2014-07-31 15:57:16
Ο Γιάννης Παπαμιλαήλ, μίλησε στο «Down Town» Κύπρου και στον Αλέξανδρο Πρίφτη, με αφορμή την συμπλήρωση των 18 χρόνων του θανάτου της μητέρας του... Ο ίδιος θυμήθηκε στιγμές από την καθημερινότητά του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Δημήτρη Παπαμιχαλή, μίλησε για να νέα του σχέδια και την καινούργια ζωή που ζει και αποκάλυψε ότι ετοιμάζει μιούζικαλ με τη ζωή της Αλίκης.
Τι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο;
Έχω φτιάξει μια πολύ καλή και δεμένη επαγγελματικά ομάδα και ετοιμάζουμε πυρετωδώς την παράσταση «Αλίκη, the musical», η οποία αναμένεται να παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό το 2016, δηλαδή στα 20 χρόνια από το θάνατο της μητέρας μου.
Έχετε στο μυαλό σας το πρόσωπο που θα καταφέρει να υποδυθεί την Αλίκη Βουγιουκλάκη;
Όχι, ακόμα είναι πολύ νωρίς γι' αυτά. Προς το παρόν το προετοιμάζουμε σε ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή, η οποία θα είναι πιθανότατα αμερικάνικη
. Ακόμα τίποτα δεν είναι δεδομένο. Δεν ξέρω ποια θα μπορούσε να παίξει την Αλίκη, γι' αυτό κι εγώ έχω στο μυαλό μου να μην είναι μόνο μία κοπέλα αλλά δύο, ίσως και τρεις. Ωστόσο, αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουριά, είναι ότι οι ηθοποιοί που θα πάρουμε θα είναι νέα παιδιά, «άκαυτα» πρόσωπα. Θα επιλέξουμε τους καλύτερους χορευτές, χορογράφους, αλλά και ηθοποιούς για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό υπερθέαμα. Προτιμώ να κάνω κάτι υπέροχο και φανταστικό, από μία μετριότητα και μία προχειρότητα. Οπότε βάζουμε τα δυνατά μας!
Στις 20 Ιουλίου, η Αλίκη θα γιόρταζε τα γενέθλιά της. Πώς πιστεύετε ότι θα ήταν αυτή η μέρα για εκείνην, αν ζούσε;
Σίγουρα θα ήταν μία μεγάλη γυναίκα, αλλά πολύ ενεργητική και δραστήρια. Θα γιόρταζε τα γενέθλιά της πολύ χαρούμενη, στο σπίτι της, θα μαγείρευε στους φίλους και στους συγγενείς της, θα ήταν ευτυχισμένη που θα μας πρόσεχε όλους. Η Αλίκη ήταν υπερπροστατευτική. Λέμε ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα, αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Το κενό και η απουσία, πάντα υπάρχουν μέσα μας, ό,τι και να πούμε, ό,τι και αν κάνουμε. Υπάρχουν στιγμές που μου λείπει, που τη σκέφτομαι περισσότερο, αλλά αυτή είναι η ζωή Σήμερα έχετε «τοποθετήσει» πια στο μυαλό σας τον θάνατο ως ένα αναπόφευκτο γεγονός;
Πριν τον θάνατο της Αλίκης, αλλά και του πατέρα μου, πίστευα ότι ήταν ένα γεγονός το οποίο δεν θα με άγγιζε ποτέ. Ότι αυτά υπάρχουν για να συμβούν μόνο στους άλλους ανθρώπους και πως εγώ ήμουν εξαίρεση. Αυτά που θεωρούμε όλοι... Δυστυχώς όμως, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όταν έχασα τους γονείς μου αναθεώρησα, άλλαξα τις αντιλήψεις μου και συνειδητοποίησα ότι τη μία μέρα μπορεί να ζούμε και την επόμενη όχι. Ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως η ζωή δεν μας χρωστάει.
Έχετε συμβιβαστεί πια με την απώλεια της Αλίκης Βουγιουκλάκη;
Ναι. Πλέον, ναι. Συμβιβάστηκα με την απώλεια της Αλίκης, αλλά και με όλα αυτά που συνέβησαν μετά. Έχω κάνει μία καινούρια αρχή εδώ και δύο τρία χρόνια, δημιουργώντας μία καλή ομάδα ανθρώπων, τους εμπιστεύομαι πολύ. Ξέρετε, στο παρελθόν, πολλοί ήταν εκείνοι που με εκμεταλλεύτηκαν. Είτε δικηγόροι, είτε «φίλοι», είτε γνωστοί... Τώρα έχω πλάνο για τη ζωή και την πορεία μου.
Τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο από τη μητέρα σας;
Η ίδια! Το να ξυπνήσω και να πάω να της πω «καλημέρα», το να με περιποιηθεί, να μου μαγειρέψει, να με φροντίσει, να πούμε δυο κουβέντες... Μου λείπει η καθημερινότητά της και όλα τα απλά πράγματα που ζει ένας άνθρωπος με τη μητέρα του. Εσείς οι υπόλοιποι το ξεχνάτε αυτό, αλλά για μένα η Αλίκη ήταν απλά η μάνα μου. Για εσάς ήταν η Αλίκη του θεάτρου, του σινεμά, του κινηματογράφου, των ταινιών, ήταν το αστέρι. Για μένα όμως ήταν απλά η μητέρα μου... Και, ναι, μου λείπει πολύ!
Μεγαλώνοντας, ανακαλύπτετε κοινά στοιχεία με εκείνη στον χαρακτήρα σας;
Πήρα αρκετά καλά στοιχεία και από τους δύο μου γονείς. Γονείς μου είναι, αλίμονο! Είμαι αισιόδοξος, δουλεύω, δεν το βάζω κάτω. Σαν την Αλίκη. Και είμαι αρκετά εσωστρεφής, δεν μιλάω πολύ. Σαν τον πατέρα μου. Πήρα και από τους δύο.
Θυμάστε ποια ήταν τα τελευταία λόγια που σας είπε η μητέρα σας, λίγο πριν φύγει απ' τη ζωή;
Την τελευταία φορά που την είδα της ανέφερα πόσο πολύ την αγαπάω και μου είπε! «το ξέρω, αγόρι μου, πόσο μ' αγαπάς!». Αυτό μου το είπε λίγο πριν φύγει. Επειδή είμαι αρκετά κλειστός ως άνθρωπος, πάντα είχα την εντύπωση ότι δεν της έλεγα «σ' αγαπώ» συχνά και δεν της έδειχνα την αγάπη μου. Οπότε της είπα «συγνώμη που δεν στο έδειξα πιο πολύ!». Αυτή η συνομιλία μας, μου έχει μείνει πιο πολύ...
Πιστεύετε ότι χειριστήκατε σωστά το όνομα της μητέρας σας, αλλά και του πατέρα σας; Σας το ρωτάω αυτό επειδή πολλοί άνθρωποι, ακόμη και κοντινοί των γονιών σας, σας έχουν ασκήσει σκληρή κριτική...
Κοιτάξτε, για κάποια πράγματα που έκανα στο παρελθόν σίγουρα δεν αισθάνομαι καλά σήμερα που τα σκέφτομαι. Έχω μετανιώσει, έχω αναθεωρήσει πολλά -και για κάποιες πράξεις μου- αλλά έχω ενεργοποιηθεί πια. Έχω κάνει πολλά λάθη και υπήρξα άτυχος σε ένα βαθμό, γιατί είχα ανθρώπους δίπλα μου που με εκμεταλλεύτηκαν πολύ. Δεν θα σας πω ονόματα. Όμως θέλω να πάρω πίσω ό,τι έχασα και έχω σοβαρό επαγγελματικό σχέδιο γι' αυτό το πράγμα. Δουλεύω πολύ, θα συνεχίσω να το κάνω και θα διορθώσω τα λάθη μου.
18 χρόνια μετά το θάνατο της Αλίκης συνεχίζουν να γράφονται κείμενα, έχει γίνει σίριαλ η ζωή της, όλοι ασχολούνται ακόμα με τους έρωτες και την καριέρα της. Πού το αποδίδετε αυτό;
Στο ότι ζούμε σε μία εποχή που, αν βγει κάποιος τώρα, την επόμενη μέρα δεν θα υπάρχει καν. Εξαφανίζονται! Το '60 και το '70 ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Η Αλίκη κατάφερε να μπει στην καρδιά του κόσμου! Δεν είναι τυχαίο που έχει πεθάνει εδώ και 18 χρόνια, κι όμως συναντώ μικρά παιδάκια που μου λένε ότι η αγαπημένη τους ηθοποιός είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Αυτό με συγκλονίζει!
Πιστεύετε ότι ήταν τελικά τύχη ή ατυχία για σας που γεννηθήκατε από αυτή την τόσο διάσημη γυναίκα, τη μεγαλύτερη σταρ της Ελλάδας;
Ήταν τύχη, αλλά και ατυχία μαζί. Ήταν ευλογία και κατάρα. Γιατί είναι δύσκολο να είσαι γιος δύο τόσο μεγάλων σταρ. Δεν είναι μικρό το βάρους που σηκώνεις στους ώμους σου. Υπήρχαν φορές που έχω πει «θα ήθελα να είμαι ένας απλός, κανονικός Γιάννης και όχι ο Γιάννης Παπαμιχαήλ, ο γιος της Αλίκης και του Δημήτρη». Την ίδια στιγμή το μετάνιωνα. Φυσικά και είμαι ευγνώμων στους γονείς μου, σε αυτά που μου έδωσαν, στον τρόπο που με μεγάλωσαν.
Έχετε ισορροπήσει πια;
Προσπαθώ. Ζω μία απλή καθημερινότητα. Δουλεύω πολύ, βγαίνω, πηγαίνω για φαγητό, διασκεδάζω, ζω τη ζωή μου κανονικά όπως όλοι. Έχω τους φίλους που έχω, οι οποίοι μου στάθηκαν στα εύκολα και στα δύσκολα.
Μετά από όλα αυτά που περάσατε, κάνατε γερό ξεσκαρτάρισμα πια στους ανθρώπους που έχετε κοντά σας;
Πολύ μεγάλο! Έμαθα ποιους ανθρώπους μπορώ να εμπιστευτώ και ποιους όχι. Για καλό ήταν όλο αυτό. Είμαι ευτυχισμένος πια και με τα πιο απλά πράγματα.
Είχατε έρθει ποτέ στην Κύπρο με τη μητέρα σας;
Δεν θυμάμαι να είχα έρθει ποτέ στην Κύπρο με την Αλίκη. Τώρα έρχομαι γιατί έχω πολύ καλούς φίλους στο νησί και θέλω να έρθω και στο μέλλον για επαγγελματικούς λόγους: να παρουσιάσουμε βιβλία, να γίνει έκθεση με τα φορέματα της μητέρας μου, να διοργανώσουμε εκδηλώσεις προς τιμή της. Είμαι ανοιχτός στο νησί που τόσο αγαπούσε η ίδια αλλά και εγώ. Η Αλίκη τη λάτρευε την Κύπρο! Της άρεσε πολύ και περνούσε καλά. Το γνωρίζω πολύ καλά αυτό. Είναι γνωστή, άλλωστε, η πολύ καλή σχέση που είχε με τον Μακάριο, αλλά και πόσο βοήθησε εμπράκτως -και οικονομικά- την Κύπρο αμέσως μετά την τουρκική εισβολή του '74. Ακόμη και όταν έφυγε από τη ζωή ο Μακάριος, θυμάμαι ότι η μητέρα μου επισκεπτόταν το προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία, συναντούσε τον Σπύρο Κυπριανού και του παρέδιδε τσεκ πολλών χιλιάδων λιρών έχοντας επιθυμία να δοθούν αυτά τα χρήματα σε παιδιά αγνοουμένων και προσφύγων. Αυτά που σας λέω είναι γεγονότα αδιαμφισβήτητα.
Η αδυναμία της μητέρας σας στην Κύπρο, πιστεύετε ότι οφείλεται και στον πρώην σύζυγό της, Γιώργο Ηλιάδη;
Ίσως. Αν και λάτρευε το νησί προτού ακόμη γνωριστεί με τον Γιώργο. Νομίζω πως ήταν μοιραίο. Οφείλω να πω πάντως ότι ο Γιώργος είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, ένας πραγματικός κύριος. Κρατάμε ακόμα και σήμερα επαφή, μιλάμε πού και πού. Βέβαια, εγώ ήμουν πολύ μικρός όταν ήταν παντρεμένος με την μητέρα μου, αλλά αυτό δεν έχει σημασία... Είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος. Με τον καιρό κατάλαβα γιατί του είχε τόσο μεγάλη αδυναμία η μητέρα μου. Ξεχώριζε...
Θεωρείτε ότι ο κόσμος έχει τη σωστή εικόνα για εσάς ή νιώθετε παρεξηγημένος, κύριε Παπαμιχαήλ;
Αποφεύγω τη δημοσιότητα, γιατί είμαι κλειστός χαρακτήρας και σίγουρα θα έχω παρεξηγηθεί από κάποιους. Όμως τα τελευταία δύο χρόνια έχω φτιάξει πιστεύω το προφίλ μου και δείχνω στον κόσμο ποιος πραγματικά είμαι. Γι' αυτό και έχω τόσους φίλους στο Facebook και μιλάω ανοιχτά με όλους. Χαίρομαι, μάλιστα, γιατί το 80% των μηνυμάτων του κόσμου είναι θετικά λόγια, κουβέντες υποστηρικτικές και αυτό με τονώνει και με ευχαριστεί. Tromaktiko
Τι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο;
Έχω φτιάξει μια πολύ καλή και δεμένη επαγγελματικά ομάδα και ετοιμάζουμε πυρετωδώς την παράσταση «Αλίκη, the musical», η οποία αναμένεται να παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό το 2016, δηλαδή στα 20 χρόνια από το θάνατο της μητέρας μου.
Έχετε στο μυαλό σας το πρόσωπο που θα καταφέρει να υποδυθεί την Αλίκη Βουγιουκλάκη;
Όχι, ακόμα είναι πολύ νωρίς γι' αυτά. Προς το παρόν το προετοιμάζουμε σε ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή, η οποία θα είναι πιθανότατα αμερικάνικη
Στις 20 Ιουλίου, η Αλίκη θα γιόρταζε τα γενέθλιά της. Πώς πιστεύετε ότι θα ήταν αυτή η μέρα για εκείνην, αν ζούσε;
Σίγουρα θα ήταν μία μεγάλη γυναίκα, αλλά πολύ ενεργητική και δραστήρια. Θα γιόρταζε τα γενέθλιά της πολύ χαρούμενη, στο σπίτι της, θα μαγείρευε στους φίλους και στους συγγενείς της, θα ήταν ευτυχισμένη που θα μας πρόσεχε όλους. Η Αλίκη ήταν υπερπροστατευτική. Λέμε ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα, αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Το κενό και η απουσία, πάντα υπάρχουν μέσα μας, ό,τι και να πούμε, ό,τι και αν κάνουμε. Υπάρχουν στιγμές που μου λείπει, που τη σκέφτομαι περισσότερο, αλλά αυτή είναι η ζωή Σήμερα έχετε «τοποθετήσει» πια στο μυαλό σας τον θάνατο ως ένα αναπόφευκτο γεγονός;
Πριν τον θάνατο της Αλίκης, αλλά και του πατέρα μου, πίστευα ότι ήταν ένα γεγονός το οποίο δεν θα με άγγιζε ποτέ. Ότι αυτά υπάρχουν για να συμβούν μόνο στους άλλους ανθρώπους και πως εγώ ήμουν εξαίρεση. Αυτά που θεωρούμε όλοι... Δυστυχώς όμως, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όταν έχασα τους γονείς μου αναθεώρησα, άλλαξα τις αντιλήψεις μου και συνειδητοποίησα ότι τη μία μέρα μπορεί να ζούμε και την επόμενη όχι. Ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως η ζωή δεν μας χρωστάει.
Έχετε συμβιβαστεί πια με την απώλεια της Αλίκης Βουγιουκλάκη;
Ναι. Πλέον, ναι. Συμβιβάστηκα με την απώλεια της Αλίκης, αλλά και με όλα αυτά που συνέβησαν μετά. Έχω κάνει μία καινούρια αρχή εδώ και δύο τρία χρόνια, δημιουργώντας μία καλή ομάδα ανθρώπων, τους εμπιστεύομαι πολύ. Ξέρετε, στο παρελθόν, πολλοί ήταν εκείνοι που με εκμεταλλεύτηκαν. Είτε δικηγόροι, είτε «φίλοι», είτε γνωστοί... Τώρα έχω πλάνο για τη ζωή και την πορεία μου.
Τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο από τη μητέρα σας;
Η ίδια! Το να ξυπνήσω και να πάω να της πω «καλημέρα», το να με περιποιηθεί, να μου μαγειρέψει, να με φροντίσει, να πούμε δυο κουβέντες... Μου λείπει η καθημερινότητά της και όλα τα απλά πράγματα που ζει ένας άνθρωπος με τη μητέρα του. Εσείς οι υπόλοιποι το ξεχνάτε αυτό, αλλά για μένα η Αλίκη ήταν απλά η μάνα μου. Για εσάς ήταν η Αλίκη του θεάτρου, του σινεμά, του κινηματογράφου, των ταινιών, ήταν το αστέρι. Για μένα όμως ήταν απλά η μητέρα μου... Και, ναι, μου λείπει πολύ!
Μεγαλώνοντας, ανακαλύπτετε κοινά στοιχεία με εκείνη στον χαρακτήρα σας;
Πήρα αρκετά καλά στοιχεία και από τους δύο μου γονείς. Γονείς μου είναι, αλίμονο! Είμαι αισιόδοξος, δουλεύω, δεν το βάζω κάτω. Σαν την Αλίκη. Και είμαι αρκετά εσωστρεφής, δεν μιλάω πολύ. Σαν τον πατέρα μου. Πήρα και από τους δύο.
Θυμάστε ποια ήταν τα τελευταία λόγια που σας είπε η μητέρα σας, λίγο πριν φύγει απ' τη ζωή;
Την τελευταία φορά που την είδα της ανέφερα πόσο πολύ την αγαπάω και μου είπε! «το ξέρω, αγόρι μου, πόσο μ' αγαπάς!». Αυτό μου το είπε λίγο πριν φύγει. Επειδή είμαι αρκετά κλειστός ως άνθρωπος, πάντα είχα την εντύπωση ότι δεν της έλεγα «σ' αγαπώ» συχνά και δεν της έδειχνα την αγάπη μου. Οπότε της είπα «συγνώμη που δεν στο έδειξα πιο πολύ!». Αυτή η συνομιλία μας, μου έχει μείνει πιο πολύ...
Πιστεύετε ότι χειριστήκατε σωστά το όνομα της μητέρας σας, αλλά και του πατέρα σας; Σας το ρωτάω αυτό επειδή πολλοί άνθρωποι, ακόμη και κοντινοί των γονιών σας, σας έχουν ασκήσει σκληρή κριτική...
Κοιτάξτε, για κάποια πράγματα που έκανα στο παρελθόν σίγουρα δεν αισθάνομαι καλά σήμερα που τα σκέφτομαι. Έχω μετανιώσει, έχω αναθεωρήσει πολλά -και για κάποιες πράξεις μου- αλλά έχω ενεργοποιηθεί πια. Έχω κάνει πολλά λάθη και υπήρξα άτυχος σε ένα βαθμό, γιατί είχα ανθρώπους δίπλα μου που με εκμεταλλεύτηκαν πολύ. Δεν θα σας πω ονόματα. Όμως θέλω να πάρω πίσω ό,τι έχασα και έχω σοβαρό επαγγελματικό σχέδιο γι' αυτό το πράγμα. Δουλεύω πολύ, θα συνεχίσω να το κάνω και θα διορθώσω τα λάθη μου.
18 χρόνια μετά το θάνατο της Αλίκης συνεχίζουν να γράφονται κείμενα, έχει γίνει σίριαλ η ζωή της, όλοι ασχολούνται ακόμα με τους έρωτες και την καριέρα της. Πού το αποδίδετε αυτό;
Στο ότι ζούμε σε μία εποχή που, αν βγει κάποιος τώρα, την επόμενη μέρα δεν θα υπάρχει καν. Εξαφανίζονται! Το '60 και το '70 ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Η Αλίκη κατάφερε να μπει στην καρδιά του κόσμου! Δεν είναι τυχαίο που έχει πεθάνει εδώ και 18 χρόνια, κι όμως συναντώ μικρά παιδάκια που μου λένε ότι η αγαπημένη τους ηθοποιός είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Αυτό με συγκλονίζει!
Πιστεύετε ότι ήταν τελικά τύχη ή ατυχία για σας που γεννηθήκατε από αυτή την τόσο διάσημη γυναίκα, τη μεγαλύτερη σταρ της Ελλάδας;
Ήταν τύχη, αλλά και ατυχία μαζί. Ήταν ευλογία και κατάρα. Γιατί είναι δύσκολο να είσαι γιος δύο τόσο μεγάλων σταρ. Δεν είναι μικρό το βάρους που σηκώνεις στους ώμους σου. Υπήρχαν φορές που έχω πει «θα ήθελα να είμαι ένας απλός, κανονικός Γιάννης και όχι ο Γιάννης Παπαμιχαήλ, ο γιος της Αλίκης και του Δημήτρη». Την ίδια στιγμή το μετάνιωνα. Φυσικά και είμαι ευγνώμων στους γονείς μου, σε αυτά που μου έδωσαν, στον τρόπο που με μεγάλωσαν.
Έχετε ισορροπήσει πια;
Προσπαθώ. Ζω μία απλή καθημερινότητα. Δουλεύω πολύ, βγαίνω, πηγαίνω για φαγητό, διασκεδάζω, ζω τη ζωή μου κανονικά όπως όλοι. Έχω τους φίλους που έχω, οι οποίοι μου στάθηκαν στα εύκολα και στα δύσκολα.
Μετά από όλα αυτά που περάσατε, κάνατε γερό ξεσκαρτάρισμα πια στους ανθρώπους που έχετε κοντά σας;
Πολύ μεγάλο! Έμαθα ποιους ανθρώπους μπορώ να εμπιστευτώ και ποιους όχι. Για καλό ήταν όλο αυτό. Είμαι ευτυχισμένος πια και με τα πιο απλά πράγματα.
Είχατε έρθει ποτέ στην Κύπρο με τη μητέρα σας;
Δεν θυμάμαι να είχα έρθει ποτέ στην Κύπρο με την Αλίκη. Τώρα έρχομαι γιατί έχω πολύ καλούς φίλους στο νησί και θέλω να έρθω και στο μέλλον για επαγγελματικούς λόγους: να παρουσιάσουμε βιβλία, να γίνει έκθεση με τα φορέματα της μητέρας μου, να διοργανώσουμε εκδηλώσεις προς τιμή της. Είμαι ανοιχτός στο νησί που τόσο αγαπούσε η ίδια αλλά και εγώ. Η Αλίκη τη λάτρευε την Κύπρο! Της άρεσε πολύ και περνούσε καλά. Το γνωρίζω πολύ καλά αυτό. Είναι γνωστή, άλλωστε, η πολύ καλή σχέση που είχε με τον Μακάριο, αλλά και πόσο βοήθησε εμπράκτως -και οικονομικά- την Κύπρο αμέσως μετά την τουρκική εισβολή του '74. Ακόμη και όταν έφυγε από τη ζωή ο Μακάριος, θυμάμαι ότι η μητέρα μου επισκεπτόταν το προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία, συναντούσε τον Σπύρο Κυπριανού και του παρέδιδε τσεκ πολλών χιλιάδων λιρών έχοντας επιθυμία να δοθούν αυτά τα χρήματα σε παιδιά αγνοουμένων και προσφύγων. Αυτά που σας λέω είναι γεγονότα αδιαμφισβήτητα.
Η αδυναμία της μητέρας σας στην Κύπρο, πιστεύετε ότι οφείλεται και στον πρώην σύζυγό της, Γιώργο Ηλιάδη;
Ίσως. Αν και λάτρευε το νησί προτού ακόμη γνωριστεί με τον Γιώργο. Νομίζω πως ήταν μοιραίο. Οφείλω να πω πάντως ότι ο Γιώργος είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, ένας πραγματικός κύριος. Κρατάμε ακόμα και σήμερα επαφή, μιλάμε πού και πού. Βέβαια, εγώ ήμουν πολύ μικρός όταν ήταν παντρεμένος με την μητέρα μου, αλλά αυτό δεν έχει σημασία... Είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος. Με τον καιρό κατάλαβα γιατί του είχε τόσο μεγάλη αδυναμία η μητέρα μου. Ξεχώριζε...
Θεωρείτε ότι ο κόσμος έχει τη σωστή εικόνα για εσάς ή νιώθετε παρεξηγημένος, κύριε Παπαμιχαήλ;
Αποφεύγω τη δημοσιότητα, γιατί είμαι κλειστός χαρακτήρας και σίγουρα θα έχω παρεξηγηθεί από κάποιους. Όμως τα τελευταία δύο χρόνια έχω φτιάξει πιστεύω το προφίλ μου και δείχνω στον κόσμο ποιος πραγματικά είμαι. Γι' αυτό και έχω τόσους φίλους στο Facebook και μιλάω ανοιχτά με όλους. Χαίρομαι, μάλιστα, γιατί το 80% των μηνυμάτων του κόσμου είναι θετικά λόγια, κουβέντες υποστηρικτικές και αυτό με τονώνει και με ευχαριστεί. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Από 1η Αυγούστου η Αττική μπαίνει στη νέα εποχή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![O Θεοδωράκης και το αξεσουάρ του στους αμπελόνες του Μπουτάρη... [photos]](https://images.newsnowgreece.com/70/708001/O-theodorakis-kai-to-axesouar-tou-stous-ampelones-tou-mpoutari-photos-1-124x78.jpg)
