2014-06-10 10:23:11
Οι παραδοσιακές ελληνικές πίτες με τα πιο περίεργα ονόματα.
Μπορεί τα ονόματα τους να μην είναι και τόσο εύηχα, ωστόσο από νοστιμιά σκίζουν Γκιουλαμάς: Κρητική κοτόπιτα με απίθανη γέμιση. Εκτός από συκωτάκια πουλιών, περιέχει αρνίσιες καρδιές, σταφίδες, καρύδια, φουντούκια, κουκουνάρια και πολλά μπαχαρικά, όπως η κανέλα, το γαρίφαλο, το μοσχοκάρυδο, το κύμινο.
Γροθόπιτα: Βορειοηπειρώτικη κοτόπιτα με ρύζι, κρεμμύδια και φέτα.
Μπατσαριά: Γιαννιώτικη λαχανόπιτα με τυρί και ξινόγαλο. Για την παρασκευή της ζύμης της χρησιμοποιείται καλαμποκίσιο αλεύρι.
Πλαστός: Γεια σου, Θεσσαλία! Πίτα από καλαμποκίσιο αλεύρι που γίνεται πολύ πηχτός χυλός και στον οποίο προστίθενται τα πράσα, το σπανάκι και η φέτα ή παραλλαγές τους. Ψήνεται όλο μαζί, ζύμη και γέμιση, σαν ενιαίο μείγμα.
Γκιεσλεμέδες ή γκιουζλεμέδες: Μυτιληναίικα πιταρούδια που ψήνονται στο τηγάνι. Φτιάχνονται με σπιτικό φύλλο, μαλακή φέτα και αυγά.
Τυρόπιτα αβράκωτη: Μην πάει ο νους σας στο κακό. Απλώς αυτός ο τύπος τυρόπιτας δεν έχει φύλλο αλλά μόνο γέμιση. Φέτα, κεφαλογραβιέρα, γιαούρτι, αυγά και λίγο μπέικιν.
Κοθρόπιτα: Ο χαρακτηρισμός δεν αφορά τη γέμιση αλλά το σχήμα: με το τέλος της παρασκευής της πίτας οι νοικοκυρές φτιάχνουν από τα περισσεύματα της ζύμης ένα στριφτό στεφάνι -τον κόθρο- και το τοποθετούν στην επιφάνεια της πίτας σαν διακοσμητικό στοιχείο.
Μπατζίνα: Καρδιτσιώτικη κολοκυθόπιτα, «αβράκωτη» κι αυτή, που η σταθεροποίηση της γέμισής της επιτυγχάνεται με τη χρήση είτε αλευριού είτε φρυγανιάς.
Μαμαλίγκα: Άλλη μια πίτα που δε φτιάχνεται με φύλλο αλλά με χυλό και μέσα σε αυτόν προστίθεται η φέτα. Αυτή τη φορά, από τη Λαμία.
Φλαούνα: Μεσολογγίτικο τυρόψωμο, από φέτα και ζύμη με μαγιά, η οποία θέλει φούσκωμα.
Ψιάντρα: Άλλη μεσολογγίτικη πίτα. Μια χορτόπιτα από σέσκουλα, καυκαλήθρες, ζοχούς και σπανάκι δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, αλλά μια χορτόπιτα που η γέμισή της έχει σκεπαστεί με κουρκούτι καλαμποκάλευρου είναι καλός λόγος για λέγεται ...ψιάντρα.
Μπρικόπιτα: Αστείρευτη η φαντασία των Μεσολογγιτών σε ονόματα πίτας. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με κοτόπιτα. Με το ζωμό όπου έβρασε το πουλερικό φτιάχνεται μια κρέμα από καλαμποκίσιο και σταρένιο αλεύρι, στην οποία προστίθενται κρεμμύδια, αυγά και αλατοπίπερο.
Παπαυτιά: Μακεδονίτικα κιμαδοπιτάκια από ζυμάρι ψωμιού, το οποίο ανοίγεται σε φύλλο, κόβεται σε τετράγωνα κομμάτια και γεμίζεται με μοσχαρίσιο κιμά και κρεμμύδι. Έπεται τηγάνι και καυτό βούτυρο.
xespao
Μπορεί τα ονόματα τους να μην είναι και τόσο εύηχα, ωστόσο από νοστιμιά σκίζουν Γκιουλαμάς: Κρητική κοτόπιτα με απίθανη γέμιση. Εκτός από συκωτάκια πουλιών, περιέχει αρνίσιες καρδιές, σταφίδες, καρύδια, φουντούκια, κουκουνάρια και πολλά μπαχαρικά, όπως η κανέλα, το γαρίφαλο, το μοσχοκάρυδο, το κύμινο.
Γροθόπιτα: Βορειοηπειρώτικη κοτόπιτα με ρύζι, κρεμμύδια και φέτα.
Μπατσαριά: Γιαννιώτικη λαχανόπιτα με τυρί και ξινόγαλο. Για την παρασκευή της ζύμης της χρησιμοποιείται καλαμποκίσιο αλεύρι.
Πλαστός: Γεια σου, Θεσσαλία! Πίτα από καλαμποκίσιο αλεύρι που γίνεται πολύ πηχτός χυλός και στον οποίο προστίθενται τα πράσα, το σπανάκι και η φέτα ή παραλλαγές τους. Ψήνεται όλο μαζί, ζύμη και γέμιση, σαν ενιαίο μείγμα.
Γκιεσλεμέδες ή γκιουζλεμέδες: Μυτιληναίικα πιταρούδια που ψήνονται στο τηγάνι. Φτιάχνονται με σπιτικό φύλλο, μαλακή φέτα και αυγά.
Τυρόπιτα αβράκωτη: Μην πάει ο νους σας στο κακό. Απλώς αυτός ο τύπος τυρόπιτας δεν έχει φύλλο αλλά μόνο γέμιση. Φέτα, κεφαλογραβιέρα, γιαούρτι, αυγά και λίγο μπέικιν.
Κοθρόπιτα: Ο χαρακτηρισμός δεν αφορά τη γέμιση αλλά το σχήμα: με το τέλος της παρασκευής της πίτας οι νοικοκυρές φτιάχνουν από τα περισσεύματα της ζύμης ένα στριφτό στεφάνι -τον κόθρο- και το τοποθετούν στην επιφάνεια της πίτας σαν διακοσμητικό στοιχείο.
Μπατζίνα: Καρδιτσιώτικη κολοκυθόπιτα, «αβράκωτη» κι αυτή, που η σταθεροποίηση της γέμισής της επιτυγχάνεται με τη χρήση είτε αλευριού είτε φρυγανιάς.
Μαμαλίγκα: Άλλη μια πίτα που δε φτιάχνεται με φύλλο αλλά με χυλό και μέσα σε αυτόν προστίθεται η φέτα. Αυτή τη φορά, από τη Λαμία.
Φλαούνα: Μεσολογγίτικο τυρόψωμο, από φέτα και ζύμη με μαγιά, η οποία θέλει φούσκωμα.
Ψιάντρα: Άλλη μεσολογγίτικη πίτα. Μια χορτόπιτα από σέσκουλα, καυκαλήθρες, ζοχούς και σπανάκι δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, αλλά μια χορτόπιτα που η γέμισή της έχει σκεπαστεί με κουρκούτι καλαμποκάλευρου είναι καλός λόγος για λέγεται ...ψιάντρα.
Μπρικόπιτα: Αστείρευτη η φαντασία των Μεσολογγιτών σε ονόματα πίτας. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με κοτόπιτα. Με το ζωμό όπου έβρασε το πουλερικό φτιάχνεται μια κρέμα από καλαμποκίσιο και σταρένιο αλεύρι, στην οποία προστίθενται κρεμμύδια, αυγά και αλατοπίπερο.
Παπαυτιά: Μακεδονίτικα κιμαδοπιτάκια από ζυμάρι ψωμιού, το οποίο ανοίγεται σε φύλλο, κόβεται σε τετράγωνα κομμάτια και γεμίζεται με μοσχαρίσιο κιμά και κρεμμύδι. Έπεται τηγάνι και καυτό βούτυρο.
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
