2014-06-10 01:47:07
Η πολιτική λιτότητας, για την καταπολέμηση της κρίσης χρέους, έχει οδηγήσει την Ευρώπη στην άνοδο της ανεργίας, ειδικά της μακροχρόνιας, στους χαμηλούς μισθούς, στη ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης, η οποία διαστρεβλώνει τον αριθμό των ανέργων, στις υπερβολικές αυξήσεις των φόρων, στη χρεοκοπία χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Επειδή δε τα κοινωνικά συστήματα ασφαλείας έχουν σχεδόν καταρρεύσει, περίπου κάθε τέταρτος Ευρωπαίος βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση - κυρίως οι αδύναμοι, οι ασθενείς και τα παιδιά, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη του διεθνούς ινστιτούτου εργασίας (πηγή: ILO), κατά την οποία 800.000 ανήλικοι έχουν βυθιστεί στη φτώχεια, μετά το ξέσπασμα της κρίσης.
Συνολικά 123 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη ευρίσκονται κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, ενώ προβλέπεται να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός τους στα επόμενα χρόνια - εάν η ΕΕ δεν βρει κάποιον άλλο τρόπο να καταπολεμήσει την κρίση, συνεχίζοντας να επιβαρύνει δυσανάλογα τις αδύναμες και ανυπεράσπιστες εισοδηματικές ομάδες.
Με μία βιβλική εισβολή προ των πυλών της ηπείρου μας (άρθρο), καθώς επίσης με την επανάσταση των πεινασμένων (άρθρο), σαν αποτέλεσμα της καταστροφικής πολιτικής που ακολουθείται, το μέλλον προδιαγράφεται σκοτεινό - οπότε είναι σχεδόν βέβαιη η συνέχιση της ανόδου των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων.
Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις δεν κατανοούν ότι, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους θα μπορούσε αφενός μεν να μειώσει τη φτώχεια, αφετέρου να δημιουργήσει ανάπτυξη - χωρίς την οποία είναι αδύνατη η έξοδος από την κρίση.
Πιστοί υπηρέτες της λέσχης του διαβόλου (άρθρο), καθώς επίσης των πολυεθνικών τεράτων, ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για εκείνες τις συμβάσεις, όπως η TTIP ή η TISA που προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις - αδιαφορώντας εντελώς για όλα τα υπόλοιπα και ειδικά για τους τόκους των συσσωρευμένων χρεών, οι οποίοι καταστρέφουν τον πολιτισμό της ηπείρου μας, καθώς επίσης ανθρώπινες αξίες όπως η αλληλεγγύη και η συλλογική ευημερία.
Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, αν και προβλέπεται επιτέλους ανάπτυξη (0,6%), η απλή ανάγνωση της πρόσφατης έκθεσης της Κομισιόν, σε συνεργασία με την ΕΚΤ, με τον τίτλο «Οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα» (πηγή εδώ), δημιουργεί τεράστιες αμφιβολίες - τουλάχιστον σε αυτούς που συνειδητοποιούν τι σημαίνει πτώση του ΑΕΠ κατά σχεδόν 25%, καθώς επίσης ανεργία της τάξης του 28% (η πρόσφατη μείωση που ανακοινώθηκε οφείλεται αφενός μεν στη μετανάστευση, αφετέρου στη μείωση του αριθμού των «δυνητικά» εργαζομένων - ένα τρικ που μάλλον μάθαμε πολύ καλά από τη χειραγώγηση των στατιστικών στις Η.Π.Α.).
Οι αμφιβολίες οφείλονται στη συνεχιζόμενη κακή κατάσταση των οικονομικών της χώρας μας, η οποία επηρεάζει προφανώς τόσο τον προϋπολογισμό, όσο και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών - ενώ, σύμφωνα με την έκθεση, διαπιστώνεται ένα χρηματοδοτικό κενό, έως το Μάιο του 2015, ύψους 5,5 δις €.
Για την κάλυψη αυτού του κενού η έκθεση προτείνει, μεταξύ άλλων, τη διενέργεια επικίνδυνων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών - όπως τα «repos» (συμφωνίες πώλησης και επαναγοράς). Συγκεκριμένα, προτείνεται στην ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει νέους τίτλους περιουσιακών στοιχείων, οι οποίοι θα έχουν ως αντίκρισμα/εγγύηση δημόσιες εθνικές οδούς, κρατικά κτίρια κλπ., να τους πουλήσει και στη συνέχεα να τους αγοράσει πίσω, κάποια στιγμή στο μέλλον - κάτι ανάλογο δηλαδή με το γνωστό «sale and Leaseback».
Εδώ δημιουργείται εύλογα η απορία, σχετικά με τις πραγματικές εγγυήσεις των τίτλων που προτείνονται - επειδή είναι γνωστό πως οι αγοραστές αυτών των τίτλων, οι οποίοι είναι ουσιαστικά δανειστές του κράτους, δύσκολα αποδέχονται εμπράγματες εγγυήσεις αμφιβόλου αξίας, όταν το δημόσιο είναι υπερχρεωμένο.
Το πιθανότερο είναι λοιπόν να ζητήσουν χρηματικές εγγυήσεις, οπότε να τοποθετηθεί έναντι το ενεργητικό των ασφαλιστικών ταμείων - όπως έχει συμβεί σε πολλές άλλες χώρες, πελάτες ή θύματα του ΔΝΤ και της Γερμανίας στο παρελθόν. Η Ισπανία χρησιμοποίησε άλλωστε το ίδιο «τρικ» πριν από έναν χρόνο, για να αποφύγει την εισβολή του ΔΝΤ - όταν ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Περαιτέρω, εκτός από το βραχυπρόθεσμο χρηματοδοτικό κενό, υπάρχουν μεγάλοι φόβοι για ένα μακροπρόθεσμο - αφού υπολογίζεται ότι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα είναι βιώσιμο, θα έχει μειωθεί ως προς το ΑΕΠ δηλαδή στο 112% (από 180% σχεδόν σήμερα) και θα μπορεί θεωρητικά να εξυπηρετείται, μετά το 2022.
Εν τούτοις, είναι γνωστό πως εάν το χρέος ξεπερνά το 90% οδηγεί μία χώρα σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο, με τελική κατάληξη τη χρεοκοπία, λόγω του ότι περιορίζει δραστικά τις δυνατότητες της για ανάπτυξη - πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την Ελλάδα, ο παραγωγικός ιστός της οποίας είναι εντελώς καταστραμμένος, ενώ η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της είναι εξαιρετικά αμφίβολη.
Εκτός αυτού, ελάχιστοι πιστεύουν πραγματικά πως το δημόσιο χρέος θα περιοριστεί στο 112% του ΑΕΠ το 2022 - αφού η πρόβλεψη στηρίζεται σε ένα «σενάριο επιστημονικής φαντασίας», σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα έχει συνεχή ανάπτυξη και ποτέ ξανά ύφεση.
Το σενάριο αυτό φυσικά δεν είναι ρεαλιστικό, ειδικά λόγω του εξαιρετικά προβληματικού διεθνούς περιβάλλοντος - πόσο μάλλον όταν γίνεται προσπάθεια επιβολής νέων μέτρων λιτότητας, παρά τις διαψεύσεις της κυβέρνησης (θα γίνουν πολύ δύσκολα αποδεκτά από τους Πολίτες, με κίνδυνο να ξεσπάσουν κοινωνικές αναταραχές και εμφύλιοι πόλεμοι).
Συνεχίζοντας, στην έκθεση συμπεριλαμβάνεται εκτός από το βασικό σενάριο, ένα αρνητικό - το οποίο είναι όμως πολύ πιο ρεαλιστικό. Σύμφωνα με αυτό, το δημόσιο χρέος της χώρας μας θα περιοριστεί στο 140% του ΑΕΠ το 2022 - στα επίπεδα δηλαδή του 2010 (υψηλότερο), όπου η Ελλάδα χρεοκόπησε. Ένα τέτοιο δημόσιο χρέος δεν θα είναι φυσικά βιώσιμο, οπότε η μοναδική λύση που θα απέμενε θα ήταν μία επόμενη διαγραφή του - κατά 50% τουλάχιστον, έτσι ώστε να διαμορφωθεί στο 90% του ΑΕΠ.
Αυτό το 50% θα αφορά το αυξημένο ΑΕΠ του 2022, οπότε θα υπερβαίνει ίσως τα 100 δις €, ακόμη και αν έχει εκποιηθεί μέχρι τότε η δημόσια περιουσία, καθώς επίσης εάν ξανεμισθούν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, με τις εγκληματικές μεθόδους που προαναφέραμε - κάτι που φυσικά θα προσπαθήσει να μας επιβάλλει η Γερμανία, ένας από τους φανατικούς πολέμιους και εχθρούς της πατρίδας μας (άρθρο).
Ολοκληρώνοντας, στο θέμα θα επανέλθουμε ξανά, όταν γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες - τονίζοντας ακόμη μία φορά ότι, προβλήματα αυτής της έκτασης δεν λύνονται από κανένα επί μέρους κόμμα, αλλά αποκλειστικά και μόνο από μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας και συνεργασίας.
Εάν δεν συμβεί άμεσα κάτι τέτοιο, η πατρίδα μας αφενός μεν θα λεηλατηθεί, αφετέρου θα υποδουλωθεί στο διηνεκές - ανεξάρτητα από το ποιό κόμμα την κυβερνάει ή θα την κυβερνήσει, αν και προφανώς με δική του (τους) ευθύνη.
Υστερόγραφο: Είναι δεδομένο το ότι οι Γερμανοί είναι φανατικοί μας εχθροί - όχι μόνο για τους οικονομικούς λόγους που αναφέρθηκαν στο άρθρο «Οι εχθροί της Ελλάδας» αλλά, επίσης, λόγω των εγκλημάτων που έκαναν στην πατρίδα μας, κυρίως κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.
Προφανώς κανένας δεν πιστεύει ότι, ήταν ο Χίτλερ πίσω από τις σφαγές στο Δίστομο, στην Κρήτη και σε τόσα άλλα μέρη - πως ο «αιμοσταγής ναζισμός» και το «ολοκαύτωμα» δηλαδή, θα μπορούσαν να επιβληθούν σε ένα άλλο κράτος, κατοικούμενο από μία άλλη «φυλή».
Όσον αφορά την Κύπρο, την οποία πρόσφατα δολοφόνησαν οικονομικά, κλείνοντας μέσα σε μία νύχτα τις τράπεζες και δημεύοντας τα χρήματα Ελλήνων, επίσης Ρώσων, κανένας δεν πιστεύει επίσης πως η πρωτοβουλία ήταν του ΔΝΤ - αφού τέτοιου είδους «θηριωδίες», μόνο από ορισμένους λαούς μπορούν να προέλθουν.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να «κακολογούμε» τους Γερμανούς Πολίτες ή να τοποθετούμαστε συλλογικά εναντίον τους - αφού έχουμε κυρίως εμείς τις ευθύνες για τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Σημαίνει όμως ότι, πρέπει να απαιτήσουμε την πληρωμή αυτών που μας χρωστούν - παράλληλα πως οφείλουμε να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, διατηρώντας την κοινωνική συνοχή, καθώς επίσης την ενότητα στο εσωτερικό της πατρίδας μας.
analyst.gr
Επειδή δε τα κοινωνικά συστήματα ασφαλείας έχουν σχεδόν καταρρεύσει, περίπου κάθε τέταρτος Ευρωπαίος βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση - κυρίως οι αδύναμοι, οι ασθενείς και τα παιδιά, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη του διεθνούς ινστιτούτου εργασίας (πηγή: ILO), κατά την οποία 800.000 ανήλικοι έχουν βυθιστεί στη φτώχεια, μετά το ξέσπασμα της κρίσης.
Συνολικά 123 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη ευρίσκονται κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, ενώ προβλέπεται να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός τους στα επόμενα χρόνια - εάν η ΕΕ δεν βρει κάποιον άλλο τρόπο να καταπολεμήσει την κρίση, συνεχίζοντας να επιβαρύνει δυσανάλογα τις αδύναμες και ανυπεράσπιστες εισοδηματικές ομάδες.
Με μία βιβλική εισβολή προ των πυλών της ηπείρου μας (άρθρο), καθώς επίσης με την επανάσταση των πεινασμένων (άρθρο), σαν αποτέλεσμα της καταστροφικής πολιτικής που ακολουθείται, το μέλλον προδιαγράφεται σκοτεινό - οπότε είναι σχεδόν βέβαιη η συνέχιση της ανόδου των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων.
Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις δεν κατανοούν ότι, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους θα μπορούσε αφενός μεν να μειώσει τη φτώχεια, αφετέρου να δημιουργήσει ανάπτυξη - χωρίς την οποία είναι αδύνατη η έξοδος από την κρίση.
Πιστοί υπηρέτες της λέσχης του διαβόλου (άρθρο), καθώς επίσης των πολυεθνικών τεράτων, ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για εκείνες τις συμβάσεις, όπως η TTIP ή η TISA που προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις - αδιαφορώντας εντελώς για όλα τα υπόλοιπα και ειδικά για τους τόκους των συσσωρευμένων χρεών, οι οποίοι καταστρέφουν τον πολιτισμό της ηπείρου μας, καθώς επίσης ανθρώπινες αξίες όπως η αλληλεγγύη και η συλλογική ευημερία.
Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, αν και προβλέπεται επιτέλους ανάπτυξη (0,6%), η απλή ανάγνωση της πρόσφατης έκθεσης της Κομισιόν, σε συνεργασία με την ΕΚΤ, με τον τίτλο «Οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα» (πηγή εδώ), δημιουργεί τεράστιες αμφιβολίες - τουλάχιστον σε αυτούς που συνειδητοποιούν τι σημαίνει πτώση του ΑΕΠ κατά σχεδόν 25%, καθώς επίσης ανεργία της τάξης του 28% (η πρόσφατη μείωση που ανακοινώθηκε οφείλεται αφενός μεν στη μετανάστευση, αφετέρου στη μείωση του αριθμού των «δυνητικά» εργαζομένων - ένα τρικ που μάλλον μάθαμε πολύ καλά από τη χειραγώγηση των στατιστικών στις Η.Π.Α.).
Οι αμφιβολίες οφείλονται στη συνεχιζόμενη κακή κατάσταση των οικονομικών της χώρας μας, η οποία επηρεάζει προφανώς τόσο τον προϋπολογισμό, όσο και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών - ενώ, σύμφωνα με την έκθεση, διαπιστώνεται ένα χρηματοδοτικό κενό, έως το Μάιο του 2015, ύψους 5,5 δις €.
Για την κάλυψη αυτού του κενού η έκθεση προτείνει, μεταξύ άλλων, τη διενέργεια επικίνδυνων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών - όπως τα «repos» (συμφωνίες πώλησης και επαναγοράς). Συγκεκριμένα, προτείνεται στην ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει νέους τίτλους περιουσιακών στοιχείων, οι οποίοι θα έχουν ως αντίκρισμα/εγγύηση δημόσιες εθνικές οδούς, κρατικά κτίρια κλπ., να τους πουλήσει και στη συνέχεα να τους αγοράσει πίσω, κάποια στιγμή στο μέλλον - κάτι ανάλογο δηλαδή με το γνωστό «sale and Leaseback».
Εδώ δημιουργείται εύλογα η απορία, σχετικά με τις πραγματικές εγγυήσεις των τίτλων που προτείνονται - επειδή είναι γνωστό πως οι αγοραστές αυτών των τίτλων, οι οποίοι είναι ουσιαστικά δανειστές του κράτους, δύσκολα αποδέχονται εμπράγματες εγγυήσεις αμφιβόλου αξίας, όταν το δημόσιο είναι υπερχρεωμένο.
Το πιθανότερο είναι λοιπόν να ζητήσουν χρηματικές εγγυήσεις, οπότε να τοποθετηθεί έναντι το ενεργητικό των ασφαλιστικών ταμείων - όπως έχει συμβεί σε πολλές άλλες χώρες, πελάτες ή θύματα του ΔΝΤ και της Γερμανίας στο παρελθόν. Η Ισπανία χρησιμοποίησε άλλωστε το ίδιο «τρικ» πριν από έναν χρόνο, για να αποφύγει την εισβολή του ΔΝΤ - όταν ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Περαιτέρω, εκτός από το βραχυπρόθεσμο χρηματοδοτικό κενό, υπάρχουν μεγάλοι φόβοι για ένα μακροπρόθεσμο - αφού υπολογίζεται ότι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα είναι βιώσιμο, θα έχει μειωθεί ως προς το ΑΕΠ δηλαδή στο 112% (από 180% σχεδόν σήμερα) και θα μπορεί θεωρητικά να εξυπηρετείται, μετά το 2022.
Εν τούτοις, είναι γνωστό πως εάν το χρέος ξεπερνά το 90% οδηγεί μία χώρα σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο, με τελική κατάληξη τη χρεοκοπία, λόγω του ότι περιορίζει δραστικά τις δυνατότητες της για ανάπτυξη - πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την Ελλάδα, ο παραγωγικός ιστός της οποίας είναι εντελώς καταστραμμένος, ενώ η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της είναι εξαιρετικά αμφίβολη.
Εκτός αυτού, ελάχιστοι πιστεύουν πραγματικά πως το δημόσιο χρέος θα περιοριστεί στο 112% του ΑΕΠ το 2022 - αφού η πρόβλεψη στηρίζεται σε ένα «σενάριο επιστημονικής φαντασίας», σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα έχει συνεχή ανάπτυξη και ποτέ ξανά ύφεση.
Το σενάριο αυτό φυσικά δεν είναι ρεαλιστικό, ειδικά λόγω του εξαιρετικά προβληματικού διεθνούς περιβάλλοντος - πόσο μάλλον όταν γίνεται προσπάθεια επιβολής νέων μέτρων λιτότητας, παρά τις διαψεύσεις της κυβέρνησης (θα γίνουν πολύ δύσκολα αποδεκτά από τους Πολίτες, με κίνδυνο να ξεσπάσουν κοινωνικές αναταραχές και εμφύλιοι πόλεμοι).
Συνεχίζοντας, στην έκθεση συμπεριλαμβάνεται εκτός από το βασικό σενάριο, ένα αρνητικό - το οποίο είναι όμως πολύ πιο ρεαλιστικό. Σύμφωνα με αυτό, το δημόσιο χρέος της χώρας μας θα περιοριστεί στο 140% του ΑΕΠ το 2022 - στα επίπεδα δηλαδή του 2010 (υψηλότερο), όπου η Ελλάδα χρεοκόπησε. Ένα τέτοιο δημόσιο χρέος δεν θα είναι φυσικά βιώσιμο, οπότε η μοναδική λύση που θα απέμενε θα ήταν μία επόμενη διαγραφή του - κατά 50% τουλάχιστον, έτσι ώστε να διαμορφωθεί στο 90% του ΑΕΠ.
Αυτό το 50% θα αφορά το αυξημένο ΑΕΠ του 2022, οπότε θα υπερβαίνει ίσως τα 100 δις €, ακόμη και αν έχει εκποιηθεί μέχρι τότε η δημόσια περιουσία, καθώς επίσης εάν ξανεμισθούν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, με τις εγκληματικές μεθόδους που προαναφέραμε - κάτι που φυσικά θα προσπαθήσει να μας επιβάλλει η Γερμανία, ένας από τους φανατικούς πολέμιους και εχθρούς της πατρίδας μας (άρθρο).
Ολοκληρώνοντας, στο θέμα θα επανέλθουμε ξανά, όταν γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες - τονίζοντας ακόμη μία φορά ότι, προβλήματα αυτής της έκτασης δεν λύνονται από κανένα επί μέρους κόμμα, αλλά αποκλειστικά και μόνο από μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας και συνεργασίας.
Εάν δεν συμβεί άμεσα κάτι τέτοιο, η πατρίδα μας αφενός μεν θα λεηλατηθεί, αφετέρου θα υποδουλωθεί στο διηνεκές - ανεξάρτητα από το ποιό κόμμα την κυβερνάει ή θα την κυβερνήσει, αν και προφανώς με δική του (τους) ευθύνη.
Υστερόγραφο: Είναι δεδομένο το ότι οι Γερμανοί είναι φανατικοί μας εχθροί - όχι μόνο για τους οικονομικούς λόγους που αναφέρθηκαν στο άρθρο «Οι εχθροί της Ελλάδας» αλλά, επίσης, λόγω των εγκλημάτων που έκαναν στην πατρίδα μας, κυρίως κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.
Προφανώς κανένας δεν πιστεύει ότι, ήταν ο Χίτλερ πίσω από τις σφαγές στο Δίστομο, στην Κρήτη και σε τόσα άλλα μέρη - πως ο «αιμοσταγής ναζισμός» και το «ολοκαύτωμα» δηλαδή, θα μπορούσαν να επιβληθούν σε ένα άλλο κράτος, κατοικούμενο από μία άλλη «φυλή».
Όσον αφορά την Κύπρο, την οποία πρόσφατα δολοφόνησαν οικονομικά, κλείνοντας μέσα σε μία νύχτα τις τράπεζες και δημεύοντας τα χρήματα Ελλήνων, επίσης Ρώσων, κανένας δεν πιστεύει επίσης πως η πρωτοβουλία ήταν του ΔΝΤ - αφού τέτοιου είδους «θηριωδίες», μόνο από ορισμένους λαούς μπορούν να προέλθουν.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να «κακολογούμε» τους Γερμανούς Πολίτες ή να τοποθετούμαστε συλλογικά εναντίον τους - αφού έχουμε κυρίως εμείς τις ευθύνες για τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Σημαίνει όμως ότι, πρέπει να απαιτήσουμε την πληρωμή αυτών που μας χρωστούν - παράλληλα πως οφείλουμε να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, διατηρώντας την κοινωνική συνοχή, καθώς επίσης την ενότητα στο εσωτερικό της πατρίδας μας.
analyst.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
