Σπουδαία ημέρα: Σαν σήμερα γεννήθηκε η Μητέρα Τερέζα... [photos]

2014-08-26 09:54:38

Γεννημένη στις 26 Αυγούστου του 1910 στο Ουσκούμπ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (σημερινά Σκόπια της ΠΓΔΜ), με καταγωγή από την Σκόδρα της Αλβανίας, η Μητέρα Τερέζα, για περισσότερο από 45 χρόνια, βοήθησε φτωχούς και αρρώστους από όλον τον κόσμο. Το 1997 αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β'..."Για να υπηρετήσουμε τους φτωχούς είναι αναγκαίο ένα χάσιμο του Εγώ. Είμαι καθολική μοναχή. Όσο για την αποστολή μου ανήκω σε ολόκληρο τον κόσμο"

«Ξέρω ότι ο Θεός δε μου έδωσε τίποτα που να μην μπορώ να χειριστώ. Απλά εύχομαι να μη με εμπιστευόταν τόσο πολύ», έλεγε.

Προσφορά. αλληλεγγύη, ανιδιοτέλεια, φιλανθρωπία, αλτρουισμός. Αν και οι συστάσεις για τη Μητέρα Τερέζα περιττεύουν, αυτές είναι λίγες από τις λέξεις που μας έρχονται στο μυαλό όταν μιλάμε για αυτήν την τόσο σημαντική μορφή.

Πρόκειται για μια προσωπικότητα η οποία μέχρι και σήμερα δε γνωρίζει γεωγραφικούς, θρησκευτικούς ή ιδεολογικούς περιορισμούς. Μέσα σε μια εποχή σύγχυσης, δυσκολιών και πολυπλοκότητας το ερώτημα που προκύπτει είναι το τι έχει να μας πει και να μας υποδείξει η ζωή και το έργο μιας τέτοιας προσωπικότητας. Για να δούμε.

Το πρώτο κάλεσμα

Η Agnes Gonxha Bojaxhiu (όπως ήταν το όνομά της) γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1910 στα Σκόπια της τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας. Είναι το τρίτο και τελευταίο παιδί δύο αλβανόφωνων καθολικών. Οι στενοί δεσμοί της οικογένειας με την καθολική εκκλησία θα επηρεάσει πολύ την Agnes.

Τα μέλη της εκκλησιάζονται συχνά και προσεύχονται σε καθημερινή βάση. Η πρώτη σκληρή δοκιμασία έρχεται με το θάνατο του πατέρα της στα 8 της μόλις χρόνια και τη μητέρα της να αναγκάζεται να ξεπουλήσει οικογενειακά κειμήλια και εργόχειρα για να επιβιώσει η ίδια και τα παιδιά της. Στο μεταξύ, το θεοσεβούμενο πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγάλωσε η Agnes έχει ήδη κάνει τη δουλειά του. Στα 12 χρόνια της θα νιώσει την ανάγκη να γίνει καλόγρια και να υπηρετήσει τον Θεό.

Το δίλημμα και η απόφαση

Η μικρή Agnes ωστόσο συνειδητοποιεί ότι για να πετύχει αυτόν το σκοπό, οφείλει να απαρνηθεί δια παντός τον κοσμικό βίο και τη δημιουργία μιας οικογένειας. Το δίλημμα αυτό θα τη βασανίσει για 5 ακόμα χρόνια μέχρι να πληροφορηθεί για τα καθολικά ιεραποστολικά τάγματα στην Ινδία και το ανθρωπιστικό τους έργο.

Η απόφαση έχει παρθεί. Σε ηλικία 18 ετών, αποχαιρετά για πάντα την οικογένειά της και μεταβαίνει στην Ιρλανδία (έδρα του τάγματος στο οποίο προσχώρησε) και από εκεί στην Ινδία. Μέσα σε δύο χρόνια γίνεται καλόγρια με το όνομα Αδερφή Τερέζα και υπηρετεί το τάγμα της ως δασκάλα. Στα 25 της πλέον παίρνει τους τελευταίους της όρκους και γίνεται η Μητέρα Τερέζα που γνωρίζουμε σήμερα.

Το θείο μήνυμα

Στα 38 της χρόνια λαμβάνει θείο μήνυμα να αφήσει το τάγμα της μετά από 20 χρόνια και να βοηθήσει τους φτωχούς γύρω της. Αυτό στέκεται ορόσημο στη ζωή της. Για δύο ολόκληρα χρόνια υποβάλλει συνεχώς αιτήσεις με σκοπό να περιδιαβαίνει τις φτωχογειτονιές της Καλκούτας.

Στο τέλος, η υπομονή της δικαιώνεται και η Μητέρα Τερέζα ανοίγεται στον κόσμο. Ακούραστη μέσα σε άθλιες συνθήκες διδάσκει στην ύπαιθρο και σε μια μικρή καλύβα που νοικιάζει και περιθάλπει στα σπίτια οικογενειών των μαθητών της. Η άνευ όρων αγάπη της για τον συνάνθρωπο χτίζει τη φήμη της και της εξασφαλίζει τις πρώτες οικονομικές δωρεές.

Οι Ιεραπόστολοι της Φιλανθρωπίας

Το 1950 το δικό της τάγμα από καλόγριες είναι πλέον γεγονός. Το αίτημά της επικυρώνεται από τον Πάπα Πίο Ζ' κι έτσι ιδρύονται οι Ιεραπόστολοι της Φιλανθρωπίας. Στη δοκιμαζόμενη Ινδία οι άνθρωποι που έχουν την ανάγκη της αποτελούν κυριολεκτικά εκατομμύρια.

Με τη ζωή της στην υπηρεσία αυτών των ανθρώπων, ιδρύει πρώτα έναν ξενώνα για ετοιμοθάνατους κι έπειτα ένα ορφανοτροφείο. Αλλά το μεγαλύτερο στοίχημα θα το βάλει ενάντια στη λέπρα. Εχθροί της η ίδια η αρρώστια και ο τρόμος που την περιβάλλει.

Ξεκινάει μια κολοσσιαία καμπάνια ενημέρωσης του πληθυσμού και θεσπίζει την Παγκόσμια Ημέρα Λέπρας στις 31 Ιανουαρίου. Μέχρι τη δεκαετία του '60, λειτουργούσε ήδη η αποικία που έφτιαξε η Μητέρα Τερέζα για τους λεπρούς, ο περίφημος Τόπος της Ειρήνης, όπου οι ασθενείς μπορούσαν να ζήσουν και να εργαστούν με αξιοπρέπεια. Σύντομα το καθολικό της τάγμα ξεπέρασε τα σύνορα της Καλκούτας και αργότερα και της Ινδίας εξαπλώνοντας τις δράσεις του στις τέσσερις γωνιές της Γης.

Σήμερα οι χιλιάδες καλόγριες του τάγματος φροντίζουν κάθε χρόνο 500.000 πεινασμένες οικογένειες και 90.000 λεπρούς σε όλο τον κόσμο.

Το έμφραγμα, η επιμονή και η αγιοποίηση

Το 1983 η καρδιά της, η οποία χώρεσε τόσους ανθρώπους μέσα, λυγίζει. Κατά τη διάρκεια επίσκεψής της στον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, παθαίνει καρδιακή προσβολή και έκτοτε ζει με βηματοδότη. Στη δεκαετία του '90 η υγεία της θα επιδεινωθεί. Ποιος είπε όμως ότι θα εγκαταλείψει τα ταξίδια και την προσφορά της; Αντίθετα, αυξάνει τη συχνότητα τους, προσφέρει και κηρύσσει φοβούμενη ότι δε θα προλάβει να ολοκληρώσει το έργο της. Η Μητέρα Τερέζα αφήνει την τελευταία της πνοή στις 5 Σεπτεμβρίου 1997 σε ηλικία 87 ετών και βυθίζει έναν ολόκληρο κόσμο στο πένθος. Στις 19 Οκτωβρίου 2003 το Βατικανό ανακοίνωσε την αγιοποίησή της.

Η διεθνής αναγνώριση

Το έργο της Μητέρας Τερέζα ταξίδευε στα πέρατα του κόσμου μαζί με τη φήμη της η οποία εξαπλωνόταν ραγδαία. Το Νόμπελ Ειρήνης έρχεται το 1979. Αν και σίγουρα σημαντικό, θα αποτελέσει ένα ακόμα βραβείο το οποίο προηγείται και έπεται πολλών άλλων. Η ίδια δεν αποδέχθηκε ποτέ τον προσωπικό έπαινο: «Όλα είναι έργο Θεού.»

Η πενία είναι έννοια πλατιά

«Είναι αναγκαίο να κάνουμε μικρά πράγματα με μεγάλη αγάπη. Είναι απλό, αλλά όχι εύκολο. Πεινάμε περισσότερο από έλλειψη αγάπης και εκτίμησης σε αυτό τον κόσμο, παρά από έλλειψη τροφής. Υπάρχει ο πεινασμένος για το Λόγο του Θεού, ο διψασμένος για γνώση και αλήθεια, ο γυμνός από ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ο εγκαταλελειμμένος από μία καρδιά που κατανοεί και αγαπάει, ο άρρωστος στο νου και στο πνεύμα.

Η λάμπα θα παραμένει αναμμένη και θα φωτίζει όσο εμείς θα φροντίζουμε να μη σωθεί το λάδι. Ο Θεός δεν απαιτεί από μας να πετύχουμε. Απαιτεί μόνο να προσπαθήσουμε. Αν δεν μπορείς να ταΐσεις εκατό ανθρώπους, τότε τάισε μόνο έναν».

Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία της Μητέρας Τερέζα. Μιας γυναίκας που ξεκίνησε μόνη της με μοναδικό της στήριγμα τον Θεό και βοήθησε εκατομμύρια φτωχούς, πεινασμένους και εξαθλιωμένους. Αυτή η σκυφτή μορφή με το ρυτιδιασμένο πρόσωπο έγινε ένα από τα γνωστότερα σύμβολα έμπρακτης πίστης και προσφοράς στο συνάνθρωπο. Ένα διεθνές ορόσημο για την έννοια της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Ή πιο απλά, ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας.
Πηγή
Tromaktiko

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ