2014-07-17 10:00:00
"Το Κυπριακό μέσα από την Ιστορία, την Πολιτική, την Λογοτεχνία και τα ΜΜΕ"
Εισήγηση Δημήτρη Αλευρομάγειρου, Αντιστράτηγου ε.α., Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού (16η Ιουλίου 2014 στην αίθουσα εκδηλώσεων Aegean College, Πανεπιστήμιου 17, Αθήνα)
--------------------------------
Τα τραγικά γεγονότα του 1974, που μόνο με την καταστροφή του 1922 μπορούν να συγκριθούν, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Υπενθυμίζω,
- Ο επικός αντιαποικιακός-απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 ευτέλισε μεν την γηραιά Αλβιόνα αλλά οι πολιτικές ηγεσίες οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τις οποίες ο Άγγλος Κάλλαχαν, μετέπειτα Πρωθυπουργός του Η.Β. είχε ονομάσει ζουρλομανδύα , ο δε Σοφοκλής Βενιζέλος, δήλωσε ότι "Νίκησαν οι Έλληνες και κέρδισαν οι Τούρκοι" - Η Τ/Κ ηγεσία , καθοδηγουμένη πάντοτε από την Τουρκία, σε αγαστή συνεργασία με το Η.Β. δήλωσε από την πρώτη στιγμή, δια στόματος του "αντιπροέδρου" Κιουτσούκ ότι θα εργαστεί για την διχοτόμηση..
- Η από μακρού σχεδιασθείσα τουρκανταρσία του Δεκέμβρη του 1963, [παραλείπω τις λεπτομέρειες, γνωστές άλλωστε], οδήγησε τη παρεμβάσει των Βρετανών στη χάραξη της πράσινης γραμμής Λευκωσίας η οποία έμελλε να διατηρηθεί για ολόκληρη την Κύπρο μέχρι σήμερα..
-Ακτίνα φωτός και αντίστασης η συμφωνία Μακαρίου- Γεωργίου Παπανδρέου για την κάθοδο το 1964 Ελληνικής Μεραρχίας ενισχυμένης δύναμης και η οργάνωση και συγκρότηση από τον Ιούνιο του 1964 της Εθνικής Φρουράς,
-Όμως η επικράτηση του πραξικοπήματος του 1967 έφερε ως πρώτο αποτέλεσμα , μετά την γνωστή τουρκική προβοκάτσια Κοφίνου, την επαίσχυντη αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας , δηλαδή τον πλήρη αφοπλισμό της Κύπρου , την αρχή του τέλους,
[εδω θα παραθέσω τρία τουλάχιστον στοιχεία , ενδεχομένως μη ευρέως γνωστά για το ότι η χούντα του 1967, φέρει βαρύτατη ευθύνη για την καταστροφή της Κύπρου και όχι μόνον με το προδοτικό και βλακώδες πραξικόπημα του 1974].
-Διαβάζω από το βιβλίο "Ισραήλ, Τουρκία και Ελλάδα, Ταραγμένες σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο" του Ισραηλινού Αμίκαμ Ναχμάνι, πρόλογος Ιωάννης Μάζης, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2003, σελίδα 264,
"Από αναφορές των ισραηλινών διπλωματών στη Λευκωσία, Αθήνα, Άγκυρα το 1955-56, "Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχοντας εξαναγκασθεί να υιοθετήσουν το αίτημα της Ένωσης, δεν είχαν τη δύναμη να πείσουν τον Λαό τους να παραιτηθεί εντελώς από το θέμα, Μόνο όταν τα πράγματα θα βελτιωθούν [στο κείμενο "βελτιώθηκαν"]δηλαδή στην εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, τότε μόνον μια ελληνική κυβέρνηση αισθάνθηκε ελεύθερη να παρατήσει το Κυπριακό' [τα παραπάνω παρουσιάστηκαν σε εισήγηση της κ. Λεα Μπασμα Ζερουαλλι, Γαλλίδας ερευνήτριας, με άριστη γνώση της Ελληνικής Ιστορίας-διπλωματίας, σε συνέδριο του ΑΡΔΗΝ στην Έδεσσα τον Αύγουστο του 2008, με τίτλο" Κύπρος και Μέση Ανατολή" και μπορείτε να το βρείτε στο διαδίκτυο]
- Γνωρίζετε πολλοί παριστάμενοι, υποθέτω, τον Νέστορα της δημοσιογραφίας, παλαίμαχο δημοσιογράφο Ηλία Δημητρακόπουλο, ο οποίος ευρίσκεται στην Ουάσιγκτονα και έχει ένα πλουσιότατο αρχείο για την χούντα του 1967, το σκάνδαλο Γουωτερ Γκέιτ [όπου και η σύνδεση της Ελληνικής χούντας] και το Κυπριακό,
Το αρχείο αυτό το έστειλε και στην Κύπρο στην επιτροπή για το φάκελο αλλά απ ότι γνωρίζω κανένας δεν του πήρε κάποια κατάθεση..]
Ο Ηλίας Δημητρακόπουλος, σε επίσημη παρέμβαση του στις 17 Ιουλίου 1974 προς το Στεητ Ντηπαρμεντ, ζήτησε να παρεμβληθεί ο 6ος Στόλος μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου για να αποθαρρυνθεί η απόβαση [εν παρόδω σημειώνω οτι ο Η.Δ., κατέθεσε την 22αν Μαρτίου 2003 μήνυση κατά του Χένρυ Κίσινγκερ στον Άρειο Πάγο [χειριστής δικηγόρος η Ζωή Κωνσταντοπούλου]για την ευθύνη του τελευταίου για την εισβολή και για απόπειρα δολοφονίας του ιδίου, στηριζόμενος εκτός των άλλων στο βιβλίο του Κριστοφερ Χιτσενς[απεβίωσε ο συγγραφέας το παρελθόν έτος] "Η δίκη του Χένρυ Κίσινγκερ" [εκδόσεις ΕΣΤΙΑ 2002] [Η μήνυση απερρίφθη από τον Α.Π, για λόγους δωσιδικίας αλλά ο Η.Δ .έχει επανέλθει]
- Τέλος για τις σοβαρές ενδείξεις, για την ευθύνη της χούντας στο Κυπριακό, επισημαίνω την γνωστή-υποθέτω σε όλους μας- δήλωση συγγνώμης του Πρόεδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον σε ομιλία του στην Αθήνα το 1999 για την οποίαν επικρίθηκε στις ΗΠΑ[μεταξύ των επικριτών του και ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα [1965-69],Φίλιπ Ταλμποτ] Σαφώς λοιπόν τα δραματικά γεγονότα της εισβολής το 1974 δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία..
Ας δούμε όμως και τη στρατιωτική πλευρά του θέματος.
Μετά την επαίσχυντο αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας και ενώ η Τουρκία έστελνε συνεχώς στρατιωτικές ενισχύσεις ιδία στην περιοχή Γαλάτειας, αδιαφορώντας πλήρως για τις αναιμικές διαμαρτυρίες της Κύπρου στα Ηνωμένα Έθνη, η αμυντική συμπεριφορά για το ενδεχόμενο εισβολής στην Κύπρο ήταν ουσιαστικά μηδενική,
Θέλω αμέσως να τονίσω ότι παρά τον ηρωικό αγώνα κυρίως της ΕΛΔΥΚ και τίνων άλλων Μονάδων αλλά και μεμονωμένων στρατιωτών και πολιτών, ο ηρωισμός της εθελοντικής συμμετοχής και θυσίας των οποίων και γι αυτό τον λόγο είναι ουρανομήκης, η Ελλάδα υπέστη και στρατιωτικώς δεινή ήττα. Η Εθνική Φρουρά μετά την αποχώρηση της Ελληνικής μεραρχίας παρείχε ελάχιστη έως μηδενική εκπαίδευση έφεδρων, οι δυνάμεις των οποίων απετέλουν πλέον την ουσιαστική δύναμη αντίστασης.
Το σημειώνω αυτό για να επισημάνω αμέσως ότι αν εξαιρέσουμε την συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου το 1994 για την εφαρμογή του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, μέσα στα πλαίσια της οποίας και έγιναν σημαντικές στρατιωτικές κοινές ασκήσεις Ελλάδας -Κύπρου τα πρώτα χρόνια και έγινε η παραγγελία των S300 το μεν Δόγμα, εκεί γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ουσιαστικά εκφυλίστηκε οι δε πύραυλοι οι όποιοι βέβαια από μόνοι τους δεν θα έσωζαν την Κύπρο, για λόγους καθαρά ενδοτικής πολιτικής και κάτω από την πίεση της Τουρκίας ουδέποτε εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο με αποτέλεσμα να καταγάγει η Τουρκία μεγάλη πολιτική και στρατιωτική νίκη αναιμάκτως....
Σημειώνω αμέσως , ότι σε πρόσφατη στρατιωτική μελέτη του Κυπρίου ερευνητή σε θέματα στρατιωτικής στρατηγικής κ. Άριστου Αριστοτέλους, η σύγκριση δυνάμεων αυτή τη στιγμή στην Κύπρο είναι συντριπτικά αρνητική για τις δικες μας δυνάμεις, Εάν προσθέσουμε σε αυτή την κατάσταση την εγγύτητα της Τουρκίας, την παντελή έλλειψη ελληνικής αεροπορικής άμεσης υποστήριξης, όπως είχε προβλεφτεί με το ΔΕΑΧ με την παρουσία Α/Φ στα Αεροδρόμια της Κύπρου, την μελετώμενη μείωση της θητείας και εκεί αλλά και την ουσιαστική απουσία της Ελλάδας, επί του παρόντος μόνον λόγω διεθνών συγκυριών δεν βλέπουμε εκ νέου προέλαση των τουρκικών δυνάμεων.
Η Τουρκία βέβαια αυτή τη στιγμή μετά την συμφωνία Αναστασιάδη- Έρογλου που δεν είναι απλό έγγραφο αλλά ουσιαστικός οδικός χάρτης στα βήματα ενός ακόμη σχεδίου Ανάν , εξακολουθεί υπό την απειλή πάντοτε της στρατιωτικής δύναμης κατοχής να πιέζει και να αποκαλεί με αναίδεια χιλίων πιθήκων την Κυπριακή Δημοκρατία "εκλιπούσα" αφού η δική μας πολιτική αντίδραση είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Σε ψήφισμα το οποίον υπέγραψαν αμέσως μετά το έγγραφο Αναστασιάδη - Έρογλου τον παρελθόντα Φεβρουάριο 1322 προσωπικότητες στην Ελλάδα, Κύπρο και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων ο Μίκης Θεοδωράκης και εκ των παρισταμένων, εκτός των άλλων, και ο κ. Λιλλήκας, αναφέρεται ότι: "Το υποτιθέμενο «νέο πλαίσιο» λύσης, των Αναστασιάδη – Έρογλου, εξαφανίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και τη νομική και διεθνή της υπόσταση, κάνοντας λόγο για νέο «Κυπριακό κράτος», το οποίο θα συστήσουν, από κοινού και ισότιμα, τα «δύο συνιστώντα κράτη». Έτσι, γίνεται αποδεκτός ο διαχρονικός στόχος της Τουρκίας για ουσιαστική διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συναφώς, δεν γίνεται καμία αναφορά σε εισβολή, κατοχή, κατοχικές δυνάμεις, ούτε καν στον σεβασμό των αποφάσεων και ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Ολομέλειας του ΟΗΕ, το δε ψευδοκράτος αποκτά την ίδια διεθνή υπόσταση με την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία!" [Βλέπε ψήφισμα στο διαδικτυακό τόπο του ΑΡΔΗΝ]
Η ΆΜΕΣΗ και τονίζω ΑΜΕΣΗ αλλαγή με αποφασιστικότητα, σωφροσύνη και μεθόδευση, πολιτικής και στρατιωτικής στρατηγικής δεν είναι απλώς αναγκαία αλλά είναι θέμα επιβίωσης μας.
Η ενδεχόμενη και απευχόμενη απώλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, την "έκλειψη' της οποίας τονίζει η Τουρκία, θα είναι όχι μόνον τοπική καταστροφή και τεράστια πληγή, αλλά θα οδηγήσει και στην ανεπανόρθωτη συρρίκνωση της Ελλάδας.
Οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας και Κύπρου, στο σύνολο τους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν στην πράξη το αυτονόητο ότι "Η Κύπρος αποτελεί το ανάχωμα στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας πρός την Ελλάδα."
Ο Ελληνικός Λαός, στην Κύπρο και εδώ απαιτεί εγρήγορση και αλλαγή στρατηγικής προς την σωστή αυτή κατεύθυνση και έχοντας εμπιστοσύνη σε αυτόν τον Λαό είμαστε αισιόδοξοι. Άλλωστε το απέδειξε το 2004 όταν απέρριπτε την τότε θανάσιμη απειλή του σχεδίου Ανάν.
InfoGnomon
Εισήγηση Δημήτρη Αλευρομάγειρου, Αντιστράτηγου ε.α., Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού (16η Ιουλίου 2014 στην αίθουσα εκδηλώσεων Aegean College, Πανεπιστήμιου 17, Αθήνα)
--------------------------------
Τα τραγικά γεγονότα του 1974, που μόνο με την καταστροφή του 1922 μπορούν να συγκριθούν, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Υπενθυμίζω,
- Ο επικός αντιαποικιακός-απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 ευτέλισε μεν την γηραιά Αλβιόνα αλλά οι πολιτικές ηγεσίες οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τις οποίες ο Άγγλος Κάλλαχαν, μετέπειτα Πρωθυπουργός του Η.Β. είχε ονομάσει ζουρλομανδύα , ο δε Σοφοκλής Βενιζέλος, δήλωσε ότι "Νίκησαν οι Έλληνες και κέρδισαν οι Τούρκοι" - Η Τ/Κ ηγεσία , καθοδηγουμένη πάντοτε από την Τουρκία, σε αγαστή συνεργασία με το Η.Β. δήλωσε από την πρώτη στιγμή, δια στόματος του "αντιπροέδρου" Κιουτσούκ ότι θα εργαστεί για την διχοτόμηση..
- Η από μακρού σχεδιασθείσα τουρκανταρσία του Δεκέμβρη του 1963, [παραλείπω τις λεπτομέρειες, γνωστές άλλωστε], οδήγησε τη παρεμβάσει των Βρετανών στη χάραξη της πράσινης γραμμής Λευκωσίας η οποία έμελλε να διατηρηθεί για ολόκληρη την Κύπρο μέχρι σήμερα..
-Ακτίνα φωτός και αντίστασης η συμφωνία Μακαρίου- Γεωργίου Παπανδρέου για την κάθοδο το 1964 Ελληνικής Μεραρχίας ενισχυμένης δύναμης και η οργάνωση και συγκρότηση από τον Ιούνιο του 1964 της Εθνικής Φρουράς,
-Όμως η επικράτηση του πραξικοπήματος του 1967 έφερε ως πρώτο αποτέλεσμα , μετά την γνωστή τουρκική προβοκάτσια Κοφίνου, την επαίσχυντη αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας , δηλαδή τον πλήρη αφοπλισμό της Κύπρου , την αρχή του τέλους,
[εδω θα παραθέσω τρία τουλάχιστον στοιχεία , ενδεχομένως μη ευρέως γνωστά για το ότι η χούντα του 1967, φέρει βαρύτατη ευθύνη για την καταστροφή της Κύπρου και όχι μόνον με το προδοτικό και βλακώδες πραξικόπημα του 1974].
-Διαβάζω από το βιβλίο "Ισραήλ, Τουρκία και Ελλάδα, Ταραγμένες σχέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο" του Ισραηλινού Αμίκαμ Ναχμάνι, πρόλογος Ιωάννης Μάζης, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2003, σελίδα 264,
"Από αναφορές των ισραηλινών διπλωματών στη Λευκωσία, Αθήνα, Άγκυρα το 1955-56, "Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχοντας εξαναγκασθεί να υιοθετήσουν το αίτημα της Ένωσης, δεν είχαν τη δύναμη να πείσουν τον Λαό τους να παραιτηθεί εντελώς από το θέμα, Μόνο όταν τα πράγματα θα βελτιωθούν [στο κείμενο "βελτιώθηκαν"]δηλαδή στην εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, τότε μόνον μια ελληνική κυβέρνηση αισθάνθηκε ελεύθερη να παρατήσει το Κυπριακό' [τα παραπάνω παρουσιάστηκαν σε εισήγηση της κ. Λεα Μπασμα Ζερουαλλι, Γαλλίδας ερευνήτριας, με άριστη γνώση της Ελληνικής Ιστορίας-διπλωματίας, σε συνέδριο του ΑΡΔΗΝ στην Έδεσσα τον Αύγουστο του 2008, με τίτλο" Κύπρος και Μέση Ανατολή" και μπορείτε να το βρείτε στο διαδίκτυο]
- Γνωρίζετε πολλοί παριστάμενοι, υποθέτω, τον Νέστορα της δημοσιογραφίας, παλαίμαχο δημοσιογράφο Ηλία Δημητρακόπουλο, ο οποίος ευρίσκεται στην Ουάσιγκτονα και έχει ένα πλουσιότατο αρχείο για την χούντα του 1967, το σκάνδαλο Γουωτερ Γκέιτ [όπου και η σύνδεση της Ελληνικής χούντας] και το Κυπριακό,
Το αρχείο αυτό το έστειλε και στην Κύπρο στην επιτροπή για το φάκελο αλλά απ ότι γνωρίζω κανένας δεν του πήρε κάποια κατάθεση..]
Ο Ηλίας Δημητρακόπουλος, σε επίσημη παρέμβαση του στις 17 Ιουλίου 1974 προς το Στεητ Ντηπαρμεντ, ζήτησε να παρεμβληθεί ο 6ος Στόλος μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου για να αποθαρρυνθεί η απόβαση [εν παρόδω σημειώνω οτι ο Η.Δ., κατέθεσε την 22αν Μαρτίου 2003 μήνυση κατά του Χένρυ Κίσινγκερ στον Άρειο Πάγο [χειριστής δικηγόρος η Ζωή Κωνσταντοπούλου]για την ευθύνη του τελευταίου για την εισβολή και για απόπειρα δολοφονίας του ιδίου, στηριζόμενος εκτός των άλλων στο βιβλίο του Κριστοφερ Χιτσενς[απεβίωσε ο συγγραφέας το παρελθόν έτος] "Η δίκη του Χένρυ Κίσινγκερ" [εκδόσεις ΕΣΤΙΑ 2002] [Η μήνυση απερρίφθη από τον Α.Π, για λόγους δωσιδικίας αλλά ο Η.Δ .έχει επανέλθει]
- Τέλος για τις σοβαρές ενδείξεις, για την ευθύνη της χούντας στο Κυπριακό, επισημαίνω την γνωστή-υποθέτω σε όλους μας- δήλωση συγγνώμης του Πρόεδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον σε ομιλία του στην Αθήνα το 1999 για την οποίαν επικρίθηκε στις ΗΠΑ[μεταξύ των επικριτών του και ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα [1965-69],Φίλιπ Ταλμποτ] Σαφώς λοιπόν τα δραματικά γεγονότα της εισβολής το 1974 δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία..
Ας δούμε όμως και τη στρατιωτική πλευρά του θέματος.
Μετά την επαίσχυντο αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας και ενώ η Τουρκία έστελνε συνεχώς στρατιωτικές ενισχύσεις ιδία στην περιοχή Γαλάτειας, αδιαφορώντας πλήρως για τις αναιμικές διαμαρτυρίες της Κύπρου στα Ηνωμένα Έθνη, η αμυντική συμπεριφορά για το ενδεχόμενο εισβολής στην Κύπρο ήταν ουσιαστικά μηδενική,
Θέλω αμέσως να τονίσω ότι παρά τον ηρωικό αγώνα κυρίως της ΕΛΔΥΚ και τίνων άλλων Μονάδων αλλά και μεμονωμένων στρατιωτών και πολιτών, ο ηρωισμός της εθελοντικής συμμετοχής και θυσίας των οποίων και γι αυτό τον λόγο είναι ουρανομήκης, η Ελλάδα υπέστη και στρατιωτικώς δεινή ήττα. Η Εθνική Φρουρά μετά την αποχώρηση της Ελληνικής μεραρχίας παρείχε ελάχιστη έως μηδενική εκπαίδευση έφεδρων, οι δυνάμεις των οποίων απετέλουν πλέον την ουσιαστική δύναμη αντίστασης.
Το σημειώνω αυτό για να επισημάνω αμέσως ότι αν εξαιρέσουμε την συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου το 1994 για την εφαρμογή του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, μέσα στα πλαίσια της οποίας και έγιναν σημαντικές στρατιωτικές κοινές ασκήσεις Ελλάδας -Κύπρου τα πρώτα χρόνια και έγινε η παραγγελία των S300 το μεν Δόγμα, εκεί γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ουσιαστικά εκφυλίστηκε οι δε πύραυλοι οι όποιοι βέβαια από μόνοι τους δεν θα έσωζαν την Κύπρο, για λόγους καθαρά ενδοτικής πολιτικής και κάτω από την πίεση της Τουρκίας ουδέποτε εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο με αποτέλεσμα να καταγάγει η Τουρκία μεγάλη πολιτική και στρατιωτική νίκη αναιμάκτως....
Σημειώνω αμέσως , ότι σε πρόσφατη στρατιωτική μελέτη του Κυπρίου ερευνητή σε θέματα στρατιωτικής στρατηγικής κ. Άριστου Αριστοτέλους, η σύγκριση δυνάμεων αυτή τη στιγμή στην Κύπρο είναι συντριπτικά αρνητική για τις δικες μας δυνάμεις, Εάν προσθέσουμε σε αυτή την κατάσταση την εγγύτητα της Τουρκίας, την παντελή έλλειψη ελληνικής αεροπορικής άμεσης υποστήριξης, όπως είχε προβλεφτεί με το ΔΕΑΧ με την παρουσία Α/Φ στα Αεροδρόμια της Κύπρου, την μελετώμενη μείωση της θητείας και εκεί αλλά και την ουσιαστική απουσία της Ελλάδας, επί του παρόντος μόνον λόγω διεθνών συγκυριών δεν βλέπουμε εκ νέου προέλαση των τουρκικών δυνάμεων.
Η Τουρκία βέβαια αυτή τη στιγμή μετά την συμφωνία Αναστασιάδη- Έρογλου που δεν είναι απλό έγγραφο αλλά ουσιαστικός οδικός χάρτης στα βήματα ενός ακόμη σχεδίου Ανάν , εξακολουθεί υπό την απειλή πάντοτε της στρατιωτικής δύναμης κατοχής να πιέζει και να αποκαλεί με αναίδεια χιλίων πιθήκων την Κυπριακή Δημοκρατία "εκλιπούσα" αφού η δική μας πολιτική αντίδραση είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Σε ψήφισμα το οποίον υπέγραψαν αμέσως μετά το έγγραφο Αναστασιάδη - Έρογλου τον παρελθόντα Φεβρουάριο 1322 προσωπικότητες στην Ελλάδα, Κύπρο και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων ο Μίκης Θεοδωράκης και εκ των παρισταμένων, εκτός των άλλων, και ο κ. Λιλλήκας, αναφέρεται ότι: "Το υποτιθέμενο «νέο πλαίσιο» λύσης, των Αναστασιάδη – Έρογλου, εξαφανίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και τη νομική και διεθνή της υπόσταση, κάνοντας λόγο για νέο «Κυπριακό κράτος», το οποίο θα συστήσουν, από κοινού και ισότιμα, τα «δύο συνιστώντα κράτη». Έτσι, γίνεται αποδεκτός ο διαχρονικός στόχος της Τουρκίας για ουσιαστική διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συναφώς, δεν γίνεται καμία αναφορά σε εισβολή, κατοχή, κατοχικές δυνάμεις, ούτε καν στον σεβασμό των αποφάσεων και ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Ολομέλειας του ΟΗΕ, το δε ψευδοκράτος αποκτά την ίδια διεθνή υπόσταση με την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία!" [Βλέπε ψήφισμα στο διαδικτυακό τόπο του ΑΡΔΗΝ]
Η ΆΜΕΣΗ και τονίζω ΑΜΕΣΗ αλλαγή με αποφασιστικότητα, σωφροσύνη και μεθόδευση, πολιτικής και στρατιωτικής στρατηγικής δεν είναι απλώς αναγκαία αλλά είναι θέμα επιβίωσης μας.
Η ενδεχόμενη και απευχόμενη απώλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, την "έκλειψη' της οποίας τονίζει η Τουρκία, θα είναι όχι μόνον τοπική καταστροφή και τεράστια πληγή, αλλά θα οδηγήσει και στην ανεπανόρθωτη συρρίκνωση της Ελλάδας.
Οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας και Κύπρου, στο σύνολο τους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν στην πράξη το αυτονόητο ότι "Η Κύπρος αποτελεί το ανάχωμα στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας πρός την Ελλάδα."
Ο Ελληνικός Λαός, στην Κύπρο και εδώ απαιτεί εγρήγορση και αλλαγή στρατηγικής προς την σωστή αυτή κατεύθυνση και έχοντας εμπιστοσύνη σε αυτόν τον Λαό είμαστε αισιόδοξοι. Άλλωστε το απέδειξε το 2004 όταν απέρριπτε την τότε θανάσιμη απειλή του σχεδίου Ανάν.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γάζα: 4 παιδιά σκοτώθηκαν από ρουκέτα ενώ έπαιζαν ποδόσφαιρο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ενθουσιασμένοι στη Μπαρτσελόνα με τον Σουάρες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
