2014-06-18 10:56:56
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΓΑΡΑΣ
Διδακτορική διατριβή, 1998
Η ενασχόληση με τη ζωγραφική του 18ου αιώνα και ιδιαίτερα του Αγίου Όρους ενέχει αρκετές δυσκολίες. Στον αιώνα αυτό πραγματοποιήθηκαν πολλές αλλαγές, εμφανίστηκαν νέες τάσεις και αναζητήσεις, νέοι προβληματισμοί που δύσκολα θα συναντήσει κανείς στους προηγούμενους αιώνες της τουρκοκρατίας. Παρ’ όλα αυτά η εποχή αυτή παραμένει άγνωστη. Τα τελευταία χρόνια οι μελετητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας και της ιστορίας της εποχής αρχίζουν να διαπιστώνουν από τη μία πλευρά μια τάση των λογίων να αυτονομηθούν σε σχέση με το παρελθόν και από την άλλη μια διάθεση επιστροφής και επανασύνδεσής τους με την πατερική παράδοση. Στη ζωγραφική, μόνο τα τελευταία χρόνια αρχίζει να ξεπερνιέται μια κάποια υποτιμητική αντιμετώπιση της εποχής, τα περισσότερα όμως μνημεία παραμένουν άγνωστα, η βιβλιογραφία είναι σχεδόν ανύπαρκτη και οι σχετικές μονογραφίες ελάχιστες. Στο Άγιον Όρος έχουν καταγραφεί πάνω από εξήντα εργασίες αγιογράφων στον αιώνα αυτό, οι δυσκολίες για τη μελέτη τους είναι όμως μεγάλες. Η εδαφολογική διάταξη, η ζωή των μοναχών και το δυσπρόσιτο των μνημείων καθιστά δύσκολο το έργο του μελετητή της τέχνης του 18ου αιώνα.
Οι ζωγράφοι Κωνσταντίνος και Αθανάσιος από την Κορυτσά αντιπροσωπεύουν ένα τυπικό οικογενειακό συνεργείο της συντηρητικής τάσης του 18ου αιώνα με πλούσια και ενδιαφέρουσα παρουσία τόσο στο Άγιον Όρος όσο και στην περιοχή της Βόρειας Ηπείρου.
Διαβάστε ολόκληρη τη διατριβή: http://thesis.ekt.gr
Διδακτορική διατριβή, 1998
Η ενασχόληση με τη ζωγραφική του 18ου αιώνα και ιδιαίτερα του Αγίου Όρους ενέχει αρκετές δυσκολίες. Στον αιώνα αυτό πραγματοποιήθηκαν πολλές αλλαγές, εμφανίστηκαν νέες τάσεις και αναζητήσεις, νέοι προβληματισμοί που δύσκολα θα συναντήσει κανείς στους προηγούμενους αιώνες της τουρκοκρατίας. Παρ’ όλα αυτά η εποχή αυτή παραμένει άγνωστη. Τα τελευταία χρόνια οι μελετητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας και της ιστορίας της εποχής αρχίζουν να διαπιστώνουν από τη μία πλευρά μια τάση των λογίων να αυτονομηθούν σε σχέση με το παρελθόν και από την άλλη μια διάθεση επιστροφής και επανασύνδεσής τους με την πατερική παράδοση. Στη ζωγραφική, μόνο τα τελευταία χρόνια αρχίζει να ξεπερνιέται μια κάποια υποτιμητική αντιμετώπιση της εποχής, τα περισσότερα όμως μνημεία παραμένουν άγνωστα, η βιβλιογραφία είναι σχεδόν ανύπαρκτη και οι σχετικές μονογραφίες ελάχιστες. Στο Άγιον Όρος έχουν καταγραφεί πάνω από εξήντα εργασίες αγιογράφων στον αιώνα αυτό, οι δυσκολίες για τη μελέτη τους είναι όμως μεγάλες. Η εδαφολογική διάταξη, η ζωή των μοναχών και το δυσπρόσιτο των μνημείων καθιστά δύσκολο το έργο του μελετητή της τέχνης του 18ου αιώνα.
Οι ζωγράφοι Κωνσταντίνος και Αθανάσιος από την Κορυτσά αντιπροσωπεύουν ένα τυπικό οικογενειακό συνεργείο της συντηρητικής τάσης του 18ου αιώνα με πλούσια και ενδιαφέρουσα παρουσία τόσο στο Άγιον Όρος όσο και στην περιοχή της Βόρειας Ηπείρου.
Διαβάστε ολόκληρη τη διατριβή: http://thesis.ekt.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΕΡΚΥΡΑ ΓΙΑ... ΒΛΑΧΟΔΗΜΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
