2014-08-21 08:02:09
«Είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον» ή «είσαι το άλλο μου μισό», είναι φράσεις που αποδίδουν τον έρωτα δυο ανθρώπων και που συνήθως οδηγούν σε μακροχρόνια σχέση Ωστόσο, το μέλλον δεν είναι τόσο ειδυλλιακό για τις «αδελφές ψυχές», τουλάχιστον έτσι όπως υποστηρίζουν οι καθηγητές Κοινωνικής Ψυχολογίας Σπάικ Λη και Νόρμπερτ Σβαρτζ σε μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο Journal of Experimental Social Psychology.
Μια δημοφιλής άποψη θεωρεί την αγάπη ως την "τέλεια ένωση", ενώ μια άλλη άποψη βάζει την αγάπη σε πιο μακροχρόνια διάρκεια υποστηρίζοντας ότι είναι ένα "ταξίδι" ("κοίταξε πόσο μακριά έχουμε φτάσει", "έχουμε περάσει όλα αυτά τα πράγματα μαζί" κ.λπ.).
"Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν προηγούμενη έρευνα που δείχνει ότι οι άνθρωποι που σκέφτονται έμμεσα τις σχέσεις ως την 'τέλεια ένωση' μεταξύ αδελφών ψυχών, έχουν χειρότερες σχέσεις από τους ανθρώπους που εμμέσως σκέφτονται τις σχέσεις ως ένα 'ταξίδι' προς την καλλιέργεια και τη συνεργατικότητα μεταξύ των δύο συντρόφων", λέει ο Λη. "Προφανώς, οι διαφορετικοί τρόποι που μιλάμε και σκεφτόμαστε σχετικά με τις ερωτικές σχέσεις, μας οδηγούν σε διαφορετικούς τρόπους αξιολόγησης της".
Σε ένα πείραμα, οι ερευνητές ζήτησαν από ζευγάρια σε μακροχρόνιες σχέσεις να συμπληρώσουν ένα κουίζ γνώσεων που περιελάμβανε εκφράσεις που σχετίζονται είτε με την "τέλεια ένωση" είτε με το "ταξίδι" και στη συνέχεια έπρεπε να ανακαλέσουν είτε τσακωμούς είτε εορταστικές στιγμές με το ρομαντικό τους σύντροφό και, τέλος, να αξιολογήσουν τη σχέση τους.
Όπως είχε προβλεφθεί, η ανάμνηση συγκρούσεων οδηγεί τους ανθρώπους να αισθάνονται λιγότερο ικανοποιημένοι με τη σχέση τους - αλλά μόνο με το πλαίσιο της "τέλειας ένωσης" στο μυαλό, όχι με το πλαίσιο του "ταξιδιού". Η ανάμνηση των εορταστικών στιγμών κάνει τους ανθρώπους ικανοποιημένους με τη σχέση τους, ανεξάρτητα με το πώς την σκέφτονται.
Σε δύο πειράματα που ακολούθησαν, οι συγγραφείς της μελέτης επικαλέσθηκαν το πλαίσιο "τέλεια ένωση vs ταξίδι" με ακόμα λεπτότερους, πιο τυχαίους τρόπους. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι κλήθηκαν να προσδιορίσουν ζεύγη γεωμετρικών σχημάτων για να σχηματίσουν έναν πλήρη κύκλο (ενεργοποίηση της "τέλειας ένωσης") ή να σχεδιάσουν μια γραμμή που ξεκινά από το σημείο Α και φτάνει στο σημείο Β, μέσα από ένα λαβύρινθο (ενεργοποιώντας το "ταξίδι").
Τέτοιες μη-γλωσσικές, σχεδόν εικονογραφικές νύξεις ήταν αρκετές για να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίον οι άνθρωποι αξιολογούν τις σχέσεις.
Και πάλι, οι συγκρούσεις βλάπτουν την ικανοποίηση της σχέσης όταν υπάρχει το πλαίσιο της "τέλειας ένωσης" στο μυαλό, όχι όμως όταν πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζει το "ταξίδι" στη σκέψη τους. "Την επόμενη φορά που εσείς και ο σύντροφός σας τσακωθείτε", όπως οι καθηγητές Λη και Σβαρτζ συμβουλεύουν, "σκεφτείτε τους όρκους αγάπης που δώσατε όταν παντρευόσασταν, τα λόγια αγάπης κάτω από τα αστέρια, τις υποσχέσεις αιώνιας αγάπης και αλληλοσυμπαράστασης σε όμορφες στιγμές της ζωής σας".
Πηγή Tromaktiko
Μια δημοφιλής άποψη θεωρεί την αγάπη ως την "τέλεια ένωση", ενώ μια άλλη άποψη βάζει την αγάπη σε πιο μακροχρόνια διάρκεια υποστηρίζοντας ότι είναι ένα "ταξίδι" ("κοίταξε πόσο μακριά έχουμε φτάσει", "έχουμε περάσει όλα αυτά τα πράγματα μαζί" κ.λπ.).
"Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν προηγούμενη έρευνα που δείχνει ότι οι άνθρωποι που σκέφτονται έμμεσα τις σχέσεις ως την 'τέλεια ένωση' μεταξύ αδελφών ψυχών, έχουν χειρότερες σχέσεις από τους ανθρώπους που εμμέσως σκέφτονται τις σχέσεις ως ένα 'ταξίδι' προς την καλλιέργεια και τη συνεργατικότητα μεταξύ των δύο συντρόφων", λέει ο Λη. "Προφανώς, οι διαφορετικοί τρόποι που μιλάμε και σκεφτόμαστε σχετικά με τις ερωτικές σχέσεις, μας οδηγούν σε διαφορετικούς τρόπους αξιολόγησης της".
Σε ένα πείραμα, οι ερευνητές ζήτησαν από ζευγάρια σε μακροχρόνιες σχέσεις να συμπληρώσουν ένα κουίζ γνώσεων που περιελάμβανε εκφράσεις που σχετίζονται είτε με την "τέλεια ένωση" είτε με το "ταξίδι" και στη συνέχεια έπρεπε να ανακαλέσουν είτε τσακωμούς είτε εορταστικές στιγμές με το ρομαντικό τους σύντροφό και, τέλος, να αξιολογήσουν τη σχέση τους.
Όπως είχε προβλεφθεί, η ανάμνηση συγκρούσεων οδηγεί τους ανθρώπους να αισθάνονται λιγότερο ικανοποιημένοι με τη σχέση τους - αλλά μόνο με το πλαίσιο της "τέλειας ένωσης" στο μυαλό, όχι με το πλαίσιο του "ταξιδιού". Η ανάμνηση των εορταστικών στιγμών κάνει τους ανθρώπους ικανοποιημένους με τη σχέση τους, ανεξάρτητα με το πώς την σκέφτονται.
Σε δύο πειράματα που ακολούθησαν, οι συγγραφείς της μελέτης επικαλέσθηκαν το πλαίσιο "τέλεια ένωση vs ταξίδι" με ακόμα λεπτότερους, πιο τυχαίους τρόπους. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι κλήθηκαν να προσδιορίσουν ζεύγη γεωμετρικών σχημάτων για να σχηματίσουν έναν πλήρη κύκλο (ενεργοποίηση της "τέλειας ένωσης") ή να σχεδιάσουν μια γραμμή που ξεκινά από το σημείο Α και φτάνει στο σημείο Β, μέσα από ένα λαβύρινθο (ενεργοποιώντας το "ταξίδι").
Τέτοιες μη-γλωσσικές, σχεδόν εικονογραφικές νύξεις ήταν αρκετές για να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίον οι άνθρωποι αξιολογούν τις σχέσεις.
Και πάλι, οι συγκρούσεις βλάπτουν την ικανοποίηση της σχέσης όταν υπάρχει το πλαίσιο της "τέλειας ένωσης" στο μυαλό, όχι όμως όταν πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζει το "ταξίδι" στη σκέψη τους. "Την επόμενη φορά που εσείς και ο σύντροφός σας τσακωθείτε", όπως οι καθηγητές Λη και Σβαρτζ συμβουλεύουν, "σκεφτείτε τους όρκους αγάπης που δώσατε όταν παντρευόσασταν, τα λόγια αγάπης κάτω από τα αστέρια, τις υποσχέσεις αιώνιας αγάπης και αλληλοσυμπαράστασης σε όμορφες στιγμές της ζωής σας".
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
