2014-06-28 16:37:42
Η Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών πέρασε. Τα φώτα "έσβησαν" και επανήλθε το σκοτάδι στην ψυχή χιλιάδων νέων ανθρώπων που φυλακίζονται καθημερινά στα δίχτυα του λευκού θανάτου.
Όπως συμβαίνει και στην Πάτρα και στην Αχαΐα, όπου νέα παιδιά κάνουν ακόμη και τέσσερις ώρες δρόμο με τα πόδια για να φτάσουν στον εξαρτησιογόνο προορισμό τους.
Το ταξίδι ξεκινά από την Πάτρα και άλλα μέρη της Αχαϊας. Κατάληξη μέσω της εθνικής οδού Πατρών Πύργου η ευρύτερη περιοχή των Σαγεϊκων, όπου εκεί υπάρχουν οι έμποροι. Σε απίθανες μεριές, όπως φερ' ειπείν κοντά στο νεκροταφείο της περιοχής, γίνεται η αγοραπωλησία. Οι νεαροί, που μαζεύουν χρήματα απ' όπου μπορούν για να προμηθευτούν μία δόση, κάνουν οικονομία.
Δεν χρησιμοποιούν το λεωφορείο της γραμμής γιατί δεν θα φτάσουν τα λεφτά. Ξεκινούν με τα πόδια για το μακρύ ταξίδι. Τους βλέπεις στο δρόμο να περπατούν με σκυφτά κεφάλια. Αδιαφορούν, βυθσιμένοι στις σκέψεις και τις παρενέργειες της εξάρτησης για τη ζωή τους. Δεν αντιδρούν ακόμη και στις κόρνες των αυτοκινήτων και συνεχίζουν να περμαπτούν παρέα με τον κίνδυνο.
Ποιόν κίνδυνο δηλαδή, όταν και οι ίδιοι γνωρίζουν οτι οι δρόμος που έχουν πάρει είναι μακρύς και πολύ πιο επικίνδυνος από την καρμανιόλα της Πατρών Πύργου. Ίσως γι' αυτό και δεν τους νοιάζει. Και ίσως έτσι να νοιώθουν πιο ήρεμοι. Γιατί μετά την προμήθεια της δόσης θα ξεκινήσουν για το δρόμο της επιστροφής, στην Πάτρα ή στην Κάτω Αχαία. Και νοιώθουν ικανοποίηση γιατί κάνοντας χρήση θα νοιώσουν πρόσκαιρα την ηδονή της ουσίας, αλλά και γιατί αυτός ο δρόμος ίσως να είναι ο μοναδικός που έχει επιστροφή
Νίκος Σύφαντος-thebest
xespao
Όπως συμβαίνει και στην Πάτρα και στην Αχαΐα, όπου νέα παιδιά κάνουν ακόμη και τέσσερις ώρες δρόμο με τα πόδια για να φτάσουν στον εξαρτησιογόνο προορισμό τους.
Το ταξίδι ξεκινά από την Πάτρα και άλλα μέρη της Αχαϊας. Κατάληξη μέσω της εθνικής οδού Πατρών Πύργου η ευρύτερη περιοχή των Σαγεϊκων, όπου εκεί υπάρχουν οι έμποροι. Σε απίθανες μεριές, όπως φερ' ειπείν κοντά στο νεκροταφείο της περιοχής, γίνεται η αγοραπωλησία. Οι νεαροί, που μαζεύουν χρήματα απ' όπου μπορούν για να προμηθευτούν μία δόση, κάνουν οικονομία.
Δεν χρησιμοποιούν το λεωφορείο της γραμμής γιατί δεν θα φτάσουν τα λεφτά. Ξεκινούν με τα πόδια για το μακρύ ταξίδι. Τους βλέπεις στο δρόμο να περπατούν με σκυφτά κεφάλια. Αδιαφορούν, βυθσιμένοι στις σκέψεις και τις παρενέργειες της εξάρτησης για τη ζωή τους. Δεν αντιδρούν ακόμη και στις κόρνες των αυτοκινήτων και συνεχίζουν να περμαπτούν παρέα με τον κίνδυνο.
Ποιόν κίνδυνο δηλαδή, όταν και οι ίδιοι γνωρίζουν οτι οι δρόμος που έχουν πάρει είναι μακρύς και πολύ πιο επικίνδυνος από την καρμανιόλα της Πατρών Πύργου. Ίσως γι' αυτό και δεν τους νοιάζει. Και ίσως έτσι να νοιώθουν πιο ήρεμοι. Γιατί μετά την προμήθεια της δόσης θα ξεκινήσουν για το δρόμο της επιστροφής, στην Πάτρα ή στην Κάτω Αχαία. Και νοιώθουν ικανοποίηση γιατί κάνοντας χρήση θα νοιώσουν πρόσκαιρα την ηδονή της ουσίας, αλλά και γιατί αυτός ο δρόμος ίσως να είναι ο μοναδικός που έχει επιστροφή
Νίκος Σύφαντος-thebest
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ... ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ Ο ΙΓΚΟΥΑΪΝ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δεκάδες κλεμμένα δίκυκλα αναζητούν τους ιδιοκτήτες τους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
