Γιάννης Φέρτης: «Από τότε που ασχολήθηκα με το θέατρο, δεν ένιωσα ποτέ ξανά...»

2014-07-18 14:45:06

Ο Γιάννης Φέρτης μίλησε στο περιοδικό ΕΓΩ και την Έφη Τσαμπαζή για το πως έγινε ηθοποιός, το ψώνιο που είχε, την... ανασφάλεια που με τα χρόνια μεγαλώνει, αλλά και το πως αντιμετωπίζει τις θαυμάστριες.

Γιατί γίνατε ηθοποιός;

Ήθελα να παίζω. Ήμουν ψωνισμένος με το θέατρο, γι'αυτό έγινα ηθοποιός. Ούτε ήθελα να κάνω ταινίες, συνεντεύξεις. Όλα τα υπόλοιπα προέκυψαν. Στο θέατρο έχω νιώσει πολλές συγκινήσεις. Βέβαια από τότε που ασχολήθηκα, δεν ένιωσα ποτέ ξανά τη συγκίνηση που είχα όταν στα 16 μου περίμενα μια εβδομάδα να πάω να δω μια παράσταση. Τότε μάζευα τα προγράμματα, έψαχνα τις κριτικές στις εφημερίδες.

Άκουσα να λέτε για την παράσταση «Πέρεσες» «Ελπίζω να είμαι καλός».

Φυσικά έχω τρομερή ανασφάλεια. Αν ερχόταν κάποιος στην πρόβα και μου έλεγε «δεν είσαι καλός», θα τον πίστευα. Όσο περνούν τα χρόνια, μεγαλώνει η ανασφάλεια μου. Όταν ήμουν πιο νέος, έβγαινα και έπαιζα πιο άνετα. Στην πορεία όμως, κάθε φορά που ανέβαινα στη σκηνή, ήξερα πόσα πράγματα δεν έκανα.

Είχατε πολλές φανατικές θαυμάστριες. Νιώσατε κάποια στιγμή αμήχανα;

Ναι. Γενικά ντρεπόμουν πολύ. Ενώ ήμουν τρία χρόνια στο θέατρο, έκανα την πρώτη μου ταινία. Περπατούσα λοιπόν στην Πανεπιστημίου. Εκεί ήταν τρία πολύ νεαρά κορίτσια. Μάλλον είχαν κάνει σκασιαρχείο. Η μία με αναγνώρισε. Με πλησίασαν μου ζήτησαν να υπογράψω στα τετράδια τους. Σιγά Σιγά μαζεύτηκε αρκετός κόσμος. Μέχρι να τελειώσει η διαδικασία, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Νιώθω αμήχανα ακόμα και στα καμαρίνια του θεατρου, όταν έρχονται να με συγχαρούν. Όχι ότι δε θέλω να αρέσω.
Πηγή
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ