2014-07-04 23:13:09
Με μεγάλη επιτυχία και πλήθος κόσμου, κινήσεις της Πατριωτικής Αριστεράς πραγματοποίησαν την Τετάρτη 2 Ιουλίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, εκδήλωση - συζήτηση με εισηγητές τους: Γ. Λιλλήκα Πρόεδρο της Συμμαχίας Πολιτών Κύπρου. Γ. Αρσένη πρώην Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Δ. Κωνσταντακόπουλο συγγραφέα - δημοσιογράφο Η. Νικολόπουλο Καθηγητή συνταγματικού δικαίου, μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ και Θ. Στοφορόπουλο πρώην πρέσβη της Ελλάδας στην Κύπρο.
Παρεμβάσεις έγιναν από την Α. Καλογερή βουλευτή Σάμου του ΣΥΡΙΖΑ και την Σ. Αγγελίδου δημοτική σύμβουλο Αθήνας.
Ο Γ. Λιλλήκας υποστήριξε ότι παρόμοιες εκδηλώσεις είναι απαραίτητες για την αφύπνιση του Ελληνισμού στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αναφέρθηκε στην απειλή που υφίσταται όχι μόνο ο κυπριακός λαός αλλά ολόκληρος ο ελληνισμός, από την Τουρκία. Το 40% πλέον του κυπριακού εδάφους όπως ανέφερε κατέχεται από την Τουρκία. Το Κυπριακό εξακολουθεί να είναι θέμα εισβολής και κατοχής.
Η αμφισβήτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και οι στρατιωτικές απειλές έχουν ένα και μοναδικό στόχο. Τον αφελληνισμό της Κύπρου. Η Τουρκία σήμερα, 40 χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο, παραμένει η μεγαλύτερη απειλή για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Η μέχρι σήμερα ασκηθείσα πολιτική του «ρεαλισμού» και της προσπάθειας εξευμενισμού της Τουρκίας απέτυχε παταγωδώς, αφού οδήγησε σε αποθράσυνση της Τουρκίας και επιδείνωση των επεκτατικών της επιδιώξεων εναντίον του Ελληνισμού.
Οφείλουμε, χωρίς αυταπάτες να σκιαγραφήσουμε τις στρατηγικές του αντιπάλου και να σχεδιάσουμε μια πολυεπίπεδη στρατηγική περιφρούρησης της εθνικής μας κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Η Τουρκία αμφισβητεί την κυπριακή ΑΟΖ και στόχος της είναι, μέσω ενός σχεδίου τύπου Ανάν, να μετατραπεί η Κύπρος σε προτεκτοράτο τουρκικών και αγγλοαμερικανικών συμφερόντων και, μετά από παρουσία 3.000 χρόνων, να εκλείψει ο Ελληνισμός. Μακροπρόθεσμος στόχος της Τουρκίας είναι να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Οι απειλές όμως τώρα δεν μένουν μόνο στο στρατιωτικό κομμάτι και δεν έρχονται μόνο από την Τουρκία .Οι πολιτικές του Μνημονίου και ο ζυγός της Τρόικας, μαστίζουν πλέον τα εδάφη της Ελλάδος και της Κύπρου. Δυνατές οικονομίες του παρελθόντος κατέληξαν σε οικονομίες των περικοπών, της ανεργίας και της απελπισίας.
Ήδη στην Κύπρο κάποιοι αρχηγοί κομμάτων αναφέρουν ότι η λύση Ανάν θα φέρει την ανάπτυξη και είναι οι ίδιοι που με τις πολιτικές τους έφεραν σε αυτό το σημείο την μεγαλόνησο. Οι ίδιες σχολές σκέψης ανακήρυσσαν τον Ερντογάν σε σύγχρονο ηγέτη με γνωστά τα αποτελέσματα και οι δικές τους πολιτικές υποχωρήσεων αυξάνουν τις επεκτατικές σκέψεις της Τουρκίας.
Ο Γ. Λιλλήκας σημείωσε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το διαχρονικό ρόλο των ΗΠΑ στην Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και το γεγονός ότι φυσικό σύμμαχο και υποστηρικτή των συμφερόντων τους στην περιοχή μας θεωρούν την Τουρκία. Σημείωσε επίσης πως. πλέον, όπως όλοι οι ευρωπαϊκοί εταίροι σκέφτονται εθνικά και πράττουν ευρωπαϊκά , έτσι και Κύπρος και Ελλάδα θα πρέπει να διεκδικήσουν και να συγκρουστούν με την Ευρώπη για τα συμφέροντά τους. Τέλος, εξήρε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κυπριακού και ελληνικού χώρου (υδρογονάνθρακες - πολιτισμός - γεωστρατηγική θέση) και πρότεινε την δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας από πολιτικούς επιστήμονες και ανθρώπους με όραμα που θα αποτελέσουν τον μηχανισμό πολιτικής για την λύση του χρόνιου προβλήματος.
Ο Γ. Αρσένης υποστήριξε ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των δύο χωρών οφείλει να είναι διαρκής και να στηρίζεται σε ένα στρατηγικό σχέδιο.
Συνεχάρη τον Γ. Λιλλήκα ως προς τις προσπάθειές του για τη δημιουργία ενός μεγάλου δημοκρατικού και πατριωτικού μετώπου στην Κύπρο και τόνισε ότι ο Ελληνισμός οφείλει να ξεφύγει από τη λογική της ηττοπάθειας στα εθνικά θέματα. Αποσαφήνισε ότι το κυπριακό θέμα δεν είναι κάτι ξεχωριστό από το πρόβλημα της Θράκης ή το μνημόνιο. Τα 40 χρόνια από την διχοτόμηση της μεγαλονήσου έχουν εισάγει στην νοοτροπία των συμπολιτών μας μια αίσθηση άλυτου προβλήματος. Είναι ανάγκη, όπως ανέφερε, οι Έλληνες να πιέσουν και να συνταχθούν σε κινήματα πολιτών για το πρόβλημα.
Υπήρχαν ευκαιρίες στο παρελθόν. Μία με την ετυμηγορία του Κυπριακού λαού το 2004 και η δεύτερη με το Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού χώρου Ελλάδας και Κύπρου. Και οι δυο πέρασαν χωρίς να εκμεταλλευτούμε κάτι. Ειδικότερα αναφέρθηκε στο Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και τη θωράκιση που εξασφάλισε για τον Ελληνισμό η δημιουργία και αντίληψη της ενιαίας αμυντικής γραμμής σε Θράκη – Αιγαίο – Κύπρο, κάτι που ανατράπηκε με την οδυνηρή υποχώρηση Ελλάδας και Κύπρου στην υπόθεση των πυραύλων S-300 ύστερα από τις πιέσεις του αγγλοαμερικανικού παράγοντα. Αν συνεχίσουμε τις υποχωρήσεις και δεχθούμε μία νέα εκδοχή του σχ. Ανάν, τότε θα τελειώσει ο Ελληνισμός στην Κύπρο.
Μια συσπείρωση του λαού κόσμου εναντίον της οικονομικής κατοχής μέσω των αντιμνημονιακών δυνάμεων μπορεί να παρασύρει και στην επίσπευση της λύσης των εξωτερικών μας θεμάτων. Αρκεί οι αντιμνημονιακές δυνάμεις να στηρίζονται σε δύο πόδια , στην απεμπλοκή από το μνημόνιο αλλά και στην προσοχή στην εξωτερική μας πολιτική.
Ο δημοσιογράφος Δ. Κωνσταντακόπουλος ανέφερε ότι 10 χρόνια μετά την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στην Κύπρο το εκείνο σχέδιο Ανάν αποτελούσε προπομπό των δανειακών συμβάσεων και του μνημονίου.
Περιέγραψε την καταστροφή που συντελέσθηκε και συντελείται στη χώρα μας με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, ενώ τόνισε ότι η επαναφορά του σχεδίου Ανάν θα σημάνει τη διάλυση του Κυπριακού κράτους. Αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα και οικονομικό πόλεμο που συνιστά θανάσιμη απειλή προσέθεσε για να συνεχίσει πως η λύση είναι η συγκρότηση μετώπου κοινωνικής – εθνικής σωτηρίας με σαφείς θέσεις για τα εθνικά ζητήματα και το χρέος.
Εάν η Αριστερά είχε τέτοιες σαφείς θέσεις θα ήταν ήδη κυβέρνηση με μεγάλη πλειοψηφία. Έχουμε χάσει ουσιαστικά κάθε ιδιότητα μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε κάθε δόση των δανειστών μας χάνουμε και κάποια κομμάτια της κρατικής και όχι μόνο, κυριαρχίας μας . Ζούμε μέσα σε μία μεταμοντέρνα βαρβαρότητα και αξίζει να πολεμήσουμε για την ύπαρξή μας γιατί μόνο έτσι θα βρούμε συμμάχους και στην Ευρώπη.
Ο Θ. Στοφορόπουλος με μια σε βάθος ανάλυση του Κυπριακού προβλήματος υποστήριξε πως η Ελλάδα πρέπει να θέσει τέρμα στην πολιτική που ακολουθεί μέχρι τώρα για το Κυπριακό. Επί 40 χρόνια, και τώρα και με την συμμετοχή της στις χιαστή διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα λαμβάνει μέρος στην διαδικασία «για την επίλυση του Κυπριακού», που αποτελεί συνέχεια της πολιτική συνομωσίας του 1974 και σκοπό έχει τη μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της εθνοκάθαρσης, του εποικισμού, του ψευδοκράτους, των παρεμβατικών «εγγυήσεων»¨, των Βρετανικών βάσεων και κατασκοπευτικών εγκαταστάσεων, της πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής υπαγωγής του Κυπριακού λαού στην επικυριαρχία Τουρκίας και Γερμανίας.
Όμως, και η περαιτέρω παγίωση των υφιστάμενων συνθηκών στην Κύπρο είναι τόσο ολέθρια ώστε να μην υπάρχει μη χείρoν. Μοναδική δυνατότητα εξόδου από το αδιέξοδο είναι σήμερα η αντίσταση του κυπριακού λαού και ο αγώνας για την απελευθέρωσή του, με την βοήθεια και της Ελλάδας, όταν υπάρξουν οι αναγκαίες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και οι απαραίτητες συνιστώσες ισχύος.
Στη σύντομη παρέμβασή του ο Η. Νικολόπουλος υποστήριξε ότι το σχέδιο Ανάν αποτελούσε μία παγκόσμια αρνητική πρωτοτυπία αφού δημιουργούσε ένα εκτρωματικό από θεσμική σκοπιά κράτος που δεν έχει υπάρξει πουθενά και ποτέ στον κόσμο. Ανέφερε πως με το σχέδιο Ανάν αναγνωρίζονταν δύο λαοί και δύο οντότητες – συνιστώντα κράτη και δημιουργείτο μία χαλαρή Συνομοσπονδία και όχι μία Ομοσπονδία με ισχυρή κεντρική εξουσία, προέκυπταν έτσι δύο ισότιμες πολιτείες χωρίς να ισχύει δημοκρατική αρχή και αρχή πλειοψηφίας. Στη συνέχεια παρουσίασε τις συνταγματικές βάσεις για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που αφορά το ζήτημα της κεντρικής εξουσίας χωρίς να θίγεται η ισότητα των δύο κοινοτήτων. Είναι απαραίτητη η ύπαρξη ισχυρής κεντρικής εξουσίας για ένα δίκαιο και βιώσιμο σχέδιο λύσης του Κυπριακού, κατέληξε.
Σαράντα (40) χρόνια μετά τον Αττίλα στην Κύπρο άλλαξαν πολλά στο παγκόσμιο σκηνικό ανέφερε η Α. Καλογερή. Αυτό που δεν άλλαξε είναι η αναγκαιότητα του αγώνα για αυτοδιάθεση και απελευθέρωση.
Την ώρα που στην Ελλάδα και την Κύπρο επιβάλλεται ένα καθεστώς σύνθλιψης και σύγχρονης οικονομικής κατοχής, οι έννοιες της εθνικής αξιοπρέπειας και της λαϊκής κυριαρχίας χρειάζεται να αναδειχθούν κυρίαρχες. Είναι πατριωτικό μας καθήκον να σώσουμε την Ελλάδα και την Κύπρο.
Με την ιστορική φράση του Τ. Παπαδόπουλου «παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα» ξεκίνησε την παρέμβασή της η Σ. Αγγελίδου. Στη συνέχεια ανέλυσε τα αρνητικά μιας λύσης τύπου Ανάν με βάση τη διπλωματική εργασία που εκπονεί στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημόσιας Διοίκησης του Πάντειου με τίτλο ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ-ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ.
Χαιρετισμό απηύθυναν οι: Γ. Μπαλάφας από τον ΣΥΡΙΖΑ, Ε. Καραγιάννης από τους ΑΝΕΛ και Γ. Παπασίμος από το ΠΡΑΤΤΩ.
Εκδήλωση για το Κυπριακό θα γίνει στην Αίγινα στις 12-7-14 και ώρα 11:00 π.μ. στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης με ομιλητές τους: Θ. Στοφορόπουλο, Φ. Φράγγο και Μ. Καραβαζάκη.
Tromaktiko
Παρεμβάσεις έγιναν από την Α. Καλογερή βουλευτή Σάμου του ΣΥΡΙΖΑ και την Σ. Αγγελίδου δημοτική σύμβουλο Αθήνας.
Ο Γ. Λιλλήκας υποστήριξε ότι παρόμοιες εκδηλώσεις είναι απαραίτητες για την αφύπνιση του Ελληνισμού στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αναφέρθηκε στην απειλή που υφίσταται όχι μόνο ο κυπριακός λαός αλλά ολόκληρος ο ελληνισμός, από την Τουρκία. Το 40% πλέον του κυπριακού εδάφους όπως ανέφερε κατέχεται από την Τουρκία. Το Κυπριακό εξακολουθεί να είναι θέμα εισβολής και κατοχής.
Η αμφισβήτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και οι στρατιωτικές απειλές έχουν ένα και μοναδικό στόχο. Τον αφελληνισμό της Κύπρου. Η Τουρκία σήμερα, 40 χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο, παραμένει η μεγαλύτερη απειλή για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Η μέχρι σήμερα ασκηθείσα πολιτική του «ρεαλισμού» και της προσπάθειας εξευμενισμού της Τουρκίας απέτυχε παταγωδώς, αφού οδήγησε σε αποθράσυνση της Τουρκίας και επιδείνωση των επεκτατικών της επιδιώξεων εναντίον του Ελληνισμού.
Οφείλουμε, χωρίς αυταπάτες να σκιαγραφήσουμε τις στρατηγικές του αντιπάλου και να σχεδιάσουμε μια πολυεπίπεδη στρατηγική περιφρούρησης της εθνικής μας κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας. Η Τουρκία αμφισβητεί την κυπριακή ΑΟΖ και στόχος της είναι, μέσω ενός σχεδίου τύπου Ανάν, να μετατραπεί η Κύπρος σε προτεκτοράτο τουρκικών και αγγλοαμερικανικών συμφερόντων και, μετά από παρουσία 3.000 χρόνων, να εκλείψει ο Ελληνισμός. Μακροπρόθεσμος στόχος της Τουρκίας είναι να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Οι απειλές όμως τώρα δεν μένουν μόνο στο στρατιωτικό κομμάτι και δεν έρχονται μόνο από την Τουρκία .Οι πολιτικές του Μνημονίου και ο ζυγός της Τρόικας, μαστίζουν πλέον τα εδάφη της Ελλάδος και της Κύπρου. Δυνατές οικονομίες του παρελθόντος κατέληξαν σε οικονομίες των περικοπών, της ανεργίας και της απελπισίας.
Ήδη στην Κύπρο κάποιοι αρχηγοί κομμάτων αναφέρουν ότι η λύση Ανάν θα φέρει την ανάπτυξη και είναι οι ίδιοι που με τις πολιτικές τους έφεραν σε αυτό το σημείο την μεγαλόνησο. Οι ίδιες σχολές σκέψης ανακήρυσσαν τον Ερντογάν σε σύγχρονο ηγέτη με γνωστά τα αποτελέσματα και οι δικές τους πολιτικές υποχωρήσεων αυξάνουν τις επεκτατικές σκέψεις της Τουρκίας.
Ο Γ. Λιλλήκας σημείωσε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το διαχρονικό ρόλο των ΗΠΑ στην Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και το γεγονός ότι φυσικό σύμμαχο και υποστηρικτή των συμφερόντων τους στην περιοχή μας θεωρούν την Τουρκία. Σημείωσε επίσης πως. πλέον, όπως όλοι οι ευρωπαϊκοί εταίροι σκέφτονται εθνικά και πράττουν ευρωπαϊκά , έτσι και Κύπρος και Ελλάδα θα πρέπει να διεκδικήσουν και να συγκρουστούν με την Ευρώπη για τα συμφέροντά τους. Τέλος, εξήρε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κυπριακού και ελληνικού χώρου (υδρογονάνθρακες - πολιτισμός - γεωστρατηγική θέση) και πρότεινε την δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας από πολιτικούς επιστήμονες και ανθρώπους με όραμα που θα αποτελέσουν τον μηχανισμό πολιτικής για την λύση του χρόνιου προβλήματος.
Ο Γ. Αρσένης υποστήριξε ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των δύο χωρών οφείλει να είναι διαρκής και να στηρίζεται σε ένα στρατηγικό σχέδιο.
Συνεχάρη τον Γ. Λιλλήκα ως προς τις προσπάθειές του για τη δημιουργία ενός μεγάλου δημοκρατικού και πατριωτικού μετώπου στην Κύπρο και τόνισε ότι ο Ελληνισμός οφείλει να ξεφύγει από τη λογική της ηττοπάθειας στα εθνικά θέματα. Αποσαφήνισε ότι το κυπριακό θέμα δεν είναι κάτι ξεχωριστό από το πρόβλημα της Θράκης ή το μνημόνιο. Τα 40 χρόνια από την διχοτόμηση της μεγαλονήσου έχουν εισάγει στην νοοτροπία των συμπολιτών μας μια αίσθηση άλυτου προβλήματος. Είναι ανάγκη, όπως ανέφερε, οι Έλληνες να πιέσουν και να συνταχθούν σε κινήματα πολιτών για το πρόβλημα.
Υπήρχαν ευκαιρίες στο παρελθόν. Μία με την ετυμηγορία του Κυπριακού λαού το 2004 και η δεύτερη με το Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού χώρου Ελλάδας και Κύπρου. Και οι δυο πέρασαν χωρίς να εκμεταλλευτούμε κάτι. Ειδικότερα αναφέρθηκε στο Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και τη θωράκιση που εξασφάλισε για τον Ελληνισμό η δημιουργία και αντίληψη της ενιαίας αμυντικής γραμμής σε Θράκη – Αιγαίο – Κύπρο, κάτι που ανατράπηκε με την οδυνηρή υποχώρηση Ελλάδας και Κύπρου στην υπόθεση των πυραύλων S-300 ύστερα από τις πιέσεις του αγγλοαμερικανικού παράγοντα. Αν συνεχίσουμε τις υποχωρήσεις και δεχθούμε μία νέα εκδοχή του σχ. Ανάν, τότε θα τελειώσει ο Ελληνισμός στην Κύπρο.
Μια συσπείρωση του λαού κόσμου εναντίον της οικονομικής κατοχής μέσω των αντιμνημονιακών δυνάμεων μπορεί να παρασύρει και στην επίσπευση της λύσης των εξωτερικών μας θεμάτων. Αρκεί οι αντιμνημονιακές δυνάμεις να στηρίζονται σε δύο πόδια , στην απεμπλοκή από το μνημόνιο αλλά και στην προσοχή στην εξωτερική μας πολιτική.
Ο δημοσιογράφος Δ. Κωνσταντακόπουλος ανέφερε ότι 10 χρόνια μετά την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στην Κύπρο το εκείνο σχέδιο Ανάν αποτελούσε προπομπό των δανειακών συμβάσεων και του μνημονίου.
Περιέγραψε την καταστροφή που συντελέσθηκε και συντελείται στη χώρα μας με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, ενώ τόνισε ότι η επαναφορά του σχεδίου Ανάν θα σημάνει τη διάλυση του Κυπριακού κράτους. Αντιμετωπίζουμε ταυτόχρονα και οικονομικό πόλεμο που συνιστά θανάσιμη απειλή προσέθεσε για να συνεχίσει πως η λύση είναι η συγκρότηση μετώπου κοινωνικής – εθνικής σωτηρίας με σαφείς θέσεις για τα εθνικά ζητήματα και το χρέος.
Εάν η Αριστερά είχε τέτοιες σαφείς θέσεις θα ήταν ήδη κυβέρνηση με μεγάλη πλειοψηφία. Έχουμε χάσει ουσιαστικά κάθε ιδιότητα μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε κάθε δόση των δανειστών μας χάνουμε και κάποια κομμάτια της κρατικής και όχι μόνο, κυριαρχίας μας . Ζούμε μέσα σε μία μεταμοντέρνα βαρβαρότητα και αξίζει να πολεμήσουμε για την ύπαρξή μας γιατί μόνο έτσι θα βρούμε συμμάχους και στην Ευρώπη.
Ο Θ. Στοφορόπουλος με μια σε βάθος ανάλυση του Κυπριακού προβλήματος υποστήριξε πως η Ελλάδα πρέπει να θέσει τέρμα στην πολιτική που ακολουθεί μέχρι τώρα για το Κυπριακό. Επί 40 χρόνια, και τώρα και με την συμμετοχή της στις χιαστή διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα λαμβάνει μέρος στην διαδικασία «για την επίλυση του Κυπριακού», που αποτελεί συνέχεια της πολιτική συνομωσίας του 1974 και σκοπό έχει τη μονιμοποίηση και νομιμοποίηση της εθνοκάθαρσης, του εποικισμού, του ψευδοκράτους, των παρεμβατικών «εγγυήσεων»¨, των Βρετανικών βάσεων και κατασκοπευτικών εγκαταστάσεων, της πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής υπαγωγής του Κυπριακού λαού στην επικυριαρχία Τουρκίας και Γερμανίας.
Όμως, και η περαιτέρω παγίωση των υφιστάμενων συνθηκών στην Κύπρο είναι τόσο ολέθρια ώστε να μην υπάρχει μη χείρoν. Μοναδική δυνατότητα εξόδου από το αδιέξοδο είναι σήμερα η αντίσταση του κυπριακού λαού και ο αγώνας για την απελευθέρωσή του, με την βοήθεια και της Ελλάδας, όταν υπάρξουν οι αναγκαίες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και οι απαραίτητες συνιστώσες ισχύος.
Στη σύντομη παρέμβασή του ο Η. Νικολόπουλος υποστήριξε ότι το σχέδιο Ανάν αποτελούσε μία παγκόσμια αρνητική πρωτοτυπία αφού δημιουργούσε ένα εκτρωματικό από θεσμική σκοπιά κράτος που δεν έχει υπάρξει πουθενά και ποτέ στον κόσμο. Ανέφερε πως με το σχέδιο Ανάν αναγνωρίζονταν δύο λαοί και δύο οντότητες – συνιστώντα κράτη και δημιουργείτο μία χαλαρή Συνομοσπονδία και όχι μία Ομοσπονδία με ισχυρή κεντρική εξουσία, προέκυπταν έτσι δύο ισότιμες πολιτείες χωρίς να ισχύει δημοκρατική αρχή και αρχή πλειοψηφίας. Στη συνέχεια παρουσίασε τις συνταγματικές βάσεις για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που αφορά το ζήτημα της κεντρικής εξουσίας χωρίς να θίγεται η ισότητα των δύο κοινοτήτων. Είναι απαραίτητη η ύπαρξη ισχυρής κεντρικής εξουσίας για ένα δίκαιο και βιώσιμο σχέδιο λύσης του Κυπριακού, κατέληξε.
Σαράντα (40) χρόνια μετά τον Αττίλα στην Κύπρο άλλαξαν πολλά στο παγκόσμιο σκηνικό ανέφερε η Α. Καλογερή. Αυτό που δεν άλλαξε είναι η αναγκαιότητα του αγώνα για αυτοδιάθεση και απελευθέρωση.
Την ώρα που στην Ελλάδα και την Κύπρο επιβάλλεται ένα καθεστώς σύνθλιψης και σύγχρονης οικονομικής κατοχής, οι έννοιες της εθνικής αξιοπρέπειας και της λαϊκής κυριαρχίας χρειάζεται να αναδειχθούν κυρίαρχες. Είναι πατριωτικό μας καθήκον να σώσουμε την Ελλάδα και την Κύπρο.
Με την ιστορική φράση του Τ. Παπαδόπουλου «παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα» ξεκίνησε την παρέμβασή της η Σ. Αγγελίδου. Στη συνέχεια ανέλυσε τα αρνητικά μιας λύσης τύπου Ανάν με βάση τη διπλωματική εργασία που εκπονεί στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημόσιας Διοίκησης του Πάντειου με τίτλο ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ-ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ.
Χαιρετισμό απηύθυναν οι: Γ. Μπαλάφας από τον ΣΥΡΙΖΑ, Ε. Καραγιάννης από τους ΑΝΕΛ και Γ. Παπασίμος από το ΠΡΑΤΤΩ.
Εκδήλωση για το Κυπριακό θα γίνει στην Αίγινα στις 12-7-14 και ώρα 11:00 π.μ. στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης με ομιλητές τους: Θ. Στοφορόπουλο, Φ. Φράγγο και Μ. Καραβαζάκη.
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για τη μικρή ΔΕΗ ζητάει η ΓΣΕΒΕΕ"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
