2014-06-17 13:59:42
Πεδίο δόξης λαμπρό για επενδύσεις μπορεί να αποτελέσει –υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις- η χοιροτροφία στην Ελλάδα, παρά τις... συνθήκες κρίσης που επικρατούν γενικότερα στον αγροτο-βιομηχανικό τομέα και πλήττουν τους κτηνοτρόφους και τις εκμεταλλεύσεις τους.
Ο χοίρος, το γνωστό σε όλους, γουρούνι συνυπάρχει με τον άνθρωπο εδώ και 7.000 χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα έχει να επιδείξει εκπληκτικές αποδόσεις, για τον επαγγελματία χοιροτρόφο. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι έχει καταστεί όλο και πιο δύσκολη η πρόσβαση του καταναλωτή στο ντόπιο χοιρινό κρέας, με την αυτάρκεια να κυμαίνεται σε επίπεδα κάτω του 30%, ενώ μια εικοσαετία πριν περίπου άγγιζε το 80%.
Αρκετές δεκαετίες πριν, στα τέλη του ‘30 έγιναν προσπάθειες για την οργάνωση κι εκσυγχρονισμό των μονάδων της χώρας, όμως δεν φαίνεται να απέδωσαν, αν σκεφτεί κανείς πως η παραγωγή μειώνεται παρά το γεγονός ότι οι καταναλωτές προτιμούν το ντόπιο χοιρινό.
Η υψηλότερη παραγωγή σηµειώθηκε το 1987, µε 163.789 τόνους, σύµφωνα µε τα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ωστόσο από τότε κι έπειτα τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά, καθώς ακολούθησε µια σταθερή µείωση της παραγωγής χοιρινού, για να φτάσουµε το 2011 στους 119.519 τόνους.
Την ίδια ώρα, η κατά κεφαλήν κατανάλωση διαµορφώνεται περίπου στα 30 κιλά κατ’ έτος, ενώ η ετήσια κατανάλωση του χοιρινού κρέατος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υψηλότερη και προβλέπεται να ξεπεράσει τα 45 κιλά ανά κάτοικο στο μέλλον.
Εκτός αυτού καταγράφονται τάσεις αύξησης της κατανάλωσης χοιρινού κρέατος στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, παρά την τρέχουσα οικονοµική κρίση.
Αρκετές µελέτες µάλιστα υποστηρίζουν πως μέσα στην επόμενη δεκαετία το χοιρινό κρέας θα είναι η πρώτη επιλογή από πλευράς κρεάτων σε ολόκληρο τον κόσµο.
«Μία χοιρομητέρα, ζωντανού βάρους 150 - 200 κιλών, έχει την ικανότητα να εξασφαλίσει, μέσω των παραγώγων της παχυνόμενων χοίρων, μία ποσότητα ζωντανού βάρους κατ’ έτος, πολλαπλασιάζοντας το βάρος της πάνω από δέκα φορές. Παράλληλα ως εκτρεφόμενο ζώο παράγει κρέας και λίπος για τη διατροφή του ανθρώπου, δέρμα για τα παπούτσια και άλλα αγαθά, αίμα για τα προϊόνα αλλαντοποιϊας, καθώς και για παραγωγή αλβουμίνης και αιματαλεύρου, γουρουνότριχες για βούρτσες και χρωστήρες, οστά και παραπροϊόντα για οστεοκρεατάλευρα και έντερα που χρησιμοποιούνται στην αλλαντοποιϊα και για την κατασκευή χορδών σε μουσικά όργανα», εξηγεί την πολύπλευρή χρησιμότητα του ζώου μιλώντας στo paseges.gr ο χοιροτρόφος – γεωπόνος, αρμόδιος στο Σύνδεσμο Ελληνικής Κτηνοτροφίας, κ. Γιώργος Διδάγγελος.
Ισχυρό χαρτί τα σιτηρέσια και όχι μόνο
Το ισχυρό «χαρτί» της ελληνικής χοιροτροφίας σήμερα, όμως, φαίνεται ότι αποτελεί η συγκεκριμένη και σταθερή σύνθεση των σιτηρεσίων, που αποτελεί πλέον συνειδητή επιλογή των χοιροτρόφων.
Με βασικό συνδυασμό καλής ποιότητας δημητριακών, σιτάλευρων και πιτύρων, μειώθηκαν στο ελάχιστο οι κίνδυνοι δυσμενών συμβάντων στην τροφική αλυσίδα, προβλήματα που συγκλόνισαν και συγκλονίζουν άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Τρίτου Κόσμου.
Τα παραπάνω σε ό, τι αφορά τη διατροφή των χοίρων, διασφαλίζουν ένα υγιεινό προϊόν και δικαιολογούν το γεγονός ότι οι Έλληνες καταναλωτές προτιμούν το «ντόπιο» χοιρινό κρέας. Όμως η συγκεκριμένη επιλογή σε ό, τι αφορά το σύστημα διατροφής, έχει πρόσθετη επιβάρυνση στο κόστος παραγωγής του προϊόντος, η οποία μπορεί να αντισταθμιστεί με τη διασφάλιση – επίσημα – του ελληνικού χοιρείου κρέατος και την προβολή του στην αγορά και στον πελάτη.
«Οι συνθήκες περιβάλλοντος στη χώρα μας θεωρούνται πλεονεκτικές για την εκτροφή και την τελική ποιότητα, σε μεγάλο αριθμό εγκαταστάσεων επισημαίνεται ο κακός εξαερισμός, οι μεγάλες πυκνότητες των ζώων, τα σοβαρά λάθη και οι παραλείψεις στην εφαρμογή κανόνων καθαριότητας και απολυμάνσεων, οι αδυναμίες στη μόνωση ή τη θέρμανση των κτηρίων. Υπάρχουν όμως και εκμεταλλεύσεις που είναι πραγματικά «νοσοκομεία», προσθέτει ο κ. Διδάγγελος από τον Παλαμά Καρδίτσας, όπου και διατηρεί εκμετάλλευση 500 χοιρομητέρων.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω έχουμε ένα τελικό προϊόν, το οποίο χαρακτηρίζεται από παραλλακτικότητα, κατά την κατηγοριοποίηση των ποιοτήτων, γεγονός που στο σύνολό του, δυσκολεύει την τυποποίηση και την εμπορία του. Είναι ενδεικτικό πως οι τεχνικοί δείκτες (ταχύτητα ανάπτυξης, χοιρίδια ανά χοιρομητέρα/κατ’ έτος, μετατρεψιμότητα τροφής κ.ο.κ.), σαν μέσος όρος, υστερούν σημαντικά εκείνων των «πρωταθλητών», στον ευρωπαϊκό χώρο τουλάχιστον, και κατ’ επέκταση επηρεάζουν καθοριστικά το κόστος παραγωγής και τον ανταγωνισμό στην αγορά.
Μόνιμο πρόβλημα οι ελληνοποιήσεις
Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς ο δρόμος των χοιροτρόφων για την εξασφάλιση της επιτυχίας και εν τέλει του μεροκάματου δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.
Μόνιμος καημός των «γουρουνάδων», σχεδόν από την έναρξη της συστηματικής παραγωγής χοιρινού κρέατος στη χώρα μας υπήρξε η συστηματική παραπλάνηση του καταναλωτή, η οποία είχε σχέση με την προέλευση του κρέατος.
«Κάποιοι επιτήδειοι διοχέτευαν αλλοδαπό χοιρινό λανσάροντάς το ως ελληνικό. Πετύχαιναν έτσι άνομα και κέρδη. Το εισαγόμενο ήταν σαφώς φθηνότερο. Από πλευράς ποιότητας όμως η διαφορά σε σύγκριση με το εγχώριο ήταν εμφανώς κατώτερη. Έτσι οι «νονοί» που βάφτιζαν το ξένο κρέας για ελληνικό έκαναν τη δουλειά τους. Οι αρμόδιες αρχές όμως, δεν λάμβαναν μέτρα για την πάταξη του φαινομένου. Γιατί δεν προχωρούσαν σε ελέγχους; Η απάντηση είναι απλή: Σκεπτόμενοι «κουτοπόνηρα» πίστευαν ότι θα έφτανε στην κατανάλωση «φτηνό» κρέας κι έτσι θα έπεφτε ο πληθωρισμός, καταγγέλλει ο κ. Διαδάγγελος, ενώ προσθέτει πως όσοι κάνουν ελληνοποιήσεις εκμεταλλεύονται την πρόθεση του Έλληνα, να πληρώσει κάτι παραπάνω για να γευτεί ντόπιο προϊόν.
Πιέσεις από τα δάνεια
Οι ελληνοποιήσεις δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα των επαγγελματιών του κλάδου. Εκείνο που δείχνει σε εαυτή τη φάση να τους απασχολεί είναι οι υποχρεώσεις που απορρέουν από δάνεια που έλαβαν τη δεκαετία του 2000.
Όπως αναφέρουν: «παρά το γεγονός ότι έχουν πληρώσει από τρεις έως έξι φορές τα αρχικά ληφθέντα δάνεια, εμφανίζονται να χρωστάνε άλλες τόσες φορές το αρχικώς ληφθέν κεφάλαιο».
Για τα ίδια δάνεια, σύμφωνα με πληροφορίες, λαμβάνουν αυτή την περίοδο ειδοποιήσεις από τις τοπικές εφορίες, σύμφωνα με τις οποίες αντιμετωπίζουν ακόμη και ο ενδεχόμενο ποινικών διώξεων.
Αλέξανδρος Μπίκας
paseges.gr
Ο χοίρος, το γνωστό σε όλους, γουρούνι συνυπάρχει με τον άνθρωπο εδώ και 7.000 χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα έχει να επιδείξει εκπληκτικές αποδόσεις, για τον επαγγελματία χοιροτρόφο. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι έχει καταστεί όλο και πιο δύσκολη η πρόσβαση του καταναλωτή στο ντόπιο χοιρινό κρέας, με την αυτάρκεια να κυμαίνεται σε επίπεδα κάτω του 30%, ενώ μια εικοσαετία πριν περίπου άγγιζε το 80%.
Αρκετές δεκαετίες πριν, στα τέλη του ‘30 έγιναν προσπάθειες για την οργάνωση κι εκσυγχρονισμό των μονάδων της χώρας, όμως δεν φαίνεται να απέδωσαν, αν σκεφτεί κανείς πως η παραγωγή μειώνεται παρά το γεγονός ότι οι καταναλωτές προτιμούν το ντόπιο χοιρινό.
Η υψηλότερη παραγωγή σηµειώθηκε το 1987, µε 163.789 τόνους, σύµφωνα µε τα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ωστόσο από τότε κι έπειτα τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά, καθώς ακολούθησε µια σταθερή µείωση της παραγωγής χοιρινού, για να φτάσουµε το 2011 στους 119.519 τόνους.
Την ίδια ώρα, η κατά κεφαλήν κατανάλωση διαµορφώνεται περίπου στα 30 κιλά κατ’ έτος, ενώ η ετήσια κατανάλωση του χοιρινού κρέατος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υψηλότερη και προβλέπεται να ξεπεράσει τα 45 κιλά ανά κάτοικο στο μέλλον.
Εκτός αυτού καταγράφονται τάσεις αύξησης της κατανάλωσης χοιρινού κρέατος στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, παρά την τρέχουσα οικονοµική κρίση.
Αρκετές µελέτες µάλιστα υποστηρίζουν πως μέσα στην επόμενη δεκαετία το χοιρινό κρέας θα είναι η πρώτη επιλογή από πλευράς κρεάτων σε ολόκληρο τον κόσµο.
«Μία χοιρομητέρα, ζωντανού βάρους 150 - 200 κιλών, έχει την ικανότητα να εξασφαλίσει, μέσω των παραγώγων της παχυνόμενων χοίρων, μία ποσότητα ζωντανού βάρους κατ’ έτος, πολλαπλασιάζοντας το βάρος της πάνω από δέκα φορές. Παράλληλα ως εκτρεφόμενο ζώο παράγει κρέας και λίπος για τη διατροφή του ανθρώπου, δέρμα για τα παπούτσια και άλλα αγαθά, αίμα για τα προϊόνα αλλαντοποιϊας, καθώς και για παραγωγή αλβουμίνης και αιματαλεύρου, γουρουνότριχες για βούρτσες και χρωστήρες, οστά και παραπροϊόντα για οστεοκρεατάλευρα και έντερα που χρησιμοποιούνται στην αλλαντοποιϊα και για την κατασκευή χορδών σε μουσικά όργανα», εξηγεί την πολύπλευρή χρησιμότητα του ζώου μιλώντας στo paseges.gr ο χοιροτρόφος – γεωπόνος, αρμόδιος στο Σύνδεσμο Ελληνικής Κτηνοτροφίας, κ. Γιώργος Διδάγγελος.
Ισχυρό χαρτί τα σιτηρέσια και όχι μόνο
Το ισχυρό «χαρτί» της ελληνικής χοιροτροφίας σήμερα, όμως, φαίνεται ότι αποτελεί η συγκεκριμένη και σταθερή σύνθεση των σιτηρεσίων, που αποτελεί πλέον συνειδητή επιλογή των χοιροτρόφων.
Με βασικό συνδυασμό καλής ποιότητας δημητριακών, σιτάλευρων και πιτύρων, μειώθηκαν στο ελάχιστο οι κίνδυνοι δυσμενών συμβάντων στην τροφική αλυσίδα, προβλήματα που συγκλόνισαν και συγκλονίζουν άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Τρίτου Κόσμου.
Τα παραπάνω σε ό, τι αφορά τη διατροφή των χοίρων, διασφαλίζουν ένα υγιεινό προϊόν και δικαιολογούν το γεγονός ότι οι Έλληνες καταναλωτές προτιμούν το «ντόπιο» χοιρινό κρέας. Όμως η συγκεκριμένη επιλογή σε ό, τι αφορά το σύστημα διατροφής, έχει πρόσθετη επιβάρυνση στο κόστος παραγωγής του προϊόντος, η οποία μπορεί να αντισταθμιστεί με τη διασφάλιση – επίσημα – του ελληνικού χοιρείου κρέατος και την προβολή του στην αγορά και στον πελάτη.
«Οι συνθήκες περιβάλλοντος στη χώρα μας θεωρούνται πλεονεκτικές για την εκτροφή και την τελική ποιότητα, σε μεγάλο αριθμό εγκαταστάσεων επισημαίνεται ο κακός εξαερισμός, οι μεγάλες πυκνότητες των ζώων, τα σοβαρά λάθη και οι παραλείψεις στην εφαρμογή κανόνων καθαριότητας και απολυμάνσεων, οι αδυναμίες στη μόνωση ή τη θέρμανση των κτηρίων. Υπάρχουν όμως και εκμεταλλεύσεις που είναι πραγματικά «νοσοκομεία», προσθέτει ο κ. Διδάγγελος από τον Παλαμά Καρδίτσας, όπου και διατηρεί εκμετάλλευση 500 χοιρομητέρων.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω έχουμε ένα τελικό προϊόν, το οποίο χαρακτηρίζεται από παραλλακτικότητα, κατά την κατηγοριοποίηση των ποιοτήτων, γεγονός που στο σύνολό του, δυσκολεύει την τυποποίηση και την εμπορία του. Είναι ενδεικτικό πως οι τεχνικοί δείκτες (ταχύτητα ανάπτυξης, χοιρίδια ανά χοιρομητέρα/κατ’ έτος, μετατρεψιμότητα τροφής κ.ο.κ.), σαν μέσος όρος, υστερούν σημαντικά εκείνων των «πρωταθλητών», στον ευρωπαϊκό χώρο τουλάχιστον, και κατ’ επέκταση επηρεάζουν καθοριστικά το κόστος παραγωγής και τον ανταγωνισμό στην αγορά.
Μόνιμο πρόβλημα οι ελληνοποιήσεις
Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς ο δρόμος των χοιροτρόφων για την εξασφάλιση της επιτυχίας και εν τέλει του μεροκάματου δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.
Μόνιμος καημός των «γουρουνάδων», σχεδόν από την έναρξη της συστηματικής παραγωγής χοιρινού κρέατος στη χώρα μας υπήρξε η συστηματική παραπλάνηση του καταναλωτή, η οποία είχε σχέση με την προέλευση του κρέατος.
«Κάποιοι επιτήδειοι διοχέτευαν αλλοδαπό χοιρινό λανσάροντάς το ως ελληνικό. Πετύχαιναν έτσι άνομα και κέρδη. Το εισαγόμενο ήταν σαφώς φθηνότερο. Από πλευράς ποιότητας όμως η διαφορά σε σύγκριση με το εγχώριο ήταν εμφανώς κατώτερη. Έτσι οι «νονοί» που βάφτιζαν το ξένο κρέας για ελληνικό έκαναν τη δουλειά τους. Οι αρμόδιες αρχές όμως, δεν λάμβαναν μέτρα για την πάταξη του φαινομένου. Γιατί δεν προχωρούσαν σε ελέγχους; Η απάντηση είναι απλή: Σκεπτόμενοι «κουτοπόνηρα» πίστευαν ότι θα έφτανε στην κατανάλωση «φτηνό» κρέας κι έτσι θα έπεφτε ο πληθωρισμός, καταγγέλλει ο κ. Διαδάγγελος, ενώ προσθέτει πως όσοι κάνουν ελληνοποιήσεις εκμεταλλεύονται την πρόθεση του Έλληνα, να πληρώσει κάτι παραπάνω για να γευτεί ντόπιο προϊόν.
Πιέσεις από τα δάνεια
Οι ελληνοποιήσεις δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα των επαγγελματιών του κλάδου. Εκείνο που δείχνει σε εαυτή τη φάση να τους απασχολεί είναι οι υποχρεώσεις που απορρέουν από δάνεια που έλαβαν τη δεκαετία του 2000.
Όπως αναφέρουν: «παρά το γεγονός ότι έχουν πληρώσει από τρεις έως έξι φορές τα αρχικά ληφθέντα δάνεια, εμφανίζονται να χρωστάνε άλλες τόσες φορές το αρχικώς ληφθέν κεφάλαιο».
Για τα ίδια δάνεια, σύμφωνα με πληροφορίες, λαμβάνουν αυτή την περίοδο ειδοποιήσεις από τις τοπικές εφορίες, σύμφωνα με τις οποίες αντιμετωπίζουν ακόμη και ο ενδεχόμενο ποινικών διώξεων.
Αλέξανδρος Μπίκας
paseges.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τριήμερη επίσκεψη στην Αθήνα για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Μονακό βάζει πωλητήριο στον Φαλκάο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Το αδιαχώρητο συνέβη στην συναυλία των Stavento [photos]](https://images.newsnowgreece.com/68/685640/to-adiaxorito-synevi-stin-synavlia-ton-Stavento-photos-1-124x78.jpg)
