2014-08-05 15:12:06
"Οι προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η συμμαχία με κεντροαριστερά ή άλλα πολιτικά πτώματα – υποπροϊόντα της κρίσης του μνημονιακού στρατοπέδου, που μόνο με τεράστια αναξιοπιστία μάς φορτώνουν, αλλά η στροφή «προς τα αριστερά και τα κάτω», προς το ενιαίο μέτωπο των δυνάμεων της Αριστεράς, προς την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, όπου οι πολιτικές, κοινωνικές και εκλογικές «εφεδρείες» κάθε άλλο παρά έχουν εξαντληθεί".
«Από τη μία βρίσκεται το ενιαίο μπλοκ του δικομματισμού, που περιλαμβάνει τόσο ακροδεξιές όσο και κεντροαριστερές συνιστώσες, και το οποίο τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά ενιαίας παράταξης, στενά διασυνδεμένης με το κράτος και τους μηχανισμούς ισχύος του (…) Σήμερα, το μνημονιακό μπλοκ εμφανίζεται ως αναμορφωτής της κοινωνίας, προβάλλοντας με παραμορφωτικό τρόπο υπαρκτά προβλήματα και παθογένειες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, που το ίδιο δημιούργησε
. Διχάζει με ηθικούς όρους την κοινωνία σε ‘‘καλή’’ και ‘‘κακή’’ και περιθωριοποιεί ένα μεγάλο μέρος της με σκληρά κριτήρια αποκλεισμών, εγκλεισμών, διωγμών και καταστολής. Καταστρατηγεί όλους τους ρητούς και άρρητους κανόνες διευθέτησης των αντιθέσεων και οδηγεί στα άκρα την αντιπαράθεση. Το μνημονιακό μπλοκ έχει διαλύσει την ελληνική κοινωνία, έχει αποδιαρθρώσει την οικονομία, έχει αποδυναμώσει την κρατική διοίκηση και έχει πλήξει βαθύτατα τη δημοκρατία. Μπροστά στην αναμενόμενη αντίδραση του κόσμου της εργασίας και της Αριστεράς η μνημονιακή παράταξη απαντά με γενίκευση των αδιεξόδων για τη ζωή των λαϊκών τάξεων, με προσφυγή στην ανωμαλία και την αντιδημοκρατική εκτροπή. Τους τελευταίους μήνες έχουν εκδοθεί δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που συνιστούν ευθεία βολή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος, καθώς με αυτές καταστρατηγείται η αρχή της ίσης πολιτικής αντιμετώπισης και εξουδετερώνεται ο πολιτικός έλεγχος, δηλαδή η ευθύνη των κυβερνώντων απέναντι στη λαϊκή βούληση. Οι επιστρατεύσεις των εργαζομένων, οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις συνιστούν ευθεία βολή κατά της δημοκρατίας ενώ σπρώχνουν την κοινωνία σε βαθιά πολιτική και κοινωνική αστάθεια».
«Στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική, πολιτική ανατροπή και την αριστερή διακυβέρνηση θα διαφυλάξουμε τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία μας. Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της αριστεράς».
Από τις θέσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, Ιούλιος 2013
1. Η συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ με αντικείμενο τους όρους κεντρικής πολιτικής συνεργασίας και τη διαμόρφωση πλαισίου συμφωνίας για την «προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας» μεταξύ των δύο κομμάτων συνιστά ευθεία καταστρατήγηση ενός θεμελιώδους φυσιογνωμικού χαρακτηριστικού του ΣΥΡΙΖΑ που είναι η απόλυτη διαχωριστική γραμμή και αντίθεση με την κεντροαριστερά. Αποτιμώντας τις καταστροφικές για την Αριστερά εμπειρίες του σοσιαλφιλελεύθερου εκφυλισμού των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων αλλά και κομμάτων της ευρωπαϊκής Αριστεράς, αποτιμώντας ιδιαίτερα τις καταστροφικές εμπειρίες των κεντροαριστερών κυβερνητικών πειραμάτων αρχικά στη Γαλλία (κυβέρνηση της πληθυντικής Αριστεράς υπό τον Ζοσπέν) και στη συνέχεια στην Ιταλία (συμμετοχή της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης στην κυβέρνηση Πρόντι), ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιδρυτικό - φυσιογνωμικό του χαρακτηριστικό την αντίθεση στην κεντροαριστερά και στις κεντρικές πολιτικές συμμαχίες με κόμματα της κεντροαριστεράς. Ακόμη περισσότερο, έχει δεσμευτεί ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έχει προγραμματικές, πολιτικές και κινηματικές συντεταγμένες τέτοιες που αποκλείουν τη συνδιαμόρφωσή τους με τους σημερινούς ή χθεσινούς εταίρους των μνημονιακών κυβερνήσεων.
2. Στους κεντροαριστερούς μνημονιακούς εταίρους περιλαμβάνεται σαφώς και η ΔΗΜΑΡ, η οποία στήριξε τις πιο αντικοινωνικές, ταξικά επιθετικές και ακραία αντιδημοκρατικές μορφές της μνημονιακής διακυβέρνησης τόσο στην περίοδο του πρώτου μνημονίου χωρίς να συμμετέχει στην κυβέρνηση όσο και στη χειρότερη περίοδο της εφαρμογής του δεύτερου μνημονίου συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Σαμαρά.
Οι αποστροφές της συνεδριακής απόφασης του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2013, μόλις 1 χρόνο πριν, αφορούν απόλυτα όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΔΗΜΑΡ: «Το μνημονιακό μπλοκ έχει διαλύσει την ελληνική κοινωνία», «Τους τελευταίους μήνες έχουν εκδοθεί δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που συνιστούν ευθεία βολή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος», «Οι επιστρατεύσεις των εργαζομένων, οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις συνιστούν ευθεία βολή κατά της δημοκρατίας».
Και φυσικά αφορά τη ΔΗΜΑΡ το σημείο της απόφασης του συνεδρίου που λέει «Στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική, πολιτική ανατροπή και την αριστερή διακυβέρνηση θα διαφυλάξουμε τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία μας. Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της αριστεράς».
Δεν πρόκειται μόνο για τον πρότερο «μη έντιμο βίο» της ΔΗΜΑΡ, αλλά και για την τωρινή της πολιτική στάση, όπως φαίνεται από την αντιδιαστολή δύο παραδειγμάτων από την πολιτική της στάση: Από τη μια δήλωσε ότι οι ψήφοι των βουλευτών της δεν συναθροίζονται με των άλλων κομμάτων στο ζήτημα του δημοψηφίσματος για τη «μικρή ΔΕΗ», στο όνομα του ότι δεν θέλει να αθροιστούν οι ψήφοι της με αυτές των βουλευτών της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Από την άλλη, δεν είχε κανένα πρόβλημα να συναθροιστούν οι ψήφοι των βουλευτών της με τις αντίστοιχες των κυβερνητικών κομμάτων και της Χρυσής Αυγής στην υπερψήφιση του Ρυθμιστικού Σχεδίου που παραδίδει βορά στα κερδοσκοπικά συμφέροντα δάση, άλση και δημόσια ακίνητη περιουσία.
3. Είναι σαφές ότι η συνάντηση των αντιπροσωπειών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ έγινε στο πλαίσιο της προετοιμασίας κεντρικής και εν δυνάμει κυβερνητικής συνεργασίας, όπως υπογραμμίζουν η επιστολή Κουβέλη με τα 12 προγραμματικά σημεία και η αντίστοιχη του Αλέξη Τσίπρα με τα 9 προγραμματικά σημεία. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι όχι μόνο ενάντια στο πνεύμα και το γράμμα της συνεδριακής απόφασης, αλλά και ενάντια στην πρόσφατη απόφαση της Κ.Ε. Η απόφαση της Κ.Ε., που παρότι παραβιάζει επίσης τις αποφάσεις του συνεδρίου, πάντως συνδέει τις πολιτικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ με την αποτροπή της συγκέντρωσης 180 βουλευτών από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Όπως όμως δήλωσαν οι εκπρόσωποι της ΔΗΜΑΡ μετά τη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών, «δεν τέθηκαν προαπαιτούμενα για την έναρξη του διαλόγου» (Θανάσης Θεοχαρόπουλος, γραμματέας της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ) και «δεν τέθηκε σαν προαπαιτούμενο της συζήτησης η μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή» (Χρίστος Μαχαίρας, εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ). Υπ’ αυτούς τους όρους, η πρωτοβουλία για συνάντηση αντιπροσωπειών με τη ΔΗΜΑΡ είναι παντελώς έκθετη όσον αφορά το ζήτημα της δημοκρατικής κομματικής νομιμοποίησής της. Συνιστά ένα κεντροαριστερό «πραξικόπημα» ενάντια στη φυσιογνωμία και στις αποφάσεις του συνεδρίου και των συλλογικών οργάνων του κόμματος.
3. Όσον αφορά τις πολιτικές πρωτοβουλίες μέσα στο καλοκαίρι στο πλαίσιο της απόφασης της τελευταίας Κ.Ε., η ίδια η απόφαση προέβλεπε ότι για όλα θα αποφάσιζε η διαρκής συνεδρίαση των μελών της Π.Γ. του κόμματος και του προεδρείου της Κ.Ο.:
«Λόγω των ειδικών, κρίσιμων, συνθηκών που διαμορφώνονται ενόψει του καλοκαιριού, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει πως για το διάστημα αυτό, και μέχρι την επόμενη συνεδρίαση της ΚΕ, η Γραμματεία του κόμματος και το Προεδρείο της ΚΟ θα βρίσκονται σε διαρκή συνεδρίαση, έτσι ώστε το κόμμα να μπορεί να αντιμετωπίσει συλλογικά και θεσμικά οποιοδήποτε ζήτημα προκύψει. Η ΚΕ στην επόμενη συνεδρίαση της οφείλει να φέρει απολογισμό της λειτουργίας των οργάνων στο διάστημα αυτό».
Προκειμένου για τη συνάντηση αντιπροσωπείας του κόμματος με αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ, τίθεται το ερώτημα: ήταν ενήμερη και σύμφωνη με αυτή τη συνάντηση η Π.Γ. του κόμματος; Περαιτέρω: Ήταν ενήμερη και σύμφωνη η Π.Γ. για το πλαίσιο της συζήτησης και τους επιδιωκόμενους σκοπούς;
4. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο οξύ από την παντελή έλλειψη επικοινωνιακής διαχείρισης της συνάντησης. Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ μόνο ρεπορτάζ στην «Αυγή» για το «καλό κλίμα» και για «το δρόμο που άνοιξε» και από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ επίσημες δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της που θέτουν την οπτική γωνία της ΔΗΜΑΡ για τη συνεργασία - και δεν διαψεύδονται. Γιατί, αφού έγινε η συνάντηση των αντιπροσωπειών, δεν υπήρξε κανενός είδους επικοινωνιακή διαχείρισή της από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ και αφέθηκε το μονοπώλιο της επικοινωνιακής διαχείρισης στη ΔΗΜΑΡ;
5. Σε κάθε περίπτωση, στο βαθμό που ένα τμήμα της ηγεσίας του κόμματος αντιλαμβάνεται και υλοποιεί με αυτό τον τρόπο την απόφαση της τελευταίας Κ.Ε., τίθεται ευθέως ζήτημα παραβίασης των αποφάσεων του ιδρυτικού συνεδρίου του κόμματος. Για να νομιμοποιηθεί σαν γραμμή του κόμματος, η στροφή σε κεντρικές πολιτικές συμμαχίες με την κεντροαριστερά πρέπει να αποτελέσει απόφαση νέας συνεδριακής διαδικασίας του κόμματος.
6. Ξεκινώντας από την ευνοϊκή αφετηρία του 27% τον Ιούνη του 2012, η για δύο χρόνια, από το 2012 μέχρι και το 2014, λεγόμενη «στροφή στο Κέντρο» και το «στρογγύλεμα» του προγράμματος προς τα δεξιά αποδυνάμωσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και εκλογικά αλλά και πολιτικά - κοινωνικά. Αντί να προωθήσουν, υπονόμευσαν την πολιτική του επιρροή στα εργατικά και λαϊκά στρώματα και περιοχές, επέκτειναν τον πολιτικό σκεπτικισμό, έδωσαν χώρο στην αφασική ψήφο, αποδυνάμωσαν τα κινηματικά του χαρακτηριστικά και εν τέλει το ίδιο το κίνημα, αποθάρρυναν και αποσυσπείρωσαν το πιο ριζοσπαστικό τμήμα των μελών, των ψηφοφόρων και των πολιτικών του υποστηρικτών. Η τωρινή επιτάχυνση της «στροφής στο Κέντρο» με την ανοιχτή στροφή σε κεντροαριστερές συμμαχίες, απειλεί πλέον με οριστικό ναυάγιο το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης της Αριστεράς και με εγκλωβισμό του ΣΥΡΙΖΑ στα αστικά παιχνίδια «ανασύνθεσης» του μνημονιακού πολιτικού σκηνικού.
Οι προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η συμμαχία με κεντροαριστερά ή άλλα πολιτικά πτώματα – υποπροϊόντα της κρίσης του μνημονιακού στρατοπέδου, που μόνο με τεράστια αναξιοπιστία μάς φορτώνουν, αλλά η στροφή «προς τα αριστερά και τα κάτω», προς το ενιαίο μέτωπο των δυνάμεων της Αριστεράς, προς την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, όπου οι πολιτικές, κοινωνικές και εκλογικές «εφεδρείες» κάθε άλλο παρά έχουν εξαντληθεί.
7. Ιδιαίτερα προκειμένου για τη ΔΗΜΑΡ, το βαρύ κόστος πολιτικής αναξιοπιστίας που πληρώνουμε με αυτές τις συναντήσεις, προσεγγίσεις κ.λπ. δεν έχει καμία λογική, έστω κοινοβουλευτική, αφού η ΔΗΜΑΡ (θα) είναι εκτός Βουλής, σε διαδικασία αποσύνθεσης, χωρίς ίχνος κοινωνικής επιρροής και κινηματικής παρουσίας, έχοντας απολέσει και τα τελευταία ίχνη πολιτικής αξιοπιστίας και έχοντας τιμωρηθεί σκληρά για τη μνημονιακή της θητεία και πολιτική. Η μόνη «χρησιμότητα» που έχει η πολιτική προσέγγιση μαζί της είναι η σηματοδότηση της κεντροαριστερής στροφής και της «ωρίμανσης» του ΣΥΡΙΖΑ κατά πώς ζητούν τα συστημικά κέντρα που μισούν και φοβούνται τον αριστερό, ριζοσπαστικό, αντισυστημικό και κινηματικό ΣΥΡΙΖΑ.
Ενώ όμως μια τέτοια προσέγγιση για συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ δεν προσθέτει τίποτε «από τα δεξιά», η ζημιά που κάνει «απ’ τ’ αριστερά» είναι πολύ μεγάλη, καθώς αποθαρρύνει και απωθεί τη μαζική - ριζοσπαστική κοινωνική πρωτοπορία και το ριζοσπαστικό κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς και βάζει τεράστια εμπόδια στην πολιτική του ενιαίου μετώπου προς τις δυνάμεις της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ), επιβραβεύοντας και δίνοντας χείρα βοηθείας στις σεχταριστικές λογικές σε αυτούς τους χώρους. Δίνει το μήνυμα ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, προσεγγίζοντας και για να προσεγγίσει την (κυβερνητική) εξουσία, είναι «μία απ’ τα ίδια» και υποτάσσεται στη μοίρα των διαχειριστών της.
8. Το ΚΟΚΚΙΝΟ τονίζει ότι οι εξελίξεις που σηματοδοτήθηκαν προεκλογικά με τις υποψηφιότητες Βουδούρη, Σπύρου και παρολίγον Καρυπίδη και Σαμπιχά, τώρα μετατρέπονται σε ανοιχτή στροφή σε κεντρικές πολιτικές συμμαχίες με την κεντροαριστερά. Αυτό δεν αποτελεί πλέον μια ατυχή επικοινωνιακή έμπνευση ούτε απλώς μια λάθος τακτική, αλλά μια μεγάλη και καταστροφικά επικίνδυνη στροφή ενάντια στα θεμελιώδη φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς της ρήξης με το σύστημα.
Έχοντας τέτοια επίγνωση του κινδύνου που αντιπροσωπεύει μια τέτοια στροφή, θεωρούμε ότι απαιτείται η μέγιστη δυνατή κινητοποίηση των μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, της αριστερής του πτέρυγας στο σύνολό της και πέρα από επιμέρους διαφορές, για την ακύρωση αυτής της πολιτικής στροφής και την υπεράσπιση των ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών του χαρακτηριστικών, με όλες τις ενδεδειγμένες και απαραίτητες πρωτοβουλίες στα όργανα και τις Οργανώσεις Μελών του κόμματος.
Tromaktiko
«Από τη μία βρίσκεται το ενιαίο μπλοκ του δικομματισμού, που περιλαμβάνει τόσο ακροδεξιές όσο και κεντροαριστερές συνιστώσες, και το οποίο τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά ενιαίας παράταξης, στενά διασυνδεμένης με το κράτος και τους μηχανισμούς ισχύος του (…) Σήμερα, το μνημονιακό μπλοκ εμφανίζεται ως αναμορφωτής της κοινωνίας, προβάλλοντας με παραμορφωτικό τρόπο υπαρκτά προβλήματα και παθογένειες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, που το ίδιο δημιούργησε
«Στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική, πολιτική ανατροπή και την αριστερή διακυβέρνηση θα διαφυλάξουμε τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία μας. Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της αριστεράς».
Από τις θέσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, Ιούλιος 2013
1. Η συνάντηση αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ με αντικείμενο τους όρους κεντρικής πολιτικής συνεργασίας και τη διαμόρφωση πλαισίου συμφωνίας για την «προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας» μεταξύ των δύο κομμάτων συνιστά ευθεία καταστρατήγηση ενός θεμελιώδους φυσιογνωμικού χαρακτηριστικού του ΣΥΡΙΖΑ που είναι η απόλυτη διαχωριστική γραμμή και αντίθεση με την κεντροαριστερά. Αποτιμώντας τις καταστροφικές για την Αριστερά εμπειρίες του σοσιαλφιλελεύθερου εκφυλισμού των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων αλλά και κομμάτων της ευρωπαϊκής Αριστεράς, αποτιμώντας ιδιαίτερα τις καταστροφικές εμπειρίες των κεντροαριστερών κυβερνητικών πειραμάτων αρχικά στη Γαλλία (κυβέρνηση της πληθυντικής Αριστεράς υπό τον Ζοσπέν) και στη συνέχεια στην Ιταλία (συμμετοχή της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης στην κυβέρνηση Πρόντι), ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιδρυτικό - φυσιογνωμικό του χαρακτηριστικό την αντίθεση στην κεντροαριστερά και στις κεντρικές πολιτικές συμμαχίες με κόμματα της κεντροαριστεράς. Ακόμη περισσότερο, έχει δεσμευτεί ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έχει προγραμματικές, πολιτικές και κινηματικές συντεταγμένες τέτοιες που αποκλείουν τη συνδιαμόρφωσή τους με τους σημερινούς ή χθεσινούς εταίρους των μνημονιακών κυβερνήσεων.
2. Στους κεντροαριστερούς μνημονιακούς εταίρους περιλαμβάνεται σαφώς και η ΔΗΜΑΡ, η οποία στήριξε τις πιο αντικοινωνικές, ταξικά επιθετικές και ακραία αντιδημοκρατικές μορφές της μνημονιακής διακυβέρνησης τόσο στην περίοδο του πρώτου μνημονίου χωρίς να συμμετέχει στην κυβέρνηση όσο και στη χειρότερη περίοδο της εφαρμογής του δεύτερου μνημονίου συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Σαμαρά.
Οι αποστροφές της συνεδριακής απόφασης του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2013, μόλις 1 χρόνο πριν, αφορούν απόλυτα όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΔΗΜΑΡ: «Το μνημονιακό μπλοκ έχει διαλύσει την ελληνική κοινωνία», «Τους τελευταίους μήνες έχουν εκδοθεί δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που συνιστούν ευθεία βολή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος», «Οι επιστρατεύσεις των εργαζομένων, οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις συνιστούν ευθεία βολή κατά της δημοκρατίας».
Και φυσικά αφορά τη ΔΗΜΑΡ το σημείο της απόφασης του συνεδρίου που λέει «Στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινωνική, πολιτική ανατροπή και την αριστερή διακυβέρνηση θα διαφυλάξουμε τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία μας. Πρόσωπα και δυνάμεις του χρεοκοπημένου και υπόλογου πολιτικού κόσμου, ιδίως όσοι αποδέχθηκαν την πολιτική του μνημονιακού μονόδρομου και έπαιξαν ενεργό ρόλο σε μνημονιακές κυβερνήσεις από θέσεις ευθύνης, δεν μπορεί να έχουν ρόλο στην κυβέρνηση της αριστεράς».
Δεν πρόκειται μόνο για τον πρότερο «μη έντιμο βίο» της ΔΗΜΑΡ, αλλά και για την τωρινή της πολιτική στάση, όπως φαίνεται από την αντιδιαστολή δύο παραδειγμάτων από την πολιτική της στάση: Από τη μια δήλωσε ότι οι ψήφοι των βουλευτών της δεν συναθροίζονται με των άλλων κομμάτων στο ζήτημα του δημοψηφίσματος για τη «μικρή ΔΕΗ», στο όνομα του ότι δεν θέλει να αθροιστούν οι ψήφοι της με αυτές των βουλευτών της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Από την άλλη, δεν είχε κανένα πρόβλημα να συναθροιστούν οι ψήφοι των βουλευτών της με τις αντίστοιχες των κυβερνητικών κομμάτων και της Χρυσής Αυγής στην υπερψήφιση του Ρυθμιστικού Σχεδίου που παραδίδει βορά στα κερδοσκοπικά συμφέροντα δάση, άλση και δημόσια ακίνητη περιουσία.
3. Είναι σαφές ότι η συνάντηση των αντιπροσωπειών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ έγινε στο πλαίσιο της προετοιμασίας κεντρικής και εν δυνάμει κυβερνητικής συνεργασίας, όπως υπογραμμίζουν η επιστολή Κουβέλη με τα 12 προγραμματικά σημεία και η αντίστοιχη του Αλέξη Τσίπρα με τα 9 προγραμματικά σημεία. Μια τέτοια πρωτοβουλία είναι όχι μόνο ενάντια στο πνεύμα και το γράμμα της συνεδριακής απόφασης, αλλά και ενάντια στην πρόσφατη απόφαση της Κ.Ε. Η απόφαση της Κ.Ε., που παρότι παραβιάζει επίσης τις αποφάσεις του συνεδρίου, πάντως συνδέει τις πολιτικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ με την αποτροπή της συγκέντρωσης 180 βουλευτών από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Όπως όμως δήλωσαν οι εκπρόσωποι της ΔΗΜΑΡ μετά τη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών, «δεν τέθηκαν προαπαιτούμενα για την έναρξη του διαλόγου» (Θανάσης Θεοχαρόπουλος, γραμματέας της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ) και «δεν τέθηκε σαν προαπαιτούμενο της συζήτησης η μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή» (Χρίστος Μαχαίρας, εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ). Υπ’ αυτούς τους όρους, η πρωτοβουλία για συνάντηση αντιπροσωπειών με τη ΔΗΜΑΡ είναι παντελώς έκθετη όσον αφορά το ζήτημα της δημοκρατικής κομματικής νομιμοποίησής της. Συνιστά ένα κεντροαριστερό «πραξικόπημα» ενάντια στη φυσιογνωμία και στις αποφάσεις του συνεδρίου και των συλλογικών οργάνων του κόμματος.
3. Όσον αφορά τις πολιτικές πρωτοβουλίες μέσα στο καλοκαίρι στο πλαίσιο της απόφασης της τελευταίας Κ.Ε., η ίδια η απόφαση προέβλεπε ότι για όλα θα αποφάσιζε η διαρκής συνεδρίαση των μελών της Π.Γ. του κόμματος και του προεδρείου της Κ.Ο.:
«Λόγω των ειδικών, κρίσιμων, συνθηκών που διαμορφώνονται ενόψει του καλοκαιριού, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει πως για το διάστημα αυτό, και μέχρι την επόμενη συνεδρίαση της ΚΕ, η Γραμματεία του κόμματος και το Προεδρείο της ΚΟ θα βρίσκονται σε διαρκή συνεδρίαση, έτσι ώστε το κόμμα να μπορεί να αντιμετωπίσει συλλογικά και θεσμικά οποιοδήποτε ζήτημα προκύψει. Η ΚΕ στην επόμενη συνεδρίαση της οφείλει να φέρει απολογισμό της λειτουργίας των οργάνων στο διάστημα αυτό».
Προκειμένου για τη συνάντηση αντιπροσωπείας του κόμματος με αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ, τίθεται το ερώτημα: ήταν ενήμερη και σύμφωνη με αυτή τη συνάντηση η Π.Γ. του κόμματος; Περαιτέρω: Ήταν ενήμερη και σύμφωνη η Π.Γ. για το πλαίσιο της συζήτησης και τους επιδιωκόμενους σκοπούς;
4. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο οξύ από την παντελή έλλειψη επικοινωνιακής διαχείρισης της συνάντησης. Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ μόνο ρεπορτάζ στην «Αυγή» για το «καλό κλίμα» και για «το δρόμο που άνοιξε» και από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ επίσημες δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της που θέτουν την οπτική γωνία της ΔΗΜΑΡ για τη συνεργασία - και δεν διαψεύδονται. Γιατί, αφού έγινε η συνάντηση των αντιπροσωπειών, δεν υπήρξε κανενός είδους επικοινωνιακή διαχείρισή της από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ και αφέθηκε το μονοπώλιο της επικοινωνιακής διαχείρισης στη ΔΗΜΑΡ;
5. Σε κάθε περίπτωση, στο βαθμό που ένα τμήμα της ηγεσίας του κόμματος αντιλαμβάνεται και υλοποιεί με αυτό τον τρόπο την απόφαση της τελευταίας Κ.Ε., τίθεται ευθέως ζήτημα παραβίασης των αποφάσεων του ιδρυτικού συνεδρίου του κόμματος. Για να νομιμοποιηθεί σαν γραμμή του κόμματος, η στροφή σε κεντρικές πολιτικές συμμαχίες με την κεντροαριστερά πρέπει να αποτελέσει απόφαση νέας συνεδριακής διαδικασίας του κόμματος.
6. Ξεκινώντας από την ευνοϊκή αφετηρία του 27% τον Ιούνη του 2012, η για δύο χρόνια, από το 2012 μέχρι και το 2014, λεγόμενη «στροφή στο Κέντρο» και το «στρογγύλεμα» του προγράμματος προς τα δεξιά αποδυνάμωσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και εκλογικά αλλά και πολιτικά - κοινωνικά. Αντί να προωθήσουν, υπονόμευσαν την πολιτική του επιρροή στα εργατικά και λαϊκά στρώματα και περιοχές, επέκτειναν τον πολιτικό σκεπτικισμό, έδωσαν χώρο στην αφασική ψήφο, αποδυνάμωσαν τα κινηματικά του χαρακτηριστικά και εν τέλει το ίδιο το κίνημα, αποθάρρυναν και αποσυσπείρωσαν το πιο ριζοσπαστικό τμήμα των μελών, των ψηφοφόρων και των πολιτικών του υποστηρικτών. Η τωρινή επιτάχυνση της «στροφής στο Κέντρο» με την ανοιχτή στροφή σε κεντροαριστερές συμμαχίες, απειλεί πλέον με οριστικό ναυάγιο το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης της Αριστεράς και με εγκλωβισμό του ΣΥΡΙΖΑ στα αστικά παιχνίδια «ανασύνθεσης» του μνημονιακού πολιτικού σκηνικού.
Οι προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η συμμαχία με κεντροαριστερά ή άλλα πολιτικά πτώματα – υποπροϊόντα της κρίσης του μνημονιακού στρατοπέδου, που μόνο με τεράστια αναξιοπιστία μάς φορτώνουν, αλλά η στροφή «προς τα αριστερά και τα κάτω», προς το ενιαίο μέτωπο των δυνάμεων της Αριστεράς, προς την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, όπου οι πολιτικές, κοινωνικές και εκλογικές «εφεδρείες» κάθε άλλο παρά έχουν εξαντληθεί.
7. Ιδιαίτερα προκειμένου για τη ΔΗΜΑΡ, το βαρύ κόστος πολιτικής αναξιοπιστίας που πληρώνουμε με αυτές τις συναντήσεις, προσεγγίσεις κ.λπ. δεν έχει καμία λογική, έστω κοινοβουλευτική, αφού η ΔΗΜΑΡ (θα) είναι εκτός Βουλής, σε διαδικασία αποσύνθεσης, χωρίς ίχνος κοινωνικής επιρροής και κινηματικής παρουσίας, έχοντας απολέσει και τα τελευταία ίχνη πολιτικής αξιοπιστίας και έχοντας τιμωρηθεί σκληρά για τη μνημονιακή της θητεία και πολιτική. Η μόνη «χρησιμότητα» που έχει η πολιτική προσέγγιση μαζί της είναι η σηματοδότηση της κεντροαριστερής στροφής και της «ωρίμανσης» του ΣΥΡΙΖΑ κατά πώς ζητούν τα συστημικά κέντρα που μισούν και φοβούνται τον αριστερό, ριζοσπαστικό, αντισυστημικό και κινηματικό ΣΥΡΙΖΑ.
Ενώ όμως μια τέτοια προσέγγιση για συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ δεν προσθέτει τίποτε «από τα δεξιά», η ζημιά που κάνει «απ’ τ’ αριστερά» είναι πολύ μεγάλη, καθώς αποθαρρύνει και απωθεί τη μαζική - ριζοσπαστική κοινωνική πρωτοπορία και το ριζοσπαστικό κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς και βάζει τεράστια εμπόδια στην πολιτική του ενιαίου μετώπου προς τις δυνάμεις της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ), επιβραβεύοντας και δίνοντας χείρα βοηθείας στις σεχταριστικές λογικές σε αυτούς τους χώρους. Δίνει το μήνυμα ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, προσεγγίζοντας και για να προσεγγίσει την (κυβερνητική) εξουσία, είναι «μία απ’ τα ίδια» και υποτάσσεται στη μοίρα των διαχειριστών της.
8. Το ΚΟΚΚΙΝΟ τονίζει ότι οι εξελίξεις που σηματοδοτήθηκαν προεκλογικά με τις υποψηφιότητες Βουδούρη, Σπύρου και παρολίγον Καρυπίδη και Σαμπιχά, τώρα μετατρέπονται σε ανοιχτή στροφή σε κεντρικές πολιτικές συμμαχίες με την κεντροαριστερά. Αυτό δεν αποτελεί πλέον μια ατυχή επικοινωνιακή έμπνευση ούτε απλώς μια λάθος τακτική, αλλά μια μεγάλη και καταστροφικά επικίνδυνη στροφή ενάντια στα θεμελιώδη φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς της ρήξης με το σύστημα.
Έχοντας τέτοια επίγνωση του κινδύνου που αντιπροσωπεύει μια τέτοια στροφή, θεωρούμε ότι απαιτείται η μέγιστη δυνατή κινητοποίηση των μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, της αριστερής του πτέρυγας στο σύνολό της και πέρα από επιμέρους διαφορές, για την ακύρωση αυτής της πολιτικής στροφής και την υπεράσπιση των ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών του χαρακτηριστικών, με όλες τις ενδεδειγμένες και απαραίτητες πρωτοβουλίες στα όργανα και τις Οργανώσεις Μελών του κόμματος.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΑΙΖΕΙ... «ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ» ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΑΝΓΚ Ο ΓΚΑΛΙΑΝΙ! (PHOTO)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
