2012-04-25 17:01:53
Editorial
«Με την πολιτική κρίση στη Χάγη άλλη μια χώρα του πυρήνα αποδεικνύεται ευάλωτη στην στρατηγική δημοσιονομικής πειθαρχίας που επέλεξε η ευρωζώνη, με αποτέλεσμα οι σκληροί υποστηρικτές της λιτότητας να δέχονται πλέον ασφυκτικές πιέσεις.
Είναι βέβαιο ότι στην Ολλανδία, η εγχώρια πολιτική συζήτηση θα επικεντρωθεί στο τι μέλλει γενέσθαι μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Mark Rutte και κυρίως ως προς το εάν ο Geert Wilders, ο επικεφαλής της ακροδεξιάς παράταξης που εγκατέλειψε τον κυβερνητικό συνασπισμό αντιδρώντας, δήθεν, στα μέτρα λιτότητας που επιβάλουν οι Βρυξέλλες, θα κερδίσει ή θα χάσει τελικά από αυτή του την κίνηση.
Είναι ήδη εμφανής ο ευρύτερος οικονομικός και πολιτικός αντίκτυπος από την κατάρρευση της κυβέρνησης Rutte για την ευρωζώνη.
Η Ολλανδία ήταν μέχρι πρότινος ο πιο σκληρός σύμμαχος της Γερμανίας που αρνούνταν σθεναρά τη χορήγηση κοινοτικής βοήθειας στις υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας προτού αυτές θέσουν σε τάξη τα δημόσια οικονομικά τους
. Τώρα βλέπει την πολιτική αυτή να επιστρέφει σαν μπούμερανγκ. Η ενίσχυση του κυβερνητικού ελλείμματος πέρσι στο 4,7% του ΑΕΠ ήτανντροπή για τη Χάγη, η οποία ενήργησε ως μαζορέτα της ευρωπαϊκής συνθήκης αναγκάζοντας κυβερνήσεις να διατηρήσουν το έλλειμμά τους κάτω από το όριο του 3% .
Οι αγορές θορυβήθηκαν από την ανικανότητα μίας από τις λίγες πλέον χώρες της Ευρώπης με αξιολόγηση τριπλού «Α» να πράξει εκείνα που η ίδια απαιτούσε από τους άλλους – και από τη συνεπαγόμενη από την πολιτική αβεβαιότητα σε συνδυασμό με την εκλογική φρενίτιδα στη Γαλλία.
Την Δευτέρα, οι μετοχές βούλιαξαν και οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων ενισχύθηκαν ανά τον κόσμο αν και οι αγορές συνήλθαν την επόμενη ημέρα. Τα CDS της Ολλανδίας ακολούθησαν για πρώτη φορά ξεχωριστή πορεία από εκείνα της Γερμανίας.
Η περίπτωση της Ολλανδίας είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα του αυτοτραυματισμού της Ευρώπης. Βεβαίως, για τα κράτη που δεν έχουν πλέον δημοσιονομικά περιθώρια, η μείωση των ελλειμμάτων είναι επιβεβλημένη. Όμως οι χώρες που έχουν τη δυνατότητα, θα πρέπει να αφήσουν τα ελλείμματά τους να διευρυνθούν, ώστε να ενισχυθεί η συνολική ζήτηση στην ευρωζώνη μέχρις ότι υπάρξει ισχυρή ανάκαμψη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβούνται τα ελλείμματα οι Ολλανδοί, από την στιγμή που το χρέος τους περιορίζεται στο 65% του ΑΕΠ, γεγονός που τους καθιστά από τα πλέον φερέγγυα κράτη στην ευρωζώνη.
Η ευρωπαϊκή πολιτική λιτότητας όμως, συμπαρασύρει το ένα κράτος μετά το άλλο στην ύφεση έχοντας ξεπεράσει τα όρια της περιφέρειας.
Η αποτυχία της καθολικά επιβαλλόμενης λιτότητας είναι μία πραγματικότητα πολιτική, αλλά και οικονομική. Όσο πιο εμφανής γίνεται αυτή η πραγματικότητα τόσο χάνουν σε αξιοπιστία οι βασικοί πολιτικοί παίκτες – που εξακολουθούν να δηλώνουν πιστοί στο αίτημα της Γερμανίας για μείωση των ελλειμμάτων- στα μάτια των ψηφοφόρων. Εάν επικρατήσει η άποψη ότι οι πολιτικοί ηγέτες αγνοούν την κοινή λογική, τότε ανοίγει ο δρόμος για άλλους όπως ο κ. Wilders.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
«Με την πολιτική κρίση στη Χάγη άλλη μια χώρα του πυρήνα αποδεικνύεται ευάλωτη στην στρατηγική δημοσιονομικής πειθαρχίας που επέλεξε η ευρωζώνη, με αποτέλεσμα οι σκληροί υποστηρικτές της λιτότητας να δέχονται πλέον ασφυκτικές πιέσεις.
Είναι βέβαιο ότι στην Ολλανδία, η εγχώρια πολιτική συζήτηση θα επικεντρωθεί στο τι μέλλει γενέσθαι μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Mark Rutte και κυρίως ως προς το εάν ο Geert Wilders, ο επικεφαλής της ακροδεξιάς παράταξης που εγκατέλειψε τον κυβερνητικό συνασπισμό αντιδρώντας, δήθεν, στα μέτρα λιτότητας που επιβάλουν οι Βρυξέλλες, θα κερδίσει ή θα χάσει τελικά από αυτή του την κίνηση.
Είναι ήδη εμφανής ο ευρύτερος οικονομικός και πολιτικός αντίκτυπος από την κατάρρευση της κυβέρνησης Rutte για την ευρωζώνη.
Η Ολλανδία ήταν μέχρι πρότινος ο πιο σκληρός σύμμαχος της Γερμανίας που αρνούνταν σθεναρά τη χορήγηση κοινοτικής βοήθειας στις υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας προτού αυτές θέσουν σε τάξη τα δημόσια οικονομικά τους
Οι αγορές θορυβήθηκαν από την ανικανότητα μίας από τις λίγες πλέον χώρες της Ευρώπης με αξιολόγηση τριπλού «Α» να πράξει εκείνα που η ίδια απαιτούσε από τους άλλους – και από τη συνεπαγόμενη από την πολιτική αβεβαιότητα σε συνδυασμό με την εκλογική φρενίτιδα στη Γαλλία.
Την Δευτέρα, οι μετοχές βούλιαξαν και οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων ενισχύθηκαν ανά τον κόσμο αν και οι αγορές συνήλθαν την επόμενη ημέρα. Τα CDS της Ολλανδίας ακολούθησαν για πρώτη φορά ξεχωριστή πορεία από εκείνα της Γερμανίας.
Η περίπτωση της Ολλανδίας είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα του αυτοτραυματισμού της Ευρώπης. Βεβαίως, για τα κράτη που δεν έχουν πλέον δημοσιονομικά περιθώρια, η μείωση των ελλειμμάτων είναι επιβεβλημένη. Όμως οι χώρες που έχουν τη δυνατότητα, θα πρέπει να αφήσουν τα ελλείμματά τους να διευρυνθούν, ώστε να ενισχυθεί η συνολική ζήτηση στην ευρωζώνη μέχρις ότι υπάρξει ισχυρή ανάκαμψη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβούνται τα ελλείμματα οι Ολλανδοί, από την στιγμή που το χρέος τους περιορίζεται στο 65% του ΑΕΠ, γεγονός που τους καθιστά από τα πλέον φερέγγυα κράτη στην ευρωζώνη.
Η ευρωπαϊκή πολιτική λιτότητας όμως, συμπαρασύρει το ένα κράτος μετά το άλλο στην ύφεση έχοντας ξεπεράσει τα όρια της περιφέρειας.
Η αποτυχία της καθολικά επιβαλλόμενης λιτότητας είναι μία πραγματικότητα πολιτική, αλλά και οικονομική. Όσο πιο εμφανής γίνεται αυτή η πραγματικότητα τόσο χάνουν σε αξιοπιστία οι βασικοί πολιτικοί παίκτες – που εξακολουθούν να δηλώνουν πιστοί στο αίτημα της Γερμανίας για μείωση των ελλειμμάτων- στα μάτια των ψηφοφόρων. Εάν επικρατήσει η άποψη ότι οι πολιτικοί ηγέτες αγνοούν την κοινή λογική, τότε ανοίγει ο δρόμος για άλλους όπως ο κ. Wilders.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναγνώστης απευθύνεται προς τον κο Προβόπουλο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
