολιτική, όπως έγινε και με τον «επιτυχημένο» Σημίτη.
Και αυτό θα συμβεί άσχετα με το εάν θα «επιτύχει» τους στόχους που βάζει σήμερα, δηλαδή την απαρχή μιας ασθενούς ανάπτυξης της οικονομίας, ή αν αυτή θα συνεχίσει να μένει καθηλωμένη και πτωτική.
Αντιθέτως, μάλιστα, θα λέγαμε πως σε περίπτωση που θα «επιτύχει», η αποκαθήλωσή του θα είναι ταχύτερη! Διότι οι συντηρητικοί, κατ’ εξοχήν ηλικιωμένοι, ψηφοφόροι του Σαμαρά, τον ψηφίζουν γιατί φοβούνται. Αν πάψουν να φοβούνται και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει περισσότερο κεντροαριστερό προφίλ, τότε θα «τιμωρήσουν», χωρίς περίσκεψη και φόβο, την ηγεσία της Ν.Δ., που συνέπραξε ανενδοίαστα στην καταστροφή τους.
Η ιστορική διαδρομή της Ν.Δ. και του Σαμαρά, όπως ήδη συνέβη με το ΠΑΣΟΚ, έχει λάβει τέλος. Μένει απλώς να καταγραφεί αυτό και στους ηλεκτρονικούς πίνακες των μελλοντικών εκλογικών αναμετρήσεων.
Αυτή είναι η πανουργία της Ιστορίας.
Το δίδυμο της συμφοράς κρατιέται, έστω και με τα δόντια, στην εξουσία, όσο κυριαρχεί ο φόβος. Δηλαδή, όσο συνεχίζουν να τα κάνουν μαντάρα.
Από τη στιγμή και πέρα που αυτός ο κύκλος θα κλείσει με τον έναν ή άλλο τρόπο, θα περάσουν στα αζήτητα.
Πηγή
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
