2014-07-22 08:05:11
Με το Νόμο 4172/2013 (ΦΕΚ 67Α΄93/23-7-2013) καταργήθηκαν ‘εν μία νυκτί’ οι πιο περιζήτητοι και δημοφιλείς Τομείς και ειδικότητες της δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης (οι τομείς Υγείας-Πρόνοιας, Εφαρμοσμένων Τεχνών και Αισθητικής-Κομμωτικής). Με την απόφαση αυτή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα 2500 μόνιμοι εκπαιδευτικοί με οργανική θέση και «απολύθηκαν» ταυτόχρονα 22000 μαθητές που φοιτούσαν σ΄ αυτούς τους τομείς και τις ειδικότητες. Ο νόμος αυτός σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε μ’ έναν πρωτοφανή βίαιο και βάναυσο τρόπο και προφανώς δεν αφορούσε την μεταρρύθμιση και αναβάθμιση της δημόσιας επαγγελματικής εκπαίδευσης που όλοι περιμέναμε.. Ύστερα από ένα χρόνο ακριβώς και σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις ενδείξεις που έχουμε, ο αποκεφαλισμός αυτός της ΤΕΕ ήταν συνδυασμός συμφερόντων εν μέσω κρίσης και «δόσης» που χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για το έγκλημα στην ΤΕΕ.
Παραθέτουμε παρακάτω τα επιχειρήματά μας και «ο νοών νοείτω»:
1) H οριζόντια περικοπή των πιο δημοφιλών τομέων και ειδικοτήτων από την Τεχνική εκπαίδευση δεν αποτελούσε «μνημονιακή» υποχρέωση: «το Υπουργείο Παιδείας ως γνωστόν είχε εξαιρεθεί από κάθε μνημονιακή υποχρέωση από την τρόικα», όπως ανέφερε και η βουλευτής κ. Θεανώ Φωτίου στις 10-11-13 στη Βουλή, στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας της κυβέρνησης. Και όπως ανέφερε σε συνέντευξή της η πρώην υπουργός Παιδείας κ. Α. Διαμαντοπούλου «στο γενικό σχέδιο που έχουμε συμφωνήσει με την τρόικα η παιδεία ήταν εκτός περικοπών και η δέσμευσή μας ήταν να περάσουν οι θεσμικές αλλαγές στην Β/θμια» (Α. Διαμαντοπούλου Matrix 24/6-9-2013).
Εξαιρέθηκαν τελικά σημαντικοί τομείς από τη δημόσια τεχνική εκπαίδευση, χωρίς καμία υποχρέωση έναντι των δανειστών και χωρίς τεκμηρίωση, κατακαλόκαιρο (23-7-14), ενώ πολύ αργότερα ψηφίστηκε ο Νόμος (Ν4186/ΦΕΚ Α193/17-9-2013) που αφορά στη Γενική και Επαγγελματική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ποια ήταν λοιπόν η επιτακτική ανάγκη της ψήφισης ενός νόμου καθοριστικού για το μέλλον της νέας γενιάς μέσα στο καλοκαίρι, αν όχι ο φόβος των εισηγητών του για την ένδεια των προτάσεών τους και την έλλειψη επιχειρημάτων. Θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον έστω και τώρα, να γνωρίζαμε τους τεχνοκράτες- ‘ειδικούς’ της Εκπαίδευσης που μελέτησαν και εισηγήθηκαν αυτές τις αλλαγές.
2) Ο νόμος δεν προέβλεψε την απαραίτητη περίοδο μεταβατικότητας εφαρμογής για τις ειδικότητες που καταργήθηκαν, όπως συνέβαινε σε κάθε μεταρρύθμιση έως τώρα, με τραγικά αποτελέσματα για τους μαθητές και καθηγητές τη σχολική χρονιά 2013-14. Η επιλογή του Υπουργείου «να καταργήσει 49 κλάδους-ειδικότητες εκπαιδευτικών και ο νόμος 4186/2013 με τον οποίο εκχωρούνται τομείς - ειδικότητες της τυπικής εκπαίδευσης στην ιδιωτική και δημόσια μη τυπική κατάρτιση και στη συνέχεια η κατάργηση 109 Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑ.Σ), δημιούργησε χάος και αναβρασμό στα σχολεία» ( επερώτηση της Ν. Μπακογιάννη στη Βουλή, Νοέμβριος 2013). Σε τι συνίσταται αυτό το χάος;
22.000 μαθητές που παρακολουθούσαν τη Β΄ και Γ΄ τάξη στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ σ΄ αυτούς τους Τομείς απολύθηκαν μαζί με τους 2.500 καθηγητές τους.
Τα εργαστήρια (830 περίπου) αυτών των ειδικοτήτων με όλο τον ακριβό εξοπλισμό που αγόρασαν οι πολίτες αυτής της χώρας για την εκπαίδευση των παιδιών τους παροπλίζονται και αχρηστεύονται. Όμως και όλα τα εργαστήρια των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων (ΣΕΚ) με εξοπλισμό εκατομμυρίων ευρώ στην ουσία αχρηστεύονται, γιατί απολύει και όλους τους καθηγητές Δ.Ε των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ που ήταν βοηθοί στις εργαστηριακές ασκήσεις και συντηρούσαν όλο τον εξοπλισμό στα ΣΕΚ.
Δεν πραγματοποιήθηκαν τελικά οι εγγραφές μαθητών στη Β’ Λυκείου και αναγκαστικά οδηγήθηκαν σε άλλους Τομείς, παρόλο που προβλεπόταν από τον νόμο (παράγραφο 5 του άρθρου 82) η ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στις καταργούμενες ειδικότητες για τη Β΄ και Γ΄ λυκείου τη σχολική χρονιά 2013-14.
Δημιουργήθηκαν δυσαναπλήρωτα κενά στη Γ΄ Λυκείου σ΄αυτές τις ειδικότητες και τους τομείς καισε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, τα οποία μέχρι και την προηγούμενη Άνοιξη σε πολλά σχολεία δεν διδάσκονταν, με αποτέλεσμα να γίνει από το Υπουργείο τροποποίηση της εξεταστέας ύλης.
Οι καθηγητές των καταργημένων ειδικοτήτων τέθηκαν σε διαθεσιμότητα με το 75% του μισθού τους και στη θέση τους τοποθετήθηκαν ωρομίσθιοι επαγγελματίες (γεγονός που επέφερε μεγαλύτερη οικονομική δαπάνη για το δημόσιο), πολλοί από τους οποίους δεν είχαν διδακτική επάρκεια, ώστε να καλυφθούν τα τεράστια διδακτικά κενά.
Δεν υπήρχαν καθηγητές ειδικότητας να βάλουν τα θέματα και να διορθώσουν τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
Γονείς και μαθητές προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για όλες αυτές τις παράνομες ενέργειες του ΥΠΑΙΘ.
Το Υπουργείο Παιδείας λοιπόν «δημιούργησε χάος και εξέδωσε σειρά τροπολογιών και διευκρινιστικών εγκυκλίων, που επί της ουσίας όμως καταργούν νόμους που ήδη έχει ψηφίσει η Βουλή και δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό και τα προβλήματα λειτουργίας των ΕΠΑ.Λ-ΕΠΑ.Σ-Σ.Ε.Κ. σε ολόκληρη την Ελλάδα» (επερώτηση της Ν. Μπακογιάννη στη Βουλή, ο.π).
Το Υπουργείο Παιδείας έσπασε όλα τα ρεκόρ ταχύτητας σε αυτή τη «μεταρρύθμιση», όπως και κάθε κανόνα εκπαιδευτικής δεοντολογίας!! Τι «συμβόλαια θανάτου» είχε υπογράψει και έπρεπε με βιασύνη να εκτελέσει, χωρίς να λογαριάζει τις ζωές των εκπαιδευτικών που απέλυσε και των μαθητών της Δημόσιας Τεχνικής Εκπαίδευσης;;
3) Δημιουργήθηκαν άνισες ευκαιρίες πρόσβασης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση των αποφοίτων, αφού αποκλείονται επιλεκτικά συγκεκριμένες ομάδες στην πρόσβασή τους στα ΤΕΙ μέσω των ειδικών για τα ΕΠΑΛ εξετάσεων (Υγείας- Πρόνοιας, Εφαρμοσμένων Τεχνών). Ποιος βιαζόταν και επέβαλε εν μέσω κρίσης, αυτήν την βιαιότητα και βαρβαρότητα ;; Κι αν δεν υπάρχουν από πίσω ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα, τότε τι άλλο υπάρχει ως κίνητρο; Γιατί σίγουρα αυτή η «μεταρρύθμιση» δεν έγινε προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος!!
4) Οι Τομείς αυτοί (Υγείας και Πρόνοιας, Εφαρμοσμένων Τεχνών και Αισθητικής-Κομμωτικής) ήταν οι πιο δημοφιλείς και οι πιο πολυπληθείς (24% των μαθητών/τριών) σύμφωνα με: α) τη μελέτη αποτύπωσης που το ίδιο το ΥΠΑΙΘ από το 2010-2011 πραγματοποίησε με απ’ ευθείας ανάθεση, καταβάλλοντας το ποσό των 40.000 ευρώ σε 10μελή επιστημονική επιτροπή προκειμένου «να παρασχεθούν χρήσιμα στοιχεία στην πολιτική ηγεσία και να σχεδιάσει τη νέα δομή της Τεχνικής εκπαίδευσης», β) με άλλη μια απόφαση μ’ απευθείας ανάθεση έργου(έρευνα – μελέτη) ΑΔΑ: ΒΕΙ79-ΖΡΞ και ημερομηνία 22/1/2013, με 29.500 ευρώ αυτή τη φορά, και αφορούσε τη «Μελέτη για το Λύκειο και την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση». Οι μελέτες αυτές αποδεικνύουν τη δημοφιλία των Τομέων και των ειδικοτήτων και την μεγάλη προτίμηση των μαθητών σ’ αυτές, που το ΥΠΑΙΘ ‘αξιοποιώντας’ τα ευρήματα καταλλήλως, καταργεί τελικά εν μία νυκτί! Επί πλέον, μέσω των προαναφερόμενων μελετών, αναδεικνύονται και τα πολύ υψηλά προσόντα των εκπαιδευτικών σ΄ αυτούς τους Τομείς (με πολλά δεύτερα πτυχία, με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, με εξειδικεύσεις κ.α) και οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία (πάνω από 98%) δεν περίσσευαν, είχαν πλήρες εκπαιδευτικό ωράριο, ενώ υπήρχε πρόσθετη ανάγκη για αναπληρωτές των σχετικών ειδικοτήτων κάθε χρόνο.
5) Στην Βουλή αλλά κυρίως στις μετέπειτα συνεντεύξεις του ο πρώην Υπουργός, προσπαθώντας να ‘χρυσώσει το χάπι’, υποστηρίζει ότι «οι Τομείς αυτοί «αναβαθμίζονται» και πάνε.... στα ΙΕΚ! Η κατάργηση Τομέων στη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση δεν αντικαθίσταται όμως από την κατάρτιση η οποία έχει άλλη στοχοθεσία. Τα ΙΕΚ είναι αδιαβάθμητα και δεν είναι ανώτερη Επαγγελματική εκπαίδευση, αλλά κατάρτιση. Γιατί όμως επιλέγονται αυτοί οι δημοφιλείς τομείς να πάνε στην κατάρτιση και όχι και όλοι οι άλλοι των ΕΠΑΛ; Γιατί αυτή η επιλεκτική κατάρτιση;
Και γιατί οι μαθητές από 15 χρονών να πηγαίνουν μόνο σ’ αυτές τις ειδικότητες σε ΣΕΚ και μετά το Λύκειο σε ΙΕΚ, ενώ για όλους τους άλλους Τομείς και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ; Ποια έρευνα τα υποστηρίζει όλ΄ αυτά; «Ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν υπάρχει καμία έρευνα για την κατάργηση των ειδικοτήτων», όπως υποστήριξε δημοσίως και ο Απόστολος Κακλαμάνης.
Η πλειονότητα των αναλυτών διεθνώς υποστηρίζει ότι είναι λάθος η αυστηρή σχεδίαση και η εφαρμογή προγραμμάτων εξειδικευμένων τεχνικών γνώσεων και ικανοτήτων στις μικρές ηλικίες των μαθητών. «Εξάλλου, η ένταξη στην αγορά εργασίας διευκολύνεται όταν ο νέος σε ηλικία εκπαιδευόμενος παρακολουθεί προγράμματα τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης που προσφέρουν μια ευρύτητα τεχνολογικής και γενικής εκπαίδευσης και όχι εξειδίκευση με τη στενή επαγγελματική έννοια. Η ευρύτητα των σπουδών του δίνει τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος σε ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων κατάρτισης και επομένως απασχόλησης. Η στενή εξειδίκευση νωρίς έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ο κίνδυνος παγίδευσης των εκπαιδευομένων σε τομείς και γνώσεις που γρήγορα θα γίνουν ξεπερασμένες, ως αποτέλεσμα του ρευστού και αβέβαιου μελλοντικού εργασιακού και κοινωνικού περιβάλλοντος». (Βούτσινος Γ, 2013)
6) Η ζήτηση σ’ αυτές τις ειδικότητες στην αγορά εργασίας είναι μεγάλη και αυτό αποδεικνύεται εύκολα και από έρευνες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την απορροφητικότητα των αποφοίτων Τεχνικής εκπαίδευσης (Παρατηρητήριο Αποφοίτων), της Γ.Σ.Ε.Ε και άλλων.
Ο πρώην Υπουργός ‘Παιδείας’ κ. Αρβανιτόπουλος, την ημέρα που καταργεί τους συγκεκριμένους Τομείς, εγκαινιάζει ιδιωτικό ΙΕΚ στον Πειραιά με τους ίδιους Τομείς και ειδικότητες και διαφημίζει ουσιαστικά με την παρουσία του την ιδιωτική εκπαίδευση, η οποία εγγυάται μάλιστα και την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων!! Ο ίδιος στην ομιλία του στη Βουλή υποστήριζε ότι οι ειδικότητες αυτές δεν είχαν ζήτηση στην αγορά εργασίας χωρίς βεβαίως να αναφέρεται σε καμία έρευνα που να το αποδεικνύει.
Τα ιδιωτικά ΙΕΚ που ανήκουν στη μεταλυκειακή μη τυπική εκπαίδευση, γέμισαν με μαθητές από τις ειδικότητες που έκλεισαν από τα ΕΠΑΛ –ΕΠΑΣ, διαφημίζοντας στους μελλοντικούς πελάτες την προοπτική της επαγγελματικής αποκατάστασης. Αν δεν είναι αυτό παραπλάνηση των πολιτών τότε τι είναι;
7) Δεν γνωρίζουμε ακόμα ποιοι ήταν οι εισηγητές της πρότασης κατάργησης των Τομέων και ειδικοτήτων, ενώ σε όλες τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις στην ΤΕΕ γνωρίζαμε όλοι τους εισηγητές των προτάσεων. Ο πρώην υφ. Σ. Κεδίκογλου είπε στη Βουλή, ότι «Το σχέδιο για τις καταργούμενες ειδικότητες το βρήκα, όταν πήγα στο υπουργείο Παιδείας, έτοιμο και διαμορφωμένο» (Δεκέμβριος, 2013). Ποιοι το είχαν ήδη ετοιμάσει από τις αρχές του 2013 εν κρυπτώ, ενώ άλλο νομοσχέδιο για το Τεχνολογικό Λύκειο είχε συζητηθεί ευρέως και δημοσίως και ήταν έτοιμο προς ψήφιση με τη συμφωνία των κομμάτων;; Η προηγούμενη Υπουργός Παιδείας κ Άννα Διαμαντοπούλου άρχισε ως γνωστόν, από το 2010 και για δύο χρόνια μια ευρύτατη διαβούλευση με εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για το νέο Τεχνολογικό Λύκειο. Η διαβούλευση βασιζόταν στο κείμενο του κ. Μπαμπινιώτη το οποίο είχε συμφωνηθεί επί Υπουργίας Σπηλιωτόπουλου και αφορούσε τις επιβεβλημένες αλλαγές στην Τεχνική εκπαίδευση, προκειμένου να αναβαθμιστεί και να παίξει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της χώρας. Τα τελικά κείμενα συζητήθηκαν έως τις αρχές του 2012 στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας με τη σύμφωνη γνώμη της Ν.Δ.Τον Οκτώβριο του 2012 το Τεχνολογικό Λύκειο συζητήθηκε και στην Επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων με εξαιρετικά σχόλια από την Ν.Δ, αλλά «Ο Σαμαράς παρά την αρχική συμφωνία, αρνήθηκε τελικά να εισαχθεί το νομοσχέδιο στο Υπουργικό Συμβούλιο» (Α.Διαμαντοπούλου, Σεπτέμβριος 2013).
Και ξαφνικά, στις 9 Ιουλίου του 2014 γίναμε η παράπλευρη απώλεια του μνημονίου. Η προηγούμενη υπουργός παιδείας κ. Α. Διαμαντοπούλου είπε, μετά τον αποκεφαλισμό της ΤΕΕ, ότι «Το σχέδιο Νόμου που κατατέθηκε προς ψήφιση, ανασύρθηκε από το συρτάρι, αλλά είναι απόλυτα νοθευμένο ως προς τον μεταρρυθμιστικό του χαρακτήρα, με διατάξεις που κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση» .
«Θα περίμενε κανείς ο Νόμος να είναι προϊόν ενδελεχούς διαλόγου, να βελτιώνει τον προηγούμενο και να είναι εναρμονισμένος με τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας» (Βούτσινος Γ, 2013). Είναι έγκλημα αυτό που έγινε στην Τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση (Α. Κακλαμάνης).
Η διαδικασία για την υποβολή σχεδίου νόμου για τις αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση αποτελούσε παραδοσιακά αφορμή για ενδελεχή εκπαιδευτική συζήτηση, με τη συμμετοχή όλων όσοι μπορούσαν και όφειλαν να συνεισφέρουν, αυτή τη φορά, τουλάχιστον σε ότι αφορά την επαγγελματική εκπαίδευση, όλα έγιναν εν κρυπτώ! (Βούτσινος, ο.π).
Απαράβατη δε προϋπόθεση προκειμένου να σχεδιαστεί εκπαιδευτική πολιτική και να δρομολογηθούν αλλαγές στην εκπαίδευση είναι η επαρκής και τεκμηριωμένη επιστημονικά αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης. Καμιά αξιολόγηση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από την πλευρά του αρμόδιου Υπουργείου ή των φορέων που θα μπορούσαν να την έχουν διεξάγει δεν έχει δημοσιοποιηθεί, και καμιά επιστημονικά τεκμηριωμένη αξιολόγηση δεν έχει διενεργηθεί εδώ και χρόνια (Βούτσινος, ο.π)
8) Δεν υπάρχει σύστημα δευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στην Ευρώπη (Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία κλπ) και στον υπόλοιπο προηγμένο κόσμο χωρίς τον Τομέα Υγείας και Πρόνοιας (Health and Care). Αποτελεί έναν από τους κομβικούς τομείς στην επαγγελματική εκπαίδευση. Επιλέχθηκε δε να καταργηθεί σε μια εποχή όπου το εξειδικευμένο προσωπικό Υγείας- Φροντίδας, είναι περισσότερο από ποτέαπαραίτητο. Η μελλοντική ευρωπαϊκή αγορά εργασίας θα βρεθεί αντιμέτωπη με την γήρανση του πληθυσμού. Καμία ειδικότητα Κοινωνικής Φροντίδας δεν υπάρχει στο Νέο Λύκειο και στα ΣΕΚ-ΙΕΚ δηλ. στην κατάρτιση. Μάλλον οι φωστήρες σχεδιαστές της Τεχνικής εκπαίδευσης και κατάρτισης επιθυμούν την ‘εισαγωγή’ ξένων για να φροντίζουν τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού της χώρας.
Πρόκειται για ακρωτηριασμό της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και όσο και αν ψάχνει κανείς τους εκπαιδευτικούς, ή αναπτυξιακούς, ή οποιουσδήποτε άλλους λόγους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα τέτοιο ανοσιούργημα, δεν βρίσκει. Αυτό δημιούργησε στην Επαγγελματική Εκπαίδευση πληγή χαίνουσα. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για τον τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών, έναν από τους πιο σύγχρονους τομείς που απαντάται στα συστήματα όλων των χωρών (Art and Design).
9) Αυτή η ανεξήγητη κατάργηση τομέων επαγγελματικής εκπαίδευσης έρχεται, ανάμεσα στα άλλα, σε πλήρη αντίθεση με έναν άλλο παράγοντα που ουδείς από αυτούς που σχεδιάζουν εκπαιδευτική πολιτική σε ένα ελεύθερο εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να αγνοήσει: την κοινωνική ζήτηση για εκπαίδευση. Η ζήτηση για το είδος της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της επαγγελματικής πορείας ενός νέου. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε μια βίαιη έξοδο και απαγόρευση επιλογής σε ένα ποσοστό πάνω από 20% του μαθητικού πληθυσμού των ΕΠΑΛ. Δεν γνωρίζουμε πόσο παλιά και σε τι είδους καθεστώτα πρέπει να ανατρέξει κανείς για να βρει μια παρόμοια εικόνα εκπαιδευτικής – επαγγελματικής ποδηγέτησης και απαγόρευσης.
10) Τέλος, μια άλλη διάσταση της κατάργησης των ειδικοτήτων ΕΠΑΣ-ΕΠΑΛ είναι ο αποκλεισμός των γυναικών από τη δημόσια Επαγγελματική Εκπαίδευση. Οι ειδικότητες που καταργούνται (Αισθητική, Κομμωτική, Παραϊατρικά επαγγέλματα) είναι αυτές που επιλέγονται κυρίως από κορίτσια: Στα καταργούμενα τμήματα εκπαιδεύονταν κατά 90-100% γυναίκες. Το επιχείρημα ότι οι παραπάνω ειδικότητες προσφέρονται στα δημόσια ΙΕΚ (τα οποία είναι ελάχιστα σε όλη τη χώρα) δεν ευσταθεί, διότι θα πρέπει οι μαθήτριες και οι μαθητές να ολοκληρώσουν πρώτα τις σπουδές τους στο Λύκειο, ώστε να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τις παραπάνω ειδικότητες σε ένα δημόσιο ΙΕΚ στην ηλικία από 18 έως 20 ετών. Οι παραπάνω μαθήτριες και μαθητέςπροέρχονται από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα και οι οικογένειές τους δεν μπορούν να τους στηρίξουν οικονομικά επί μακρό χρονικό διάστημα. Επί πλέον, δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα γνωστικά αντικείμενα του Λυκείου, ούτε να καταβάλουν δίδακτρα για να φοιτήσουν στην ιδιωτική εκπαίδευση στην οποία τους κατευθύνουν. Οδηγούνται δηλαδή με αυτό τον τρόπο σε κοινωνικό αποκλεισμό. Πού ακριβώς βρίσκεται το δημόσιο συμφέρον αυτή την τραγική περίοδο για τη χώρα και τους πολίτες της;;
11) Ενταφιάζεται και υποβαθμίζεται η Τεχνική εκπαίδευση στη χώρα μας εκεί που όλοι περιμέναμε την αναβάθμιση και τον ουσιαστικό της ρόλο στην οικονομία της χώρας , όπως σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί τελικά δεν ψηφίστηκε το έτοιμο και από κοινού συμφωνηθέν νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου και επιλέχθηκε το σκοτεινό σχέδιο για την ΤΕΕ με διαδικασίες κεκλεισμένων των θυρών; Στο φαύλο αυτό νομοσχέδιοαποκεφαλίζονται οι πιο δυναμικοί Τομείς (που πάντα ήθελαν να έχουν αποκλειστικώς οι σχολάρχες) και προτείνονται να παραμείνουν άλλοι στα ΕΠΑΛ «με τελείως συντεχνιακή λογική και πελατειακές σχέσεις και καμίαμελέτη επιστημονικά τεκμηριωμένη» (Διαμαντοπούλου, Βούτσινος, Κακλαμάνης Α, κλπ). Ποιο είναι το νόημα τελικά αυτής της μεταρρύθμισης αν όχι η κλοπή της δημόσιας περιουσίας εν μέσω κρίσης και μνημονίου προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων;; Τι ακριβώς μεταρρύθμισε ο προηγούμενος υπουργός (παρα) παιδείας και η παρέα του στην Τεχνική εκπαίδευση με την κατάργηση των πιο δημοφιλών ειδικοτήτων που είχαν την μεγαλύτερη ζήτηση και επαγγελματική αποκατάσταση;
Εν κατακλείδι, η μεταρρύθμιση που περιμέναμε δεν έγινε και αντ΄ αυτής και επ΄ ευκαιρίας του ‘μνημονίου’ παραχώρησαν οι εντεταλμένοι της κυβέρνησης ως δώρο στα ιδιωτικά συμφέροντα τις πιο περιζήτητες ειδικότητες και αποκεφάλισαν την ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ μέσα στο καλοκαίρι. Η συγκυβέρνηση πραγματοποίησε το έγκλημα και αυτοί είναι και θα είναι και στο μέλλον υπόλογοι σε όλη την κοινωνία.
Πηγές (Άρθρα, δημοσιεύσεις):
1) Μελέτη αποτύπωσης της Τεχνικής εκπαίδευσης του ΥΠΑΙΘ, 2010-2011
2) Γιώργος Βούτσινος, 2013 ,«Η κακή τύχη της Επαγγελματικής εκπαίδευσης», Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ρεπορτάζ Esos.gr,4-12-13
3) Επιστολή της Άννας Διαμαντοπούλου για το Τεχνολογικό Λύκειο προς τον Αντώνη Σαμαρά (αριθ.πρωτ 1828/1-3-12)
4) Άρθρο της Α. Διαμαντοπούλου «Όσο συνεχίζεις να δουλεύεις με τον ίδιο τρόπο, έχεις τα ίδια αποτελέσματα» Ρεπορτάζ Matrix24, 6-9-13
5) Ντόρα Μπακογιάννη, «Ερώτηση στη Βουλή για τα λειτουργικά προβλήματα στην Τεχνική Εκπαίδευση» 1-11-2013
6) Σίμος Κεδίκογλου: Το σχέδιο για τη διαθεσιμότητα. Ρεπορτάζ esos.gr, 17-12-13
7) Θεανώ Φωτίου: Πρόταση δυσπιστίας στη Βουλή. Ρεπορτάζ esos.gr, 10-11-13
Πηγή
Παραθέτουμε παρακάτω τα επιχειρήματά μας και «ο νοών νοείτω»:
1) H οριζόντια περικοπή των πιο δημοφιλών τομέων και ειδικοτήτων από την Τεχνική εκπαίδευση δεν αποτελούσε «μνημονιακή» υποχρέωση: «το Υπουργείο Παιδείας ως γνωστόν είχε εξαιρεθεί από κάθε μνημονιακή υποχρέωση από την τρόικα», όπως ανέφερε και η βουλευτής κ. Θεανώ Φωτίου στις 10-11-13 στη Βουλή, στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας της κυβέρνησης. Και όπως ανέφερε σε συνέντευξή της η πρώην υπουργός Παιδείας κ. Α. Διαμαντοπούλου «στο γενικό σχέδιο που έχουμε συμφωνήσει με την τρόικα η παιδεία ήταν εκτός περικοπών και η δέσμευσή μας ήταν να περάσουν οι θεσμικές αλλαγές στην Β/θμια» (Α. Διαμαντοπούλου Matrix 24/6-9-2013).
Εξαιρέθηκαν τελικά σημαντικοί τομείς από τη δημόσια τεχνική εκπαίδευση, χωρίς καμία υποχρέωση έναντι των δανειστών και χωρίς τεκμηρίωση, κατακαλόκαιρο (23-7-14), ενώ πολύ αργότερα ψηφίστηκε ο Νόμος (Ν4186/ΦΕΚ Α193/17-9-2013) που αφορά στη Γενική και Επαγγελματική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ποια ήταν λοιπόν η επιτακτική ανάγκη της ψήφισης ενός νόμου καθοριστικού για το μέλλον της νέας γενιάς μέσα στο καλοκαίρι, αν όχι ο φόβος των εισηγητών του για την ένδεια των προτάσεών τους και την έλλειψη επιχειρημάτων. Θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον έστω και τώρα, να γνωρίζαμε τους τεχνοκράτες- ‘ειδικούς’ της Εκπαίδευσης που μελέτησαν και εισηγήθηκαν αυτές τις αλλαγές.
2) Ο νόμος δεν προέβλεψε την απαραίτητη περίοδο μεταβατικότητας εφαρμογής για τις ειδικότητες που καταργήθηκαν, όπως συνέβαινε σε κάθε μεταρρύθμιση έως τώρα, με τραγικά αποτελέσματα για τους μαθητές και καθηγητές τη σχολική χρονιά 2013-14. Η επιλογή του Υπουργείου «να καταργήσει 49 κλάδους-ειδικότητες εκπαιδευτικών και ο νόμος 4186/2013 με τον οποίο εκχωρούνται τομείς - ειδικότητες της τυπικής εκπαίδευσης στην ιδιωτική και δημόσια μη τυπική κατάρτιση και στη συνέχεια η κατάργηση 109 Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑ.Σ), δημιούργησε χάος και αναβρασμό στα σχολεία» ( επερώτηση της Ν. Μπακογιάννη στη Βουλή, Νοέμβριος 2013). Σε τι συνίσταται αυτό το χάος;
22.000 μαθητές που παρακολουθούσαν τη Β΄ και Γ΄ τάξη στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ σ΄ αυτούς τους Τομείς απολύθηκαν μαζί με τους 2.500 καθηγητές τους.
Τα εργαστήρια (830 περίπου) αυτών των ειδικοτήτων με όλο τον ακριβό εξοπλισμό που αγόρασαν οι πολίτες αυτής της χώρας για την εκπαίδευση των παιδιών τους παροπλίζονται και αχρηστεύονται. Όμως και όλα τα εργαστήρια των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων (ΣΕΚ) με εξοπλισμό εκατομμυρίων ευρώ στην ουσία αχρηστεύονται, γιατί απολύει και όλους τους καθηγητές Δ.Ε των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ που ήταν βοηθοί στις εργαστηριακές ασκήσεις και συντηρούσαν όλο τον εξοπλισμό στα ΣΕΚ.
Δεν πραγματοποιήθηκαν τελικά οι εγγραφές μαθητών στη Β’ Λυκείου και αναγκαστικά οδηγήθηκαν σε άλλους Τομείς, παρόλο που προβλεπόταν από τον νόμο (παράγραφο 5 του άρθρου 82) η ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στις καταργούμενες ειδικότητες για τη Β΄ και Γ΄ λυκείου τη σχολική χρονιά 2013-14.
Δημιουργήθηκαν δυσαναπλήρωτα κενά στη Γ΄ Λυκείου σ΄αυτές τις ειδικότητες και τους τομείς καισε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, τα οποία μέχρι και την προηγούμενη Άνοιξη σε πολλά σχολεία δεν διδάσκονταν, με αποτέλεσμα να γίνει από το Υπουργείο τροποποίηση της εξεταστέας ύλης.
Οι καθηγητές των καταργημένων ειδικοτήτων τέθηκαν σε διαθεσιμότητα με το 75% του μισθού τους και στη θέση τους τοποθετήθηκαν ωρομίσθιοι επαγγελματίες (γεγονός που επέφερε μεγαλύτερη οικονομική δαπάνη για το δημόσιο), πολλοί από τους οποίους δεν είχαν διδακτική επάρκεια, ώστε να καλυφθούν τα τεράστια διδακτικά κενά.
Δεν υπήρχαν καθηγητές ειδικότητας να βάλουν τα θέματα και να διορθώσουν τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
Γονείς και μαθητές προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για όλες αυτές τις παράνομες ενέργειες του ΥΠΑΙΘ.
Το Υπουργείο Παιδείας λοιπόν «δημιούργησε χάος και εξέδωσε σειρά τροπολογιών και διευκρινιστικών εγκυκλίων, που επί της ουσίας όμως καταργούν νόμους που ήδη έχει ψηφίσει η Βουλή και δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό και τα προβλήματα λειτουργίας των ΕΠΑ.Λ-ΕΠΑ.Σ-Σ.Ε.Κ. σε ολόκληρη την Ελλάδα» (επερώτηση της Ν. Μπακογιάννη στη Βουλή, ο.π).
Το Υπουργείο Παιδείας έσπασε όλα τα ρεκόρ ταχύτητας σε αυτή τη «μεταρρύθμιση», όπως και κάθε κανόνα εκπαιδευτικής δεοντολογίας!! Τι «συμβόλαια θανάτου» είχε υπογράψει και έπρεπε με βιασύνη να εκτελέσει, χωρίς να λογαριάζει τις ζωές των εκπαιδευτικών που απέλυσε και των μαθητών της Δημόσιας Τεχνικής Εκπαίδευσης;;
3) Δημιουργήθηκαν άνισες ευκαιρίες πρόσβασης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση των αποφοίτων, αφού αποκλείονται επιλεκτικά συγκεκριμένες ομάδες στην πρόσβασή τους στα ΤΕΙ μέσω των ειδικών για τα ΕΠΑΛ εξετάσεων (Υγείας- Πρόνοιας, Εφαρμοσμένων Τεχνών). Ποιος βιαζόταν και επέβαλε εν μέσω κρίσης, αυτήν την βιαιότητα και βαρβαρότητα ;; Κι αν δεν υπάρχουν από πίσω ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα, τότε τι άλλο υπάρχει ως κίνητρο; Γιατί σίγουρα αυτή η «μεταρρύθμιση» δεν έγινε προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος!!
4) Οι Τομείς αυτοί (Υγείας και Πρόνοιας, Εφαρμοσμένων Τεχνών και Αισθητικής-Κομμωτικής) ήταν οι πιο δημοφιλείς και οι πιο πολυπληθείς (24% των μαθητών/τριών) σύμφωνα με: α) τη μελέτη αποτύπωσης που το ίδιο το ΥΠΑΙΘ από το 2010-2011 πραγματοποίησε με απ’ ευθείας ανάθεση, καταβάλλοντας το ποσό των 40.000 ευρώ σε 10μελή επιστημονική επιτροπή προκειμένου «να παρασχεθούν χρήσιμα στοιχεία στην πολιτική ηγεσία και να σχεδιάσει τη νέα δομή της Τεχνικής εκπαίδευσης», β) με άλλη μια απόφαση μ’ απευθείας ανάθεση έργου(έρευνα – μελέτη) ΑΔΑ: ΒΕΙ79-ΖΡΞ και ημερομηνία 22/1/2013, με 29.500 ευρώ αυτή τη φορά, και αφορούσε τη «Μελέτη για το Λύκειο και την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση». Οι μελέτες αυτές αποδεικνύουν τη δημοφιλία των Τομέων και των ειδικοτήτων και την μεγάλη προτίμηση των μαθητών σ’ αυτές, που το ΥΠΑΙΘ ‘αξιοποιώντας’ τα ευρήματα καταλλήλως, καταργεί τελικά εν μία νυκτί! Επί πλέον, μέσω των προαναφερόμενων μελετών, αναδεικνύονται και τα πολύ υψηλά προσόντα των εκπαιδευτικών σ΄ αυτούς τους Τομείς (με πολλά δεύτερα πτυχία, με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, με εξειδικεύσεις κ.α) και οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία (πάνω από 98%) δεν περίσσευαν, είχαν πλήρες εκπαιδευτικό ωράριο, ενώ υπήρχε πρόσθετη ανάγκη για αναπληρωτές των σχετικών ειδικοτήτων κάθε χρόνο.
5) Στην Βουλή αλλά κυρίως στις μετέπειτα συνεντεύξεις του ο πρώην Υπουργός, προσπαθώντας να ‘χρυσώσει το χάπι’, υποστηρίζει ότι «οι Τομείς αυτοί «αναβαθμίζονται» και πάνε.... στα ΙΕΚ! Η κατάργηση Τομέων στη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση δεν αντικαθίσταται όμως από την κατάρτιση η οποία έχει άλλη στοχοθεσία. Τα ΙΕΚ είναι αδιαβάθμητα και δεν είναι ανώτερη Επαγγελματική εκπαίδευση, αλλά κατάρτιση. Γιατί όμως επιλέγονται αυτοί οι δημοφιλείς τομείς να πάνε στην κατάρτιση και όχι και όλοι οι άλλοι των ΕΠΑΛ; Γιατί αυτή η επιλεκτική κατάρτιση;
Και γιατί οι μαθητές από 15 χρονών να πηγαίνουν μόνο σ’ αυτές τις ειδικότητες σε ΣΕΚ και μετά το Λύκειο σε ΙΕΚ, ενώ για όλους τους άλλους Τομείς και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ; Ποια έρευνα τα υποστηρίζει όλ΄ αυτά; «Ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν υπάρχει καμία έρευνα για την κατάργηση των ειδικοτήτων», όπως υποστήριξε δημοσίως και ο Απόστολος Κακλαμάνης.
Η πλειονότητα των αναλυτών διεθνώς υποστηρίζει ότι είναι λάθος η αυστηρή σχεδίαση και η εφαρμογή προγραμμάτων εξειδικευμένων τεχνικών γνώσεων και ικανοτήτων στις μικρές ηλικίες των μαθητών. «Εξάλλου, η ένταξη στην αγορά εργασίας διευκολύνεται όταν ο νέος σε ηλικία εκπαιδευόμενος παρακολουθεί προγράμματα τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης που προσφέρουν μια ευρύτητα τεχνολογικής και γενικής εκπαίδευσης και όχι εξειδίκευση με τη στενή επαγγελματική έννοια. Η ευρύτητα των σπουδών του δίνει τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος σε ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων κατάρτισης και επομένως απασχόλησης. Η στενή εξειδίκευση νωρίς έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ο κίνδυνος παγίδευσης των εκπαιδευομένων σε τομείς και γνώσεις που γρήγορα θα γίνουν ξεπερασμένες, ως αποτέλεσμα του ρευστού και αβέβαιου μελλοντικού εργασιακού και κοινωνικού περιβάλλοντος». (Βούτσινος Γ, 2013)
6) Η ζήτηση σ’ αυτές τις ειδικότητες στην αγορά εργασίας είναι μεγάλη και αυτό αποδεικνύεται εύκολα και από έρευνες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την απορροφητικότητα των αποφοίτων Τεχνικής εκπαίδευσης (Παρατηρητήριο Αποφοίτων), της Γ.Σ.Ε.Ε και άλλων.
Ο πρώην Υπουργός ‘Παιδείας’ κ. Αρβανιτόπουλος, την ημέρα που καταργεί τους συγκεκριμένους Τομείς, εγκαινιάζει ιδιωτικό ΙΕΚ στον Πειραιά με τους ίδιους Τομείς και ειδικότητες και διαφημίζει ουσιαστικά με την παρουσία του την ιδιωτική εκπαίδευση, η οποία εγγυάται μάλιστα και την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων!! Ο ίδιος στην ομιλία του στη Βουλή υποστήριζε ότι οι ειδικότητες αυτές δεν είχαν ζήτηση στην αγορά εργασίας χωρίς βεβαίως να αναφέρεται σε καμία έρευνα που να το αποδεικνύει.
Τα ιδιωτικά ΙΕΚ που ανήκουν στη μεταλυκειακή μη τυπική εκπαίδευση, γέμισαν με μαθητές από τις ειδικότητες που έκλεισαν από τα ΕΠΑΛ –ΕΠΑΣ, διαφημίζοντας στους μελλοντικούς πελάτες την προοπτική της επαγγελματικής αποκατάστασης. Αν δεν είναι αυτό παραπλάνηση των πολιτών τότε τι είναι;
7) Δεν γνωρίζουμε ακόμα ποιοι ήταν οι εισηγητές της πρότασης κατάργησης των Τομέων και ειδικοτήτων, ενώ σε όλες τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις στην ΤΕΕ γνωρίζαμε όλοι τους εισηγητές των προτάσεων. Ο πρώην υφ. Σ. Κεδίκογλου είπε στη Βουλή, ότι «Το σχέδιο για τις καταργούμενες ειδικότητες το βρήκα, όταν πήγα στο υπουργείο Παιδείας, έτοιμο και διαμορφωμένο» (Δεκέμβριος, 2013). Ποιοι το είχαν ήδη ετοιμάσει από τις αρχές του 2013 εν κρυπτώ, ενώ άλλο νομοσχέδιο για το Τεχνολογικό Λύκειο είχε συζητηθεί ευρέως και δημοσίως και ήταν έτοιμο προς ψήφιση με τη συμφωνία των κομμάτων;; Η προηγούμενη Υπουργός Παιδείας κ Άννα Διαμαντοπούλου άρχισε ως γνωστόν, από το 2010 και για δύο χρόνια μια ευρύτατη διαβούλευση με εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για το νέο Τεχνολογικό Λύκειο. Η διαβούλευση βασιζόταν στο κείμενο του κ. Μπαμπινιώτη το οποίο είχε συμφωνηθεί επί Υπουργίας Σπηλιωτόπουλου και αφορούσε τις επιβεβλημένες αλλαγές στην Τεχνική εκπαίδευση, προκειμένου να αναβαθμιστεί και να παίξει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της χώρας. Τα τελικά κείμενα συζητήθηκαν έως τις αρχές του 2012 στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας με τη σύμφωνη γνώμη της Ν.Δ.Τον Οκτώβριο του 2012 το Τεχνολογικό Λύκειο συζητήθηκε και στην Επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων με εξαιρετικά σχόλια από την Ν.Δ, αλλά «Ο Σαμαράς παρά την αρχική συμφωνία, αρνήθηκε τελικά να εισαχθεί το νομοσχέδιο στο Υπουργικό Συμβούλιο» (Α.Διαμαντοπούλου, Σεπτέμβριος 2013).
Και ξαφνικά, στις 9 Ιουλίου του 2014 γίναμε η παράπλευρη απώλεια του μνημονίου. Η προηγούμενη υπουργός παιδείας κ. Α. Διαμαντοπούλου είπε, μετά τον αποκεφαλισμό της ΤΕΕ, ότι «Το σχέδιο Νόμου που κατατέθηκε προς ψήφιση, ανασύρθηκε από το συρτάρι, αλλά είναι απόλυτα νοθευμένο ως προς τον μεταρρυθμιστικό του χαρακτήρα, με διατάξεις που κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση» .
«Θα περίμενε κανείς ο Νόμος να είναι προϊόν ενδελεχούς διαλόγου, να βελτιώνει τον προηγούμενο και να είναι εναρμονισμένος με τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας» (Βούτσινος Γ, 2013). Είναι έγκλημα αυτό που έγινε στην Τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση (Α. Κακλαμάνης).
Η διαδικασία για την υποβολή σχεδίου νόμου για τις αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση αποτελούσε παραδοσιακά αφορμή για ενδελεχή εκπαιδευτική συζήτηση, με τη συμμετοχή όλων όσοι μπορούσαν και όφειλαν να συνεισφέρουν, αυτή τη φορά, τουλάχιστον σε ότι αφορά την επαγγελματική εκπαίδευση, όλα έγιναν εν κρυπτώ! (Βούτσινος, ο.π).
Απαράβατη δε προϋπόθεση προκειμένου να σχεδιαστεί εκπαιδευτική πολιτική και να δρομολογηθούν αλλαγές στην εκπαίδευση είναι η επαρκής και τεκμηριωμένη επιστημονικά αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης. Καμιά αξιολόγηση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από την πλευρά του αρμόδιου Υπουργείου ή των φορέων που θα μπορούσαν να την έχουν διεξάγει δεν έχει δημοσιοποιηθεί, και καμιά επιστημονικά τεκμηριωμένη αξιολόγηση δεν έχει διενεργηθεί εδώ και χρόνια (Βούτσινος, ο.π)
8) Δεν υπάρχει σύστημα δευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στην Ευρώπη (Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία κλπ) και στον υπόλοιπο προηγμένο κόσμο χωρίς τον Τομέα Υγείας και Πρόνοιας (Health and Care). Αποτελεί έναν από τους κομβικούς τομείς στην επαγγελματική εκπαίδευση. Επιλέχθηκε δε να καταργηθεί σε μια εποχή όπου το εξειδικευμένο προσωπικό Υγείας- Φροντίδας, είναι περισσότερο από ποτέαπαραίτητο. Η μελλοντική ευρωπαϊκή αγορά εργασίας θα βρεθεί αντιμέτωπη με την γήρανση του πληθυσμού. Καμία ειδικότητα Κοινωνικής Φροντίδας δεν υπάρχει στο Νέο Λύκειο και στα ΣΕΚ-ΙΕΚ δηλ. στην κατάρτιση. Μάλλον οι φωστήρες σχεδιαστές της Τεχνικής εκπαίδευσης και κατάρτισης επιθυμούν την ‘εισαγωγή’ ξένων για να φροντίζουν τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού της χώρας.
Πρόκειται για ακρωτηριασμό της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και όσο και αν ψάχνει κανείς τους εκπαιδευτικούς, ή αναπτυξιακούς, ή οποιουσδήποτε άλλους λόγους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα τέτοιο ανοσιούργημα, δεν βρίσκει. Αυτό δημιούργησε στην Επαγγελματική Εκπαίδευση πληγή χαίνουσα. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για τον τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών, έναν από τους πιο σύγχρονους τομείς που απαντάται στα συστήματα όλων των χωρών (Art and Design).
9) Αυτή η ανεξήγητη κατάργηση τομέων επαγγελματικής εκπαίδευσης έρχεται, ανάμεσα στα άλλα, σε πλήρη αντίθεση με έναν άλλο παράγοντα που ουδείς από αυτούς που σχεδιάζουν εκπαιδευτική πολιτική σε ένα ελεύθερο εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να αγνοήσει: την κοινωνική ζήτηση για εκπαίδευση. Η ζήτηση για το είδος της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της επαγγελματικής πορείας ενός νέου. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε μια βίαιη έξοδο και απαγόρευση επιλογής σε ένα ποσοστό πάνω από 20% του μαθητικού πληθυσμού των ΕΠΑΛ. Δεν γνωρίζουμε πόσο παλιά και σε τι είδους καθεστώτα πρέπει να ανατρέξει κανείς για να βρει μια παρόμοια εικόνα εκπαιδευτικής – επαγγελματικής ποδηγέτησης και απαγόρευσης.
10) Τέλος, μια άλλη διάσταση της κατάργησης των ειδικοτήτων ΕΠΑΣ-ΕΠΑΛ είναι ο αποκλεισμός των γυναικών από τη δημόσια Επαγγελματική Εκπαίδευση. Οι ειδικότητες που καταργούνται (Αισθητική, Κομμωτική, Παραϊατρικά επαγγέλματα) είναι αυτές που επιλέγονται κυρίως από κορίτσια: Στα καταργούμενα τμήματα εκπαιδεύονταν κατά 90-100% γυναίκες. Το επιχείρημα ότι οι παραπάνω ειδικότητες προσφέρονται στα δημόσια ΙΕΚ (τα οποία είναι ελάχιστα σε όλη τη χώρα) δεν ευσταθεί, διότι θα πρέπει οι μαθήτριες και οι μαθητές να ολοκληρώσουν πρώτα τις σπουδές τους στο Λύκειο, ώστε να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τις παραπάνω ειδικότητες σε ένα δημόσιο ΙΕΚ στην ηλικία από 18 έως 20 ετών. Οι παραπάνω μαθήτριες και μαθητέςπροέρχονται από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα και οι οικογένειές τους δεν μπορούν να τους στηρίξουν οικονομικά επί μακρό χρονικό διάστημα. Επί πλέον, δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα γνωστικά αντικείμενα του Λυκείου, ούτε να καταβάλουν δίδακτρα για να φοιτήσουν στην ιδιωτική εκπαίδευση στην οποία τους κατευθύνουν. Οδηγούνται δηλαδή με αυτό τον τρόπο σε κοινωνικό αποκλεισμό. Πού ακριβώς βρίσκεται το δημόσιο συμφέρον αυτή την τραγική περίοδο για τη χώρα και τους πολίτες της;;
11) Ενταφιάζεται και υποβαθμίζεται η Τεχνική εκπαίδευση στη χώρα μας εκεί που όλοι περιμέναμε την αναβάθμιση και τον ουσιαστικό της ρόλο στην οικονομία της χώρας , όπως σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί τελικά δεν ψηφίστηκε το έτοιμο και από κοινού συμφωνηθέν νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου και επιλέχθηκε το σκοτεινό σχέδιο για την ΤΕΕ με διαδικασίες κεκλεισμένων των θυρών; Στο φαύλο αυτό νομοσχέδιοαποκεφαλίζονται οι πιο δυναμικοί Τομείς (που πάντα ήθελαν να έχουν αποκλειστικώς οι σχολάρχες) και προτείνονται να παραμείνουν άλλοι στα ΕΠΑΛ «με τελείως συντεχνιακή λογική και πελατειακές σχέσεις και καμίαμελέτη επιστημονικά τεκμηριωμένη» (Διαμαντοπούλου, Βούτσινος, Κακλαμάνης Α, κλπ). Ποιο είναι το νόημα τελικά αυτής της μεταρρύθμισης αν όχι η κλοπή της δημόσιας περιουσίας εν μέσω κρίσης και μνημονίου προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων;; Τι ακριβώς μεταρρύθμισε ο προηγούμενος υπουργός (παρα) παιδείας και η παρέα του στην Τεχνική εκπαίδευση με την κατάργηση των πιο δημοφιλών ειδικοτήτων που είχαν την μεγαλύτερη ζήτηση και επαγγελματική αποκατάσταση;
Εν κατακλείδι, η μεταρρύθμιση που περιμέναμε δεν έγινε και αντ΄ αυτής και επ΄ ευκαιρίας του ‘μνημονίου’ παραχώρησαν οι εντεταλμένοι της κυβέρνησης ως δώρο στα ιδιωτικά συμφέροντα τις πιο περιζήτητες ειδικότητες και αποκεφάλισαν την ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ μέσα στο καλοκαίρι. Η συγκυβέρνηση πραγματοποίησε το έγκλημα και αυτοί είναι και θα είναι και στο μέλλον υπόλογοι σε όλη την κοινωνία.
Πηγές (Άρθρα, δημοσιεύσεις):
1) Μελέτη αποτύπωσης της Τεχνικής εκπαίδευσης του ΥΠΑΙΘ, 2010-2011
2) Γιώργος Βούτσινος, 2013 ,«Η κακή τύχη της Επαγγελματικής εκπαίδευσης», Επίτιμος Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ρεπορτάζ Esos.gr,4-12-13
3) Επιστολή της Άννας Διαμαντοπούλου για το Τεχνολογικό Λύκειο προς τον Αντώνη Σαμαρά (αριθ.πρωτ 1828/1-3-12)
4) Άρθρο της Α. Διαμαντοπούλου «Όσο συνεχίζεις να δουλεύεις με τον ίδιο τρόπο, έχεις τα ίδια αποτελέσματα» Ρεπορτάζ Matrix24, 6-9-13
5) Ντόρα Μπακογιάννη, «Ερώτηση στη Βουλή για τα λειτουργικά προβλήματα στην Τεχνική Εκπαίδευση» 1-11-2013
6) Σίμος Κεδίκογλου: Το σχέδιο για τη διαθεσιμότητα. Ρεπορτάζ esos.gr, 17-12-13
7) Θεανώ Φωτίου: Πρόταση δυσπιστίας στη Βουλή. Ρεπορτάζ esos.gr, 10-11-13
Πηγή
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
