2014-06-15 08:00:19
Ο πράκτορας Λόρενς Ντάρελ, ο Κώστας Μόντης και ο Πάτροκλος Σταύρου
Αρχές της δεκαετίας του 1990 δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» των Αθηνών μια αξιόλογη ερευνητική εργασία δύο φίλων ερευνητών, της Θεοδώρας Παυλίδου (από την Κύπρο) και του Ανδρέα Παπαδάμου (από το Λονδίνο) για τον Βρετανό κατάσκοπο, πράκτορα, ανθέλληνα Λόρενς Ντάρελ [δεξιά], αλλά προστατευόμενο για ανεξήγητους λόγους, από ορισμένους επώνυμους Ελληνοκύπριους.
Την σχετική έρευνα των δύο προαναφερθέντων ερευνητών, για την πρακτορική δράση του Λόρενς Ντάρελ (Laurence Durrell) αναδημοσίευσα ολόκληρη, δύο χρόνια αργότερα, στην ομογενειακή εφημερίδα «Τα Νέα»Λονδίνου, στην έντυπη έκδοση της 5ης Μαίου 1994. Η έρευνα όμως, πρέπει να λεχθεί, ξεκίνησε από το ΡΙΚ, το οποίο και τη χρηματοδότησε, αλλά στο τέλος αρνήθηκε να την προβάλει κατόπιν επεμβάσεων τρίτων!
Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα στις 9 Ιουνίου 1991, στην εφημερίδα της Κύπρου τότε «Ελευθεροτυπία» (που ανήκε στο Δημοκρατικό Κόμμα) με τίτλο «Ο υφυπουργός, οι παρεμβάσεις στο ΡΙΚ και ο Λώρενς Ντάρελ...», η επέμβαση έγινε από τον τέως υφυπουργό παρά τω προέδρω κ. Πάτροκλο Σταύρου [αριστερά].. Έγραψα σχετικά στο βιβλίο μου «Top Secret» σελ.226-227.
(Ο Π. Σταύρου πέθανε στις 16.3.2014)
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ακόμα μια, νέα προσπάθεια, να προβληθεί ο πραγματικός ρόλος του πράκτορα Ντάρελ, αυτή τη φορά από την κα MΑΡΙΑ ΓΟΥΑΔΑΛΟΥΠΕ ΦΛΟΡΕΣ ΛΙΕΡΑ, γι΄αυτό αξίζει να θυμίσω την σπουδαία έρευνα των Παυλίδου/Παπαδάμου του 1991 καθώς και να συμπληρώσω με ένα ακόμα πιο παλαιό βιβλίο του ποιητή Κώστα Μόντη το οποίο αν και γράφτηκε το 1964 εντούτοις αγνοήθηκε ενσυνείδητα και δουλοπρεπώς, προς όφελος του πρώην αποικιοκράτη Άγγλου πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και όχι μόνο, Λόρενς Ντάρελ!
Κλειστές Πόρτες v Πικρολέμονα
Ο μ. Κώστας Μόντης έγραψε το βιβλίο «Κλειστές Πόρτες» στα ελληνικά το 1964 (έκδοση Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας Κύπρου). ΄Ηταν μια απευθείας απάντηση στο βιβλίο του πράκτορα Λόρενς Ντάρελ «Πικρολέμονα» (Bitter Lemons), μέσα από το οποίο ο Βρετανός συγγραφέας στόχευε στο να προβάλει αποικιακές πολιτικές θέσεις αφενός και να κερδοσκοπήσει αφετέρου αλλά και να καταφέρει τελικά να επιβληθεί το βιβλίο του, από τους ίδιους τους δικούς μας, και ως… βοήθημα προς το τουριστικό κοινό! Αγνοώντας πλήρως το πολιτικό μήνυμα που σκόρπισε και σκορπά ακόμα μισό και πλέον αιώνα μετά τη συγγραφή του.
Ο Κώστας Μόντης, ο οποίος πήρε νωρίς το μήνυμα του Ντάρελ, έγραψε το αντίδοτο, την δική του απάντηση με το«Κλειστές Πόρτες». Μια αφήγηση προσωπικής και οικογενειακής εμπειρίας, μαρτυρίας του αγώνος των Ελληνοκυπρίων για ελευθερία εναντίον της αποικιοκρατίας. Δυστυχώς, όμως η απάντηση του Μόντη περιφρονήθηκε και έμεινε εγκλωβισμένη μέχρι το 2004, όταν τελικά μεταφράστηκε στα αγγλικά από τους David Roessel και Σωτήριο Γ. Σταύρου με πρόλογο από τον David Roessel και κυκλοφόρησε από το «Nostos Books» με βάση τη Minneapolis, Minnesota, των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Ειρωνικά ο Κ. Μόντης πέθανε το 2004, το πρώτο χρόνο που τελικά το βιβλίο του μεταφράστηκε στα αγγλικά «Closed Doors», 40 ολόκληρα χρόνια μετά Ένα απόσπασμα από το πρόλογο του David Roessel:
«Εμείς ως αναγνώστες πρέπει να κρατήσουμε ένα πράγμα στο μυαλό μας. Για το Ντάρελ, τα Λεμόνια της Κύπρου ήσαν πικρά για λίγα χρόνια. Για το Μόντη, ορισμένες από τις πόρτες που έκλεισαν λόγω αποικιοκρατίας παραμένουν κλειστές. Ο Ντάρελ και οι Βρετανοί μπορούν να απομακρυνθούν από το τεράστιο πρόβλημα που δημιούργησαν στην Κύπρο, ο δε Ντάρελ ποτέ δεν ξανα-επισκέφθηκε το νησί. Για το Μόντη όμως τα πικρά λεμόνια και οι κλειστές πόρτες παρέμειναν μέρος της καθημερινής ζωής στην μοιρασμένη νήσο. Αν το βιβλίο του Μόντη περιβάλλεται από μεγάλο θυμό και πολεμική, είναι γιατί αμφότεροι ο ίδιος και η νήσος παραμένουν στο κληροδότημα που άφησε η αποικιακή κυβέρνηση που υπηρέτησε ο Ντάρελ. Ισως θα πρέπει εμείς στη Δύση να μάθουμε να διαβάζουμε «απαντήσεις» προς ένα αποικιακό σύγγραμμα για να μπορέσουμε να τις εκτιμούμε. Το βιβλίο αξίζει μια θέση στις βιβλιοθήκες».
http://muse.jhu.edu/journals/mgs/summary/v027/27.1.clawson.html
Closed Doors: An Answer to Bitter Lemons by Lawrence Durrell (review)
Μήπως είναι άξιον απορίας γιατί ένα τέτοιο βιβλίο από ένα αξιόλογο άνθρωπο, γνωστότατο στην κυπριακή κοινωνία, κρατήθηκε μακράν της δημοσιότητας, από το 1964 και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να το μεταφράσει στα αγγλικά ως μια απάντηση στον πράκτορα Λόρενς Ντάρελ; ΄Οπως έγραψε και σε σχόλιο του ο συμπατριώτης μας Μ.Μ. στην ιστοσελίδαhttp://www.mignatiou.com/ “ το βιβλίο θα πρόσφερε ¨μια κυπριακή φωνή» για τον αντι-αποικιακό αγώνα των Κυπρίων, και θα αντιστάθμιζε την αποικιακή προπαγάνδα του Ντάρελ. Ως συνήθως, χρειάστηκε ένας μη Έλληνας να αγαπήσει και να μεταφράσει (σε συνεργασία με ένα Κύπριο εγκατεστημένο στις ΗΠΑ) το βιβλίο. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, είναι πιο εύκολο να βρεί ένας το βιβλίο του Ντάρελ παρά εκείνο του Μόντη στα βιβλιοπωλεία, και ακόμα χειρότερο οι περισσότεροι ούτε καν γνωρίζουν για το βιβλίο του Μόντη. Και αυτό από μόνο του αποκαλύπτει και την άγνοια και την έλλειψη ενδιαφέροντος μεταξύ των Κυπρίων για την ιστορική κληρονομιά τους».
Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Μόντη, στην αγγλική μετάφραση, μένω έκπληκτη πως και δεν προβάλλεται το βιβλίο αυτό τόσο από τους Συνδέσμους Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-59 όσο και το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ως μια αδιαμφισβήτητη μαρτυρία του δράματος του λαού μας κατά τα χρόνια εκείνα του αντι-αποικιακού απελευθερωτικού αγώνος για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και της συμπεριφοράς της αποικιακής κυβέρνησης.
Το σημαντικό αυτό έργο επιβάλλεται να διδάσκεται σε όλα τα ελληνικά σχολεία και ιδιαίτερα στην Κύπρο. Επιβάλλεται επίσης όπως η εξαίρετη αγγλική μετάφραση με τίτλο «Closed doors: An Answer to Bitter Lemons by Lawrence Durrell», η οποία κυκλοφόρησε σε μια άρτια επιμελημένη και αναλυτικά προλογημένη έκδοση από το μικρό αλλά ποιοτικό εκδοτικό οίκο “NOSTOSBOOKS” στις ΗΠΑ, διαδοθεί μέσω των κυβερνητικών και άλλων υπηρεσιών στην απανταχού ομογένεια (κυρίως τις νέες γενιές), στα παροικιακά σχολεία, καθώς και σε σχολικές βιβλιοθήκες για να υπάρχει ως μόνιμο αντίδοτο της βρετανικής προπαγάνδας. Ο εκδοτικός οίκος ιδρύθηκε από τον κυπριακής καταγωγής διακεκριμένο ιστορικό Θεοφάνη Γ. Σταύρου, ο οποίος επιμελείται τις εκδόσεις, με σκοπό την προβολή της νεοελληνικής ιστορίας και κουλτούρας.
Στη συνέχεια ο ίδιος ίδρυσε και το γνωστό Πρόγραμμα Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.
Στη 100τη σελίδα, ο Μόντης περιγράφει το πως η μητέρα του έξαλλη από καημό, έτρεχε να βρει το γιό της Νίκο που είχαν συλλάβει οι Αγγλοι. Και την παρομοιάζει με την μητέρα του 20χρονου ήρωα Ιάκωβου Πατάτσου που είχαν κρεμάσει οι Άγγλοι. « Φοβόμασταν ότι τα είχε χάσει ( η μητέρα του Μόντη) όπως τη μητέρα ενός από τα παιδιά που είχαν κρεμάσει, μόλις είκοσι χρονών. Η γυναίκα εκείνη δεν είχε άλλη οικογένεια εκτός το γιό της και ποτέ δεν δέχθηκε ότι τον είχε χάσει. Έτσι, για πολύ καιρό μετά το θάνατό του συνέχισε και πήγαινε στη φυλακή κάθε μέρα με μια κατσαρόλα φαγητό και με τη μοναχική, αδύνατη γλυκιά φωνή έλεγε στους στρατιώτες « Για τον Ιάκωβο, το γιό μου». Και οι στρατιώτες που την είχαν μάθει την λυπόντουσαν και έπιαναν το φαγητό και της έλεγαν «Για τον Ιάκωβο; Ο.κ.».
Οπως επισημαίνει πολύ εύστοχα στην εισαγωγή του ο DavidRoessel, ο ένας από τους δυο μεταφραστές του βιβλίου, ο Κώστας Μόντης “αναγνωρίζεται ευρέως ως ο μεγαλύτερος ποιητής της Κύπρου και έχει χαρακτηρισθεί ως ‘η φωνή της Κύπρου.’ Και με ενόχλησε ως επαίσχυντο ότι, δεδομένου του κύρους του Μόντη, δεν μεταφράστηκαν οι “Κλειστές Πόρτες” στα αγγλικά νωρίτερα.” Τόσο οι μεταφραστές όσο και ο εκδότης αξίζουν των συγχαρητήριων και της ευγνωμοσύνης μας για την πρωτοβουλία τους και την αγάπη με την οποία φρόντισαν να ‘διορθώσουν’ αυτή την εξοργιστική παράλειψη μέσω αυτής της όμορφης και αξιέπαινης αγγλικής έκδοσης ενός σημαντικού λογοτεχνικού αλλά και ιστορικού έργου που αξίζει μελέτης από όλους μας.
Το βιβλίο του Μόντη είναι επίκαιρο όσο ποτέ σήμερα, όταν διάφοροι νεότεροι «Ρεπούσιδες» εμφανίζονται ο ένας μετά τον άλλο να πλαστογραφήσουν την ιστορία, να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο, να δικαιώσουν τους αποικιοκράτες για την διαχρονική πολιτική τους και την έμπρακτη και ένοχη συνεργασία τους στην επιβολή της τουρκικής εισβολής το 1974 και της ρατσιστικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Και ομάδες φιλότουρκων μέσω PRIO διοργανώνουν σεμινάρια στο Χίλτον Λευκωσίας για να μας πείσουν ότι πρέπει να κλείσουμε το Κυπριακό αλά Τούρκα γιατί έτσι συμφέρει της κατοχικής Τουρκίας…
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
AΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ 13η ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
InfoGnomon
Αρχές της δεκαετίας του 1990 δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» των Αθηνών μια αξιόλογη ερευνητική εργασία δύο φίλων ερευνητών, της Θεοδώρας Παυλίδου (από την Κύπρο) και του Ανδρέα Παπαδάμου (από το Λονδίνο) για τον Βρετανό κατάσκοπο, πράκτορα, ανθέλληνα Λόρενς Ντάρελ [δεξιά], αλλά προστατευόμενο για ανεξήγητους λόγους, από ορισμένους επώνυμους Ελληνοκύπριους.
Την σχετική έρευνα των δύο προαναφερθέντων ερευνητών, για την πρακτορική δράση του Λόρενς Ντάρελ (Laurence Durrell) αναδημοσίευσα ολόκληρη, δύο χρόνια αργότερα, στην ομογενειακή εφημερίδα «Τα Νέα»Λονδίνου, στην έντυπη έκδοση της 5ης Μαίου 1994. Η έρευνα όμως, πρέπει να λεχθεί, ξεκίνησε από το ΡΙΚ, το οποίο και τη χρηματοδότησε, αλλά στο τέλος αρνήθηκε να την προβάλει κατόπιν επεμβάσεων τρίτων!
Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα στις 9 Ιουνίου 1991, στην εφημερίδα της Κύπρου τότε «Ελευθεροτυπία» (που ανήκε στο Δημοκρατικό Κόμμα) με τίτλο «Ο υφυπουργός, οι παρεμβάσεις στο ΡΙΚ και ο Λώρενς Ντάρελ...», η επέμβαση έγινε από τον τέως υφυπουργό παρά τω προέδρω κ. Πάτροκλο Σταύρου [αριστερά].. Έγραψα σχετικά στο βιβλίο μου «Top Secret» σελ.226-227.
(Ο Π. Σταύρου πέθανε στις 16.3.2014)
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ακόμα μια, νέα προσπάθεια, να προβληθεί ο πραγματικός ρόλος του πράκτορα Ντάρελ, αυτή τη φορά από την κα MΑΡΙΑ ΓΟΥΑΔΑΛΟΥΠΕ ΦΛΟΡΕΣ ΛΙΕΡΑ, γι΄αυτό αξίζει να θυμίσω την σπουδαία έρευνα των Παυλίδου/Παπαδάμου του 1991 καθώς και να συμπληρώσω με ένα ακόμα πιο παλαιό βιβλίο του ποιητή Κώστα Μόντη το οποίο αν και γράφτηκε το 1964 εντούτοις αγνοήθηκε ενσυνείδητα και δουλοπρεπώς, προς όφελος του πρώην αποικιοκράτη Άγγλου πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και όχι μόνο, Λόρενς Ντάρελ!
Κλειστές Πόρτες v Πικρολέμονα
Ο μ. Κώστας Μόντης έγραψε το βιβλίο «Κλειστές Πόρτες» στα ελληνικά το 1964 (έκδοση Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας Κύπρου). ΄Ηταν μια απευθείας απάντηση στο βιβλίο του πράκτορα Λόρενς Ντάρελ «Πικρολέμονα» (Bitter Lemons), μέσα από το οποίο ο Βρετανός συγγραφέας στόχευε στο να προβάλει αποικιακές πολιτικές θέσεις αφενός και να κερδοσκοπήσει αφετέρου αλλά και να καταφέρει τελικά να επιβληθεί το βιβλίο του, από τους ίδιους τους δικούς μας, και ως… βοήθημα προς το τουριστικό κοινό! Αγνοώντας πλήρως το πολιτικό μήνυμα που σκόρπισε και σκορπά ακόμα μισό και πλέον αιώνα μετά τη συγγραφή του.
Ο Κώστας Μόντης, ο οποίος πήρε νωρίς το μήνυμα του Ντάρελ, έγραψε το αντίδοτο, την δική του απάντηση με το«Κλειστές Πόρτες». Μια αφήγηση προσωπικής και οικογενειακής εμπειρίας, μαρτυρίας του αγώνος των Ελληνοκυπρίων για ελευθερία εναντίον της αποικιοκρατίας. Δυστυχώς, όμως η απάντηση του Μόντη περιφρονήθηκε και έμεινε εγκλωβισμένη μέχρι το 2004, όταν τελικά μεταφράστηκε στα αγγλικά από τους David Roessel και Σωτήριο Γ. Σταύρου με πρόλογο από τον David Roessel και κυκλοφόρησε από το «Nostos Books» με βάση τη Minneapolis, Minnesota, των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Ειρωνικά ο Κ. Μόντης πέθανε το 2004, το πρώτο χρόνο που τελικά το βιβλίο του μεταφράστηκε στα αγγλικά «Closed Doors», 40 ολόκληρα χρόνια μετά Ένα απόσπασμα από το πρόλογο του David Roessel:
«Εμείς ως αναγνώστες πρέπει να κρατήσουμε ένα πράγμα στο μυαλό μας. Για το Ντάρελ, τα Λεμόνια της Κύπρου ήσαν πικρά για λίγα χρόνια. Για το Μόντη, ορισμένες από τις πόρτες που έκλεισαν λόγω αποικιοκρατίας παραμένουν κλειστές. Ο Ντάρελ και οι Βρετανοί μπορούν να απομακρυνθούν από το τεράστιο πρόβλημα που δημιούργησαν στην Κύπρο, ο δε Ντάρελ ποτέ δεν ξανα-επισκέφθηκε το νησί. Για το Μόντη όμως τα πικρά λεμόνια και οι κλειστές πόρτες παρέμειναν μέρος της καθημερινής ζωής στην μοιρασμένη νήσο. Αν το βιβλίο του Μόντη περιβάλλεται από μεγάλο θυμό και πολεμική, είναι γιατί αμφότεροι ο ίδιος και η νήσος παραμένουν στο κληροδότημα που άφησε η αποικιακή κυβέρνηση που υπηρέτησε ο Ντάρελ. Ισως θα πρέπει εμείς στη Δύση να μάθουμε να διαβάζουμε «απαντήσεις» προς ένα αποικιακό σύγγραμμα για να μπορέσουμε να τις εκτιμούμε. Το βιβλίο αξίζει μια θέση στις βιβλιοθήκες».
http://muse.jhu.edu/journals/mgs/summary/v027/27.1.clawson.html
Closed Doors: An Answer to Bitter Lemons by Lawrence Durrell (review)
Μήπως είναι άξιον απορίας γιατί ένα τέτοιο βιβλίο από ένα αξιόλογο άνθρωπο, γνωστότατο στην κυπριακή κοινωνία, κρατήθηκε μακράν της δημοσιότητας, από το 1964 και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να το μεταφράσει στα αγγλικά ως μια απάντηση στον πράκτορα Λόρενς Ντάρελ; ΄Οπως έγραψε και σε σχόλιο του ο συμπατριώτης μας Μ.Μ. στην ιστοσελίδαhttp://www.mignatiou.com/ “ το βιβλίο θα πρόσφερε ¨μια κυπριακή φωνή» για τον αντι-αποικιακό αγώνα των Κυπρίων, και θα αντιστάθμιζε την αποικιακή προπαγάνδα του Ντάρελ. Ως συνήθως, χρειάστηκε ένας μη Έλληνας να αγαπήσει και να μεταφράσει (σε συνεργασία με ένα Κύπριο εγκατεστημένο στις ΗΠΑ) το βιβλίο. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, είναι πιο εύκολο να βρεί ένας το βιβλίο του Ντάρελ παρά εκείνο του Μόντη στα βιβλιοπωλεία, και ακόμα χειρότερο οι περισσότεροι ούτε καν γνωρίζουν για το βιβλίο του Μόντη. Και αυτό από μόνο του αποκαλύπτει και την άγνοια και την έλλειψη ενδιαφέροντος μεταξύ των Κυπρίων για την ιστορική κληρονομιά τους».
Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Μόντη, στην αγγλική μετάφραση, μένω έκπληκτη πως και δεν προβάλλεται το βιβλίο αυτό τόσο από τους Συνδέσμους Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-59 όσο και το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ως μια αδιαμφισβήτητη μαρτυρία του δράματος του λαού μας κατά τα χρόνια εκείνα του αντι-αποικιακού απελευθερωτικού αγώνος για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και της συμπεριφοράς της αποικιακής κυβέρνησης.
Το σημαντικό αυτό έργο επιβάλλεται να διδάσκεται σε όλα τα ελληνικά σχολεία και ιδιαίτερα στην Κύπρο. Επιβάλλεται επίσης όπως η εξαίρετη αγγλική μετάφραση με τίτλο «Closed doors: An Answer to Bitter Lemons by Lawrence Durrell», η οποία κυκλοφόρησε σε μια άρτια επιμελημένη και αναλυτικά προλογημένη έκδοση από το μικρό αλλά ποιοτικό εκδοτικό οίκο “NOSTOSBOOKS” στις ΗΠΑ, διαδοθεί μέσω των κυβερνητικών και άλλων υπηρεσιών στην απανταχού ομογένεια (κυρίως τις νέες γενιές), στα παροικιακά σχολεία, καθώς και σε σχολικές βιβλιοθήκες για να υπάρχει ως μόνιμο αντίδοτο της βρετανικής προπαγάνδας. Ο εκδοτικός οίκος ιδρύθηκε από τον κυπριακής καταγωγής διακεκριμένο ιστορικό Θεοφάνη Γ. Σταύρου, ο οποίος επιμελείται τις εκδόσεις, με σκοπό την προβολή της νεοελληνικής ιστορίας και κουλτούρας.
Στη συνέχεια ο ίδιος ίδρυσε και το γνωστό Πρόγραμμα Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.
Στη 100τη σελίδα, ο Μόντης περιγράφει το πως η μητέρα του έξαλλη από καημό, έτρεχε να βρει το γιό της Νίκο που είχαν συλλάβει οι Αγγλοι. Και την παρομοιάζει με την μητέρα του 20χρονου ήρωα Ιάκωβου Πατάτσου που είχαν κρεμάσει οι Άγγλοι. « Φοβόμασταν ότι τα είχε χάσει ( η μητέρα του Μόντη) όπως τη μητέρα ενός από τα παιδιά που είχαν κρεμάσει, μόλις είκοσι χρονών. Η γυναίκα εκείνη δεν είχε άλλη οικογένεια εκτός το γιό της και ποτέ δεν δέχθηκε ότι τον είχε χάσει. Έτσι, για πολύ καιρό μετά το θάνατό του συνέχισε και πήγαινε στη φυλακή κάθε μέρα με μια κατσαρόλα φαγητό και με τη μοναχική, αδύνατη γλυκιά φωνή έλεγε στους στρατιώτες « Για τον Ιάκωβο, το γιό μου». Και οι στρατιώτες που την είχαν μάθει την λυπόντουσαν και έπιαναν το φαγητό και της έλεγαν «Για τον Ιάκωβο; Ο.κ.».
Οπως επισημαίνει πολύ εύστοχα στην εισαγωγή του ο DavidRoessel, ο ένας από τους δυο μεταφραστές του βιβλίου, ο Κώστας Μόντης “αναγνωρίζεται ευρέως ως ο μεγαλύτερος ποιητής της Κύπρου και έχει χαρακτηρισθεί ως ‘η φωνή της Κύπρου.’ Και με ενόχλησε ως επαίσχυντο ότι, δεδομένου του κύρους του Μόντη, δεν μεταφράστηκαν οι “Κλειστές Πόρτες” στα αγγλικά νωρίτερα.” Τόσο οι μεταφραστές όσο και ο εκδότης αξίζουν των συγχαρητήριων και της ευγνωμοσύνης μας για την πρωτοβουλία τους και την αγάπη με την οποία φρόντισαν να ‘διορθώσουν’ αυτή την εξοργιστική παράλειψη μέσω αυτής της όμορφης και αξιέπαινης αγγλικής έκδοσης ενός σημαντικού λογοτεχνικού αλλά και ιστορικού έργου που αξίζει μελέτης από όλους μας.
Το βιβλίο του Μόντη είναι επίκαιρο όσο ποτέ σήμερα, όταν διάφοροι νεότεροι «Ρεπούσιδες» εμφανίζονται ο ένας μετά τον άλλο να πλαστογραφήσουν την ιστορία, να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο, να δικαιώσουν τους αποικιοκράτες για την διαχρονική πολιτική τους και την έμπρακτη και ένοχη συνεργασία τους στην επιβολή της τουρκικής εισβολής το 1974 και της ρατσιστικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Και ομάδες φιλότουρκων μέσω PRIO διοργανώνουν σεμινάρια στο Χίλτον Λευκωσίας για να μας πείσουν ότι πρέπει να κλείσουμε το Κυπριακό αλά Τούρκα γιατί έτσι συμφέρει της κατοχικής Τουρκίας…
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
AΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΑ ΝΕΑ 13η ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τιμώντας τον Δεύτερο, ετοιμάζοντας τον Τρίτο (ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Δίδυμα γεννήθηκαν με διαφορά μιας....εποχής! [video]](https://images.newsnowgreece.com/68/684496/didyma-gennithikan-me-diafora-miasepoxis-video-1-124x78.jpg)
