2014-06-18 14:06:49
Άρθρο του Πλωτάρχη ΛΣ
Μακρή Γιώργου
Υπεύθυνου Δημοσίων Σχέσεων
και Επικοινωνίας ΠΕΑΛΣ
Με την πρόσφατη δημοσίευση- επισημοποίηση των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ περί της αντισυνταγματικότητας των περικοπών των αποδοχών των ένστολων, ήρθε πλέον επί σκηνής, αφήνοντας το προσκήνιο, το ζήτημα της επιστροφής στην πράξη των αδικαιολογήτως παρακρατηθέντων χρηματικών ποσών... τόσο στα εν ενεργεία όσο και στα εν αποστρατεία στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μάλιστα όταν στη Χώρα μας η μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη, δεν έχει ολοκληρωτικά σταματήσει να γίνεται με ταχύτητα ‘’βωβού κινηματογράφου’’, οι δικαιούμενοι χαίρονται μεν για τη νομική δικαίωσή τους, επιφυλάσσονται δε για τη στιγμή που πραγματικά θα λάβουν στο χέρι τα χρηματικά ποσά που αντισυνταγματικά, όπως αποφάνθηκε το ΣτΕ, παρακρατήθηκαν από την 1η Αυγούστου 2012 και συνεχίζουν να παρακρατούνται, όσο παραμένει σε ισχύ η επίμαχη υπ’ αριθ
. οικ.2/83408/0022/14.11.2012 απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, (εκδοθείσα κατ’ επιταγήν του νόμου 4093/2012), η οποία προβλέπει την υποχρέωση επιστροφής των αποδοχών που είχαν ήδη καταβληθεί στους ενστόλους αναδρομικά από τη 1η Αυγούστου 2012, καθώς θεωρεί αυτές ως «αχρεωστήτως καταβληθείσες».
Στο πλαίσιο αυτό, θα είχε ενδιαφέρον να σταθεί κανείς στις ίδιες τις αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ. Πώς δηλαδή οι ανώτατοι δικαστές αιτιολόγησαν και απέδειξαν την αντισυνταγματικότητα των μειώσεων των αποδοχών που επέβαλε ο ν. 4093/2012 στους ενστόλους.
Συγκεκριμένα, το ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι οι εν λόγω περικοπές επιβλήθηκαν με βάση ένα ‘’αριθμητικό’’ κριτήριο, δίχως όμως να ληφθούν υπόψη ουσιώδεις παράμετροι όπως οι ιδιαίτερες συνθήκες εκτέλεσης των καθηκόντων των στρατιωτικών και η φύση της αποστολής τους, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της αναλογικότητας και της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών.
Περεταίρω, το ΣτΕ τονίζει ότι από τις επιταγές των άρθρων 23, 29 και 45 του Συντάγματος απορρέει η αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης των στρατιωτικών και ότι το κράτος, όπως αποφάνθηκε η Ολομέλεια, ναι μεν δύναται να προβεί σε μείωση του βασικού μισθού ή των επιδομάτων τους, η μείωση δε αυτή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να έχει προηγηθεί η εκτίμηση του δημοσιονομικού οφέλους, σε σχέση με τις επιπτώσεις που η μείωση αυτή έχει στη λειτουργία των ενόπλων αυτών Σωμάτων.
Πρακτικά λοιπόν, στην περίπτωση των ενστόλων η ανάλυση ‘’κόστους- οφέλους’’ αποδεικνύει ότι τα οφέλη από τις μισθολογικές μειώσεις είναι δυσανάλογα σε σχέση με το ‘’κόστος’’ που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Δηλαδή, οι αποδοχές τους, που υπέστησαν μειώσεις έως 40%, ‘’δεν είναι επαρκείς για την αξιοπρεπή τους διαβίωση και ανάλογές της σημασίας της αποστολής τους για το κράτος’’, με αλυσιδωτές επιπτώσεις στην εν γένει λειτουργία των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων και συνεπώς και στην ίδια την έννομη τάξη και ασφάλεια του Ελληνικού Κράτους. Επίσης, το ΣτΕ στο σκεπτικό του θέτει ζήτημα πραγματικά αναγκαίων μειώσεων καθώς και εάν αυτές θα μπορούσαν να αναπληρωθούν με άλλα ‘’ισοδύναμα μέτρα’’, με μικρότερο κόστος για το προσωπικό των Σωμάτων αυτών.
Στο ‘’δια ταύτα’’ και λαμβάνοντας υπόψη τόσο ότι οι εκδοθείσες αποφάσεις δεν υπόκεινται σε κανένα ένδικο μέσο, όσο και σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή (Σύνταγμα 5άρθρο 9, παρ. 5 εδ. α) ότι «η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις», προκύπτει η έννομη υποχρέωση αυτής για:
(α) εξάλειψη των διατάξεων του ν. 4093/2012 σχετικά με τις μισθολογικές περικοπές στους μισθούς των ενστόλων, οι οποίες κρίθηκαν από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικές και επαναφορά για το μέλλον του μισθολογίου που ίσχυε πριν την ψήφιση του ν. 4093/2012 ή μισθολογίου που θα συνάδει με τις ιδιαίτερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος των στρατιωτικών και του εκ του Συντάγματος ρόλου τους.
(β) επιστροφής της διαφοράς των αποδοχών για το χρονικό διάστημα από 1-8-2012 έως την έκδοση της απόφασης, αλλά και εφ’ εξής για κάθε μήνα που συνεχίζονται οι αντισυνταγματικές πλέον περικοπές στους μισθούς των ενστόλων.
Τι μέλλει γενέσθαι;… Η απάντηση είναι απλή…
‘’Ο τρώσας και ιάσεται’’ (Όμηρος- Ιλιάδα) ‘’ Αυτός που προξένησε την πληγή θα τη γιατρέψει’’.
kranos
Μακρή Γιώργου
Υπεύθυνου Δημοσίων Σχέσεων
και Επικοινωνίας ΠΕΑΛΣ
Με την πρόσφατη δημοσίευση- επισημοποίηση των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ περί της αντισυνταγματικότητας των περικοπών των αποδοχών των ένστολων, ήρθε πλέον επί σκηνής, αφήνοντας το προσκήνιο, το ζήτημα της επιστροφής στην πράξη των αδικαιολογήτως παρακρατηθέντων χρηματικών ποσών... τόσο στα εν ενεργεία όσο και στα εν αποστρατεία στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μάλιστα όταν στη Χώρα μας η μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη, δεν έχει ολοκληρωτικά σταματήσει να γίνεται με ταχύτητα ‘’βωβού κινηματογράφου’’, οι δικαιούμενοι χαίρονται μεν για τη νομική δικαίωσή τους, επιφυλάσσονται δε για τη στιγμή που πραγματικά θα λάβουν στο χέρι τα χρηματικά ποσά που αντισυνταγματικά, όπως αποφάνθηκε το ΣτΕ, παρακρατήθηκαν από την 1η Αυγούστου 2012 και συνεχίζουν να παρακρατούνται, όσο παραμένει σε ισχύ η επίμαχη υπ’ αριθ
Στο πλαίσιο αυτό, θα είχε ενδιαφέρον να σταθεί κανείς στις ίδιες τις αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ. Πώς δηλαδή οι ανώτατοι δικαστές αιτιολόγησαν και απέδειξαν την αντισυνταγματικότητα των μειώσεων των αποδοχών που επέβαλε ο ν. 4093/2012 στους ενστόλους.
Συγκεκριμένα, το ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι οι εν λόγω περικοπές επιβλήθηκαν με βάση ένα ‘’αριθμητικό’’ κριτήριο, δίχως όμως να ληφθούν υπόψη ουσιώδεις παράμετροι όπως οι ιδιαίτερες συνθήκες εκτέλεσης των καθηκόντων των στρατιωτικών και η φύση της αποστολής τους, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της αναλογικότητας και της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών.
Περεταίρω, το ΣτΕ τονίζει ότι από τις επιταγές των άρθρων 23, 29 και 45 του Συντάγματος απορρέει η αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης των στρατιωτικών και ότι το κράτος, όπως αποφάνθηκε η Ολομέλεια, ναι μεν δύναται να προβεί σε μείωση του βασικού μισθού ή των επιδομάτων τους, η μείωση δε αυτή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να έχει προηγηθεί η εκτίμηση του δημοσιονομικού οφέλους, σε σχέση με τις επιπτώσεις που η μείωση αυτή έχει στη λειτουργία των ενόπλων αυτών Σωμάτων.
Πρακτικά λοιπόν, στην περίπτωση των ενστόλων η ανάλυση ‘’κόστους- οφέλους’’ αποδεικνύει ότι τα οφέλη από τις μισθολογικές μειώσεις είναι δυσανάλογα σε σχέση με το ‘’κόστος’’ που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Δηλαδή, οι αποδοχές τους, που υπέστησαν μειώσεις έως 40%, ‘’δεν είναι επαρκείς για την αξιοπρεπή τους διαβίωση και ανάλογές της σημασίας της αποστολής τους για το κράτος’’, με αλυσιδωτές επιπτώσεις στην εν γένει λειτουργία των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων και συνεπώς και στην ίδια την έννομη τάξη και ασφάλεια του Ελληνικού Κράτους. Επίσης, το ΣτΕ στο σκεπτικό του θέτει ζήτημα πραγματικά αναγκαίων μειώσεων καθώς και εάν αυτές θα μπορούσαν να αναπληρωθούν με άλλα ‘’ισοδύναμα μέτρα’’, με μικρότερο κόστος για το προσωπικό των Σωμάτων αυτών.
Στο ‘’δια ταύτα’’ και λαμβάνοντας υπόψη τόσο ότι οι εκδοθείσες αποφάσεις δεν υπόκεινται σε κανένα ένδικο μέσο, όσο και σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή (Σύνταγμα 5άρθρο 9, παρ. 5 εδ. α) ότι «η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις», προκύπτει η έννομη υποχρέωση αυτής για:
(α) εξάλειψη των διατάξεων του ν. 4093/2012 σχετικά με τις μισθολογικές περικοπές στους μισθούς των ενστόλων, οι οποίες κρίθηκαν από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικές και επαναφορά για το μέλλον του μισθολογίου που ίσχυε πριν την ψήφιση του ν. 4093/2012 ή μισθολογίου που θα συνάδει με τις ιδιαίτερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος των στρατιωτικών και του εκ του Συντάγματος ρόλου τους.
(β) επιστροφής της διαφοράς των αποδοχών για το χρονικό διάστημα από 1-8-2012 έως την έκδοση της απόφασης, αλλά και εφ’ εξής για κάθε μήνα που συνεχίζονται οι αντισυνταγματικές πλέον περικοπές στους μισθούς των ενστόλων.
Τι μέλλει γενέσθαι;… Η απάντηση είναι απλή…
‘’Ο τρώσας και ιάσεται’’ (Όμηρος- Ιλιάδα) ‘’ Αυτός που προξένησε την πληγή θα τη γιατρέψει’’.
kranos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ένας 33χρονος άντρας πνίγηκε στο Ηράκλειο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ