2014-08-02 16:01:37
ΕΙΡΗΝΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άνετη επικράτησή του από τον πρώτο γύρο με ποσοστό πάνω από 55%
Ονειρο του Ερντογάν είναι να μείνει στην εξουσία τουλάχιστον ως το 2023 - την 100ή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας - για να στεφθεί ο μεγαλύτερος ηγέτης της χώρας μετά τον Ατατούρκ. Πρώτο βήμα; Η εκλογή του στην προεδρία, στις 10 Αυγούστου. Και φαίνεται ότι θα την κερδίσει, εύκολα.Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άνετη επικράτηση, από τον πρώτο γύρο, με άνω του 55%. ΟΕκμελεντίν Ιχσάνογλου, κοινός υποψήφιος των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης, συγκεντρώνει περί το 35%. Και ο Κούρδος Σελαχατίν Ντεμιρτάς εμφανίζεται με ποσοστό μικρότερο από 10%.
Λέγεται ευρέως ότι επόμενη κίνηση του Ερντογάν θα είναι η αλλαγή του Συντάγματος ώστε να δημιουργηθεί μια υπερ-προεδρία με εκτελεστικές εξουσίες, σαν αυτές ενός προέδρου των ΗΠΑ.
«Πόσο πιθανό είναι αυτό;» ρωτήσαμε τον Δημήτρη Τριανταφύλλου, διευθυντή στο Κέντρο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (CIES) στο πανεπιστήμιο Καντίρ Χας, στην Κωνσταντινούπολη.
«Κατ' αρχάς ο Ερντογάν μπορεί να κάνει πλήρη χρήση των εξουσιών που ήδη παρέχονται στην Προεδρία στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος (το οποίο γράφτηκε το 1982 για να καταστεί δυνατή η μετάβαση από τη στρατιωτική στην πολιτική διακυβέρνηση).
Είναι ένα υβριδικό σύστημα, που δίνει στον Πρόεδρο τεράστιες εξουσίες παρέμβασης στην πολιτική διαδικασία, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι πρόεδροι είχαν μόνο τελετουργικά καθήκοντα.
Θα επιχειρήσει να προωθήσει νέο Σύνταγμα για την εδραίωση πλήρους προεδρικού συστήματος, μόνο αν νομίσει ότι θα μπορέσει να κερδίσει αυτή τη μάχη (σσ χρειάζεται ενισχυμένη πλειοψηφία στην βουλή). Η ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους είναι μέρος αυτών των υπολογισμών: ένα αποδεκτό modus vivendi μαζί τους θα μπορούσε να του δώσει υποστήριξη και ψήφους για ένα νέο Σύνταγμα στο μέλλον», μας λέει ο Τριανταφύλλου.
«Τακτικές ή στρατηγικές συμφωνίες με τους Κούρδους, μπορεί να είναι κρίσιμες από εδώ και στο εξής. Αλλά μέχρι στιγμής, ο Ερντογάν έχει αποδείξει ότι είναι πιο ισχυρός από όσο πίστευαν πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού).
Η κακή υγεία, τα σκάνδαλα, το σχίσμα με το κίνημα του ισλαμιστή ιμάμη Γκιουλέν, και μυριάδες άλλα προβλήματα εντός και εκτός Τουρκίας δεν στάθηκαν ικανά να τον απειλήσουν σοβαρά», προσθέτει ο Τριανταφύλλου.
Πράγματι. Λαϊκές διαμαρτυρίες, σκάνδαλα διαφθοράς, «φούσκα» στην οικονομία, αυταρχισμός με τις απαγορεύσεις του Twitter και του YouTube. Διεθνής κατακραυγή. Τίποτα δεν έχει κλονίσει μια εκλογική βάση που δεν πέφτει κάτω από 40%.
Αποτελείται από τους οπαδούς του ΑΚΡ, έναν συνασπισμό θρησκευομένων ισλαμιστών, εθνικιστών και οπαδών ενός οικονομικού μπουμ, που έχει δώσει ψωμί και μεγάλα έργα στον λαό.
Η αυταρέσκεια, και η μεγαλομανία είναι τέτοια που ο πιο στενός σύμβουλος του Ερντογάν, ο Γιγκίτ Μπουλούτ, λέει ότι «υπάρχουν δυόμισι ηγέτες στον κόσμο: ο ένας είναι ο Ερντογάν, ο άλλος είναι ο Πούτιν, και ο μισός είναι ο Ομπάμα». Σύμφωνα με το προεδρικό σύστημα που φέρεται να επεξεργάζεται το ΑΚΡ, το δικαστικό και το νομοθετικό σώμα θα είναι απολύτως υποταγμένα στον έναν ηγέτη.
Οι αντίπαλοι λένε ότι τέτοιος αυταρχισμός δεν θα αποτύχει απλώς. Θα γίνει μπούμερανγκ για τον Ερντογάν, όπως με την λαϊκή εξέγερση στο Πάρκο Γκεζί.
«Mια σαρωτική νίκη στις προεδρικές εκλογές θα τον διατηρήσει ως πανίσχυρο ηγέτη μιας χώρας της οποίας ο κοινωνικός ιστός ξεφτίζει μαζί με την φήμη του - σήμερα ο Ερντογάν μοιάζει περισσότερο με τον Πούτιν, παρά με τον Ατατούρκ», γράφουν οι Financial Times.
Μοναδική σοβαρή απειλή για τον 60χρονο Ερντογάν είναι η οικονομία. Ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 7%, το νόμισμα διολισθαίνει, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών διογκώνεται, οι ξένες επενδύσεις και οι εξαγωγές συρρικνώνονται. Η εντυπωσιακή ανάπτυξη (9% το 2011) έπεσε πέρυσι στο 3,8% του ΑΕΠ. Οι προβλέψεις για εφέτος είναι ακόμη χειρότερες.
BHMA
InfoGnomon
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άνετη επικράτησή του από τον πρώτο γύρο με ποσοστό πάνω από 55%
Ονειρο του Ερντογάν είναι να μείνει στην εξουσία τουλάχιστον ως το 2023 - την 100ή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας - για να στεφθεί ο μεγαλύτερος ηγέτης της χώρας μετά τον Ατατούρκ. Πρώτο βήμα; Η εκλογή του στην προεδρία, στις 10 Αυγούστου. Και φαίνεται ότι θα την κερδίσει, εύκολα.Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άνετη επικράτηση, από τον πρώτο γύρο, με άνω του 55%. ΟΕκμελεντίν Ιχσάνογλου, κοινός υποψήφιος των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης, συγκεντρώνει περί το 35%. Και ο Κούρδος Σελαχατίν Ντεμιρτάς εμφανίζεται με ποσοστό μικρότερο από 10%.
Λέγεται ευρέως ότι επόμενη κίνηση του Ερντογάν θα είναι η αλλαγή του Συντάγματος ώστε να δημιουργηθεί μια υπερ-προεδρία με εκτελεστικές εξουσίες, σαν αυτές ενός προέδρου των ΗΠΑ.
«Πόσο πιθανό είναι αυτό;» ρωτήσαμε τον Δημήτρη Τριανταφύλλου, διευθυντή στο Κέντρο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (CIES) στο πανεπιστήμιο Καντίρ Χας, στην Κωνσταντινούπολη.
«Κατ' αρχάς ο Ερντογάν μπορεί να κάνει πλήρη χρήση των εξουσιών που ήδη παρέχονται στην Προεδρία στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος (το οποίο γράφτηκε το 1982 για να καταστεί δυνατή η μετάβαση από τη στρατιωτική στην πολιτική διακυβέρνηση).
Είναι ένα υβριδικό σύστημα, που δίνει στον Πρόεδρο τεράστιες εξουσίες παρέμβασης στην πολιτική διαδικασία, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι πρόεδροι είχαν μόνο τελετουργικά καθήκοντα.
Θα επιχειρήσει να προωθήσει νέο Σύνταγμα για την εδραίωση πλήρους προεδρικού συστήματος, μόνο αν νομίσει ότι θα μπορέσει να κερδίσει αυτή τη μάχη (σσ χρειάζεται ενισχυμένη πλειοψηφία στην βουλή). Η ειρηνευτική διαδικασία με τους Κούρδους είναι μέρος αυτών των υπολογισμών: ένα αποδεκτό modus vivendi μαζί τους θα μπορούσε να του δώσει υποστήριξη και ψήφους για ένα νέο Σύνταγμα στο μέλλον», μας λέει ο Τριανταφύλλου.
«Τακτικές ή στρατηγικές συμφωνίες με τους Κούρδους, μπορεί να είναι κρίσιμες από εδώ και στο εξής. Αλλά μέχρι στιγμής, ο Ερντογάν έχει αποδείξει ότι είναι πιο ισχυρός από όσο πίστευαν πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού).
Η κακή υγεία, τα σκάνδαλα, το σχίσμα με το κίνημα του ισλαμιστή ιμάμη Γκιουλέν, και μυριάδες άλλα προβλήματα εντός και εκτός Τουρκίας δεν στάθηκαν ικανά να τον απειλήσουν σοβαρά», προσθέτει ο Τριανταφύλλου.
Πράγματι. Λαϊκές διαμαρτυρίες, σκάνδαλα διαφθοράς, «φούσκα» στην οικονομία, αυταρχισμός με τις απαγορεύσεις του Twitter και του YouTube. Διεθνής κατακραυγή. Τίποτα δεν έχει κλονίσει μια εκλογική βάση που δεν πέφτει κάτω από 40%.
Αποτελείται από τους οπαδούς του ΑΚΡ, έναν συνασπισμό θρησκευομένων ισλαμιστών, εθνικιστών και οπαδών ενός οικονομικού μπουμ, που έχει δώσει ψωμί και μεγάλα έργα στον λαό.
Η αυταρέσκεια, και η μεγαλομανία είναι τέτοια που ο πιο στενός σύμβουλος του Ερντογάν, ο Γιγκίτ Μπουλούτ, λέει ότι «υπάρχουν δυόμισι ηγέτες στον κόσμο: ο ένας είναι ο Ερντογάν, ο άλλος είναι ο Πούτιν, και ο μισός είναι ο Ομπάμα». Σύμφωνα με το προεδρικό σύστημα που φέρεται να επεξεργάζεται το ΑΚΡ, το δικαστικό και το νομοθετικό σώμα θα είναι απολύτως υποταγμένα στον έναν ηγέτη.
Οι αντίπαλοι λένε ότι τέτοιος αυταρχισμός δεν θα αποτύχει απλώς. Θα γίνει μπούμερανγκ για τον Ερντογάν, όπως με την λαϊκή εξέγερση στο Πάρκο Γκεζί.
«Mια σαρωτική νίκη στις προεδρικές εκλογές θα τον διατηρήσει ως πανίσχυρο ηγέτη μιας χώρας της οποίας ο κοινωνικός ιστός ξεφτίζει μαζί με την φήμη του - σήμερα ο Ερντογάν μοιάζει περισσότερο με τον Πούτιν, παρά με τον Ατατούρκ», γράφουν οι Financial Times.
Μοναδική σοβαρή απειλή για τον 60χρονο Ερντογάν είναι η οικονομία. Ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 7%, το νόμισμα διολισθαίνει, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών διογκώνεται, οι ξένες επενδύσεις και οι εξαγωγές συρρικνώνονται. Η εντυπωσιακή ανάπτυξη (9% το 2011) έπεσε πέρυσι στο 3,8% του ΑΕΠ. Οι προβλέψεις για εφέτος είναι ακόμη χειρότερες.
BHMA
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
