2014-08-19 18:48:33
Θλίψη προκάλεσε στον εκδοτικό και τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας η είδηση του ξαφνικού θανάτου του Γιώργου Δραγώνα, ο οποίος την περασμένη Παρασκευή έχασε τη ζωή του, ενώ κολυμπούσε σε παραλία της Αναβύσσου. Τα ακριβή αίτια του θανάτου του θα γίνουν γνωστά σήμερα, μετά την ιατροδικαστική εξέταση.
Ο Γιώργος Δραγώνας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Μαΐου του 1947. Ηταν γόνος μίας εκ των σημαντικότερων οικογενειών της Αθήνας. Ο πατέρας του Θεμιστοκλής (Θέμος) Δραγώνας, συνεχιστής της επιχειρηματικής παράδοσης της οικογένειας, χαρακτηρίστηκε εμβληματική μορφή του ελληνικού εμπορίου, τόσο για τις ικανότητές του όσο και για το ήθος του. Χαρακτηριστικά που «κληροδότησε» και στον πρόωρα χαμένο Γιώργο Δραγώνα.
Αφού αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 1966, συνέχισε τις σπουδές του στην ΑΣΟΕΕ, απ' όπου το 1971 έλαβε το πτυχίο του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων, και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απ' όπου το 1974 έλαβε το πτυχίο της Νομικής. Υπήρξε πολυσχιδής προσωπικότητα, με πλούσια επιχειρηματική αλλά και κοινωνική δραστηριότητα.
Μετά την εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας ως σημαιοφόρος του Π.Ν. έκανε τα πρώτα επαγγελματικά βήματά του στη δικηγορία, παράλληλα με την απασχόλησή του στην οικογενειακή επιχείρηση «Πολυκαταστήματα ΔΡΑΓΩΝΑΣ», στην οποία εργάστηκε ως οικονομικός και νομικός σύμβουλος. Τον Ιούλιο του 1981 η ιστορική επιχείρηση -είχε ιδρυθεί το 1896- καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς από τρομοκρατική ενέργεια. Τα επόμενα χρόνια, δυστυχώς, δεν κατάφερε να συνέλθει από το άνανδρο χτύπημα και έκλεισε οριστικά το 1987. Στη συνέχεια, ξεκινώντας ουσιαστικά από την αρχή, δημιούργησε έναν όμιλο επιχειρήσεων με ποικίλο αντικείμενο.
Το 1994 ίδρυσε -μαζί με τον Γιάννη Φιλιππάκη, σημερινό εκδότη της εφημερίδας «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»- την εκδοτική επιχείρηση ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ A.E., στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας υπήρξε πρόεδρος έως την πώλησή της στον όμιλο AΝΤΕΝΝΑ το 2004. Η ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ -το όνομα της οποίας ήταν εμπνευσμένο από τη μονάκριβη κόρη του- υπήρξε πρωτοπόρος εταιρία στον τομέα της έκδοσης περιοδικών και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αναδείχθηκε μέσα στις κορυφαίες εταιρίες του κλάδου των εκδόσεων αλλά και των εκτυπώσεων, μέσω της θυγατρικής της ΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.
Από το 1974 έως και τον θάνατό του ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Α.Ε. ΝΕΑ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ, εταιρία με αντικείμενο τη διαχείριση, μελέτες, εκτιμήσεις κ.λπ. γύρω από την ακίνητη περιουσία.
Διετέλεσε κατά καιρούς σύμβουλος πολυεθνικών εταιριών για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους στην Ελλάδα (Hochtief, British Gas, EADS).
Ο Γιώργος Δραγώνας ανέπτυξε παράλληλα έντονη κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα.
Στα δύσκολα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας, από το 1981 έως το 1990 υπήρξε μέλος της Οικονομικής Επιτροπής της. Την περίοδο από το 1996 έως το 2011 υπήρξε πρόεδρος και αντιπρόεδρος του ιστορικότερου think tank της φιλελεύθερης παράταξης, του Κέντρου Πολιτικής Ερευνας και Επικοινωνίας (ΚΠΕΕ).
Την περίοδο 1989-1991, όντας προσωπική επιλογή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος της Α.Ε. ΞΕΝΙΑ - Τουριστικές Επιχειρήσεις Ελλάδος, με στόχο την ιδιωτικοποίηση του τουριστικού τομέα. Το 1993 ανέλαβε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ Α.Ε., θέση την οποία, λόγω του μετριοπαθούς χαρακτήρα του, διατήρησε για κάποιο χρονικό διάστημα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Ανωνύμων Κτηματικών Εταιριών και από το 1994 έως και τον θάνατό του πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του. Επίσης, διετέλεσε από το 2005 έως το 2007 πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου.
Ηταν επί μία δεκαετία (2001-2010) εκδότης του πολιτιστικού περιοδικού «Highlights». Επίσης, υπήρξε επί σειρά ετών αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Θεάτρου του Νότου (ΑΜΟΡΕ, Ιω. Χουβαρδάς), ενώ διετέλεσε από το 2003 έως το 2008 αντιπρόεδρος των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων και από τον Αύγουστο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2011 πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού, ΝΠΙΔ που εποπτευόταν από το υπουργείο Πολιτισμού.
Διετέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Κολλεγίου Αθηνών (ΣΑΚΑ), δίνοντας σημαντική αίγλη στον σύλλογο. Επί προεδρίας του καθιερώθηκε ο θεσμός των Διεθνών Οικονομολογικών Συνεδρίων που οργάνωνε μέχρι πρόσφατα ο ΣΑΚΑ. Ηταν μια πρωτοποριακή κίνηση, όπου πολύ μεγάλες προσωπικότητες της διεθνούς ακαδημαϊκής, πολιτικής και επιχειρηματικής σκηνής προσκαλούνταν στη χώρα μας και λάμβαναν μέρος στο σημαντικότερο -ίσως- για τα ελληνικά δεδομένα οικονομολογικό γεγονός.
Τέλος, ήταν για πολλά χρόνια πρόεδρος του Σωματείου Φίλων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.
Σύναιση, εντιμότητα και αξιοπρέπεια
Η αγάπη του για την Πατρίδα, την Παράταξη και για τον Τύπο αποτέλεσε μία από τις κινητήριες δυνάμεις που μας οδήγησαν στην εξαιρετικά επιτυχημένη έκδοση της «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ». Μια έκδοση που, παρά την πιο αντίξοη περίοδο για τη χώρα και τις εφημερίδες, έμελλε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να εκφράσει ουσιαστικά τόσο τον κόσμο της Κεντροδεξιάς όσο και κάθε σκεπτόμενο Ελληνα πατριώτη. Από την πρώτη μέρα «κύησης» του εγχειρήματος ήταν κοντά μας και υπήρξε ένας από τους τέσσερις μετόχους της Α.Ε. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ. Εως και την Παρασκευή, που χάθηκε τόσο πρόωρα και τόσο άδικα, ήταν μέλος του Δ.Σ. και μια φωνή Σύνεσης, Εντιμότητας και Αξιοπρέπειας για όλους μας. Θα συνεχίσουμε να τιμούμε την προσπάθειά μας, έχοντας στο μυαλό μας τη βασική συμβουλή του: «Να είστε δίκαιοι και έντιμοι στον τρόπο που αντιμετωπίζετε την πραγματικότητα».
Χαιρετισμός σε έναν από τους τελευταίους άρχοντες των Αθηνών
Από τον
Ι. Ν. Φιλιππάκη
Ισως ο πιο αληθινός χαρακτηρισμός που θα μπορούσαν να δώσουν όλοι όσοι γνώριζαν τον Γιώργο Δραγώνα -και ήταν πολλοί- είναι ΑΡΧΟΝΤΑΣ. Εφυγε ένας Αρχοντας! Αρχοντας στα συναισθήματα, στη συμπεριφορά, την καθημερινότητα. Αρχοντας όχι στους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά στην Ψυχή και τη Συνείδηση. O Γιώργος Δραγώνας ήταν από εκείνους τους Ελληνες που, αν είχαμε λίγους περισσότερους, η Ελλάδα (μας) δεν θα είχε φτάσει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Δύο χρόνια πριν είχε προσπαθήσει, με επιτυχία, να συγκεντρώσει τις «Αναμνήσεις ενός Αστού» σε ένα καλογραμμένο βιβλίο. Είχε συγκεντρώσει τις έως τότε αναμνήσεις και εμπειρίες του, που ήταν πολλές! Σε κάποιο σημείο της εισαγωγής είχε προφητικά γράψει: «Προέκταση της σκέψης αυτής ήταν φυσικά και η δική μου αγωνία: η ηλικία μου, ο εναπομένων χρόνος ("βία δέκα καλά καλοκαίρια"), τι έχω κάνει και τι όχι, πού πέτυχα και πού όχι, κ.λπ., κ.λπ.». Δυστυχώς, ήταν μόνο δύο τα καλοκαίρια... Είχε πάντα την αγωνία μήπως κάτι δεν έκανε σωστά, μήπως είχε βλάψει κανέναν, μήπως είχε στενοχωρήσει κάποιον. Είχε όμως πάντα τη μεγαλοσύνη του Ευγενούς, του Πατριώτη. Σε άλλο σημείο της εισαγωγής είχε αφιερώσει τις σκέψεις του, πέρα από τα αγαπημένα του εγγόνια, «...και σε όλους εκείνους τους ανώνυμους ανθρώπους οι οποίοι, είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, επιτελούν αθόρυβα το καθήκον τους και έχουν συμβάλει στο να μην έχει διαλυθεί ακόμη τελείως αυτός ο τόπος». Αυτός ήταν ο Γιώργος Δραγώνας Είμαστε συγκλονισμένοι γιατί έφυγε πρόωρα, γιατί έφυγε άδικα, γιατί, γιατί... Χιλιάδες «γιατί» τριγυρνούν στο μυαλό μας. Για τον Γιώργο, τον Αγγελο, τον Μάκη, για όλους εμάς που ζήσαμε, που μεγαλώσαμε μαζί του, ήταν πατέρας και φίλος. Ηταν ο Ανθρωπος (με αυτό το «τετριμμένο», αλλά πραγματικά αληθινό για τον Γιώργο, «Α» κεφαλαίο) που θα προσφεύγαμε στη δύσκολη στιγμή, που θα του λέγαμε τον πόνο μας και ό,τι αντιμετωπίζαμε. Και εκείνος ΠΑΝΤΑ θα έβρισκε τον χρόνο, τη διάθεση, το κουράγιο να μας ακούσει, να μας συμβουλεύσει, να μας βοηθήσει.
Από την πρώτη μέρα που τολμήσαμε να σκεφτούμε τη «δημοκρατία» μας ήταν ΕΔΩ! Η καρδιά του, το μυαλό του, η ψυχή του. Πάντα με έναν λόγο και στις άβολες στιγμές και στις επιτυχίες. Γιατί ο Γιώργος, αν και μπορούσε να είναι «παιδί του συστήματος» και της «εύκολης ζωής», είχε επιλέξει βαθιά μέσα του να είναι αντικομφορμιστής. Πάντα με φρέσκες ιδέες. Πάντα μπροστά από την εποχή του. Σε κάποιο σημείο του βιβλίου του είχε σημειώσει: «Οταν μάλιστα έπρεπε να λάβουμε κάποια σημαντική απόφαση και συνεκτιμούσαμε διάφορους παράγοντες αλλά δυσκολευόμασταν να καταλήξουμε, εφαρμόζαμε, με προτροπή του Γιάννη, την εξής μέθοδο: Σταματούσαμε τη συζήτηση για λίγο, ώστε να καθαρίσει το μυαλό μας και ο Γιάννης ρωτούσε: "Ποιο είναι το δίκαιο στην περίπτωση αυτή;". Κι έτσι πάντα καταλήγαμε κάπου. Ο Γιάννης σ' αυτό μου θύμιζε πολύ τον πατέρα μου». Οχι! Τον εαυτό σου σου θυμίζαμε! Καλό ταξίδι! Και εκεί, από ψηλά, θέλουμε να μας βλέπεις, να μας παρακολουθεις και να μας καθοδηγείς πάντα να κάνουμε το σωστό! Δεν μπορεί να είναι τυχαίο που «έφυγες» ανήμερα της Παναγίας...
Ο Γιώργος Δραγώνας με τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο.
Με τον (επίσης αδικοχαμένο) αναπληρωτη υπουργό Εξωτερικών Γιάννο Κρανιδιώτη
Το κτίριο της ιστορικής επιχείρησης της οικογένειάς του
ΚΗΔΕΙΑ
ΤΟΝ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ
Πατέρα, Παππού, Αδελφό & Θείο
ΓΕΩΡΓΙΟ ΔΡΑΓΩΝΑ
ΕΤΩΝ 67
Κηδεύουμε την ΤΕΤΑΡΤΗ 20/08/2014 και ώρα 10.00 π.μ. από τον Ιερό Ναό των ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ Α' ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Δάφνη & Μιχάλης
ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ
Θεοδόσης, Αναστασία
Η ΑΔΕΛΦΗ
Μαρία Φαφαλιού
ΤΑ ΑΝΙΨΙΑ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
Παράκληση οικογενείας, αντί στεφάνων, τα χρήματα να δοθούν σε Φιλανθρωπικά Ιδρύματα.
InfoGnomon
Ο Γιώργος Δραγώνας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Μαΐου του 1947. Ηταν γόνος μίας εκ των σημαντικότερων οικογενειών της Αθήνας. Ο πατέρας του Θεμιστοκλής (Θέμος) Δραγώνας, συνεχιστής της επιχειρηματικής παράδοσης της οικογένειας, χαρακτηρίστηκε εμβληματική μορφή του ελληνικού εμπορίου, τόσο για τις ικανότητές του όσο και για το ήθος του. Χαρακτηριστικά που «κληροδότησε» και στον πρόωρα χαμένο Γιώργο Δραγώνα.
Αφού αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών το 1966, συνέχισε τις σπουδές του στην ΑΣΟΕΕ, απ' όπου το 1971 έλαβε το πτυχίο του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων, και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απ' όπου το 1974 έλαβε το πτυχίο της Νομικής. Υπήρξε πολυσχιδής προσωπικότητα, με πλούσια επιχειρηματική αλλά και κοινωνική δραστηριότητα.
Μετά την εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας ως σημαιοφόρος του Π.Ν. έκανε τα πρώτα επαγγελματικά βήματά του στη δικηγορία, παράλληλα με την απασχόλησή του στην οικογενειακή επιχείρηση «Πολυκαταστήματα ΔΡΑΓΩΝΑΣ», στην οποία εργάστηκε ως οικονομικός και νομικός σύμβουλος. Τον Ιούλιο του 1981 η ιστορική επιχείρηση -είχε ιδρυθεί το 1896- καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς από τρομοκρατική ενέργεια. Τα επόμενα χρόνια, δυστυχώς, δεν κατάφερε να συνέλθει από το άνανδρο χτύπημα και έκλεισε οριστικά το 1987. Στη συνέχεια, ξεκινώντας ουσιαστικά από την αρχή, δημιούργησε έναν όμιλο επιχειρήσεων με ποικίλο αντικείμενο.
Το 1994 ίδρυσε -μαζί με τον Γιάννη Φιλιππάκη, σημερινό εκδότη της εφημερίδας «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»- την εκδοτική επιχείρηση ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ A.E., στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας υπήρξε πρόεδρος έως την πώλησή της στον όμιλο AΝΤΕΝΝΑ το 2004. Η ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ -το όνομα της οποίας ήταν εμπνευσμένο από τη μονάκριβη κόρη του- υπήρξε πρωτοπόρος εταιρία στον τομέα της έκδοσης περιοδικών και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αναδείχθηκε μέσα στις κορυφαίες εταιρίες του κλάδου των εκδόσεων αλλά και των εκτυπώσεων, μέσω της θυγατρικής της ΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.
Από το 1974 έως και τον θάνατό του ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Α.Ε. ΝΕΑ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ, εταιρία με αντικείμενο τη διαχείριση, μελέτες, εκτιμήσεις κ.λπ. γύρω από την ακίνητη περιουσία.
Διετέλεσε κατά καιρούς σύμβουλος πολυεθνικών εταιριών για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους στην Ελλάδα (Hochtief, British Gas, EADS).
Ο Γιώργος Δραγώνας ανέπτυξε παράλληλα έντονη κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα.
Στα δύσκολα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας, από το 1981 έως το 1990 υπήρξε μέλος της Οικονομικής Επιτροπής της. Την περίοδο από το 1996 έως το 2011 υπήρξε πρόεδρος και αντιπρόεδρος του ιστορικότερου think tank της φιλελεύθερης παράταξης, του Κέντρου Πολιτικής Ερευνας και Επικοινωνίας (ΚΠΕΕ).
Την περίοδο 1989-1991, όντας προσωπική επιλογή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος της Α.Ε. ΞΕΝΙΑ - Τουριστικές Επιχειρήσεις Ελλάδος, με στόχο την ιδιωτικοποίηση του τουριστικού τομέα. Το 1993 ανέλαβε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ Α.Ε., θέση την οποία, λόγω του μετριοπαθούς χαρακτήρα του, διατήρησε για κάποιο χρονικό διάστημα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Ανωνύμων Κτηματικών Εταιριών και από το 1994 έως και τον θάνατό του πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του. Επίσης, διετέλεσε από το 2005 έως το 2007 πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Περιοδικού Τύπου.
Ηταν επί μία δεκαετία (2001-2010) εκδότης του πολιτιστικού περιοδικού «Highlights». Επίσης, υπήρξε επί σειρά ετών αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Θεάτρου του Νότου (ΑΜΟΡΕ, Ιω. Χουβαρδάς), ενώ διετέλεσε από το 2003 έως το 2008 αντιπρόεδρος των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων και από τον Αύγουστο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2011 πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού, ΝΠΙΔ που εποπτευόταν από το υπουργείο Πολιτισμού.
Διετέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Κολλεγίου Αθηνών (ΣΑΚΑ), δίνοντας σημαντική αίγλη στον σύλλογο. Επί προεδρίας του καθιερώθηκε ο θεσμός των Διεθνών Οικονομολογικών Συνεδρίων που οργάνωνε μέχρι πρόσφατα ο ΣΑΚΑ. Ηταν μια πρωτοποριακή κίνηση, όπου πολύ μεγάλες προσωπικότητες της διεθνούς ακαδημαϊκής, πολιτικής και επιχειρηματικής σκηνής προσκαλούνταν στη χώρα μας και λάμβαναν μέρος στο σημαντικότερο -ίσως- για τα ελληνικά δεδομένα οικονομολογικό γεγονός.
Τέλος, ήταν για πολλά χρόνια πρόεδρος του Σωματείου Φίλων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.
Σύναιση, εντιμότητα και αξιοπρέπεια
Η αγάπη του για την Πατρίδα, την Παράταξη και για τον Τύπο αποτέλεσε μία από τις κινητήριες δυνάμεις που μας οδήγησαν στην εξαιρετικά επιτυχημένη έκδοση της «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ». Μια έκδοση που, παρά την πιο αντίξοη περίοδο για τη χώρα και τις εφημερίδες, έμελλε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να εκφράσει ουσιαστικά τόσο τον κόσμο της Κεντροδεξιάς όσο και κάθε σκεπτόμενο Ελληνα πατριώτη. Από την πρώτη μέρα «κύησης» του εγχειρήματος ήταν κοντά μας και υπήρξε ένας από τους τέσσερις μετόχους της Α.Ε. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ. Εως και την Παρασκευή, που χάθηκε τόσο πρόωρα και τόσο άδικα, ήταν μέλος του Δ.Σ. και μια φωνή Σύνεσης, Εντιμότητας και Αξιοπρέπειας για όλους μας. Θα συνεχίσουμε να τιμούμε την προσπάθειά μας, έχοντας στο μυαλό μας τη βασική συμβουλή του: «Να είστε δίκαιοι και έντιμοι στον τρόπο που αντιμετωπίζετε την πραγματικότητα».
Χαιρετισμός σε έναν από τους τελευταίους άρχοντες των Αθηνών
Από τον
Ι. Ν. Φιλιππάκη
Ισως ο πιο αληθινός χαρακτηρισμός που θα μπορούσαν να δώσουν όλοι όσοι γνώριζαν τον Γιώργο Δραγώνα -και ήταν πολλοί- είναι ΑΡΧΟΝΤΑΣ. Εφυγε ένας Αρχοντας! Αρχοντας στα συναισθήματα, στη συμπεριφορά, την καθημερινότητα. Αρχοντας όχι στους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά στην Ψυχή και τη Συνείδηση. O Γιώργος Δραγώνας ήταν από εκείνους τους Ελληνες που, αν είχαμε λίγους περισσότερους, η Ελλάδα (μας) δεν θα είχε φτάσει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Δύο χρόνια πριν είχε προσπαθήσει, με επιτυχία, να συγκεντρώσει τις «Αναμνήσεις ενός Αστού» σε ένα καλογραμμένο βιβλίο. Είχε συγκεντρώσει τις έως τότε αναμνήσεις και εμπειρίες του, που ήταν πολλές! Σε κάποιο σημείο της εισαγωγής είχε προφητικά γράψει: «Προέκταση της σκέψης αυτής ήταν φυσικά και η δική μου αγωνία: η ηλικία μου, ο εναπομένων χρόνος ("βία δέκα καλά καλοκαίρια"), τι έχω κάνει και τι όχι, πού πέτυχα και πού όχι, κ.λπ., κ.λπ.». Δυστυχώς, ήταν μόνο δύο τα καλοκαίρια... Είχε πάντα την αγωνία μήπως κάτι δεν έκανε σωστά, μήπως είχε βλάψει κανέναν, μήπως είχε στενοχωρήσει κάποιον. Είχε όμως πάντα τη μεγαλοσύνη του Ευγενούς, του Πατριώτη. Σε άλλο σημείο της εισαγωγής είχε αφιερώσει τις σκέψεις του, πέρα από τα αγαπημένα του εγγόνια, «...και σε όλους εκείνους τους ανώνυμους ανθρώπους οι οποίοι, είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, επιτελούν αθόρυβα το καθήκον τους και έχουν συμβάλει στο να μην έχει διαλυθεί ακόμη τελείως αυτός ο τόπος». Αυτός ήταν ο Γιώργος Δραγώνας Είμαστε συγκλονισμένοι γιατί έφυγε πρόωρα, γιατί έφυγε άδικα, γιατί, γιατί... Χιλιάδες «γιατί» τριγυρνούν στο μυαλό μας. Για τον Γιώργο, τον Αγγελο, τον Μάκη, για όλους εμάς που ζήσαμε, που μεγαλώσαμε μαζί του, ήταν πατέρας και φίλος. Ηταν ο Ανθρωπος (με αυτό το «τετριμμένο», αλλά πραγματικά αληθινό για τον Γιώργο, «Α» κεφαλαίο) που θα προσφεύγαμε στη δύσκολη στιγμή, που θα του λέγαμε τον πόνο μας και ό,τι αντιμετωπίζαμε. Και εκείνος ΠΑΝΤΑ θα έβρισκε τον χρόνο, τη διάθεση, το κουράγιο να μας ακούσει, να μας συμβουλεύσει, να μας βοηθήσει.
Από την πρώτη μέρα που τολμήσαμε να σκεφτούμε τη «δημοκρατία» μας ήταν ΕΔΩ! Η καρδιά του, το μυαλό του, η ψυχή του. Πάντα με έναν λόγο και στις άβολες στιγμές και στις επιτυχίες. Γιατί ο Γιώργος, αν και μπορούσε να είναι «παιδί του συστήματος» και της «εύκολης ζωής», είχε επιλέξει βαθιά μέσα του να είναι αντικομφορμιστής. Πάντα με φρέσκες ιδέες. Πάντα μπροστά από την εποχή του. Σε κάποιο σημείο του βιβλίου του είχε σημειώσει: «Οταν μάλιστα έπρεπε να λάβουμε κάποια σημαντική απόφαση και συνεκτιμούσαμε διάφορους παράγοντες αλλά δυσκολευόμασταν να καταλήξουμε, εφαρμόζαμε, με προτροπή του Γιάννη, την εξής μέθοδο: Σταματούσαμε τη συζήτηση για λίγο, ώστε να καθαρίσει το μυαλό μας και ο Γιάννης ρωτούσε: "Ποιο είναι το δίκαιο στην περίπτωση αυτή;". Κι έτσι πάντα καταλήγαμε κάπου. Ο Γιάννης σ' αυτό μου θύμιζε πολύ τον πατέρα μου». Οχι! Τον εαυτό σου σου θυμίζαμε! Καλό ταξίδι! Και εκεί, από ψηλά, θέλουμε να μας βλέπεις, να μας παρακολουθεις και να μας καθοδηγείς πάντα να κάνουμε το σωστό! Δεν μπορεί να είναι τυχαίο που «έφυγες» ανήμερα της Παναγίας...
Ο Γιώργος Δραγώνας με τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο.
Με τον (επίσης αδικοχαμένο) αναπληρωτη υπουργό Εξωτερικών Γιάννο Κρανιδιώτη
Το κτίριο της ιστορικής επιχείρησης της οικογένειάς του
ΚΗΔΕΙΑ
ΤΟΝ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ
Πατέρα, Παππού, Αδελφό & Θείο
ΓΕΩΡΓΙΟ ΔΡΑΓΩΝΑ
ΕΤΩΝ 67
Κηδεύουμε την ΤΕΤΑΡΤΗ 20/08/2014 και ώρα 10.00 π.μ. από τον Ιερό Ναό των ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ Α' ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Δάφνη & Μιχάλης
ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ
Θεοδόσης, Αναστασία
Η ΑΔΕΛΦΗ
Μαρία Φαφαλιού
ΤΑ ΑΝΙΨΙΑ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
Παράκληση οικογενείας, αντί στεφάνων, τα χρήματα να δοθούν σε Φιλανθρωπικά Ιδρύματα.
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εκεί που κάποτε ήταν το Σπίτι του καλού Πασά!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πλοίο με...βίκινγκς στην παραλία Αιγίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
