ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

5021 - Πρωί στο Άγιον Όρος, του Κώστα Ουράνη

Πρωὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος. Θεῖο ἀνοιξιάτικο πρωί!.. Ἡ νυχτερινὴ ὑπνοβατικὴ καὶ μυστηριώδης ἀτμόσφαιρα τῆς μονῆς τῆς Λαύρας ἔχει διαλυθεῖσὰν καταχνιά. Ὅλα εἶναι φῶς, εἰρήνη καὶ καλοσύνη. Ἀκύμαντο, κατάχρυσο κι ἀτέρμονο, κάτω ἀπ’ τὰ πόδια μας, τὸ Αἰγαῖο. Καταπράσινες, γελαστὲς καὶκατάστικτες ἀγριολούλουδα οἱ πλαγιές. Βαθὺς καὶ καταγάλανος ὁ οὐρανός. Κανεὶς ἦχος ζωῆς δὲν ταράζει τὴ μαγεμένη σιγή. Δὲν ἀκούεται ἐδῶ οὔτε τρουγκάνι προβάτου, οὔτε κἂν ἡ διάτορη κραυγὴ τοῦ πετεινοῦ. Ἡ γαλήνη ἔχει κάτι τὸἐξώκοσμο. Ὁ γλυκὸς πρωινὸς ἀέρας δὲ φέρνει ὣς τὸν πανοπτικὸ ἐξώστη τοῦ ξενώνα μας παρὰἀρώματα μόνο Ποτισμένο φῶς, τὸμεγάλο αἰωνόβιο μοναστήρι προσθέτει στὴ γενικὴεἰρήνη καὶ τὴ δική του. Οἱ περισσότεροι μοναχοὶ κουρασμένοι ἀπὸ τὴν ὁλονυχτία στὴν ἐκκλησία, θὰ κοιμοῦνται ἀκόμα. Δυὸ-τρεῖς μόνο μαῦρες σιλουέτες, ἀκίνητες στὰξύλινα μπαλκόνια τους, τὰ κρεμασμένα ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς μονῆς, κοιτᾶν τὸ φωτεινὸ ὄνειρο τοῦ πελάγου.

Φῶς καὶ εἰρήνη. Ἡ ἀπέραντη ἐσωτερικὴ αὐλὴ τῆς μονῆς εἶναι ἐντελῶς ἔρημη. Ἔρημη σὰν τὴν ἔρημο. Οἱ πλάκες της γυαλίζουν στὸν ἥλιο, κι ἀνάμεσά τους ἔχουν φυτρώσει χορτάρια. Δὲ βλέπει κανεὶς οὔτε μιὰ γάτα νὰτεντώνεται ράθυμα μέσα στὸ φῶς, οὔτε ἕνα πουλὶ ποὺ νὰ σπαθίζει τὸ φῶς μὲ τὸ γοργό του ἴσκιο. Στὸκέντρο τῆς αὐλῆς, ἡ μικρὴ βυζαντινὴ ἐκκλησία μὲ τοὺς κατακόκκινους τοίχους καὶ τοὺς μολυβένιους τρούλους εἶναι κλειστὴ καὶ κοιμισμένη. Στὴ Φιάλη − τὸ μικρὸὀκτάγωνο κτίσμα μὲ τοὺς λευκοὺς κίονες καὶτὴ μαρμάρινη στὴ μέση δεξαμενή, ὅπου ἁγιάζονται τὰ νερὰτῶν Ἐπιφανίων − δὲν ἀκούγεται ὁ παραμικρότερος ψίθυρος τρεχούμενου νεροῦ. Ἀκίνητες κι οἱ κορφὲς τῶν δυὸ πανύψηλων κυπαρισσιῶν ποὺ φύτεψε, πρὶν χίλια χρόνια, ὁἅγιος Ἀθανάσιος, ὁἱδρυτὴς τῆς μονῆς.

Καὶ ὅμως, καμιὰ μελαγχολία σ’ αὐτὴ τὴν ἀταραξία τῶν πάντων. Στὶς μολυβένιες σκεπὲς τῶν γέρικων ἐξαρτημάτων τῆς μονῆς ὁ καιρὸς ἔχει ἐναποθέσει κατάχρυση πατίνα· τὰ σαθρὰξύλινα μπαλκόνια τῶν κελιῶν ποὺστηρίζονται μὲ πατάρια στὰ τείχη καὶφαντάζουν σὰν περιστεριῶνες, ἔχουν γλάστρες μὲ λουλούδια καὶ πράσινα φεστόνια κληματαριᾶς· ἀπ’  τὴν ταράτσα τοῦξενώνα κρέμονται τὰ διακοσμητικὰ μὼβ τσαμπιὰ τῶν σαλκιμιῶν· οἱμισοσβημένες βυζαντινὲς τοιχογραφίες στὴν πρόσοψη τῆς ἀρχαίας Τράπεζας, ὅπου συνέτρωγαν, ἄλλους αἰῶνες, οἱ μοναχοί, συνθέτουν μπουκέτα ζωηρῶν πρόσχαρων χρωμάτων.Τίποτα δὲν ἀναδίνει τὴ θλίψη ἐκείνη ἀπ’ τὰ γέρικα πράματα ποὺ θὰ ἀποσυνθέτει ὅλο καὶπερισσότερο ὁ καιρός. 

Κι αὐτοὶ ἀκόμα οἱ πέτρινοι τάφοι τῶν πατριαρχῶν καὶ τῶν ἐπισκόπων περασμένων ἐποχῶν, ποὺ εἶναι σὲ μιὰν ἄκρη τῆς αὐλῆς κάτω ἀπὸ μικρὲς καμάρες, κι αὐτοὶ ἀκόμα οἱτάφοι δὲ γεννοῦν σκέψεις θανάτου.Ἡ εἰρήνη ποὺ περίλουζε, μαζὶμὲ τὸ φῶς, τὰ πάντα, ἦταν ἐκείνη πού, ξεπερνώντας τὸθάνατο, σμίγει μὲ τὴν αἰωνιότητα.

ΠΗΓΗ : Ι.Μ.ΧΑΤΖΗΦΩΤΗ επιμέλεια, ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ, εκδ. «ΙΩΛΚΟΣ», ΑΘΗΝΑ 2000.

http://tribonio.blogspot.gr