2014-06-26 11:58:18
Πόλη – Κράτος, Κοινωνία και πρόσωπα
«Την διάκρισιν της κοινωνίας από της πολιτείας κατέστησεν, ουσιαστικώς, δυνατήν ο Χριστιανισμός. Πράγματι, διά του Χριστιανισμού εισήχθη νέος τρόπος θεωρήσεως του προσώπου και της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων. Ούτοι δεν θεωρούνται πλέον ως εξαρτήματα της πόλεως ή του κράτους, η δε αξία των δεν προσδιορίζεται επί τη βάσει της θέσεως, την οποίαν κατέχουν ή του έργου, το οποίον προσφέρουν εντός αυτών.
Κατά την χριστιανικήν διδασκαλίαν, οι άνθρωποι έχουν αξίαν ως πρόσωπα εικονίζοντα τον εν Τριάδι Θεόν, η δε κοινωνική ζωή των, ως εκδήλωσις της κατ’ εικόνα Θεού πλασθείσης υπάρξεώς των, δεν έχει τον σκοπόν της εκτός αυτής, αλλ’ αποτελεί αυτοσκοπόν».
Πηγή: αρχιμ. Γεώργιος (Καψάνης), Χριστός – Εκκλησία – κοινωνία, σελ. 42 & 34, Έκδοσις 2η, 1983.
Μεταμόρφωση προσώπων, αλλαγή θεσμών
Οι Ορθόδοξοι, χωρίς να αρνούμεθα την σημασία της κοινωνικής επιδράσεως, δίνουμε την προτεραιότητα στη μεταμόρφωση του προσώπου διά της μετανοίας και της Θείας Χάριτος. Είναι μεγάλη πλάνη να θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία χωρίς να αγωνισθούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας… Ο άρρωστος άνθρωπος κάνει άρρωστες κοινωνίες και οι άρρωστες κοινωνίες αρρωσταίνσυν χειρότερα τους ανθρώπους.
Πηγή: αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Χριστός – Εκκλησία – κοινωνία, σελ. 36, 1983.
Πολιτικές με καπηλεία και απόρριψη της Παράδοσης
Οι Νεοέλληνες είμεθα υπεύθυνοι δυο μεγάλων αμαρτημάτων: της καπηλείας της Παραδόσεως, με όλο το πληθωρικό και χωρίς αντίκρισμα στην προσωπική ζωή ρητορισμό (βερμπαλισμό) γύρω από τις αξίες του «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού», πού επιχείρησαν κυρίως οι παρατάξεις δεξιών και μικροαστικών φρονημάτων και της απορρίψεως της Παραδόσεως, προκειμένου να οικοδομηθεί επί υλιστικών και αθεϊστικών βάσεων ή σοσιαλιστική κοινωνία, πού επιχειρούν οι παρατάξεις αριστερών φρονημάτων. Πρόκειται ουσιαστικά για την ίδια αρνητική στάση πού προδίδει άγνοια της Παραδόσεώς μας, πνευματική εξάρτηση από τη μη Ορθόδοξη, αιρετική, ιδεαλιστική ή υλιστική Δύση, αποκοπή και ξερρίζωμα από τις ζωηφόρες ελληνορθόδοξες πηγές μας…».
Πηγή: αρχιμ. Γεώργιος (Καψάνης), Χριστός – Εκκλησία – κοινωνία, σελ. 10, Έκδοσις 2η, 1983.
http://www.pemptousia.gr
«Την διάκρισιν της κοινωνίας από της πολιτείας κατέστησεν, ουσιαστικώς, δυνατήν ο Χριστιανισμός. Πράγματι, διά του Χριστιανισμού εισήχθη νέος τρόπος θεωρήσεως του προσώπου και της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων. Ούτοι δεν θεωρούνται πλέον ως εξαρτήματα της πόλεως ή του κράτους, η δε αξία των δεν προσδιορίζεται επί τη βάσει της θέσεως, την οποίαν κατέχουν ή του έργου, το οποίον προσφέρουν εντός αυτών.
Κατά την χριστιανικήν διδασκαλίαν, οι άνθρωποι έχουν αξίαν ως πρόσωπα εικονίζοντα τον εν Τριάδι Θεόν, η δε κοινωνική ζωή των, ως εκδήλωσις της κατ’ εικόνα Θεού πλασθείσης υπάρξεώς των, δεν έχει τον σκοπόν της εκτός αυτής, αλλ’ αποτελεί αυτοσκοπόν».
Πηγή: αρχιμ. Γεώργιος (Καψάνης), Χριστός – Εκκλησία – κοινωνία, σελ. 42 & 34, Έκδοσις 2η, 1983.
Μεταμόρφωση προσώπων, αλλαγή θεσμών
Οι Ορθόδοξοι, χωρίς να αρνούμεθα την σημασία της κοινωνικής επιδράσεως, δίνουμε την προτεραιότητα στη μεταμόρφωση του προσώπου διά της μετανοίας και της Θείας Χάριτος. Είναι μεγάλη πλάνη να θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία χωρίς να αγωνισθούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας… Ο άρρωστος άνθρωπος κάνει άρρωστες κοινωνίες και οι άρρωστες κοινωνίες αρρωσταίνσυν χειρότερα τους ανθρώπους.
Πηγή: αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Χριστός – Εκκλησία – κοινωνία, σελ. 36, 1983.
Πολιτικές με καπηλεία και απόρριψη της Παράδοσης
Οι Νεοέλληνες είμεθα υπεύθυνοι δυο μεγάλων αμαρτημάτων: της καπηλείας της Παραδόσεως, με όλο το πληθωρικό και χωρίς αντίκρισμα στην προσωπική ζωή ρητορισμό (βερμπαλισμό) γύρω από τις αξίες του «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού», πού επιχείρησαν κυρίως οι παρατάξεις δεξιών και μικροαστικών φρονημάτων και της απορρίψεως της Παραδόσεως, προκειμένου να οικοδομηθεί επί υλιστικών και αθεϊστικών βάσεων ή σοσιαλιστική κοινωνία, πού επιχειρούν οι παρατάξεις αριστερών φρονημάτων. Πρόκειται ουσιαστικά για την ίδια αρνητική στάση πού προδίδει άγνοια της Παραδόσεώς μας, πνευματική εξάρτηση από τη μη Ορθόδοξη, αιρετική, ιδεαλιστική ή υλιστική Δύση, αποκοπή και ξερρίζωμα από τις ζωηφόρες ελληνορθόδοξες πηγές μας…».
Πηγή: αρχιμ. Γεώργιος (Καψάνης), Χριστός – Εκκλησία – κοινωνία, σελ. 10, Έκδοσις 2η, 1983.
http://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τον Τζεντίλε της Μιλάνο προσπαθεί να φέρει ο Αλβέρτης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
