2014-07-20 13:33:31
Γιατί οι Ικαριώτες ζουν περισσότερο; Dolce far niente ή αλλιώς η ευχαρίστηση της απραξίας. Όχι από τεμπελιά αλλά από στάση ζωής. Ακολουθήστε μας σε ένα road trip στο νησί όπου έχεις το δικαίωμα να κάνεις τα πράγματα στην ώρα που διαλέγεις εσύ
Η Ικαρία θα μπορούσε να είναι η χώρα των ονείρων μας μεταμορφωμένη σε ένα ορεινό νησί ανάμεσα στη Μύκονο και τη Σάμο. Το αντίθετο της αγχωμένης συμπεριφοράς και της βιασύνης κατοικεί σ’ αυτόν τον τόπο όπου η νύχτα μοιάζει μεσημέρι με φεγγάρι. Εδώ ερχόμαστε σαν μαθητές για να μάθουμε πάλι από την αρχή τις σημαίνει φιλοξενία, εμπιστοσύνη, έρωτας, γλέντι.
Εδώ έρχονται ξένοι επιστήμονες και δημοσιογράφοι από κάθε γωνιά του πλανήτη για να ανακαλύψουν πού κρύβεται το μυστικό της μακροζωίας. Η Ικαρία, άλλωστε, ανήκει επισήμως στον κατάλογο με τις “Μπλε Ζώνες”, τις πέντε δηλαδή περιοχές στον κόσμο (μαζί με τις Σαρδηνία-Ιταλία, Oκινάουα-Ιαπωνία, Λόμα Λίντα-Καλιφόρνια, Χερσόνησος της Νικαάουα-Κόστα Ρίκα) όπου οι κάτοκοί τους ζουν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στη Γη.
Για την ακρίβεια, οι Ικαριώτες ζουν κατά μέσο όρο 10 χρόνια περισσότερο από ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Το μυστικό δεν είναι ένα. Είναι ένας συνδυασμός διατροφής, τρόπου ζωής και συνθηκών στο νησί. Η Ικαριώτες καταναλώνουν άφθονα φρούτα, λαχανικά, ντόπιο μέλι, κρασί και ελαιόλαδο, όσπρια, ψάρια και αφεψήματα από τα άφθονα βότανα που φυτρώνουν στο νησί.
Κι έπειτα, είναι ο ήλιος, ο καθαρός αέρας, η ορεινή μορφολογία της Ικαρίας που αναγκάζει τους κατοίκους σε σωματική άσκηση, η μεσημεριανή σιέστα, η αισιόδοξη διάθεση, οι χαλαροί ρυθμοί ζωής, τα γλέντια. Οι Ικαριώτες, όπως κάθε σωστός Γαλάτης, αντιστέκονται πεισματικά στο στρες. Πίνουν το μαγικό φίλτρο τους, που τελικά δεν είναι τίποτα άλλο από τα αγνά προϊόντα της φύσης, της θάλασσας και του ήλιου. Δεν είναι τίποτα άλλο από την αδιαφορία για το χρόνο που περνάει και τα ρολόγια που μετράνε λεπτά.
Αφετηρία μας ο Άγιος Κήρυκος, η πρωτεύουσα του νησιού. Αμφιθεατρικά χτισμένο γύρω από το λιμάνι, το χωριό γοητεύει με την αρχιτεκτονική με τα πέτρινα αρχοντικά με τα ολάνθιστα μπαλκόνια και τα λιθόστρωτα δρομάκια. Οι παλιές συνοικίες είναι προς τα πάνω από το Σεβδαλί σοκάκι και δυτικά, στη συνοικία Φλέβες όπου βρίσκονται τα σπίτια του 18ου αιώνα.
Πρόκειται για έναν γραφικό αλλά ήσυχο οικισμό που δεν προσελκύει πολλούς τουρίστες, οι οποίοι προτιμούν την βόρεια πλευρά της Ικαρίας, όπως τον Αρμενιστή και τον Εύδηλο, όπου επικεντρώνεται και η νυχτερινή ζωή. Στο χωριό βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που σύμφωνα με την παράδοση η καταπακτή που υπάρχει στο εσωτερικό της οδηγεί σε μια κρυφή σπηλιά. Κοντά στον Άγιο Κήρυκο θα δείτε τα ερείπια της αρχαίας πόλης Δράκανος καθώς και το στρογγυλό Πύργο στο Φάρο που χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ. Επίσης, στην περιοχή γύρω από τα Θέρμα θα συναντήσετε τις ιαματικές πηγές που είναι γνωστές από την αρχαιότητα.
Ο Εύδηλος είναι το δεύτερο λιμάνι της Ικαρίας που διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Καλοδιατηρημένα αρχοντικά και δίνουν έναν αριστοκρατικό χαρακτήρα στην περιοχή ενώ οι λουλουδιασμένες αυλές χρωματίζουν τη βόλτα σας στα σοκάκια του χωριού, που αποτελεί την ιδανική βάση για εξορμήσεις στις πιο απόμακρες περιοχές της Ικαρίας. Αξίζει να επισκεφτείτε τα ερείπια της αρχαίας Οινόης στην περιοχή του χωριού Κάμπος καθώς και τα ερείπια βυζαντινών κτισμάτων «Παλάτια».
Από τον γραφικό Αρμενιστή οδηγούμε τα 6 χιλιόμετρα προς το διασημότερο ορεινό χωριό του νησιού, τον Χριστό Ραχών που μοιάζει με ένα τεράστιο πέτρινο μπαλκόνι με μαγευτική θέα προς το νησί και το πέλαγος. Νιώθουμε πως πρωταγωνιστούμε στο δικό μας road movie σε σκηνικό βγαλμένο από κάποιο έρημο χωριό στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό αφού η ζωή ξεκινά μόλις βραδιάσει για τα καλά. Εδώ οι δείκτες του ρολογιού κινούνται προς την αντίθετη φορά και ο χρόνος επαναπροσδιορίζεται. Την ημέρα κυκλοφορούμε εμείς και κάτι λίγες γάτες, ενώ τα μεσάνυχτα γιαγιάδες διαλέγουν ντομάτες από το μανάβη λες και είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Σε αυτό το χωριό θα δώσουμε τη χαριστική βολή σε κάθε είδους συμβάσεις.
Πηγή
Tromaktiko
Η Ικαρία θα μπορούσε να είναι η χώρα των ονείρων μας μεταμορφωμένη σε ένα ορεινό νησί ανάμεσα στη Μύκονο και τη Σάμο. Το αντίθετο της αγχωμένης συμπεριφοράς και της βιασύνης κατοικεί σ’ αυτόν τον τόπο όπου η νύχτα μοιάζει μεσημέρι με φεγγάρι. Εδώ ερχόμαστε σαν μαθητές για να μάθουμε πάλι από την αρχή τις σημαίνει φιλοξενία, εμπιστοσύνη, έρωτας, γλέντι.
Εδώ έρχονται ξένοι επιστήμονες και δημοσιογράφοι από κάθε γωνιά του πλανήτη για να ανακαλύψουν πού κρύβεται το μυστικό της μακροζωίας. Η Ικαρία, άλλωστε, ανήκει επισήμως στον κατάλογο με τις “Μπλε Ζώνες”, τις πέντε δηλαδή περιοχές στον κόσμο (μαζί με τις Σαρδηνία-Ιταλία, Oκινάουα-Ιαπωνία, Λόμα Λίντα-Καλιφόρνια, Χερσόνησος της Νικαάουα-Κόστα Ρίκα) όπου οι κάτοκοί τους ζουν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στη Γη.
Για την ακρίβεια, οι Ικαριώτες ζουν κατά μέσο όρο 10 χρόνια περισσότερο από ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Το μυστικό δεν είναι ένα. Είναι ένας συνδυασμός διατροφής, τρόπου ζωής και συνθηκών στο νησί. Η Ικαριώτες καταναλώνουν άφθονα φρούτα, λαχανικά, ντόπιο μέλι, κρασί και ελαιόλαδο, όσπρια, ψάρια και αφεψήματα από τα άφθονα βότανα που φυτρώνουν στο νησί.
Κι έπειτα, είναι ο ήλιος, ο καθαρός αέρας, η ορεινή μορφολογία της Ικαρίας που αναγκάζει τους κατοίκους σε σωματική άσκηση, η μεσημεριανή σιέστα, η αισιόδοξη διάθεση, οι χαλαροί ρυθμοί ζωής, τα γλέντια. Οι Ικαριώτες, όπως κάθε σωστός Γαλάτης, αντιστέκονται πεισματικά στο στρες. Πίνουν το μαγικό φίλτρο τους, που τελικά δεν είναι τίποτα άλλο από τα αγνά προϊόντα της φύσης, της θάλασσας και του ήλιου. Δεν είναι τίποτα άλλο από την αδιαφορία για το χρόνο που περνάει και τα ρολόγια που μετράνε λεπτά.
Αφετηρία μας ο Άγιος Κήρυκος, η πρωτεύουσα του νησιού. Αμφιθεατρικά χτισμένο γύρω από το λιμάνι, το χωριό γοητεύει με την αρχιτεκτονική με τα πέτρινα αρχοντικά με τα ολάνθιστα μπαλκόνια και τα λιθόστρωτα δρομάκια. Οι παλιές συνοικίες είναι προς τα πάνω από το Σεβδαλί σοκάκι και δυτικά, στη συνοικία Φλέβες όπου βρίσκονται τα σπίτια του 18ου αιώνα.
Πρόκειται για έναν γραφικό αλλά ήσυχο οικισμό που δεν προσελκύει πολλούς τουρίστες, οι οποίοι προτιμούν την βόρεια πλευρά της Ικαρίας, όπως τον Αρμενιστή και τον Εύδηλο, όπου επικεντρώνεται και η νυχτερινή ζωή. Στο χωριό βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που σύμφωνα με την παράδοση η καταπακτή που υπάρχει στο εσωτερικό της οδηγεί σε μια κρυφή σπηλιά. Κοντά στον Άγιο Κήρυκο θα δείτε τα ερείπια της αρχαίας πόλης Δράκανος καθώς και το στρογγυλό Πύργο στο Φάρο που χρονολογείται από τον 3ο αιώνα π.Χ. Επίσης, στην περιοχή γύρω από τα Θέρμα θα συναντήσετε τις ιαματικές πηγές που είναι γνωστές από την αρχαιότητα.
Ο Εύδηλος είναι το δεύτερο λιμάνι της Ικαρίας που διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Καλοδιατηρημένα αρχοντικά και δίνουν έναν αριστοκρατικό χαρακτήρα στην περιοχή ενώ οι λουλουδιασμένες αυλές χρωματίζουν τη βόλτα σας στα σοκάκια του χωριού, που αποτελεί την ιδανική βάση για εξορμήσεις στις πιο απόμακρες περιοχές της Ικαρίας. Αξίζει να επισκεφτείτε τα ερείπια της αρχαίας Οινόης στην περιοχή του χωριού Κάμπος καθώς και τα ερείπια βυζαντινών κτισμάτων «Παλάτια».
Από τον γραφικό Αρμενιστή οδηγούμε τα 6 χιλιόμετρα προς το διασημότερο ορεινό χωριό του νησιού, τον Χριστό Ραχών που μοιάζει με ένα τεράστιο πέτρινο μπαλκόνι με μαγευτική θέα προς το νησί και το πέλαγος. Νιώθουμε πως πρωταγωνιστούμε στο δικό μας road movie σε σκηνικό βγαλμένο από κάποιο έρημο χωριό στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό αφού η ζωή ξεκινά μόλις βραδιάσει για τα καλά. Εδώ οι δείκτες του ρολογιού κινούνται προς την αντίθετη φορά και ο χρόνος επαναπροσδιορίζεται. Την ημέρα κυκλοφορούμε εμείς και κάτι λίγες γάτες, ενώ τα μεσάνυχτα γιαγιάδες διαλέγουν ντομάτες από το μανάβη λες και είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Σε αυτό το χωριό θα δώσουμε τη χαριστική βολή σε κάθε είδους συμβάσεις.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ